رواية فتاة في زمن قاسي الفصل الثاني عشر 12 بقلم دودو محمد
رواية فتاة في زمن قاسي الجزء الثاني عشر
رواية فتاة في زمن قاسي البارت الثاني عشر
رواية فتاة في زمن قاسي الحلقة الثانية عشر
فى شقة علياء واخواتها
صحيت مياده من نومها وبصت على السرير لاقت سمر مش موجوده قامت بسرعه وخرجت من الاوضه لاقتها نايمه على الكنبه اللى بينام عليها عبدالرحمن اتنهدت بأرتياح ودخلت تانى اوضتها ومسكت التليفون وطلبت رقم مهند وانتظرت الرد
مهند :- بصوت نعسان الو مين معايا
مياده :- انا مياده يا مهند
مهند :- خير يا انسه مياده
مياده :- رغم أن انا زعلانه منك بس قولت اشكرك على اللى حصل امبارح
مهند :- طيب يا ستى العفو بس زعلانه منى ليه
مياده :- علشان دخولك اوضت اختى
مهند :- نعم مش ده اتفاق
مياده :- لاء مش اتفاق احنا اتفقنا انك هتروح تجيبها من الجامعه وتوصلها لحد باب البيت مش لحد الاوضه
مهند :- هو بصى انتى عندك حق بس الصراحه صعبت عليا لما سمعت صوتها بتعيط اصل اختك جبروت ومش بالسهوله دى أنها تعيط دخلت ومعرفش بقى ايه اللى حصل
مياده :- مهند ارجوك متخيبش ظنى فيك كل الناس حظرتنى منك بس انا مقتنعه انك العكس وانك هتطلع راجل فى اتفاقنا صح ولا ايه
مهند :- متقلقيش والله هحاول اعمل ضبط نفس شويه وانا معاها
مياده :- كل ده تهديد ليها مش اكتر علشان تبطل طموحها الزياده عن اللزوم ده،، مهند اخر مره هطلبها منك بلاش تخيب ظنى فيك دى اختى ولو اذتها هحمل نفس الذنب طول عمرى ومش هرحمك
مهند :- اتنهد وقال احنا لسه فى أولها لو خايفه وقلقانه نلغى الاتفاق
مياده :- لاء تلغى ايه احنا على اتفاقنا
مهند :- تمام شوفى عايزانى اعمل ايه وهعمله
مياده :- معلش هتعبك معانا شويه هتجهز نفسك وتوصلها الجامعه
مهند :- ربع ساعه واكون جاهز
مياده :- لاء ربع ساعه ايه دى سمر بتاخد ساعتين فى تجهيز نفسها على مهلك
مهند :- تمام سلام
مياده :- سلام وقفلت معاه وقالت بقلق ربنا يستر ومطلعش غلطانه واكون بسلم اختى ليه واتنهدت وقامت خرجت من الاوضه بصت على سمر لاقتها لسه نايمه دخلت الحمام وقفلت الباب وراها
سمر :- فتحت عينيها اول ما سمعت صوت باب الحمام وقامت قعدت على الكنبه وقالت بقى كده بتعملوا عليا لعبه حلو اوى اوى انا هخليكم تندموا على لعبكم ده وضحكت بخبث وفى الوقت ده باب الشقه اتفتح ودخل عبدالرحمن وقال
عبدالرحمن :- بتعب السلام عليكم
سمر :- وعليكم السلام
عبدالرحمن :- غريبه اول مره اجى الاقيكى صاحيه وقاعده هنا كمان
سمر :- بضحك اصل النهارده يوم مش عادى
عبدالرحمن :- بعدم فهم يعنى ايه مش فاهم وفى الوقت ده باب الحمام اتفتح وخرجت مياده وقالت
مياده :- صباح الخير يا حبيبى
عبدالرحمن :- صباح النور يا مياده
مياده :- مش هينفع يا حبيبى اللى انت بتعملوا فى نفسك ده شغل طول الليل وجامعه طول النهار هتتعب جامد كده
عبدالرحمن :- لازم اعمل كده يا مياده مش هستنى حد يمد أيده فى جيبه ويصرف عليا انا لازم اعتمد على نفسى
مياده :- ربنا يقويك يا حبيبى
سمر :- بتريقه مش هتقوليلوا على الخبر السعيد
عبدالرحمن :- خبر ايه ده
سمر :- مهند الحشاش متقدم ليا
عبدالرحمن :- بصدمه نعم متقدم ليكى ازاى
