رواية فرصه استثنائية الفصل السادس 6 بقلم دودو محمد
رواية فرصه استثنائية الجزء السادس
رواية فرصه استثنائية البارت السادس
رواية فرصه استثنائية الحلقة السادسة
نزلت علياء وساره من الشركه مع مراد وركبت علياء جمب مراد وركبت ساره وراه وكانت علياء متغاظه من وجود ساره معاهم بصت علياء لمراد وقالت
علياء :- احنا هنروح نجيب الاول الاولاد من الفيلا وبعد كده هنروح على البيت عندكم
مراد :- ايوه هعمل كده
ساره :- لو مش هينفع اروح معاكم انزل اركب تاكسى مفيش مشكله
علياء :- ياريت والله
مراد :-لاء طبعآ هوصلك معانا على السكه و بص لعلياء ورجع بص لساره وقال علياء بتهزر معاكى متزعليش
علياء :- انا معرفهاش علشان اهزر معاها
مراد :- خلاص يا علياء بقى وشغل العربيه وراح بيها على الفيلا وبعد وقت وصل هناك وبص لعلياء وقال انزلى هاتيهم يلا
علياء :- ها طيب ما تنزل انت
مراد :- مينفعش انزلى انتى هاتيهم يلا
علياء :- بصت على ساره ورجعت بصت لمراد
مراد :- يلا يا علياء
علياء :- طيب وفتحت الباب ونزلت ومشيت شويه ورجعت تانى قالت تعالى معايا
مراد :- بأستغراب اروح معاكى
علياء :- ا.ا اه اصل زين بيدوخنى وانت بس اللى بتقدر عليه
مراد :- ابتسم وفهم أن علياء مش عايزه تسيبه مع ساره فى العربيه نزل من العربيه وقال امشى
علياء :- مشيت جمبه وقالت ممكن افهم انت بتضحك على ايه
مراد :- على غيرتك انتى خوفتى تسبينى مع ساره فى العربيه لوحدنا صح
علياء :- ها ل ل.لاء طبعآ مش كده بس زين بيسمع كلامك انت
مراد :- طيب عينى فى عينك كده
علياء :- بصت للأرض وقالت ا.ا.امشى بقى علشان منتأخرش
مراد :- ضحك بصوت عالى وقال شوفتى بقى أن انا عندى حق طيب انتى غيرانه من ايه ما انا كل يوم بوصلها رايح جاى وبنركب العربيه سوى
علياء :- انت بتغظنى
مراد :- بضحك بغيظك ليه بس ما انتى عارفه
علياء :- بصت ليه بغيظ ومشيت قدامه وسابته
مراد :- قعد يضحك على غيرة علياء ومشى وراها ودخلوا الفيلا اول ما منار شافت مراد طلعت تجرى عليه وشالها مراد وحضنها وباسها من خدها
منار :- واحشتنى اوى يا بابا
مراد :- وانتى يا روح بابا واحشتينى اوى
علياء :- اخوكى فين يا منار
منار :- نانا سعديه بتغيروا هدومه فوق
علياء :- بصوت عالى سعديه يا سعديه
سعديه :- من فوق ايوه يا مدام علياء انا نازله بزين اهو ونزلت بيه
علياء :- أخدته من سعديه وباسته وقالت حبيب مامى
زين :- شاور على مراد وقال بابا
مراد :- نزل منار واخد زين من علياء وباسه وقال حبيب بابا
علياء :- يلا بينا علشان منتأخرش
مراد :- يلا وخرج وهو شايل زين وماسك ايد منار وفتح العربيه وقال اركبى يا حبيبت بابا
منار :- ركبت العربيه وقالت مين دى يا مامى
علياء :- دى طنط ساره يا حبيبتى شغاله فى الشركه عندنا وابوكى الحارس الشخصى بتاعها
مراد :- ركب العربيه وضحك على كلام علياء
علياء :- هات زين علشان تعرف تسوق العربيه
مراد :- لاء سبيه وشغل العربيه وزين على رجله ومشى بيهم
ساره :- انتى اسمك ايه بقى
منار :- أسمى منار بنت بابا مراد ومامى علياء
ساره :- اسمك حلو اوى يا منار مين اختاره ليكى
منار :- بابى عمر
ساره :- مش انتى قولتى بنت بابا مراد مين بابى عمر ده
علياء :- لو سمحتى دى طفله صغيره بلاش تسأليها أسأله من دى
ساره :- بأحراج اسفه
مراد :- مفيش اسف ولا حاجه بس ده موضوع قديم يا ساره
ساره :- حاضر
علياء :- نفخت وبصت من الشباك
