رواية في قبضة الفهد الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم جنات
رواية في قبضة الفهد الجزء الثالث والعشرون
رواية في قبضة الفهد البارت الثالث والعشرون
رواية في قبضة الفهد الحلقة الثالثة والعشرون
اشرقت شمس يوم جديد
فهد صحى على صوت رنه تليفونه قام من جمب تمارا واخذ تليفونه ورد عليه وكان بيسمع الطرف التاني
فهد: خلي عينيكم مفتحه لحد مااجي مش عايز اي غلطه
تمارا صحت على صوته وشافته وهو متعصب واستنت لما قفل
تمارا: في حاجه يا فهد
فهد: انا لازم اسافر ايطاليا دلوقتي حالا
تمارا: وانا
فهد: خليكي هنا ياتمارا وانا هكون موجود هنا وقت الفرح
تمارا: لا خدني معاك يا فهد لو سمحت
فهد: طب هتسيبي اخوك في الايام دى لازم تكوني معاه
تمارا: فهد في حاجه حصلت هناك ما تخوفنيش عليك
فهد:رجاله الملك حاولو يدخلو القصر
تمارا: ليه
فهد: اكيد عشان يهربو فرانكو ودانيال… انا هسيب كنان وراكان معاكي هنا عشان اكون مطمن عليك
تمارا: لا خدهم معاك انا هاكون هنا في امان صدقني انت كده كده حاطط حراسه وهيكونوا معايا في كل حته وانا اوعدك اني مش هخرج من الفيلا اصلا خليهم معاك عشان اكون مطمنه عليك لو سمحت
فهد: حاضر يا حبيبتي انا هاجهز عشان اسافر وانتو هتفضلو هنا فى الفيلا لحد الفرح
تمارا:حاضر
فهد لبس وقال كنان وركان يجهزوا الطياره عشان هيسافروا
==========================
كنان و راكان خارجين من الفيلا قابلو مريم
مريم: صباح الخير
كنان وراكان:صباح الخير
راكان:انا هستناك برا بس متتاخرش
مريم:انتو رايحين فين بدرى كدا
كنان:مسافرين ايطاليا
مريم:والفرح تمارا مش هتحضر فرح اخوها
كنان:لا تمارا هتفضل هنا انا وفهد وراكان اللى هنسافر عندنا شغل وهنيجى على معاد الفرح
مريم:ربنا معاكو
كنان:خدى بالك على نفسك
مريم هزت راسها وكنان مشي
مريم سرحت شويا وافتكرت لما كانو البنات كلهم نايمين سوا وتمارا خرجت من الاوضه كانت مريم لسه صاحيه وخرجت وراها وسمعت كلامها هى وكنان
مريم:كنان
كنان لف وبصلها:نعم
مريم قربت ووقفت قدامه:سافر وخد بالك من نفسك عشان ترجعلى بسلامه
كنان برق:هاااا
مريم ضحكت اوى
كنان:قولتى ايه بجد
مريم:هستناك ترجعلى بسلامه
كنان:مريم
مريم:نعم
كنان:انتى اكيد عارفه انا بشتغل ايه وانا مش عايز ادخلك العالم ده
مريم:عارفه وموافقه كمان
كنان:انا بحبك اوى من اول ماسمعت صوتك
مريم اتكسف:خد بالك على نفسك
كنان حضنها ومريم بعدته عنها:انت قليل الادب اوى
كنان:ده حضن بريئ والله
راكان نادى عليه:ياعم الحبيب يلا
كنان:مع سلامه ياقمرى
كنان راح ركب العربيه وكان مبسوط اوى
راكان:اوعدنى يارب ما البت المجنونه دى
كنان ضحك على صاحبه
==========================
فى اوضه فهد وتمارا
فهد واقف قدام المرايه بيظبط شعره وتمارا قاعده على السرير وبتبصله وعينيها كلها دموع
فهد بص فى انعكاسها فى المرايه وشايف حزنها قرب وقعد جمبها:ممكن اعرف الدموع دى سببه ايه
تمارا بصلته:بعنى انت مش عارف
فهد:عارف ياتماارا وانا بقولك متخافيش عليا انا الفهد بردو
تمارا حضنته:ارجعلى بسلامه يافهد ونبي
فهد:حاضر يانبض الفهد
تمارا بصلته:تعرف انى بحبها اوى
فهد :ايه هيا
تمارا:لما بتقولى نبض الفهد
فهد قام وجاب فون من الدولاب:ده تخليه معاكى ياتمارا هابقي اكلمك عليه وعليه كل ارقامى تكلمينى فى اى وقت وانا اول مااوصل ايطاليا هكلمك اطمنك تمام
تمارا:حاضر
فهد باس راسها وخرج من الاوضه ونزل سلم على الكل وخرج من الفيلا
تمارا خرجت وراه بسرعه:فهد
فهد لف لاقاها بتجرى عليه واترمت فى حضنه:هتوحشنى اوى يافهد خد بالك على نفسك
