رواية قدر ادهم الفصل الرابع عشر 14 بقلم Ana Oo Oo
رواية قدر ادهم الجزء الرابع عشر
رواية قدر ادهم البارت الرابع عشر
رواية قدر ادهم الحلقة الرابعة عشر
عند رقيه فاقت
امجد و هوا نايم جنبها : اخيرا
رقيه بدموع قامت بسرعه وكانت هتمشي
امجد قام و مسكها : علي فين
رقيه بدموع بتحاول تبعد : علي فين انت عملت في اي
امجد قرب منه و مسكه وشها بغضب :متجبيش اسمه تاني انتي فاهمه
رقيه : عايزه اشوفه عشان خاطري
امجد : متخافيش كده بقا حلوه
رقيه: انا لازم اشوفه تيتا فاطمه مش عارفه حاجه و اكيد قلقانه
امجد : فاطمه مين
رقيه قعدت علي الارض بنهيار : لازم اروح لعلي انت عملت في اي
امجد : يوو مش قلتلك كويس
رقيه قربت منه : ابوس ايدك وديني عندو و هعمل ليك كل الي انت عايزه
صعبت علي امجد و اخدها ونزل ركب العربيه
امجد : هتشوفي ونمشي
رقيه :حاضر حاضر
راحو المستشفى و رقيه جريت شافت فاطمه بتعيط
قربت حضتنها جامد
فاطمه :كونتي فين يا رقيه
قطعها الدكتور لما خرج من عند علي
الدكتور : هوا بقا احسن كسور و كدامات بسيطه
رقيه : ممكن نخش
الدكتور : مفيش مشكله
الدكتور مشا
امجد: يله انتي اطمنتي
فاطمه : انت مين و هتخدها علي فين
رقيه: ده امجد
فاطمه شهقت : جوزك
امجد : ايوه علي كده عرفني
فاطمه خبت رقيه وراها : وليك عين تيجي هنا بعد كل ده
امجد : يله يا رقيه
فاطمه : هيا مش راحه في حته
رقيه : هاجي معاك بس اطمن علي عشان خاطري
فاطمه : كده كده انت هتخوشي معايا
فاطمه شدت رقيه و دخلت معاها و امجد دخل وراها
فاطمه وهيا بتحضن علي : مين الي عمل فيك كده يبني
علي : شويه بلطجيه بس متقلقيش
رقيه بدموع: حمد لله على السلامه يا علي
علي : الف سلامه يا روقه
امجد بسخريه : روقه اه
فاطمه : انت ليك عين تتكلم
امجد بسخريه : لما اجي اتكلم هاخد الاذن الاول ،يله يا رقيه
فاطمه : مش راحه
قطعتها رقيه : انا هروح
فاطمه: بس يا يبنتي
رقيه قربت منها : متخافيش كل النصائح الي قولتي عليها هعملها و اكيد هجيلك
امجد : يله
رقيه اتحركت ورا
وصلنا البيت ونا طلعت بسرعه و امجد اجا ورايا
رقيه : شوف انت هتنام فين لان هاخد الأوضه دي
امجد : بس
رقيه بجمود :بس اي
امجد قرب منها و اتنهد :انا اسف علي كل الي عملتو فيكي
رقيه بجمود :و بعدين
امجد بعد عنها : هرجعك ليا تاني
رقيه : رقيه القديمه ماتت و انت الي قتلتها
امجد: ارمي الي فات
رقيه : ما انا فعلا نسيتو ،يله عشان عايزه انام
امجد خرج بحزن و رقيه كانت زعلانه و فرحانه في نفس الوقت
عند قدر و محمد
محمد : افتحي يقدر
فتحت بدموع بس هوا قرب مني و لزقني في الحيطه و كانت عيونو حمره
محمد : حاولت اتعامل معاكي بحنيه عشان الي شوفتي مش قليلي بس انتي كنتي بتعملي اي حاجه بقولك لا
قدر كانت منزله وشها في الارض و بتعيط
محمد :ارفعي راسك و ردي ونا بكلمك
قدر رفعت راسها بدموع : اسفه والله معتش هعهمل كده
محمد ضرب ايدو في الحيطه جامد وقدر اترعشت : انا مش عايز اسف انتي الي عملتي ده ممكن اخليكي هنا و مخرجيش ولا كليه ولا زفت
قدر : اسفه
محمد : مفيش خروج من البيت و مفيش زفت كليه بكره
قدر : خلاص والله معتش هعمل حاجه بس الكليه لا
محمد بعد عنها : روحي اعملي الغداء
قدر : هروح الجام
محمد : قولتلك روحي اعملي الغداء و زعق جامد
قدر جريت علي المطبخ وهوا كان حاطت ايدو في شعرو بغضب
خرج و سمع شهقات قدر من المطبخ
دخل المطبخ و كانت قدر قعده في الارض و بتعيط
محمد : قدر في اي
قدر بخوف و توتر : انا مش عارفه اعمل اي
محمد : وانتي بتعيطي عشان كده
قدر : ما انت الي قولتيلي اعمل و هتزعق
محمد : قومي وانا هسعضك