سمر :- ما تتكلمى يا ميزو سكته ليه
مياده :- بصت ليها بغيظ وبعد كده بصت لاخوها وقالت تعال هفهمك
عبدالرحمن :- قعد وقال هتفهمينى ايه بس يا مياده ازاى اللى اسمه مهند ده يطلب سمر مبقاش غير الحشاش ده.اللى يتجوز اختى
مياده :- اهدا وبالعقل كده خالتى ام مريم هى اللى ربتنا صح
عبدالرحمن :- ايوه بس ده مش معناه أن الزفت ده ياخد اختى
مياده :- ليه بس مهند راجل وانت شوفت بعينك من يوم ما علياء اختفت وهو مسبناش لحظه واحده
عبدالرحمن :- يا مياده انا مش بنكر كل ده بس هو صايع وسمعته زى الزفت ولا وراه شغله ولا مشغله غير طول النهار يحشش ويعاكس فى البنات فى الشارع ازاى بس اديله اختى
مياده :- طيب اهدا كده هو عمره عاكس حد فينا
عبدالرحمن :- وانا هعرف منين ما يمكن كان بيعاكس حد فيكم انتوا التلاته ومحدش بيتكلم
مياده :- انا عن نفسى عمره وعلياء على ما اعتقد عمره ما عاكسها
سمر :- بتريقه شهاده لله شاب ونعم الاخلاق
مياده :- بغيظ اخرسى انتى بقولك وبصت لاخوها وقالت يعنى بيعاكس بعيد عننا ومفيش شاب مش بيعاكس بنات يا عبدالرحمن وانت شاب وعارف كده
عبدالرحمن :- ماشى انا معاكى طيب والحشيش ما اخوه مراد اهو سمعته زى الفل وعمره ما شرب السيجاره لو هو اللى كان اتقدم لحد فيكم مكنتش هعترض كنت هوافق علطول إنما مهند لاء والف لاء انا مش هرمى اختى لواحد زيه
مياده :- عبدالرحمن خالتى ام مريم هى اللى طلبت منى كده وانا بقى مقدرش اقولها لاء وقالت هتيجى النهارده هى وعمى عبده ومراد ومهند
عبدالرحمن :- يا سلام يعنى أرمى اختى علشان مكسوفه تقولى لاء انا هقولها يا مياده دى اختى وانا حر اوافق أو أرفض محدش ليه عندنا حاجه
سمر :- بتريقه ليه بس زعلتنى ده انا كنت هموت عليه اهئ اهئ اهئ وبصت بأستفزاز لمياده
مياده :- وقفت وقالت وانا اختك الكبيره وبقولك موافقه على الجوازه دى يا عبدالرحمن
عبدالرحمن :- وانا الراجل هنا واعرف مصلحة اختى اكتر منك يا مياده
سمر :- بصت ليهم وقالت طيب خدوا القرار لحد ما ادخل اشوف فيه اكل فى البيت ده ولا كالعاده فقر وسابتهم ودخلت المطبخ
مياده :- بصت عليها وهى ماشيه بغيظ ورجعت بصت لعبدالرحمن وقالت افهمنى يا حبيبى الوحيد اللى هينفع مع اختك هو مهند اختك بتخاف منه وهيقدر يظبطها بدل ما هى متفرعنه كده ومش لاقيه حد يلمها
عبدالرحمن :- بذمتك انتى هتأمنى على اختك معاه
مياده :- على فكره مهند مش وحش كده انا شايفه أنه اتغير اوى الايام دى وبعد عن الشله اللى كانت سبب ضياعه ومش بينزل يوقف فى الشارع زى الاول
عبدالرحمن :- افرضى انا وافقت هيعيشها ازاى وهيصرف عليها منين وهو مش شغال
مياده :- اقعد النهارده معاهم واسألهم السؤال ده وشوف ردهم ايه
عبدالرحمن :- اختك لو اتعذبت معاه فى حياتها انتى اللى هتبقى السبب وهحملك المسؤوليه
مياده :- بصت ليه وضحكت بتوتر وقالت اللى فيه الخير يقدمه ربنا
عبدالرحمن :- انا هروح الجامعه بقى عايزه حاجه
مياده :- قربت منه وقالت بصوت واطى انا عرفت مكان علياء
عبدالرحمن :- بفرحه بجد وساكته ليه يلا نروح ليها
مياده :- حطت ايديها على بؤقه وقالت شششش وطى صوتك مش عايزه سمر تعرف
