رواية لا تتحرك اتجاه الكذب الفصل التاسع 9 بقلم بسبوسة

رواية لا تتحرك اتجاه الكذب الجزء التاسع

رواية لا تتحرك اتجاه الكذب البارت التاسع

رواية لا تتحرك اتجاه الكذب الحلقة التاسعة

فارس ضربه بالبوكس فى وشه وقعه على الأرض:ده انت ناوى على موتك بقاااا…
قامت ادا بخضه وجرت عليه وهى بتشد تميم بعيد عنهم
ادا:فارس عشان خاطرى سيبه
فارس بعصبيه:اسكتى انتى خالص
ادا بهمس:سمر امسكى تميم كويس وادخلى الاوضه اوعى تطلعيه
اومأت لها سمر بهدوء: حاضر
فى الاوضه..
سمر:متخافش من اللى بيحصل ماشى هم شويه وهيهدوا
تميم بعياط:بس بابا فارس ممكن يحصله حاجه
سمر حضنته:لا ياحبيبى بابا فارس كويس مش هيحصله حاجه تعالى بقا ننام سوا انا وانت
تميم:على سرير ماما
سمر بهمس: ايوه
تميم بضحك:موااافق يلا
بره.
مسكت ادا هاتفها واتصلت على الشرطه عرفتهم ان محمد هنا عشان يجوا ياخدوه يتحاسب على القضيه اللى مفتوحه عشان خبط ادا وتميم بالعربيه
فى ظرف عشر دقايق كانت الشرطه وصلت اخدت محمد ومشت
والده ادا’منى’:حاجبك بينزف يافارس
ادا بخوف:تعالى اقعد على اما اجيب الاسعافات الاوليه واجى
منى:فين تميم
ادا:جوه فى اوضتى مع سمر
منى دخلت الاوضه كان تميم نايم فى حضن سمر وهى قاعده تملس على شعره بهدوء
منى:هو نام؟
سمر:ايوه كان خايف اوى على فارس
اتنهدت منى :منه لله محمد يعنى ولا بيحبه ولا عايزه يعيش فى هدوء
_بره
ادا قربت من فارس اللى حاجبه بينزف
ادا بقلق:انت كويس؟
فارس:كويس
ادا وهى بتعقمله الجرح:بيوجعك؟
فارس:شويه
بصتله بحزن وهو بعد ايدها وقرب منها باسها بجانب شفتيها بحب:انا كويس والله متزعليش بقا
دخلت ادا جوه حضنه بقوه وغمضت عينها بتعب:الف سلامه عليك الحمد لله انهم مسكوه
فارس ضمها له بحب وباسها من راسها؛بعدت عنه وهى بتضحك
ادا:يعنى كده خلاص مش هتجيبلنا ايس كريم
فارس بضحك:همك على بطنك كده على طول
ادا بضحك:بهزر معاك
فارس:ماتناديلهم يجوا يقعدوا معانا
ادا: هلزق بس حاجبك وهقوم اجيبهم
____________________________
بعد مرور ٨ شهور فى تمام الساعه ٣ الفجر
كانت ادا رايحه جايه فى الشقه بتعب حاطه أيدها على بطنها
بدأ الوجع يزيد دخلت الاوضه قعدت ع السرير بتعب
ادا بوجع:فارس فارس قوم مش قادره
فتح فارس عينه بنوم:فى اى ؟مالك
ادا:بطنى بتوجعنى اوى ودينى مستشفى اعمل اى حاجة
قام فارس فتح النور
فارس:انتى وشك اصفر اوووى حصلك اى اللبسى اى حاجه على اما اغير هدومى
ادا بصراخ:فاارس فاااارس انا بنزف
مسك فارس فونه بخوف وكلم الاسعاف تجيله ؛لبس فارس
وساعدها تلبس ايسدال وشالها ونزل بسرعه حطها فى الاسعاف وطلع فوق صحى تميم وخده ونزل راح المستشفى
دخلت ادا عمليات ولاده مبكره وفارس وتميم بره
تميم:بابا هو انا هيبقى عندى اخ
فارس بإبتسامه:اخت ياتميم بنت مش ولد
تميم بفرحه:هبقى اللعب معاها
فارس: اكيد ياحبيبى دى اختك
حضن تميم فارس وهو فرحان
بعد مرور وقت ليس بقصير خرج الدكتور صديق فارس وهو بيبتسم
الدكتور:الف مبروك يا فارس جالك بنت زى القمر
شالها فارس بحب ضمها لحضنه وباسها
فارس: الله يبارك فيك ياحبيبى ؛شوف ياتميم اختك اهى
تميم بإندهاش:دى صغيره اوى يابابا
فارس: ايوه عشان لسه مولوده
تميم:طب هى اسمها اى؟
فارس:لسه هنسميها تعالى معايا
تميم:طب هتسميها اى؟
فارس:لارا
تميم بفرحه:وااااو ده حلو اوى اكيد هيعجب ماما
فارس بصله بإبتسامه واخد لارا وسماها
تانى يوم الساعه ١٢ بليل كانت منى مشت من عند ادا واتفقت انها هتجيلها الصبح
تميم:انا عايز أشيل لارا
فارس:تعالى اقعد هنا كده
قعد تميم فى اخر السرير وفارس حط لارا على رجله وخلاه يمسكها كويس
فارس:اوعى تتحرك بقا عشان هى نايمه
تميم:حاضر
قعد فارس جنب ادا وخدها فى حضنه
فارس:تعبانه اوي ؟
ادا بتعب:لسه واخده المسكن ف مش حاسه ب الم
ضمها لحضنه بهدوء:طب حاولى تنامى وانا هفضل صاحى لحد ما تميم ينام وهنيم لارا فى سريرها
حطت راسها على صدره وغمضت عينها وهى بتحمد ربنا من جواها انه رزقها بشخص طيب زى فارس..
★بعد مرور خمس سنوات★
فارس بزعيق: انتى دلوقت خايفه لى مايخرج زى مايخرج اعمله اى يعنى
ادا:ارجوك متزعقش انا اعصابى تعبت وخايفه على تميم
فارس:يعنى اى خايفه على تميم وهو ابوه هيأذيه ازاى يعنى بكره محمد يخرج من السجن ومش هيبقى فاكر تميم اصلا
ادا بخوف:انت عارف كويس أن محمد مش بيحب تميم ومعندوش مانع انه يأذيه عادى
فارس:وبعدين امه فين من كل ده كفايه خوف بقا اذا كانت امه الحقيقيه مبتخافش عليه كده
ادا بزعيق:فارس انت عارف كويس اوووى أن تميم عندى بالدنيا كلها وان انا امه مش اللى خلفته ورمته
فارس:وانا متكلمتش حبيه زى ماانتى عاوزه انا بفهمك ان مفيش داعى للخوف اللى انتى معيشانا فيه ده وانا ياستى هبعت حد تابعى يشوف محمد بيعمل اى
كل ده كانت لارا واقفه بره سامعه كلامهم
لارا بصدمه:اى!!!يعنى ماما مش ام تميم الحقيقيه!وعمو محمد مش بيحب تميم!معقووول!.