رواية متيم بحبها الفصل الخامس عشر 15 بقلم كنزي ناصر
رواية متيم بحبها الجزء الخامس عشر
رواية متيم بحبها البارت الخامس عشر
رواية متيم بحبها الحلقة الخامسة عشر
ميان:ايه يا عم رحت فين
وسام:هااا
ميان:هااا ايه بس دا انا بنده عليك بقالى ساعه
وسام:لاء معاكى
ميان:شكلك سرحان فى المزه
وسام:بصراحه اه
“ميان كانت متوقعه ان هو هيهزر مكانتش تعرف ان دا هيبقا ردو فا حمحمت “
ميام:احم طب ما تعرفنى عليها
وسام:هى مش موجوده دلوقتى بس لما ترجع هعرفك عليها
ميان: اها تمام ماشى انا كلت هقوم بقا اغسل ايدى
“و فعلا ميان قامت غسلت ايدها و راحت البلكونه كانت مدايقه جدا من وسام و كان فى فى دماغها كذا سؤال و وسام خلص و راح وراها و عرف من تصرفتها انها عاوزه تسال اسئله كتير فا جبلخا الهوت شوكليت بتاعها و جابلو قهوه و دخل قعد معاها فى البلكونه “
وسام: هاا عاوزه تسالى فى ايه
ميان: مفيش
وسام: هو انا مش عارفك يعنى
ميان: ايوه مش عارفنى انت لسه عارفنى من فتره اصلا
وسام بهدوء: طب خدى الهوت شوكليت بتاعك
ميان: بس انا مطلبتوش
وسام: بس انا جبتهولك
“ميان خدت الهوت شوكليت و فضلو ساكتين شويه “
ميان: انا هدخل انام
وسام: خلصى الهوت شوكليت و تعالى ننام
“بعد شويه وسام خدها و دخلو و ميان نامت على السرير و وسام على الكنبه بعد شويه “
ميان: وسام
وسام: نعم
ميان: عرفت منين انى بحب الهوت شوكليت
وسام: طلبتيه كتير
ميان: بس انا طلبتو مره واحده قدامك
وسام بتوتر: علشان كدا جبتهولك
ميان: اممممـ ماشى
وسام:نامى يلا
ميان:ماشى
“بعد شويه “
ميان:وسام
وسام:ايوه
ميان:انت صاحى
وسام:لاء بكلمك من العالم الاخر
ميان:بطل رخامه
وسام:اسألى يا ميان
ميان:عرفت منين انى بخاف من الضلمه
وسام:مين اللى قال كدا
ميان:انت
وسام:انا
ميان:اه
وسام: بس انا مقلتش كدا
ميان: لاء قلت قبل ما تقفل عليا و تمشى
وسام: قلت ايه بقا
ميان: قلتلى لولا انى عارف انك بتخافى من الضلمه كنت حبستك فى الدولاب و قفلت عليكى
وسام: مش فاكر
ميان: وسااااام
وسام: معروفه اى بنت بتخاف من الضلمه
ميان:اممم طب
وسام:ميان يلا نامى و بطلى وش عاوز انام
ميان: طيب تصبح على خير
وسام:و انتى من اهل الخير
“و كل من ابطالنا راح فى النوم عند ميان كانت بتحلم”
كانت ميان قاعده فى اوضه ضلمه و و كانت عماله تعيط
وسام:ميان ميان
ميان: انت كنت فين انا خايفه
وسام:متخفيش انا معاكى تعالى كان فى حاجه فى الكهربه و بتتصلح تحت
“وسام خدها و خرج و وشغلو الكهربه “
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
“وسام صحى على صوت ميان و هى بتنده عليه و راح عندها لقاها نايمه لسه فا باسها و فضل قاعد جمبها بيتامل ملامحها لحد ما راح فى النوم و جى تانى يوم “
ميان:تووووووووووووووووت
“وسام صحى بسرعه”
وسام:فى ايه الله يخربيتك
ميان:انت نايم هنا بتعمل ايه
وسام:ايه دا هو انا نمت هنا
ميان:اه يا اخويا
وسام:طيب
” وسام قامو دخل الحمام خد شاور و طلع و هو لافف باشكير حوالين وسطو و كان شعرو منعكش و كان شكلو حلو اوى “
ميان اول ما شافتو:عااااااااا
وسام:فى ايه يا بنتى
ميان:لاء لاء عااااا
وسام:بت فى ايه
ميان و هى حاطه ايدها على وشها :انت ازاى تطلع كدا مش فى واحده معاك فى الاوضه دى