عبدالرحمن :- ليه
مياده :- هبقى اقولك كل حاجه بليل لما ترجع من الجامعه
عبدالرحمن :- بس انا هتجنن عليها ومش هقدر اصبر لبليل وبعدين استنى هنا انتى عرفتى مكانها ازاى
مياده :- مش هعرف اقولك ايه حاجه دلوقتى امشى دلوقتى بس وهعرفك كل حاجه بعدين
عبدالرحمن :- اتنهد وقال ماشي ووقف وقال سلام
مياده :- اتنهدت وقالت ربنا يستر ومتخيبش ظنى يا مهند
سمر :- وهى خارجه من المطبخ ومسكه سندوتش فى ايديها قالت مين بينده على خطيبى ها
مياده :- بت انتى بطلى استفزاز
سمر :- بغنى يا دبلة الخطوبه عقبالنا كلنا ونبنى طوبه طوبه فى عش حبنا نتهنى بالخطوبه ونقول من قلبنا يا دبلة الخطوبه عقبالنا كلنا
مياده :- اقسم بالله لو ملمتيش نفسك هقطعلك شعرك يا سمر موتى بغيظك هتتجوزيه يعنى هتتجوزيه
سمر :- وانا ايه هيغظنى ده انا حتى حلمت بيه حلم ربنا يجعله من حده ومن نصيبه يارب قال ايه خير اللهم اجعله خير لابس ابيض فى ابيض وطاير فى السما وهب مره واحده وقع على جدور رقابته واتكل على الله وانا ارتحت منه للابد
مهند :- وقف على الباب وقال اه يا رقابتى انشالله انتى يا مقصوفة الرقبه
سمر :- وقفت وراحت عنده وقالت عريس الغفلة وصل اهو اتفضل يا عريسى يا غالى
مهند :- كتك عرسه تحش رقابتك انتى كل ده مخلصتيش
سمر :- وانت مالك عايز ايه يعنى
مهند :- اخص عليكى يا كتكوته هو ينفع يعنى اسيب خطيبتى تروح الجامعه لوحدها
سمر :- ناااااعم وانت هتعيش الدور بقى وتقولى اوصلك ده على جثتى
مهند :- معنديش مانع يبقى خليها على جثتك واكسرك رقابتك ايه رأيك
سمر :- بغيظ بقولك ايه يا بتاع انت ملكش دعوه بيا ومش هتوصلنى فاهم
مهند:- تؤتؤتؤ كده مهند يزعل
سمر :- ما تزعل ولا تتفلق عادى ايه يعنى
مهند :- بلاااااش زعلى مش هتقدرى عليه
سمر :- بقولك ايه غور بقى من وشي ولسه هتمشي
مهند :- مسك دراعها وداس عليه وقال قسمآ عظمآ لو مدخلتيش جهزتى نفسك فى اقل من ربع ساعه و الاقيكى هنا لكون سحلك من شعرك اللى فرحانه بيه ده واوديكى الجامعه بمنظرك ده
سمر :- بألم ااااه سيب دراعى ومش هتوصلنى
يا مهند
مهند :- داس على أسنانه بغيظ وبصلها وقال طيب لو منفذتيش الكلام اللى قولته ده خلال ربع ساعه متلوميش غير نفسك وجربى زعلى يا سمر
سمر :- بصت ليه بخوف وسحبت دراعها وقالت يووووه هوف بقى ربنا يخدك علشان ارتاح منك ودخلت تجرى على اوضتها
مياده :- بصت لمهند وقالت بفرحه ايوه كده عاش يا وحش
مهند :- اصبرى عليا بس هخليها تعرف أن الله حق
مياده :- بس براحه عليها شويه
مهند :- انتى مش عايزه اختك تتعدل انا هعدلها ومر ربع ساعه قال بصوت عالى شكلى كده هنفذ الكلام اللى قولته لو مخرجتيش دلوقتى حالا
سمر :- خرجت تجرى من الاوضه وهى جاهزه وقالت منها لله اللى دبستنى فيك
مياده :- ابتسمت وقالت معجزة من معجزات الزمن أن سمر تجهز فى ربع ساعه امال فين الساعتين والتلاته اللى كنت بتجهزى فيهم
سمر :- بغيظ بت انتى ملكيش دعوه بيا فاهمه
مهند :- انزلى يلا قدامى
سمر :- اللهى تنزلك النازله ما تلحق نفسك والناس تضحك عليك ونزلت تجرى على السلم
مهند :- ضحك على كلامها ونزل وراها