مراد :- علياء
علياء :- نعم
مراد :- انا هتكلم مع ماما النهارده على موضوع جوازنا ايه رأيك
علياء :- ها ل.ل.لاء مش قولتلك هفكر وابقى ارد عليك
ساره :- لما سمعت كده الدموع اتجمعت فى عينيها
مراد :- بالمره يا علياء كفايه بعد لحد كده
علياء :- ارجوك يا مراد اصبر عليا شويه
مراد :- اتنهد وزود سرعة العربيه ووصل ساره ونزلت من العربيه وهى الدموع فى عينيها وراح هو وعلياء والاولاد على بيتهم
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
عند سمر
خرجت من الشغل عندها وشافت مهند واقف وساند على العربيه بتاعتها اتنهدت وراحت عنده بأبتسامه وقالت
سمر :- غريبه دى اول مره متجيش الصبح بدرى
مهند :- كان عندى معركه مع امى
سمر :- بأستغراب ليه
مهند :- جايبه عروسه ليا وعروسه لمراد ومصممه أننا نتجوز
سمر :- والله ده اعتبره تهديد منك يعنى
مهند :- والله ما تهديد امى مصممه تجوزنا وانا طبعآ رفض علشان قلبى فيه واحده بس هو انتى يا سمر
سمر :- غمضت عينيها وقالت نفذ اللى امك عايزه منك علشان انا مفيش امل منى
مهند :- بس انا عمرى ما هفقد الأمل فيكى يا سمر وواثق أننا هنكون لبعض فى يوم من الايام
سمر :- يا مهند افهم انا مهما عملت الماضى هيفضل ورايا ومش هيسبنى فى حالى
مهند :- كلنا عندنا ماضى بس لازم ننسى علشان نعيش الحاضر يا سمر
سمر :- مش قادر تفهمنى يا مهند مهما كان ماضيك بس مش زى الماضى بتاعى الماضى بتاعى لسه حى وبيجدد نفسه دايمآ وبيفضل حاضر مش ماضى
مهند :- انا مش فاهم اى حاجه منك بس كل اللى فاهمه انك هتبقى ليا مهما حصل
سمر :- دمعه نزلت منها وقالت ياريت مكنتش سبتنى زمان يا مهند كانت حاجات كتير اوى اتغيرت
مهند :- مد أيده علشان يمسح الدمعه
سمر :- رجعت وراه وبعدت وشها قبل ما ايد مهند تلمسها ومسحت دموعها وقالت دموعى اوله بيها ايدى يا مهند مش محتاجه من حد يمسح دموعى واصعب عليه انا كل اللى محتاجه أن ابعد عن الناس كلها واعيش فى سلام
مهند :- انتى حالتك بتسوء يا سمر
سمر :- بوجع نفسى ارتاح اوى يا مهند انا تعبت والدنيا صعبان عليها تسيبنى اعيش مرتاحه شويه، غلط اه غلط بس دفعت كتير اوى تمن غلطى ده الدنيا مش راضيه ترضى عنى بقى
مهند :- مسك ايديها وقال سمر هو فيه حاجه حصلت تانى ليكى
سمر :- بدموع لا تانى ولا تالت سبونى فى حالى بقى وركبت العربيه وشغلتها ومشيت بيها
مهند :- بص عليها وهى ماشيه واتنهد وقال اكيد فيه حاجه مخبياها عنى يا سمر ولازم اعرفها
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
فى شقة مروان
دخلت مياده الاوضه بتاعتها ونيمت عامر وحطته فى السرير وغطته وراحت نامت على السرير بتاعها بتعب
دخل مروان ونام جمبها على السرير وقال
مروان :- معلش يا حبيبتى قومى أدى امى العلاج
مياده :- بصت ليه وقالت طيب ما انت كنت عندها ليه معملتش انت كده
مروان :- يا حبيبتى مليش انا فى الحاجات دى قومى معلش
مياده :- اتنهدت وقالت حاضر يا مروان وخرجت من الاوضه وراحت عند اوضة حماتها وخبطت على الباب ودخلت وقالت انا جايه اديكى العلاج يا ماما فين هو
ام مروان:- عندك اهو على الترابيزه
مياده :- اخدت العلاج واديته ليها وشربتها الميه وقالت محتاجه منى حاجه تانى قبل ما انام يا ماما
ام مروان :- اه اعملي ليا كوباية حليب علشان متعوده اشرب كوبايه كل يوم قبل ما انام