بس يكون في علمك اخر و اول مره
قدر : طيب و قامت
فضل يعلمني شويه و تقريبا هوا الي طبخ
بعد شويه قعدنا ناكل علي السفره
قدر : الله ده انت طباخ
محمد : اتعلمي بقا
قدر هزت راسها وكانت بتشهق محمد قام قرب منها و مسك وشها : مالك
قدر : مفيش
محمد كمل اكل و قدر اخدت الاطباق و راحت تغسلها
محمد رن علي عبد الرحمن
عبدالرحمن: اي قدر كويسه
محمد : ايوه بس هيا بتخاف من الصوت العالي
عبدالرحمن: ايوه جدا هتلاقيها بتشهق كتير عشان خايفه أو حبسه الدموع
محمد مسح و شو بديق : ماشي
عبد الرحمن بقلق : بتسال لي
محمد : صراحه كدا انا زعقتلها
عبد الرحمن: كنت حاسس هيا مش قدك يا محمد دي اخت
محمد : يعم اخر مره بس انا اكيد مزعقتش كده وخلاص
عبدالرحمن: عملت اي
محمد : نزلت بليل لوحدها ونا نايم و كل لما اقولها حاجه تعمل عكسها
عبدالرحمن: عاتبها براحه يا محمد
محمد : ماشي
عبدالرحمن: بقا انت بقيت معيد في الكليه و متقولش
محمد : تصدق نسيت اقولك ياض
عبدالرحمن: أخص عليك انزل بس ولينا قعده
محمد : هتنزل امتا
عبدالرحمن: قريب بس خلي بالك من قدر
محمد : يعم متقلقش
قفلت معا و قدر خلصت و دخلت الأوضه
دخلت وراها وكانت بترسم وهيا بتشهق
محمد : مالك طيب
قدر ببرود : مفيش
محمد : ماشي حقق عليا يسيتي
قدر : ماشي
محمد : بترسمي اي
قدر : انت شايف اي
محمد : قدر بتعصبنيش
قدر : اففف اي
محمد : مالك بقا قولتلك حقق عليا يسيتي
قدر : خلاص ماشي
محمد : بترسمي اي؟
قدر : مش عارفه لما اكون متعصبه برسم و مش عارفه برسم اي
ببص علي الرسمه لقتها رسمها سودا في شخص مش باين و شخبيط كتير
قدر : انت عامل امتحان بكره
محمد : ايوه
قدر : طيب انا هروح بكره
محمد : لا
قدر بدأت تعيط : هسقط
محمد : لا مش للدرجه انا عامل كده بس عشان اشوف مستويات الطالبه
قدر قربت منه : يرب تخش الجنه
محمد :لا بردو
قدر :هروح هي
محمد :ماشي ماشي خرج محمد قعد بره
قدر قربت منه برجاء : عشان خاطري عايزه اروح
محمد :لا
قدر عيطت و قعدت في الأرض
محمد :قومي هاتيلي ميه
قدر قامت وهيا لسه بتعيط جابت ميه
محمد : هتروحي بس لو درجتك وحشه اعمل اي
قدر : انا عارفه قلو
محمد : وبتاع انهارده عارفه
قدر بتعالي : متخفش
دخلت قدر تذاكر بتاع انهارده ومحمد دخل نام
بعد شويه قدر خبتت علي باب اوضه محمد
محمد فتح بغضب : اييي
قدر بصت علي و فضلت متنحه
محمد : عايزه اي
قدر مشت : خلاص
محمد بص لي نفسو طلع أنه مش لابس تيشرت
لبس بسرعه وخرج
محمد : قدر عايزه اي
قدر باحراج : ممكن تشرحلي دول
محمد :امممم لا
قدر فضلت تعيط
محمد : خلاص ياني اي نافوره مش عارف جايبه العياط ده منين
قدر : تعالا ورايا
جبت الطربيزه و قعت وهوا قعد وبدأ يشرح بقلت حيله
قدر : كفايه اي كل ده انا دخله انام
محمد : تعالي هنا انتي اتاخرتي لي الصبح
قدر : كنت وقفه برا ودخلت وراك علي طول ونت الي مردتش تدخلني
محمد : مع مين
قدر بتوتر : مع بنت اتعرفت عليها جديد
محمد : قدر
قدر بتوتر جسمها بدأ يعرق :نعم
محمد : كنتي وقفه مع مين
قدر : قولتلك مع وحده
محمد : متعليش صوتك ، اسمها اي البنت دي
قدر بتوتر : ها اسمها اسمها سما
محمد : متاكده
قدر : ايوه
محمد قرب منها و كان محوطها علي الحيطه : ولو طلعتي بتكذبي اعمل فيكي اي
قدر مردتش
محمد :انتي بتغلطي وبتكدبي كمان
قدر بتوتر : بص هقولك
محمد : سمعك
قدر : في ولد وقفني وكان
محمد : كان أي
قدر :نبقا صحاب بس انا مشيت و مردتش علي بسرعه
محمد بعصبيه :عارفا
قدر بتوتر وخوف :لا والله
محمد خرج و رزع الباب ورا
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية قدر ادهم)
