رواية عشقته صعيدياً الفصل العاشر 10 بقلم سهير أحمد
 |
| رواية عشقته صعيدياً الفصل العاشر 10 بقلم سهير أحمد |
رواية عشقته صعيدياً الفصل العاشر 10 بقلم سهير أحمد
” طفلتى قد عشقتك ولم أنل منك سوا خذلانك بتركك لى ولكنى لا أقدر على منع نفسى من تنفس عشقك “
ساميه بشر وهى بتكسر كل حاجه حواليها : عاشت معاه وجوزها ابن أخوه وهى وافقت لأ وبتحبه أوى بابا كل اللى كنت خايفه منه حصل ليه ده أنا كنت مرتبه كل حاجه فجأة كده المياه ترجع لمجاريها بس حور بنتى
فلاش باك
حور : ألو أيوة ياماما وحشتينى
ساميه : وأنت كمان وحشتينى ياروحى
حور : ماما أنا طلعت متجوزة ابن عمى
ساميه بغضب : بتقولى ايه يعنى ايه متجوزة أنا قلتلك لحد أما الأمور تهدى مش تستقرى
حور بهدوء : اهدى ياماما أنا مش فاهمه ازاى بس اطمنى
ساميه : أطمن حامد عمل اللى هو عاوزه
حور : ده بابا وهو فاهم مصلحتى وبعدين مش يمكن أنا وسى فهد ده نتفاهم ونكمل
ساميه : تكملوا تكملوا ايه فهد زى أبوه وعمه كلهم صعايدة مش هتنفعوا سوا
حور : ليه بس ده حتى بابا وجدو اللى مختارينه لى
ساميه : كلمه واحده ياحور صدقينى الناس دى مش حلوة طيب استنى احنا كنا سوا ليه علشان عارفاهم تلاقيهم كل شويه قرف وتحكمات لو أنا شايفاهم كويسين كنت خليتك معاهم ياحبيبتى
حور : عندك حق ياماما ده طلب من جدو يقول اتحجب متخيله
ساميه : وعملت ايه
حور : اتحجبت طبعا
ساميه بغضب : ليه تسمعى كلامه
حور بهدوء : ماما أنا مسمعتش كلامه أنا اقتنعت أنا هتم العشرين قريب ولسه مش محجبه غير أن أننى عارفه انى كان نفسى اتحجب صح
ساميه : ماليش فيه ياحور الجواز دى مش هينفع تكمل أنا خايفه عليكى
حور : حاضر متقلقيش أنا مش هخليه بس يطلقنى أنا هخليه يندم على اليوم اللى اتجوزنى فيه
ساميه : ماشى ياحبيبتى هقفل وأكلمك تانى
الواقع
ساميه : ماشى ياحور أن ماكنت أثبتلك أنه متخلف مبقاش أمك
فى الصعيد
فهد بعصبيه : بقى أنا مكنتش سايبك ياكدابه
حور : يقولوا عليك مش سايبنى ولا يقولوا عليك سورى يعنى مش تمام
فهد : مين ده اللى مش تمام يابت أنتى هاه
حور : بت أما تبقى تبتك يابعيد
فهد : أنا نازل الأرض ياريت آجى ملقاكيش تكون الأرض انشقت وبلعتك إن شاء الله
حور : بيبى الهى تروح ماترجع إن شاء الله
تحت
حور : جدو هو أنا هنزل الكليه امتى
الجد : لما يمر على جوازتك ييجى أسبوع
حور : أسبوع ياحزنى لأ طبعا أنا هسأل بابا إن كان كده أروح بكرة
الجد : حور المفروض اجولى لجوزك
حور : هاه إن شاء الله
بالليل
فى أوضه آيه وسعد
سعد : أنا مخابرش ايه لازمته كل ده من الأول
آيه : مالك بس
سعد : ليه بيكدبوا مايقولوا كل حاجه واللى ربنا رايده هيكون
آيه بخوف : وه أنت عاوزهم يقولولها دلوج استنى طيب لما الأمور تهدى بيناتهم
سعد : أكده ولا أكده هتعرف يبقى دلوج أحسن بس سيبك أنتى فارس نام
آيه بخجل : أيوة بس أما كانت عاوزانى تحت هنزل وآجى
سعد وهو يحتضنها: انزليلها بكرة بجى
عند حور وفهد
حور لابسه بيجامه ميكى ماوس ورابطه شعرها كحكتين وحاطه الهند قرى ومنسجمه أوى مع التليفون
فهد بضجر : الله يخربيت اللى مسكك تليفون يابعيده أننى بتعمل ايه كل ده
حور : صوتك ياشئ أنت ثم أنت مالك
فهد : مالى آجى وأقولك مالى وهو يقترب منها
حور بسرعه: لالا خليك عندك
فهد بغرور : شطورة كنتى بتعملى ايه بقى
حور بغضب : ده هاند فرى ودى كوبايه نسكافيه وده تليفون وشايفنى منسجمه أوى يبقى بعمل ايه
فهد : ايه
حور : بقرأ روايه رعب وياريت تسكت بقى علشان طلعتنى من المود
فهد بغضب منها : اطرشتى سيادتك مسمعتيش العشاء اللى أذنت من ساعه دى
حور : نعم وأنت مالك مهتم ليه أصلى ولا ماصليش
فهد : لأنك مراتى وده واجبى إنى أنصحك تصلى علشان ربنا هيسألنى صحيح أنامش طايقك بس هه نصيب
حور بدموع : هو أنت صليت
فهد : لأ للاسف ملحقتش بس اتوضيت وهصلى فقولتلك