مياده :- حاضر وقامت خرجت من الاوضه ودخلت المطبخ وسخنة الحليب وحطته فى الكوبايه وراحت عند اوضة حماتها لاقيتها نامت خبطت على كتفها وقالت ماما يا ماما انا جبت ليكى الحليب اهو
ام مروان :- لاء خلاص مش قادره اقوم تانى خديه معاكى واطفى النور
مياده :- اتنهدت وقالت حاضر يا ماما وخرجت وطفت النور وقفلت الباب وراها ودخلت المطبخ وغسلت الكوبايه ودخلت اوضتها ونامت على السرير
مراد :- عملتى اللى امى عايزاه
مياده :- بصت ليه وقالت ايوه يا مروان ممكن انام بقى علشان خلاص والله تعبانه ومش قادره
مروان :- قرب منها وقال لاء تنامى ايه مش هنحتفل مع بعض بمناسبة العربيه الجديده
مياده :- والله العظيم حرام بقى يعنى بعد التعب ده كله تقولى نحتفل انا بنى ادمه مش انسان الى يا مروان
مروان :- كل ده علشان بطلب منك حقى الشرعى
مياده :- بعقلك كده ازاى والولد نايم معانا فى الاوضه
مروان :- لو على الولد اوديه الاوضه عند امى
مياده :- برضه لاء يا مروان ارحمنى بقى ومتنساش تحلف اليمين علشان اقسم بالله هوقعه فى الارض ومش هيهمنى واديته ضهرها ونامت
مروان :- وليه فقر ونكد ده انا لو اتجوزت عليكى ابقى مش ظلمك والله
مياده :- اعملها وريحنى متبقاش بتاع كلام وتقرفنى واطفى النور اللى جمبك علشان انام عندى شغل وشقى زى كل يوم
مروان :- بصلها بغيظ وطفه النور ونام وهو بيبرطم بكلام مش مفهوم
مياده :- بصت ليه ونفخت ونامت
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
فى شقة حكمت
كانت حكمت قاعده وحطه منار على رجليها وعماله تبوس فيها وتقولها
حكمت :- واحشتى تيته يا روح قلب تيته من جوه
منار :- وانتى كمان يا تيته واحشتينى اوى وباستها فى خدها
حكمت :- اخدت منار فى حضنها وبصت لعلياء وقالت متبقيش تغيبى كده انتى والاولاد بتوحشونى والله
علياء :- والله يا خالتى غصب عنى زين مطلع عينى ونزلت الشغل من تانى ومبقاش عندى وقت خالص
حكمت :- ربنا يقويكى يا حبيبتى ويخليلك ولادك وتفرحى بيهم
علياء :- ويخليكى لينا يا خالتى
مراد :- امال فين مهند
حكمت :- نزل معرفش راح فين
علياء :- ليه مبقاش يفتح المحل ولا ايه
حكمت :- يفتحه شويه ويقفله شويه
مراد :- اتحايلت عليه ينزل الشغل معايا فى الشركه مش راضى
حكمت :- اللى زى اخوك ده عايز يصيع طول النهار فى الشوارع
مهند :- دخل وقال اكيد الكلام ده عليا صح وسلم على علياء وشال منار وباسها وقال حبيبت عمها يا ناس
منار :- بصت ليه ومردتش عليه
مهند :- البت دى طالعه بتكرهنى كده ليه
علياء :- بضحك مش بتكرهك ولا حاجه هى بس مش واخده عليك
مهند :- بس انا برضه بحبها أصلها فيها كتير اوى من خالتها سمر وبص لامه
حكمت :- بصت ليه واتنهدت وقالت لما اقوم احضر الاكل بقى
علياء :- خليكى انتى يا خالتى انا هدخل احضره
حكمت :- طيب تعالى اوريكى مكان الاطباق والحاجه
علياء :- ابتسمت ليها وقالت انا حافظه المكان نسيتى يا خالتى ولا ايه انا ياما خدمتك زمان
حكمت :- لاء مش ناسيه يا بنتى بس انا غيرت الاماكن من زمان
علياء :- بصت لمراد وسندت حكمت ودخلوا المطبخ
مهند :- قعد وقال شوفت امك ناويه تعمل ايه
مراد :- بأستغراب ناويه تعمل ايه
مهند :- كلمة ام ساره علشان تخطبها ليك وجابت ليا عروسه وراسها والف سيف انها تجوزنا
مراد :- بصدمه ايه اللى انت بتقوله ده عرفت منين الكلام ده
مهند :- من امك يا اخويه ده احنا داخلين على ايام فحلوقى