وسام:اه
ميان:ايه اللى اه
وسام:المفروض يعنى اعمل ايه
ميان:المفروض تحترمنى و زى ما انا مبطلعش زيك كدا انت كمان متطلعش كدا
وسام:امممـ و مين قال انى مش عاوزك تطلعى كدا
ميان:هاااا
وسام و هو بيقرب:هااا ايه بس
ميان:وسام ابعد
وسام:انا قاعد فى اوضتى اعمل اللى انا عاوزو
ميان لزقه فى الحيطه:احم بس انت مش قاعد فيها لوحدك فا لازم تحترم نفسك
وسام:انا قاعد مع مراتى يعنى اعمل اللى انا عاوزو
ميان:وسام
وسام:نعم
ميان:ابعد
وسام:ولو مبعدتش
“ميان لاحظت مفتاح عربيه وسام و بحركه سريعه منها مسكتو و بقا على رقبت وسام “
ميان:هااا مش قلتلك تبعد بالذوق
وسام:بتسبتينى
ميان: وهغزك كمان
“وسام لفها مره واحده و خد منها المفتاح “
وسام:ها كنتى بتقولى ايه بقا يا قطتى
ميان:هااا هو انا اقدر اقول حاجه برضو
وسام: اها طب نتلم كدا هاا
ميان:حاضر
“وسام قرب منها و وضع بوسه على شفايفها “
وسام:بتبقى قمر لما بتسمعى الكلام يا قطتى
“ميان وشها قلب طماطم و طلعت تجرى على الحمام “
وسام و هو بيضحك على اخرو:مجنونه
“وسام دخل غير و نزل علشان ياخد احمد و يروح عيد ميلاد بيرى “
وسام:هاا جاهز
احمد:ايوه يلا بينا
وسام:عاوزين ناخد بالنا من كل اللى هناك و اول ما تيجى تبعت الاسامى ل منير باشا و هو هيجبلك ملف لكل واحد فيهم فى كل المعلومات عنهم و هتجيبو و تجيلى بكره بعد ما اخلص التدريب
احمد:تمام
“و خدو و راحو على العيد ميلاد و لقو بيرى كانت واقفه مع مجموعه من الناس بس اول ما شافت وسام استاذنت و راحت على وسام بسرعه “
بيرى:اهلا ادهم ازيك
وسام:الحمد لله انتى عملا ايه
بيرى:بخير طول ما انت كويس
وسام: كل سنه و انتى طيبه
بيرى:و انت طيب يا ادهم
احمد:احم احم
بيرى بضحك:ازيك اثر
احمد:الحمد لله كل سنه و انتى طيبه
بيرى:و انت طيب
احمد:طب انا هروح انا بقا
وسام بتفهم:ماشى يا عم
“و فعلا احمد مشى “
بيرى:ايه يا عم الغيبه دى موحشنكش خالص
وسام:كنت تعبان بس معلش يا عم تتعوض
بيرى:ادهم ما تيجى نرقص
وسام:طب
بيرى:ادهم بليز يلا
“وسم قام معاها فعلا و بدأ فى الرقص بيرى و هى بتقرب منو “
بيرى: كدا متسالش عليا طول الفتره دى
وسام:قلتلك كنت تعبان
بيرى:هتيجى تانى امتى
وسام:مش عارف
بيرى:اديك عرفت المكان هستناك بعد بكره الساعه 9
وسام:هحاول
بيرى:بيرى لاء هتيجى انت متعرفش انت كنت واحشنى
ازاى
وسام:انا
بيرى:احم انا هروح اجيب حاجه نشربها
وسام بتسرع : لاء لاء مش عاوز انا شارب قبل ما اجى
بيرى:لاء لازم تشرب معايا
“بيرى راحت تجيب لهم حاجه يشربوها و وسام مكنش عارف يعمل ايه هو مش عاوز يشرب لانو مبيشربش اصلا بعد شويه بيرى جت و كانت جايبه “كاسين
بيرى:اتفضل
وسام:بيرى مش هقدر اشرب
بيرى:لى
وسام:تعبان جدا
بيرى:لاء لازم تشرب انا هشربهولك بنفسى
“وسام كان لازم يشرب و بيرى بدات تشربو بعد شويه “
وسام:لاء انا لازم اروح
بيرى:فى اى مالك
وسام:تعبان شويه فين اح
احمد:بسرعه ايه دا فى ايه
بيرى:مش عارفه
احمد:معلش يا بيرى ادهم تعبان فا انا هروحو
بيرى:طب انا هاجى معاكو
احمد:لاء خليكى هتيجى ازاى و الناس دى
بيرى:……..
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية متيم بحبها)