فهد:انتى اللى تاخدى بالك على نفسك وعلى ابننا ياتمارا بلاش جنان ابوس ايدك
تمارا ضحكت اوى وفهد باس راسهاا ومشي وهى فضلت تبص عليه لحد ماركب العربيه ومشي ودخلت الفيلاا وشافت حسن وعيطت جوا حضنه:خايفه عليه اوى
حسن:هيرجع بسلامه باذن الله انت خايفه عليه ليه كدا
تمارا بعدت عنه:انت عارف اختك مجنونه
حسن:مش هتقولى الخبر الحلو للكل
زينب:خبر ايه
حسن:تمارا حامل
الكل فرحو وباركو لتمارا وعلى اد مايقدرو كان بيحاولو يخرجوها من حالتها ونجحو فى ده وعدى اليوم بين ضحك وهزار البنات وانتظار تمارا مكالمه فهد بيطمنها انه وصل بخير
==========================
البنات متجمعين فى الجنينه وبيهزرو
شروق:قوليلى يامريومه انا شوفت حضن كدا على الطاير
مريم برقت:اللع يخربيتك وطى صوتك
تمارا:حضن ايه
شروق بغمزة:الصبح شوفتها وكنان باشا بيحضنها فى الجنينه
مروة:بجد
تمارا:مريم بجد
مريم اتكسفت ومش عارفه ترد
تمارا:انتو اعترفتوو لبعض
مريم هزت راسها باه
البنات صوتو فى صوت واحد
مريم:ياولاد المجانين هتفضحونا
مروة:ايوا بقي يامريومه
مريم بصت لشروق بغيظ :على اساس انتى عينك مش من راكان باشا هااا
تمارا:ده بجد ده
شروق:ابدا متصدقوش البت دى
مروة:لا مريم مش كدابه ياشوشو
شروق:يووووه
تمارا:وعلى فكرة راكان كمان عينه منك
شروق بفرحه :بجد
البنات ضحكو عليها واتكلمو كتير
تمارا:انا هروح ارتاح فى اوضتى شويا اصبحو على خير
البنات:تلاقى الخير
==========================
فى اوضه تمارا
قاعده وماسكه الفون وبتستنى مكالمه فهد وفجاه الفون رن ورد بسرعه وسمعت
فهد بيضحك:انا عارف انك مش هتنامى غير لمااكلمك
تمارا:وصلت بسلامه
فهد:اه ياتمارا انتى عامله ايه
تمارا:مش كويسه ابداا وانت بعيد
فهد:تمارا وشهر وهكون عندك
تمارا:حاضر .هتنام
فهد:فى اجتماع فى قصر الملك كمان ساعه
تمارا بعصبيه:والحيزبونه اللى شعرها برتقالى هتبقي هناك اكيد صح
فهد ضحك:اكيد
تمارا:انت بتضحك يافهد انت عارف ومتاكد ان عينيها منك
فهد:ميهمنيش
تمارا:يعنى انت مش بتشوف نظراتها ليه
فهد:محدش يتجرأ يدخل قلب الفهد غيرك ياتمارا
تمارا سكتت شويا:ثبتنى على فكرة
فهد:يلا روحى نامى بقي
تمارا:مش جيلى نوم
فهد:تمارا انا هقفل معاكى ماشي سلام
تمارا استغربت:سلام
تمارا:ماله ده هو بيتحول ولا ايه
الفون رن مكالمه فيديو وتمارا فرحت اوى وردت عليه:زعلت منك على فكرة
فهد:عارف
تمارا:تعرف انك وحشتينى فى كام ساعه دول
فهد:عارف
تمارا:ايه البرود ده
فهد ضحك:بس ايه الجمال ده تعرفى انى بعشقك بالاحمر
تمارا:اااه بامارة الفستان اللى اجبرتنى البسه
فهد ضحك:قلبك اسود اوى
تمارا:زى حبيبي كدا
فضلو يتكلمو كتير لحد تماارا ماتعبت ونامت وفهد فضل يتأملها كتير وقفل المكالمه وراح على البيت الاسود
============================
دخل فهد البيت الاسود والحارس فتح الزنزانه اللى فيها فرانكو ودانيال اللى تقريبا كلهم جروح وكدمات
فهد:يارب تكون الضيافه والاقامه عندنا عجبتكو
فرانكو بصله بغل
فهد:شكلها مش عجباكو لأ لازم اخلى رجالتى يزودو العيار حبتين
دانيال:حرام عليك يافهد هتفضل تعذب فينا لحد امته
فهد:لحد ماتموتو من كتر الضرب والتعذيب عشان تبقو تفكرو تلعبو مع الفهد
فهد خرج من البيت الاسود وركب العربيه مع راكان وكنان وراحو على قصر الملك
============================
بعد شويا وصلو قصر الملك
فهد بص لراكان وراكان هز راسه
فهد دخل ووراه كنان وراكان راح وقف مع رجاله الملك وفضل يهزر ويضحك معاهم وفى الوقت اللى راكان شغل رجاله الملك دخل رجاله الفهد للقصر
فهد دخل وقعد من غير مايكلم حد كان موجود الملك وصوفيا وبعض من كبار التجار
الملك:فين السلاح بتاع الصفقه الاخيرة يافهد