مراد :- ده على جثتى يحصل انا خلاص ما صدقت أن علياء بدأت تحبنى وتلين معايا وهتوافق نتجوز قريب اوى
مهند :- يا بختك يا ابن المحظوظه اللى معايا بومه مش راضيه تسامحنى أبدآ
مراد :- الله اكبر انت هتقر ولا ايه ما كفايه بقى اللى حصل لينا بسببك
مهند :- يا عم ميبقاش قلبك اسود مكنتش اقصد وبقى عندك بنوته زى القمر اهى
مراد :- دى لو علياء عرفت الدنيا هتخرب على الاخر وهى اصلا مش طايقه ساره وبتغير عليا لما تشوفنا مع بعض
مهند :- انقذ الموقف بقى قبل ما الدنيا تخرب عليا وعليك
وفى الوقت ده سمعوا صوت علياء وهى بتنادى عليهم علشان ياكلوا
مراد :- قوم دلوقتى ونبقى نشوف هنعمل ايه بعد ما علياء تمشى
وقاموا الاتنين وراحوا قعدوا وبدأوا ياكلوا وقضوا وقت مع بعض والوقت أتأخر اخدهم مراد ووصلهم لحد الفيلا ورجع تانى البيت ودخل اوضه ونام
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
فى فيلا علياء
دخلت علياء اوضتها بعد ما نيمت الاولاد فى اوضتهم وغيرت هدومها ونامت على السرير وقعدت تفكر فى مراد وابتسمت بحب وغمضت عينيها ولسه هتنام سمعت صوت خبط على الباب فتحت عينيها وبصت اتجاه الباب وقالت
علياء :- ادخل
سمر :- دخلت وقالت نمتى
علياء :- لاء لسه تعالى يا سمر
سمر :- قعدت قصادها وقالت انا كنت عايزه اقولك حاجه
علياء :- قولى يا سمر
سمر :- بس اوعدينى انك مش هتعملى مشكله
علياء :- اتكلمى يا سمر متقلقنيش
سمر :- خالتى حكمت
علياء :- مالها
سمر :- جايبه عروستين لمراد ومهند ومصممه أنها تجوزهم
علياء :- بصدمه نعااااااام مين قالك الكلام ده
سمر :- مهند كان مستنينى عند الشغل وقالى الكلام ده
علياء :- ما يمكن بيقولك الكلام ده علشان يستفزك وتسامحيه
سمر :- كنت مفكره زيك كده بس أكد كلامه ليا وبعدين هو هيستفزنى بمراد كمان ليه
علياء :- الكلام ده لو بجد انا مش هسكت
سمر :- طيب وانتى زعلانه ليه مدام بتقولى مش بتحبى مراد
علياء :- ها م.م.ما انا المفروض ام بنته ولازم يكون عندى خبر لو فكر يعمل كده
سمر :- يا علياء اعترفى بقى بالحقيقه حبك ليه ظهر عليكى خالص وقامت وقفت وقالت تصبحى على خير وخرجت وقفلت الباب وراها
علياء :- ماشى يا مراد ومسكت تليفونها وطلبت رقم مراد وانتظرت الرد
مراد :- رد عليها بصوت نعسان وقال خير يا علياء حد منكم فيه حاجه
علياء :- لما حضرتك ناوى تخطب مقولتش ليا ليه
مراد :- بعدم فهم أخطب ايه مش فاهم
علياء :- ايه مش فاهم بجد ولا عامل نفسك مش فاهم
مراد :- فيه ايه يا علياء انا مش فاهم حاجه بجد براحه كده عليا علشان انا لسه صاحى من النوم ومش مركز
علياء :- ماشى هفهمك العروسه اللى امك جابتها ليك علشان تخطبها مقولتليش عليها ليه
مراد :- بصدمه ا.ا.انتى عرفتى منين
علياء :- عرفت زى ما عرفت كنت مستنى ايه لما اجى احضر فرحكم
مراد :- يا علياء والله هى ما اتكلمت معايا فى حاجه أن عرفت من مهند انها كلمة ام ساره وعايزه تخطبها ليا بس انا هرفض طبعآ انا بحبك انتى ومستحيل اكون لحد غيرك
علياء :- بصدمه ساره هى العروسه تبقى ساره
مراد :- حط أيده على وشه وقال هو انتى مكنتيش تعرفى مين العروسه
علياء :- لاء انا كل اللى اعرفه ان امك عايزه تخطبلك لكن معرفش أنها عايزه تخطبلك ساره
مراد :- بصى يا علياء انا بحبك انتى ولو حصل ايه مش هكون لغيرك متشغليش بالك بكلام امى ده انا ناوى الصبح افتح معاها الكلام وهنهى الموضوع ده خالص