حور : طيب ممكن بس تستنى تتوضى وتصلى بيا
فهد برفعه حاجب : وده ليه إن شاء الله
حور : يعنى هى فاتتنى أنا وأنت فنصلى سوا حتى تكسب فيا ثواب ياعم
فهد : دقيقتين تكونى اتوضيتى يلا
بعد الصلاه
حور : فهد هو أنا ينفع أسألك سؤال
فهد : أمم
حور : هو أنت بتتكلم معايا هنا طبيعى وتحت صعيدى ليه
فهد : مش علشان سواد عيونك يعنى لحد بس ماتتعودى على الطريقه دى
حور : طيب ممكن سؤال كمان
فهد : أنا عارف من الأول انى مش تخلص من لسانك الطويل ده
حور : متشكرين ياعم أنت ليه سمعت كلامهم واتجوزتنى كنت ممكن ترفض وده حقك
فهد : أصل بصراحه كنت عارف انك لما تكبرى محدش هيطيقك فقولت أتطوع لإنقاذ المجرة من الانهيار
حور بردح : ميطيقش مين ياعمررر ده أنا نص شباب الجامعه والمعيدين بيتمنونى
فهد بتريقه: آه آه مانا عارف أننى هتقوليلى
حور : شكلك مش مصدقنى عارف كان عندنا دكتور فى سنه أولى كان يتقصد يتكلم معايا آه والله مرة يهزقنى مرة نتخانق لحد أما فى مرة بقى العميد زهق مننا احنا الاتنين ونقله بقى وأنا انفصلت بقى وكان يوم
فهد : طيب قومى نامى يا أختى قومى نامى ده أننى الواحد يغلط فى نفسه لما يكلمك
حور : ياريت تبات بره النهاردة كمان
فهد نزل وراح الأوضه اللى فى الجنينه وبدأ يضرب أدوات البوكس اللى هناك : بدموع
ليه بعدتى عنى الفترة دى كلها أنتى متعرفيش عيشت من غيرك ازاى بس خلاص هنرجع أحسن من الأول ياقلبى وعقلى وكل حاجه فيا أننى تصبحى على حضنى
الجد شافه وبصله بحزن
الجد : فهد تعالى ياولدى
فهد : أيوة ياجدى ايه اللى مصحيك لدلوج
الجد : عاوز اتحدت معاك فى موضوع أكده
فضلوا يتكلموا فى موضوع مهم بالنسبه لهم الاثنين
الجد : يلا اطلع لمرتك
فهد : حاضر تصبح على خير
الصبح
حور صحت لقت نفسها فى حضن فهد وضع أن هو حاطط رأسه على صدرها وهى ايديها فى شعره
حور بغضب : آه يا حيوان يابارد يامستفز قوم يلا
فهد بنوم : نامى ده أنتى عاوزه علقه تنيمك سنه بلسانك ده
حور بغضب : بقولك قوم العلقه دى شكلك أنت اللى هتأخدها ان شاء الله
فهد بعصبيه : فى ايه يعنى لأنا صاحى و أنا نايم
حور : ولا الحركات دى مش عليا احنا ايه الوضع الحقير ده هاه
فهد ببرود : وضع ايه مهيمنيش أعرف أصلا تلاقيها حاجه هايفه زيك وقام ورجع قربلها تانى : صحيح ياريت تاخدى بالك علشان بتتحركى كتير وأنت نائمه وأنا اتضايقت
فى المطبخ
حور : صباح الخير
الكل : صباح النور
حور : أنتم بتعملوا ايه
فاطمه : بنجهز الوكل علشان نفطر
حور : طيب أساعدكم فى حاجه
فاطمه بطيبه : لأ ياحبيبتى روحى استريحى ميرضينيش تعبك
فاطمه بحده : صفاء جولتلك طبق فهد متحطيهوش مع الأطباق التانيه
حور : ليه هو ليه طبق لوحده
فاطمه : مش أكده بس هو مش بيحب الملح الكتير فى الوكل
لمعت فكرة شيطانيه فى مخ حور
حور بخبث : سيبينى أنا هعمله الأكل
فاطمه : لأ يابتى ارتاحى أننى ده أنتى لسه عروسه
حور : والله أبدأ بس ده طبق جوزى حبيبى يعنى ولا ايه
فاطمه لبسمه : ماشى ياحبيبتى بس متحطيش ملح كتير
سعاد بتريقه : جوزى حبيبى وده من امتى ده ناس تخاف متخدشيش
على السفرة
الكل بياكل
فهد وهو بياكل وشه بدأ يتغير من الأكل ليرفع نظره الثائر بحور يلاقيها بتبصله بخبث وبتضحك بدأ يأكل ببرود وعينه تدمع من الشطه اللى فى الأكل
حور لما عملت الأكل مازودتش ملح زودت شطه كتير
فهد بخبث : مين اللى عملى الوكل ياما
فاطمه : حور دنها واقفه فى المطبخ تعملهولك
حور بطيبه مزيفه : ايه يافهد وحش
فهد بخبث : وحش ايه تسلم يدك بس ميصوحش تكونى عاملالى الوكل بأيديكى الحلوين دول وماتدوقيهوش
حور : لأ مانا عملتى فى طبقى هنا وشفا أنت
فهد : والله مايحصل لازم الكلى من طبقى قولها حاجه ياجدى
الجد : حور تسمعى كلام جوزك وكلى معاه
حور بتوتر : مانا باكل أهوه
الجد : متكسريش بخاطر جوزك يابتى وكلى معاه
فهد ابتسم بخبث وحور ????????????????????????