فهد:معرفش
صوفيا بعصبيه:مش انت اللى كنت مسئول عنها
الملك:ليه التمرد ده يافهد دانت كنت دراعى اليمين وعينى
فهد:ده كان زمان قبل ماتفكر تقرب على زوجه الفهد وتبعت خدامه عشان تحطلها سم فى اكلها وكمان تبعت رجالتك يدخلو قصرى فى غيابى عشان تهرب الكلبين اللى عندى
الملك:البنت دى كانت سبب المشاكل يافهد
فهد قام وقف بعصبيه:اسمها زوجه الفهد
صوفيا:يبقي انت اللى اختارت الموت يافهد باختيارك للبنت دى
رجاله الملك كلهم قربو من الفهد ووجهو سلاحهم عليه
الفهد بص للملك وابتسم بخبث والملك طبعاا عارف معنى الابتسامه ودى وكان حاسس ان الفهد سابقهم بخطوة وفجاه رجاله الفهد ظهروو وحطوه اسلحتهم فى دماغ كل واحد من رجاله الملك
فهد قعد وحط رجل على رجل:شكلك نسيت مين الفهد ياكينج فحبيت افكرك بس انا هخرج انا ورجالتى من غير نقطه دم واحده ولو حد فيكو جرب يقرب عليا او على حاجه تخصنى ماتلوموش غير نفسكو على اللى هعمله فيكوو
فهد قام وخرج من القصر ورجالته وكنان وراه وركبو عربياتهم وراكان ركب هو كمان وساق ومشووو بالعربيات ورجعو على القصر
=============================
بعد شويا رجعو على القصر الفهد طلع جناحه وكل واحد طلع اوضته
فى اوضه كنان
مسك فونه ورن على رقم مريم بس مافيش رد ساب الفون ودخل ياخد شاور
عند مريم كانت فى المطبخ وطالعه الاوضن بتمسك الفون لقيت مكالمه من كنان رنت عليه تانى فى الوقت اللى كان كنان بياخد شاور دخل راكان الاوضه وسمع الفون بيرد وشاف اسم مريم رد عليها
راكان:ازيك يامريم
مريم:بخير ياراكان انت عامل ايه
راكان:انا بخير الحمدلله
مريم:احم انا لقيت كنان كان رن عليا فاقولت اكلمه
راكان:كنان بياخد شاور
مريم:اهاا طب شويا كدا هابقي اكلمه
راكان:المجنونه عامله ايه
مريم:قصدك على تمارا ولا شروق
راكان:هو انا مكشوف اوى كدا
مريم:يعنى وعلى العموم هى كويسه
شروق كانت داخله اوضه مريم:مريومه
مريم:خدى كلمى فى حد عايزك ياشوشو
شروق:حد مين
مريم:خدى كدا انا خارجه
شروق اخدت الفون ومريم خرجت:الو
راكان:ازيك ياشوشو
شروق بضيق:شوشو
راكان:اومال ادلعك بايه ياجميل
شروق:ااااه لا ياراكان باشا انا ماليش فى السكه دى
راكان باستغراب:سكه ايه مش فاهم
شروق:اانا نتكلم ونتصاحب والكلام ده مش عندى
راكان:طب يمشي معاكى رسمى يعنى
شروق:رسمى
راكان:اه لماارجع هتقدملك بش بعد مااعرف موافقتك طبعااا
شروق كانت فرحانه جدااا
راكان:هااااا موافقه
شروق……
راكان:بيقولو السكوت علامه الرضا اشوف لماارجع ياشوشو
راكان قفل وشروق كانت هتطير من الفرحه
كنان خرج من الحمام كان راكان ماسك فونه اخده منه وشاف انه كان بيكلم مريم
كنان:انت رديت على مريم
راكان:اه الفون كان بيرن ورديت عليها وعملت معايا احلى معروف
كنان:وايه هو بقي
راكان:خلتنى اكلم المجنونه
كنان ضحك:وكلمتها ياحبيب
راكان:اه ياخويا ابقي كلم مزتك بقي
راكان خرج وكنان اتصل على مريم بس بردو مردتش عليه
وبعد شويا لقى الفون بيرن برقمها رد بسرعه عليها
مريم:ازيك ياكنان
كنان:انا بقيت بخير لما سمعت صوتك والله
مريم اتكسفت:احم لما رنيت عليا كنت تحت فى المطبخ ورجعت رنيت عليك راكان اللى رد
كنان:هو قالى يامريم انتى عامله ايه
مريم:انا بخير الحمدلله
طال الصمت بينهم
كنان:مريم
مريم:نعم
كنان:تعرفى انك وحشتينى
مريم:كنان لو سمحت بقي
كنان ضحك على كسوفها:اكيد بقيتى شبه الفراولايه الوقت
مريم:بطل بقي ياكنان
كنان:حاضر بطلنا
مريم:انا لازم اقفل اصبح على خير
كنان:وانتى بخير ياقمرى
كنان قفل معاها ونام………..
&&&&&&&&&&
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية في قبضة الفهد)