علياء :- انا كنت عارفه أن ساره دى بتلعب عليك هى وامها عمومآ انت حر تصبح على خير وقفلت السكه من قبل ما يرد عليها وحدفت التليفون جمبها وقعدت تعيط
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
فى شقة حكمت
حدف مراد التليفون جمبه بعصبيه وصحى مهند وبص ليه وقال
مهند :- فيه ايه مالك
مراد :- معرفش مين قال لعلياء على موضوع العروسه وانا طينتها اكتر وقولتلها أن العروسه تبقى ساره
مهند :- معقول تكون هى
مراد :- هى مين دى
مهند :- سمر اصل انا قولتلها أن امى جايبه عروسه ليا وليك وعايزه تجوزنا
مراد :- يا فرحة امك بيك اكيد هى اللى قالت ليها
مهند :- مشى أيده على شعره وقال معرفش أنها هتقولها عليك انا قولت اقولها يمكن تغير عليا وتسامحنى وترجعلى بقى
مراد :- وانت علشان تتنيل عليك توقعنى انا فى شر اعمالى قولى دلوقتى بقى انا اعمل ايه
مهند :- ولا حاجه الصبح ابقى اشرح ليها كل حاجه بهدوء
مراد :- يا برودك يا اخى
مهند :- ايه ما انا حليتها ليك اهو
مراد :- بالسهولة دى بقولك علياء بتغير عليا من ساره ولو شافتها بكره معايا مش بعيد تقتلها
مهند :- وانا مالى بقى انت اللى وقعت معاها وقولتلها أن العروسه تكون ساره
مراد :- ادعى عليك بأيه وانت فيك كل العبر اتخمد يا مهند وسبنى فى حالى
مهند :- براحتك تصبح على خير
مراد :- بص بغيظ لمهند ومسك تليفونه وطلب رقم علياء وانتظر الرد بس هى كنسلت عليه جرب تانى لاقه التليفون اتقفل داس على التليفون بأيده وقال شكلى هشوف ايام عنب مع علياء اليومين الجاين واتنهد وحط راسه على المخده وقعد يفكر يحل المشكله دى ازاى
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
اشرقت شمس صباح يوم جديد بنورها الساطع فى سماء القاهره لتبدء مياده بفتح عيونها قامت قعدت على السرير بتعب ومسكت رقابتها وقعدت تدعك فيها بألم وتمشى ايديها على ضهرها وسمعت صوت خبط على الباب بصت بأستغراب وقامت فتحت الباب وقالت
مياده :- ماما صباح الخير
ام مروان :- صباح الخير كل ده لسه نايمين
مياده :- انا صحيت مروان لسه نايم
ام مروان :- طيب روحى حضرى الفطار يلا
مياده :- طيب هصحى مروان وهحضر الفطار علطول
ام مروان :- لاء سيبى ابنى انا هصحيه وروحى انتى
مياده :- بس يا ماما
ام مروان :- قطعتها وقالت مفيش بس اسمعى الكلام
مياده :- اتنهدت وقالت حاضر وخرجت من الاوضه وراحت على المطبخ
ام مروان :- دخلت قعدت على السرير وخبطت على كتف مروان وقالت مروان يا حبيبى اصحى يلا
مروان :- فتح عينه وقال ماما خير انتى تعبانه ولا حاجه
ام مروان :- اهدا يا حبيبى انا كويسه انا جيت اصحيك علشان متتأخرش على شغلك
مروان :- بص فى الاوضه وقال اومال مياده فين
ام مروان :- بتحضر الفطار قوم انت يلا يا حبيبى
مروان :- باس ايديها وقال صباح الفل على عيونك وقام دخل الحمام
ام مروان :- راحت عند سرير عامر وقالت عامر يا حبيبى اصحى يلا يا حبيب تيته وشالته وخرجت بيه من الاوضه وراحت قعدت على الكرسى وحطته على رجليها
مياده :- حضرت الفطار وحطته على السفره وقالت عامر صحى
ام مروان :- اه انا صحيته خدى بقى شطفيه وغيرى ليه هدومه
مياده :- شالت عامر وقالت ومروان صحى ولا لسه
ام مروان :- صحيته وفى الحمام
مياده :- طيب اخدى علاجك
ام مروان :- لاء لسه
مياده :- طيب هدخل اجيبه ليكى
ام مروان :- طيب هاتى عامر على ما تجيبى العلاج
