رواية لا تتحرك اتجاه الكذب الفصل الرابع 4 بقلم بسبوسة
رواية لا تتحرك اتجاه الكذب الجزء الرابع
رواية لا تتحرك اتجاه الكذب البارت الرابع
رواية لا تتحرك اتجاه الكذب الحلقة الرابعة
فى الليل الساعه8
ادا:اقعدى معانا ياماما شويه
منى:كفايه كده انا قعدت شويه حلوين معاكى اهو اه صحيح سمر صاحبتك هتيجى تزورك بكره قالتلى ابلغك
ادا:ماشى تنور
منى:عايز حاجه ياتميم
تميم وهو بيتفرج على الكرتون:اممم لا
منى:خلى بالك منهم يافارس دول امانه عندك
فارس بابتسامة:فى عنيا ياماما
ابتسمت منى ومشت
فارس:ماما زمانها جايه
ادا: ماشى هدخل الاطباق دى جوه وجايه
دخلت ادا المطبخ فى حين أن جرس الباب رن وفتح فارس
دخلت والدته وتدعى امينه
حضنته بحب:عامل اى ياحبيبى وحشتنى
فارس:الحمد لله ياماما كويس
امينه بعوجه بوق:فين مراتك مجتش تستقبلنى لى مش مرحبه بوجودى
فارس بضيق قال بهمس:هششش بس ياماما لا تسمع وتزعل
امينه بصوت يكاد يوصل للمطبخ:وانت خايف منها ولا اى يافارس انت مكنتش كده هى سحرالك ولا اى
فى المطبخ..
ادا بإستغراب:سحراله؟!!!
طلعت ادا وهى مندهشه من اللى سمعته
ادا:اهلا وسهلا ياطنط نورتى
امينه بضيق:ده نور ابنى ياحبيبتى
اضايقت ادا منها ومن كلامها لكن فضلت السكوت عشان المشاكل
قعدوا كلهم وبصت امينه على تميم اللى بيلعب وقالت بضيق
:هو ده بقا ابنك هو عايش معاكو من الاول كده
ادا بإحراج:هو كان عايزنى ف جبته وفارس مش مضايق
بصت امينه لفارس بغل:مش مضايق؟هو انت مش عريس
فارس بحده:ماما فى اى تميم ابنى انا وهى معنديش مانع انه يقعد معايا هو مش قاعد على راسى
سكتت امينه بضيق ف مدت ادا ايدها بشماته فيها أن فارس صدها فى الرد اتفضلى العصير
مسكت امينه كاس المانجا وشربت رشفه منه
امينه بقرف هبدت الكأس على التربيزه:ييعع ده مسكر اووى وانا عامله دايت
بصت ادا لفارس بعصبيه وهو شاورلها تسكت
امينه:هو انتى مش هتقومى تجيبيلى عصير تانى بقولك عامله دايت
فارس :خليكى انتى ياادا هعملها انا
دخل المطبخ ودخلت وراه ادا
ادا:فارس هى لى بتعمل كده انا بجد مش قادره اسكت
حاوط وشها بحنيه:عشان خاطرى متتكلميش وتغلطى نفسك انا هرد عليها اتفقنا ؟
ادا:اتفقنا
باس فارس ادا من راسها:شطورة يقلبى
ابتسمت وهى بتقوله:يلا اعمل العصير بسرعه بدل ما نلاقيها داخله علينا دلوقت
ضحكوا سوا وبدأ يعمل العصير وهى واقفه تتفرج عليه
طلعت ادا ووراها فارس اللى شايل كوبايه العصير لكن وقفوا مكانهم بصدمه وهم شايفين تميم بيشتم امينه
تميم:انتى حيو’انه
ادا بزعيق:تمييييم
تميم بصلها وعينه مليانه دموع:ياماما بتقولى ان بابا فارس مش بيحبنى وان هو اخدك منى بتقولى امشى من البيت
بص فارس ل امينه اللى وشها احمر من كتر الاحراج وقالها بعصبيه:انتى عملتى كده فعلا ؟
بصتله امينه واخدت شنطتها ومشت
قربت ادا من تميم وخدته فى حضنها:طبعا الكلام ده كدب صح يافارس مش انت بتحبه
شده فارس نحيته وشاله:انت بتصدق اى حاجه كده ايوه طبعا بحبك وماما موجوده اهى انا مخدتهاش منك ولا حاجه وكمان اوى تسمع كلام حد وتمشى وتسيب البيت عشان ده بيتك ماشى ؟
مسح تميم دموعه:ماشى
فارس بهمس:وبعدين لما تمشى وتسيب البيت مين هيقعد يزهق فى ماما معايا
ضحك تميم ف بصتله ادا بغيظ:انت بتقوله اى بصوت واطى كده
فارس:هشش ده سر بينى وبينه
ادا:والله بقا كده؟
تميم ضحك وهو بيقولها:متزعليش ياماما احنا بنهزر
ضحكت ادا وهى بترفع نفسها عشان تطول تبوسه وفارس شايله
تميم:طب انا جعان
فارس بتكشيره:كده تخلينا نموت من الجوع؟
ادا بمرح:لا مينفعش طبعا اتفضل ياسيدى
تميم بغرور لا يليق بطفل:قوليلى اتفضل ياامير تميم
ادا بمداعبه:اتفضل ياامير تميم احنا تحت امر سيادتك
مشى فارس وجنبه تميم وادا بدأت تحط الاكل
بعد ربع ساعه كانوا قاعدين بياكلوا والباب خبط
قام تميم يجرى:انا اللى هفتح
تميم بزعر:ماما بابا على الباب
قامت ادا بسرعه وقام وراها فارس باستغراب
فارس:مين ده؟
تميم بخوف: ازاى بابا قدامى مش هو ميت؟
فارس بزعيق:ردى مين ده؟
محمد:انا محمد طليقها..
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية لا تتحرك اتجاه الكذب)
