رواية متيم بحبها الفصل السادس عشر 16 بقلم كنزي ناصر
رواية متيم بحبها الجزء السادس عشر
رواية متيم بحبها البارت السادس عشر
رواية متيم بحبها الحلقة السادسة عشر
بيرى:مش عارفه
احمد:معلش يا بيرى ادهم تعبان فا انا هروحو
بيرى:طب انا هاجى معاكو
احمد:لاء خليكى هتيجى ازاى و الناس دى
بيرى:بيرى خلاص ماشى هبقا اتصل عليه اطمن
احمد: ماشى
“احمد خد وسام و طلع و حاول يفوقو بس مكنش فيه فايده فا خدو و روحو و وسام طلع على اوضتو و احمد روح “
ــــــــــــــــــ عند وسام ــــــــــــــــــ
“وسام طلع فوق لقا ميان قاعده ميان اول ما شفتو طلعت تجرى عليه “
ميان:كنت فين كل دا و مالك
وسام:……..
ميان:انت مبتردش عليا ليه عاوزه افهم
وسام:ميان
ميان:وسام مالك
“وسام كان واقف بيميل ميان سندتو و ودتو على السرير و كانت جايه تمشى وسام مسك ايدها”
وسام:متمشيش يا ميان
ميان:وسام مالك انا هطلبلك دكتور
وسام: عاوز انام
ميان:طب تعالى
“ميان غطتو و كانت قاعده جمبو على السرير “
وسام:ميان
ميان:نعم
وسام:نامى جمبى
ميان:بس
وسام:ميااان
ميان:حاضر
“ميان كانت نايمه على طرف السرير وسام حضنها من عند وسطها و شدها ليه “
ميان: وسام
وسام: نامى
” و ميان استسلمت و راحت فى النوم و وسام كذالك الامر و جى تانى يوم وسام صحى على حاجه عليه معرفش يتقلب وسام بص لقا ميان نايمه على صدرو و شعرها الطويل مغطى وشها اتصدم لما لقاها كدا بس كان فرحان من قربها دا مد ايده و شال الشعر اللى على وشها و كان شكلها حلو بشكل كانت تشبه الاطفال فى نومها ميان فاقت من نومها “
ميان:احم انا
وسام:بحبك
ميان: هاااااااااا
وسام:هاا ايه
ميان:انا انا
وسام:ميان انا بحبك و مش عاوز رد منك دلوقتى
“وسام قرب منها و باسها فى خدها و ميان قامت بسرعه و و راحت على غرفه الملابس “
ميان:اهدى يا ميان اهدى خالص فى ايه دا دا وسام فوقى كدا هاا هو اصلا بيحب واحده تانيه و هو قايل كدا بنفسو
وسام:مين اللى قال كدا
ميان:انت بتعمل ايه هنا
وسام:مين اللى قال انى بحب واحده تانيه
ميان بعصبيه:انت انت اللى قلت كدا بنفسك
وسام:و مالك متعصبه كدا ليه اهدى
ميان:و انا اتعصب ليه يعنى انا قلتهالك قبل كدا احنا جواز على الورق
وسام:متاكده؟
ميان:ها اه طبعا متاكده
“وسام لف ميان للتسريحه “
وسام: بصى كدا فى المرايه و لما احنا مجرد جواز على ورق متعصبه كدا ليه
ميان:انا انا
وسام:انتى ايه
ميان:انا هنزل لجدو
وسام:خلاص خلاص اهدى كنت عاوزك فى موضوع
ميان:ايه هو
وسام:انا عندى شغل و هقعد فيه فتره
ميان:فتره لى
وسام:انا هنزل تدريب
ميان:بتدرب على ايه
وسام لاء انا اللى بدرب الظباط
ميان:ظباااااط انت شغال ايه
وسام:انا ظابط مخابرات
ميان:نعععععععم كمان
وسام: ايه اللى كمان
ميان:انت بتتكلم جد
وسام: اه
ميان:قول و المصحف
وسام بضحك:و المصحف
ميان:لاء لاء اكيد بتهزر
وسام:لاء
ميان:طب طب خدنى معاااك
وسام:اخدك فين يا ميان
ميان:عاوزه اجى معااك
وسام:هو انا رايح الملاهى
ميان:عاوزه اشوف عصابات بقا و يخطفونى و انت تمسك المسدت و تضربهم بالنار طاخ طيخ طاخ
وسام:تانى
ميان:تانى ايه
وسام:احم لاء مفيش المهم يلا علشان زمانهم مستنينى و انا هقعد كام يوم
ميان بزعل:ليه
وسام:هو لازم كدا بدربهم اسبوع و هرجع
ميان:يعنى مش هتيجى فى الاسبوع دا
وسام:للاسف
ميان:بس
“رن فون وسام بمقاطعه “
وسام:الوو
احمد:ايه يا عم يلا
وسام:خلاص جاى
“و قفل مع احمد”
وسام:يلا انا همشى علشان متاخر
ميان: طب
وسام:هكلمك كتير متقلقيش
ميان:ماشى
“وسام طلع هدومو و دخل خد شاور و لبس و طلعع”
وسام باس ميان من خدها:خلى بالك من نفسك و بلاش تخرجى قبل ما اعرف و لما تعوزى حاجه او لو عوزتى تخرجى كلمينى و هخليكى تاخدى ليان معاكى علشان متبقيش لوحدك
ميان: حاضر
يلا مع السلامه يا قطتى
ميان:خلى بالك من نفسك
وسام:حاضر يا قطتى يلا باى
“وسام نزل سلم على جدو و مالك و يوسف و قالهم يخلو بالهم منها و مشى “
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية متيم بحبها)