مياده :- اديت عامر ليها ودخلت الاوضه وجابت العلاج وراحت اديته ليها وشربتها ميه ودخلت اوضتها وقالت يلا الفطار جاهز ولسه هتخرج من الاوضه
مروان :- مياده استنى
مياده :- وقفت وقالت خير
مروان :- قرب منها حضنها وباسها وقال متزعليش منى يا مياده على اللى حصل بليل
مياده :- لاء عادى اتعود على اسلوبك ده معايا
مروان :- مسك وشها ما بين ايديه وقال انتى عارفه أن انا مقدرش ابص بره ولا عمرى هحب غيرك انتى حب عمرى يا مياده
مياده :- اتنهدت وقالت خلاص يا مروان يلا علشان الاكل هيبرد
مروان :- يعنى مش زعلانه منى
مياده :- لاء خلاص
مروان :- قرب من شفايفها وباسها وفى الوقت ده سمعوا صوت ام مروان بتنادى عليهم
مياده :- بعدت عنه وقالت يلا احسن ما امك تفرج علينا الدنيا
مروان :- نفخ وقال يلا وخرجوا الاتنين من الاوضه وراحوا قعدوا وبدأوا ياكلوا
مياده :- هتوصلنى معاك النهارده صح يا مروان
مروان :- اكيد طبعآ امال هسيبك تركبى مواصلات تانى
مياده :- اخيرآ هرتاح من زحمة المواصلات وقرفها بس برضه وانا جايه هاجى فى مواصلات
مروان :- للاسف انتى بتخلصى شغل قبل منى بساعتين
مياده :- مش مهم نص العمى ولا العمى كله المهم تبقى تجيب انت عامر من الحضانه وانت جاى وانا هشترى الاكل من السوق وانا جايه
مروان :- ماشى
ام مروان :- انا عارفه لزمته ايه الشغل ليكى طول عمرى اعرف أن الواحده تقعد فى بيتها وتربى ولادها والراجل هو اللى يشتغل
مياده :- زمان غير دلوقتى يا ماما زمان كان الواحده قاعده فى بيتها والخير والرزق كتير إنما دلوقتى محتاجين شغل على شغلنا علشان نقدر نكمل مصاريف الشهر الدنيا دلوقتى ولعت وبقت كل حاجه غاليه والمرتبات مبقتش تأكل عيش حاف يعنى انا حابه التعب لنفسى اكيد لاء بس المضطر يا ماما
ام مروان :- تقصدى أن ابنى مش مكفيكى
مياده :- مقولتش كده انا بقول الدنيا ولعت والمعيشه بقت صعبه مش علينا احنا بس لاء على الناس كلها
ام مروان :- ما تتكلم يا ابنى ورد عليها بتقولك انك مش مكفيها
مروان :- يا ماما مياده متقصدش كده ولا عمرها تفكر تعايرنى بس فعلا العيشه غاليه والمرتبات مش بتكفى حاجه
ام مروان :- خلاص بقيت دلدول ماشى وراه كلامها وخلاص
مياده :- ليه بتقولى كده مروان فاهمنى وعارف تفكيرى ازاى علشان كده فهم قصدى ايه
مروان :- قومى يلا يا مياده جهزى عامر علشان منتأخرش على الشغل
مياده :- حاضر واخدت عامر ودخلت الاوضه
مروان :- يا ماما براحه شويه على مياده هى غلبانه وطيبه ومش بتعرف تجرح حد بالكلام ومستحملا معايا الظروف بتاعتى وعمرها ما اشتكت
ام مروان :- خلاص بقيت انا الوحشه فى وسطكم دلوقتى
مروان :- ليه بس بتقولى كده ده انتى الخير والبركه بتاعتنا بس خفى على مياده شويه
ام مروان :- مش هتكلم خالص علشان مزعلش السفيره عزيزه بتاعتك يا اخويا
مروان :- هز راسه يمين وشمال وابتسم على كلام أمه وبعد شويه خرجت مياده وهى جاهزه ومجهزه عامر وقالت
مياده :- انا جاهزه
مروان :- راح عندها وقال ايه اللى انتى لابسه ده
مياده :- ايه بنطلون وعليه بلوزه طويله
مروان :- ادخلى غيرى هدومك دى من امته وانا بلبسك بناطيل
مياده :- مفهوش حاجه يا مروان ما محترم اهو وجسمى مش ظاهر منه حاجه
مروان :- كلمه واحده غيرى هدومك دى بدل ما احلف ما انتى نازله الشغل خالص
مياده :- بغيظ بجد بقت حاجه تخنق ودخلت الاوضه
مروان :- قال بنطلون قال ورجع قعد تانى