مياده :- وقفت وقالت بركاتك يا مهند ياااااه وبعدين قعدت على الكنبه وقالت بس صعبت عليا والله ربنا يهديها لنفسها ودخلت الاوضه غيرت هدومها وأدت فرضها وخرجت من باب الشقه ونزلت لاقت مروان خارج من الشقه كالعاده ابتسمت ليه وقالت صباح الخير
مروان :- بحب صباح النور واحشتينى
مياده :- اتكسفت وبصت فى الارض
مروان :- ضحك على كسوفها وقال تعرفى انك بتبقى احلى وانتى مكسوفه
مياده :- احم ب.ب.بلاش تتكلم معايا بالطريقه دى يا مروان
مروان :- بأستغراب ليه
مياده :- علشان حرام انت راجل غريب دلوقتى واى كلمه من دى ليا انا وانت بناخد ذنب عليها
مروان :- بحب اكتر حاجه شدانى ليكى ادبك واخلاقك والتزامك بدينك انا محظوظ أن ربنا بعتلى واحده زيك عمومآ يا ستى هانت اثبت نفسى فى شغلى ونقدر نوصل لأختك وهاجى أتقدم ليكى علطول
مياده :- بكسوف أن شاءالله عن اذنك
مروان :- ايه رايحه فين خليكى شويه ملحقتش اشبع منك
مياده :- م.م.معلش بس اتأخرت على الشغل سلام وسابته نزلت
مروان :- بص عليها وهى نازله بحب وقال ربنا يقرب البعيد وتبقى بتاعتى حلالى ونزل وراها وراح ركب الاتوبيس وراح على شغله
««««««««««««««««««««««««««««
فى شقة عمر
قفل عمر الباب وراه مراد وراح خبط على باب اوضت علياء محدش رد قلق عليها فتح الباب وقال
عمر:- علياء انتى مش بتردى ليه
علياء :- كانت خارجه من باب الحمام قالت اسفه مسمعتش الخبط
عمر :- علياء انتى كنتى بتعيطى
علياء :- بتوتر ل.ل.لاء ليه بتقول كده
عمر :- باين عليكى انك كنتى بتعيطى وعلشان كده اول ما سمعتى صوتى دخلت الحمام صح
علياء :- انت عارف اللى انا فيه ده مش سهل خالص يا عمر
عمر :- انا لو مكنتش متأكد من أخلاق مراد كنت قولت هو اللى عمل فيكى كده علشان كل ما بتسمعى اسمه دموعك بتنزل بس مراد مستحيل يعمل كده من زمان عندى فى الشركه وعمره ما رفع عينه فى موظفه فى الشركه
علياء :- غمضت عينيها بوجع وقالت اسكت لو سمحت بلاش تفكرنى باللى حصل
عمر :- انتى ليه مش عايزه تقوليلى مين عمل فيكى كده
علياء :- علشان مش لازم تعرف مين هو
عمر :- ليه مش لازم يا علياء
علياء :- عمر لو بجد عايز تساعدنى أخرج من اللى انا فيه ده بلاش تجيب سيرة الموضوع ده تانى ممكن
عمر :- اتنهد وقال حاضر يا علياء ولو أن مفروض مدام وافقتى على طلب الجواز اعرف مين اللى عمل معاكى كده بس عمومآ اللى يريحك عن اذنك وسابها ومشى
علياء :- قعدت فى الارض وقعدت تصرخ وتعيط وقالت يااااارب انا تعبت والله العظيم تعبت مفيش واحده تستحمل اللى انا شوفته انا مش بعترض انا راضيه بقضائك بس مبقاش عندى طاقه استحمل الوجع ده كله الطف بيا يارب وريحنى بقى من العذاب اللى انا فيه ده يارب وفى الوقت ده سمعت صوت الاذان حست بأرتياح وابتسمت ومسحت دموعها وقامت من على الأرض دخلت اتوضت وخرجت فرشت سجادة الصلاة على الأرض وبدأت تأدى فرضها وبعد وقت انتهت من الصلاة وحست بطمأنيه وارتياح قامت اخدت المصحف وقعدت تقراه فيه
««««««««««««««««««««««««««««
فى كلية التجاره
وصل عبدالرحمن ودخل وهو بيفكر فى موضوع سمر ومهند ومشى من قصاد مريم من غير ولا كلمه
مريم :- انت ياااااا
عبدالرحمن :- مردش عليها ومشى
