رواية ليل احتلت عرش القاسي الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم تيسير محمد
رواية ليل احتلت عرش القاسي الجزء الثاني والعشرون
رواية ليل احتلت عرش القاسي البارت الثاني والعشرون
رواية ليل احتلت عرش القاسي الحلقة الثانية والعشرون
زين : بصو بقى كلام فى الموضوع ده تانى مش هيحصل طيب تمام و انت يا زفت لو شفت الزفت التانى ده فى اى مكان موجودة فى ليل هقتله و اقتلك معاه ، و الهانم دى تبقى مراتى لحد اخر يوم فى عمرها و عمرى و من الاخر كده يا ست ليل من انهاردة انتى مراتى فاهمة يعنى ايه يعنى هيبقى فى معاملة تانية خالص ، اه و ياريت تحصلينى على الاوضة ، و يسيبهم و يطلع اوضته .
ليل بذهول : اه يا قليل الادب .
يوسف بفخر : تربيتى .
امينة ليوسف : فخور اوى ياخويا هى دى تربية دى ، دى تربية زبالة .
ليل بخوف : انا مستحيل اطلع فوق .
عمر بضحك عليها : ليه بس يا ليل امال احنا بنعمل كل ده ليه مش عشان يحس و يعرف قيمتك .
ليل بعصبية من ضحكه عليها : يعرف قيمتى ولا يخلص عليا و يتاوينى .
امينة بطيبة : ليل اطلعى يا حبيبتى زين مستحيل ياذيكى ابدا ده بيموت فيكى .
ليل بخوف : يا ماما ماهو انا مش ضامنة هيعمل فيا ايه .
يوسف بغمزة : هيعمل كل خير ان شاء الله ، اه صحيح بت انتى اوعى تخليه يقرب منك فاهمة .
امينة بعد ما شافت ليل مكسوفة من كلامه : يوسف ايه اللى انت بتقوله ده بس و بعدين ده جوزها .
يوسف : جوزها اه بس لازم تربيه الاول ، و يبص لليل و يقول : فاهمانى طبعا .
ليل بكسوف : ايوة .
يوسف : طيب يختى اطلعى اطلعى لما نشوف اخرتها ايه .
عمر يبص لياسمين : طيب يلا احنا يا ياسو .
قبل ما ياسمين ترد يرد يوسف : يلا فين ان شاء الله .
عمر : ايه يا ابويا دى مراتى .
يوسف : ابويا ايه يا كلب شايفنى ببيع درة على الكورنيش .
عمر : معلش يا بابا مقصدش بس حضرتك يعنى متسلط على زين لانه معمى و هيضيع البت من ايده انما انا بقى ايه ، انا عايز بس فرصة علشان استفرد بالبت و مش عارف و اول ما الاقى الفرصة تقوم انت واقفلى فيها .
ياسمين تنغزه فى ايده من وقاحته
يوسف : اتربى يا بغل انت ايه تستفرد بيها ديه و بعدين هتروحوا فين .
عمر : هاخدها و نتغدى بره .
يوسف : طيب يا خويا روحو اتغدوا و متتاخروش ، و يبص لياسمين و انتى يا بت انتى تتغدوا فى مكان عام هاه مكان عام .
عمر يمسك ايد ياسمين و يخرج و يقول : انا مش عارف انتى مراتى ولا شقطك انا .
امينة : جرى ايه يا يوسف خف شوية على العيال .
يوسف : يا امينة انا عايزهم يعرفوا قيمة اللى فايدهم قبل ما يروح منهم و يرجعو يندموا و يقولوا
ياريت اللى جرى ما كان .
امينة : انت فى ايه فى دماغك بالظبط عشان افهم و ابقى معاك على الخط .
يوسف : هفهمك كل حاجة بالليل .
امينة : اما نشوف .
عمر ياخد ياسمين و يخرجو علشان يتغدوا بره
—————————–
عند زين فى الاوضة دخل اخد دش و طالع بينشف شعره لقى ليل داخلة من باب الاوضة
زين : اهلا بالهانم اللى بقى بيجيلها عرسان و بيخطبوها و جوزها لسه عايش .
ليل : يا زين و الله العظيم ما كنت اعرف حاجة عن الموضوع ده اصلا .
زين بعصبية : و لما عرفتى عملتى ايه فضلتى قاعده معاه و انتى عارفة انه عايز يتجوزك ولا احترمتى الزفت اللى انتى متجوزاه .
تسكت ليل بخوف من عصبية زين ، اما زين لما يشوف خوفها منه فيتنهد و يمسك ايديها و يقعدها و يقعد جمبها على الكنبة .
زين : يا ليل انا مش قصدى انى اخوفك منى بس افهمينى عارفة يعنى ايه ان يبقى فى واحد معجب بمراتى و عايز يتجوزها فاهمة انا هبقى حاسس بايه .
ليل بدموع : انا اسفة .
زين يمسح دموعها : خلاص يا حبيبتى متعيطيش .
ليل بكسوف : انت قولت حبيبتك .
زين و هو بيقرب منها : ايوه طبعا حبيبتى و روحى و مراتى .
ليل بضيق : طيب و هايدى .