ام مروان :- ايوه كده اديها على دماغها الست تحب الراجل اللى يشكمها مش يقولها على كل حاجه حاضر ونعم
مروان :- ايه اللى انتى بتقوليه ده يا ماما كل الحكايه أن انا بغير عليها ومش بحب تفاصيل جسمها تظهر
ام مروان :- انت حر خليك كده متسمعش كلام امك
مياده :- خرجت وقالت غيرت هدومى
مروان :- الطرحه قصيره
مياده :- يوووووه بقى احنا كده هنتأخر
مروان :- طيب شديها لتحت شويه
مياده :- شدت الطرحه وقالت حلو كده
مروان :- مش بطال امشى يلا وبص لامه وقال عايزه حاجه يا ماما
ام مروان :- عايزه سلامتك يا حبيبى خلى بالك على نفسك ربنا يكفيك شر طريقك
مروان :- باس راس أمه ونزل هو ومياده ووصل عامر الحضانه ووصل مياده المدرسه وراح على شغله
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
فى شقة عبدالرحمن
فاق عبدالرحمن من نومه على صوت عياط معاذ ونفخ وحط المخده على ودنه وقعد يتقلب على السرير وشال المخده وقال
عبدالرحمن :- حرام والله اللى انتى بتعمليه فيا ده منمتش طول الليل بسبب عياطه ده
مريم :- واعملك ايه يعنى انا اللى بخليه يعيط ما انت عارف ان هما بيعيطوا كتير كده فى أول الشهور
عبدالرحمن :- عارف بس ما عندك اوضة سجده ما تخديه واقعدى بيه هناك
مريم :- يا سلام واصحى البت بقى واقعد باالاتنين
عبدالرحمن :- لاء ازاى خلى البت نايمه وصحينى انا اللى عنده شغل
مريم :- والله قولتلك خد اجازه اليومين دول انت اللى مرضتش
عبدالرحمن :- ده انتى بتعاندى بقى علشان مأخدش اجازه
مريم :- والله انت حر فكر فيها زى ما انت عايز
عبدالرحمن :- شكلك مش ناويه تجبيها لبر يا مريم
مريم :- أعلى ما فى خيلك اركبه وقعدت ترضع معاذ
عبدالرحمن :- بصلها بغيظ وقال لمى لسانك علشان لو اتعصبت عليكى مش هيهمنى انك لسه والده
مريم :- ليه هى سايبه مفكرنى هسكوتلك
عبدالرحمن :- قام مسكها من شعرها وقال قسمآ عظمآ انا بقيت على أخرى منك ومستحملك بالعافيه واى غلطه تانى هاخد منك الولاد وارميكى رميت الكلاب فى الشارع
مريم :- ااااااه سيب شعرى يا عبدالرحمن والله العظيم هوريك ازاى تمد ايدك عليا
عبدالرحمن :- داس اكتر على شعرها وقال اللى عندك اعمليه وياريت تغورى فى داهيه مش عايز اشوف وشك هنا تانى على الأقل هرتاح من زنك والسواد اللى جواكى
مريم :- انت بتطردنى من البيت
عبدالرحمن :- اه يا مريم مبقتش طايق اشوف وشك الصراحه
مريم :- طيب وربنا ما انا قاعده فيها دقيقه واحده
عبدالرحمن :- مع الف سلامه و ورقتك هتحصلك
مريم :- بصت ليه بصدمه وقالت هطلقنى
عبدالرحمن :- اه قريب اوى أن شاءالله
مريم :- لدرجاتى يا عبدالرحمن خلاص مبقتش تحبنى
عبدالرحمن :- مبقتش احب أفعالك ولسانك اللى عايز قطعه وعجرفتك اللى ملهاش اى تلاتين لازمه مبقتش احب سواد قلبك من ناحية اخواتى انتى اللى وصلتينى للمرحله دى يا مريم اتفضلى حضرى هدومك علشان اوصلك بيت أهلك وسابها ودخل الحمام
مريم ؛- قعدت على حرف السرير وقعدت تعيط وقامت غيرت هدومها وحضرت الشنطه اللى فيها هدومها هى وسجده ومعاذ وقفلتها وخرج عبدالرحمن من الحمام غير هدومه واده فرضه وشال سجده ونزل بيها ونزلت وراه مريم وهى شايله معاذ ركبوا العربيه وصلها لحد بيت اهلها ونزلها من العربيه وطلعها بالشنطه والعيال وسابها ونزل من قبل ما ترن الجرس ولا نطق معها كلمه واحده بصت عليه وهو نازل ودموعها نزلت منها ورنت الجرس وانتظرت لحد ما فتحوا ليها الباب