مريم :- ما تلم اخواتك شويه يا عم واحده طفشت والتانيه مقضيها مع اخويه مهند صحيح بنات ملهمش حاكم
عبدالرحمن :- اول ما سمع كده وقف مكانه
مريم :- بس اختك عرفت ترسم على اخويه كويس اوى ما هى تربية خدامه وقعدت تضحك
عبدالرحمن :- راح عندها ووقف قصادها وهو الشرار بينط من عينه ورفع أيده ضربها بالقلم ومسك دراعها وداس عليه جامد وقال حسك عينك تجيبى سيرة حد من اخواتى تانى فاهمه
مريم :- من الالم دموعها نزلت وقالت اااااه سيب دراعى بيوجعنى
عبدالرحمن :- داس اكتر على دراعها وقال ووجعك ده يجى ايه جنب الوجع اللى بحسه لما تجيبى سيرة اخت من اخواتى
مريم :- بألم اااااااه دراعى
عبدالرحمن :- اخر مره يا مريم اسمعك تجيبى سيرة حد من اخواتى فاهمه وساب دراعها وزقها وقعت على الارض ومشي وسابها
مريم :- مسكت دراعها بألم وقعدت تعيط وبصت حاوليها لاقت الكل بيتفرج عليها قامت تجرى وروحت على البيت
«««««««««««««««««««««««««««««
عند مراد
جهز اوراق السفر وكان ماشى فى الشارع وماسك السيجاره فى أيده وماشى يفكر فى علياء ودموعه نزلت منه وقال
مراد :- بدموع ووجع حقك عليا يا علياء والله انا بحبك وعمرى ما فكرت اذيكى انتى الشمس اللى كانت بتنور حياتى كنت بخاف عليكى من الدنيا بحالها وللأسف طلعت انا اللى كنت اكبر خطر عليكى ارجعى يا علياء وانا اوعدك هعوضك عن كل لحظه اتألمتى فيها بسببى وسكت شويه ونفخ الدخان فى الهوا وقال وحتى لو رجعت هكون فين هكون هربت بعيد من وجعى وتعذيبى من تأنيب الضمير اللى مش بيخلينى انام الليل هبقى ندل واسيبك تتوجعى لوحدك هبعد يا علياء هبعد عن اكتر مكان بيفكرنى بيكى يااااااارب انا عمرى ما عملت حاجه تغضيبك طول عمرى بخاف اعصيك يارب سامحنى على غلطه مليش ذنب فيها غلطه ضيعتنى وضيعت البنى ادمه الوحيده اللى حبيتها ياااااارب الرحمه من عندك يارب وقعد يعيط
««««««««««««««««««««««««««««
عند مهند وسمر
نزلوا الاتنين من التاكسى وحاسب مهند السواق وراح وراها وقال
مهند :- اصبرى يا زفته
سمر :- زفته فى عينك انا ليا اسم تنادينى بي وبعدين بقى انت هتقدر على فلوس التاكسى اللى بتوصلنى بيه كل يوم ده ولا ماما اللى هتدفعوا ليكى يا حلوه
مهند :- لاء مش ماما اللى هتدفعه يا خفه واتعدلى فى الكلام احسنلك
سمر :- والله وانت بقى هتجيب منين وانت عاطل وقاعد جنب امك لا شغل ولا مشغله
مهند :- اللهم طولك يا روح
سمر :- ما قولتلك بعد الشر اللهى يقصر روحك وابتسمت ليه
مهند :- رفع كفه قصاد عينيها وقال شايفه دى
سمر :- بتوتر م.م.مالها
مهند :- لو ملمتيش نفسك هتنزل على وشك تعدلك
سمر :- بخوف ها م.م.متقدرش
مهند :- لا اقدر يا حيلتها وعايزه تشوفى اقدر ولا لاء حاولى تستفزينى تانى
سمر :- ربنا يخدك وارتاح منك انت طلعت ليا منين بس
مهند :- من مصباح علاء الدين يا حلوه
سمر :- ههه سم ووصلوا عند باب الجامعه وقفت سمر مكانها وبصت بتوتر لمهند
مهند:- بصلها بأستغراب وقال ما تدخلى
سمر :- ها ا.ا.اه ما انا هدخل
مهند :- اخلصى ادخلى
سمر :- م.م.ماشى وبصت ليه بتوتر ودخلت وهى بتبص لمهند
مهند :- أتأكد انها دخلت ومشى
سمر :- اول ما دخلت لاقت هيثم وانجى واقفين راحت عندهم وقالت ص.ص.صباح الخير