زين بتنهيدة : ليل هايدى مجرد صديقة مش اكتر وو عمرى ما فكرت فيها غير كده ، و اه صحيح انا معنديش حبيبة و كنت عايز اتجوزها قبلك و اصلا انا عمرى ما فكرت فى اى ست تانية غيرك ، و يقرب منها .
ليل بفرحة من كلامه بس تتكسف من قربه : زين ابعد شوية .
زين و هو بيقرب اكتر : ابعد ليه بس .
ليل تبعد ايديه و تقوم تقف فيقوم زين وراها
زين : و بعدين يا ليل هتفضلى تهربى كده لحد امتى .
ليل بتسرع : لا مش بهرب بس بابا يوسف هيزعل منى لانه ،،، و تسكت فجاه و تحط ايديها على بوقها .
زين : نعم يختى بابا يوسف ماله هيزعل منك ازاى يعنى مش فاهم .
ليل بتهرب : انا معرفش حاجة و تفلت من ايده و تطلع تجرى بسرعة بره الاوضة ، اما زين فيبص عليها و هى بتجرى و ينزل وراها يلاقى ابوه و امه قاعدين على السفرة مستنينهم علشان يتعشوا مع بعض .
يوسف يبص على ليل يلاقى وشها احمر : فى ايه يا ليل وشك احمر ليه ، و زين فين .
ليل بخوف : مفيش يا بابا و زين فوق .
زين : انا جيت اهوه فى حاجة ولا ايه .
يوسف : ابدا يلا علشان نتغدى مع بعض .
زين : امال فين عمر و ياسمين .
امينة : راحوا يتعشوا بره و يلا بقى انا جعانة .
يقعدوا على السفرة و ياكلوا ، ليل حاطة عنيها فى الطبق مش بترفعها خالص و زين متابعها و ساكت و بيبص على ابوه بنظرات غيظ و يوسف بيبادله بنظرات اللا مبالاه و بيخلصوا اكل و يقعدوا فى الجنينة بس بردو ساكتين و ييجى عليهم عمر و ياسمين .
يوسف بجدية : انا هسال سؤال و عايز اجابة منكم انتو الاربعة و بمنتهى الصراحة لانى بعد القعدة دى حاجات كتير هتتغير .
امينة : فى ايه يا يوسف خوفتنى .
يوسف : متخفيش يا حبيبتى ، و يبص ليهم هما الاربعة و يقول ها مستعدين ، فا يبصوا كلهم لبعض و هما مش فاهمين حاجة و يسكتوا .
يوسف : زين انت و عمر عايزين مراتتكوا ولا لا .
عمر : يعنى ايه مش فاهم .
يوسف : هو ايه اللى انت مش فاهمه فى سؤالى ، انا بسال سؤال واضع انت عايز تكمل مع ياسمين و لا لا ، و الاستاذ زين عايز يكمل مع ليل ولا لا .
زين : خليها هيا تقول الاول .
يوسف : ايوه صح اشمعنا احنا اللى نقول يعنى .
يوسف بعصبية : هو ايه شغل العيال ده هو مين فيكو الراجل هاه ، و بعدين انا لو ماخدتش اجابة دلوقتى حالا رد فعلى مش هيعجبكوا .
زين يبص لعمر كانه بيقوله مفيش مفر
زين : ايوه يا بابا عايزها .
عمر : ايوه يا بابا و انا كمان عايزها .
يوسف : طيب و بتحبوهم ولا لا .
عمر : لا كده كتير .
يوسف : رد على طول يا حيوان .
زين يرد بابتسامة وهو باصص لليل : ايوه يا بابا انا بحب ليل و عايز اكمل معاها ، ليل تتكسف و تحط وشها فى الارض و هى هتموت من الفرحة انه اخيرا اتكلم .
يوسف : و انت يا استاذ عمر بتحبها ولا لا .
عمر بابتسامة بلهاء : بحبها بس ده انا بعشق امها .
و قبل يوسف ما يتكلم ياسمين ترد : و انا كمان بموت فيك يا مورى .
يوسف بضحك يضربها على راسها من ورا : يا بت طب اتقلى شوية استنى حتى لما اسالك .
ياسمين : اعمل ايه بس يا بابا ما انا عملت كل اللى انت قولت عليه كفاية كده .
عمر : بقى كده يا حج بتسلط المزة عليا ماشى مردودالك .
يوسف يبص لليل : طيب و انتى يا ليل بتحبى زين و عايزة تكملى معاه ولا لا ، و اه قبل ما تقولى رايك انسى خالص انه ابنى لان دلوقتى انا ابوكى انتى ماشى فاتكلمى و قولى اللى انتى عيزاه .
ليل تبص لزين بحب : بحبه يا بابا و مقدرش اعيش من غيره .
يقوم زين و يقرب من ليل و قبل ما يمسك ايديها يقوم يوسف يقف
يوسف : طيب تمام بما انكم انتو الاربعة عايزين بعض فاسمعوا بقى قرارى اللى هيتنفذ سواء كنتم راضيين او لا .
يا ترى ايه هو قرار يوسف ؟؟؟
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ليل احتلت عرش القاسي)