~•~•~•~•~•~•~~~~~~~~~~~~~
فى فيلا أدم
صحى أدم من نومه وسمع ايد بتفتح الباب عنده غمض عينه تانى وسمع صوت عمر وحس بيه وهو بينط فؤقيه وصوت سلوى وهى بتقول
سلوى :- تانى يا عمر هو لازم موال كل يوم ده يلا يا حبيبى علشان تاكل
عمر :- وهو بينط فوق أدم قال لاء
سلوى :- يا حبيبى ابوك هيصحى و ينيل عيشتي علشانك
عمر :- لاء
سلوى :- اثبت مكانك وخليك زى الشاطر كده وقربت منه علشان تمسكه
عمر :- نط وراه ابوه وهو بيضحك
سلوى :- احيه عليا وعلى سنيني يا ابنى انت ليه غاوى تشوفنى وانا بتهزق تعالى يا حبيبى ربنا يهديك
عمر :- لاء
سلوى :- قربت من عمر علشان تمسكه طلع يجرى منها والأكل اللى كان فى ايديها وقع على وش أدم بصت بصدمه على وشه وقالت بالشفا ده انا هتقتل دلوقتى
أدم :- فتح عينه بغيظ وقال ممكن افهم ايه ده
سلوى :- ده كورن فليكس تحفه حضرتك
أدم :- وانا بسألك طعمه ايه
سلوى :- والله حضرتك ابنك السبب جيت امسكه نط منى والأكل وقع على وشك
أدم :-بغيظ امشى من قدامى احسن ما اقتلك
سلوى :- حقك وربنا مقدرش اقولك حاجه بس متنكرش حضرتك أن الكورن فليكس طعمه تحفه
أدم :- بعصبيه اطلعى بررررررره
سلوى :- طلعت تجرى من قدامه وقفلت الباب وراها وقالت هو اتعصب ليه يكونش مش بيحب الكورن فليكس يلا هو الخسران ونزلت تحت شالت عمر وقالت انت ايه يا ابنى ايه الشقاوه اللى فيك دى ماشاءالله عليك عندك شوية شقاوه تطفش بلد بحالها
عمر :- قعد يضحك
سلوى :- قعدت تبوس فيه وقالت بس بموت فيك وبعشقك وقعدت تلعب معاه وشويه ونزل أدم من فوق بعد ما اخد شاور وبص لسلوى وقال
أدم :- خليهم يحضروا الفطار
سلوى :- وهى كاتمه ضحكتها قالت هو حضرتك مشبعتش من اللى وقع على وشك ولا ايه
أدم :- وهو دايس على أسنانه قال امشى يا سلوى من وشى
سلوى :- طيب اقولهم يحضروا ليك فطار ايه كورن فليكس برضه
أدم :- بصلها من غير ولا كلمه
سلوى :- وحش صح انا قولت كده برضه هروح اخليهم يحضروا الفطار ليك هوا وطلعت تجرى
أدم :- بص عليها وهى بتجرى وقعد يضحك على حركاتها وشال عمر وقال واخرة الشقاوه معاك ايه دوختها ودوختنى معاك يا عم انت
عمر :- جعان مم
أدم :- ما لازم تجوع بعد ما أكلك كله وقع على وشى تعالى نروح نستنى الاكل على السفره وشاله وراح قعد على الكرسى وانتظر الاكل يجى جابوا الاكل لادم وسأل على سلوى قالوا ليه أن هى بتحضر فطار عمر وبعد شويه جات سلوى وهى ماسكه الاكل بتاع عمر وبتقلب فيه ومره واحده اتكعبلت ووقع الاكل على أدم وهى وقعت عليه
سلوى :- رفعت راسها وقالت انا لو حلفتلك أن الكورن فليكس ده بنكهه تانيه خالص مش هتصدقنى
أدم :- مقدرش يمسك نفسه من الضحك وقعد يضحك على اللى حصل
سلوى :- اتعدلت وقعدت تضحك على منظر أدم والاكل واقع على هدومه
أدم :- وقف وقال وهو بيضحك اللى شفع ليكى عن اللى انتى عملتيه ده وقعتك فى حضنى لو مكانش ده حصل كان زمانى قتلك دلوقتى
سلوى :- بصدمه قالت ها
أدم :- غمز ليها وطلع اوضه يغير هدومه
سلوى :- نهار مفحلق مطلعلهوش شمس الراجل بيسبلي احيه ليكون عايز يعمل معايا زى ما عمل ما المخفيه ام الولا لاء انا لازم اتعامل معاه بجديه احسن الراجل ده شكله مش سهل خالص بس يخربيت جمال غمزته حاجه تدوخ الواحد كده هيييييح، وراحت تحضر فطار عمر للمره التالته
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية فرصه استثنائية)