هيثم :- بص لانجي وقال امشى يا انجي
انجي :- بصت بزعل لهيثم وقالت حاضر ومشيت معاه
سمر :- بصت ليهم بزعل ومشيت لاقت ملك واقفه مع شلة شباب وبتضحك راحت عندها وقالت انتى واحده و**** ازاى تسمحى لنفسك تعملى معايا كده هندمك ندم عمرك يا ملك وهعرفك مين سمر
ملك :- بضحك وليكى عين تتكلمى يا شباب المزه مستعده تبيع جسمها لليدفع اكتر
الشباب طلعوا فلوس وقربوا من سمر
سمر :- بخوف ابعدوا عنى بقولكم ابعدوا
ملك :- مالك مش انتى اللى قولتى كده بنفسك اختارى بقى
سمر :- ابعدوا عنى بقولكم مش هرحمك يا ملك مش هرحمك وقعدت تزق فى الشباب علشان تبعد عنها بس معرفتش خافت وقالت ابعدوا عنى
ملك :- كانت عماله تضحك على منظر سمر وهى خايفه والشباب بتقرب منها
سمر :- قعدت فى الارض بخوف بس لاقت مهند بيبعد الشباب عنها قامت جريت من الأرض واترمت فى حضن مهند بخوف وجسمها كله كان بيتنفض
ملك :- اول ما شافت مهند خافت ومشيت
مهند :- متخافيش امشى معايا يا سمر
سمر :- كانت ماسكه فى مهند ومش عايزه تبعد عنه
مهند :- انتى يا بنتى لزقتى ولا ما صدقتى تمسكى فيا
سمر :- بعدت عنه وقالت تصدق انك واحد معندكش دم
مهند :- ده اللى هو انا ده انتى حتى مفيش كلمة شكرآ علشان انقذتك
سمر :- انت هتاخد قلم فى نفسك؟ على فكره بقى انا مكنتش مستنيه مساعدتك انا كنت اقدر أدافع على نفسى كويس اوى
مهند:- ده على اساس انك مكنتيش شبه الأرنب فى الارض دلوقتى
سمر :- انت ايه اللى رجعك تانى
مهند :- الحق عليا قلقت عليكى لما شوفت منظرك وانتى خايفه تدخلى
سمر :-بتريقه شهم اوى الصراحه
مهند :- تصدقى انا غلطان وسابها ومشى
سمر :- شافت الشباب بتبص ليها خافت وطلعت تجرى وراه وقالت م.م.مهند استنى
مهند :- وقف وقال نعم
سمر :- انا مش هقدر اكمل اليوم هروح معاك
مهند :- ليه ما تكملى
سمر :- ما خلصنا بقى قولتلك هروح معاك
مهند :- جبانه ومأوحه امشى يا اختى
سمر :- هوف بارد ومشيت معاه تانى وروحوا على البيت
«««««««««««««««««««««««««««
عند هيثم وانجي
انجي كانت عماله تعيط وهيثم بيهدى فيها وقال
هيثم :- ممكن افهم انتى بتعيطى ليه دلوقتى
انجي :- بدموع صعبانه عليا سمر
هيثم :- اللى زى دى متصعبش عليكى نسيتى اللى عملتوا معاكى ومعانا نسيتى شادى اللى هيسافر من البلد بسببها دى واحده انانيه متستهلش دموعك
انجي :- بدموع بس انا بحبها ومهما عملت فيا هتفضل صاحبة عمرى يا هيثم سمر كل مشكلتها انها طموحه زياده عن اللزوم واللى فى قلبها على لسانها مش بتعرف تتجمل كلامها بيجرح اه بس احسن ما تكون منافقه وتجمل الكلام وهى سوده من جوه سمر طيبه اوى وقلبها ابيض اسألنى انا عنها انا اكتر واحده اعرفها على الحقيقه انا مش عارفه ازاى سمعت كلامك وسبتها ومشيت
هيثم :- لاء يا انجي سمر واحده انانيه وبتغير منك ومش بتحبك زى ما انتى بتحبيها كده انتى طيبه اوى يا انجى ومفكره الناس كلها زيك انسى سمر يا انجى
انجى :- بدموع مقدرش يا هيثم مقدرش وطلعت تجرى تدور على سمر بس ملاقتهاش روحت على البيت وهى دموعها على خدها
««««««««««««««««««««««««««««
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية فتاة في زمن قاسي)
