رواية فتاة في الجيش الفصل السادس 6 بقلم مريم محمود
رواية فتاة في الجيش البارت السادس
رواية فتاة في الجيش الجزء السادس
رواية فتاة في الجيش الحلقة السادسة
احمد وفتون فى صدمه: جاسر
جاسر: ايه يا شباب اللى انتو عملينو ده
احمد: مافيش ياسين كان داخ وكان هيقع فا لحقتو
جاسر: اه تمام المهم انا كنت جيب عيلاج لياسين يخدو وهيبقى تمام بس لازم يكل الاول
وبعد كده جاسر أده العلاج لفتون وخرج
احمد: كويس ولله على الأقل تقدرى تكملى لحد ما تنزلى اجازه
فتون: ايوه
احمد: طب يلا كلى وخدى العلاج
وأحمد راح جاب اكل لفتون عشان تكل وكلت وخدت العلاج
احمد: بشفه انشاء الله
فتون: شكرا
احمد: على ايه
فتون: على اهتمامك بيا
احمد: مش ده كان بيضيقك
فتون: على فكره لا انا كنت مفكره انك متعرفش انى بنت فا كنت مستغربه انت ليه بتهتم بيا كده وليه بتتعامل معيا كده
احمد: ولله ومش بكدب انا مش عارف انا ليه بخاف عليكى مع انى من الشخصيات اللى مش بتهتم لحد
فتون: يمكن عشان انا البنت الوحيده هنا
احمد: ممكن
وبعد كده فتون راحت فى النوم
احمد فى نفسو: انا ولله مش عارف انا مهتم بيكى ليه بس باين حبيتك
وبعد كده نام هو كمان وهى صحيت بدرى وهو كمان صحى
احمد: عامله ايه النهارده
فتون: الحمدلله
احمد: يارب ديما بس مافيش تدريب النهارده
فتون: ده ازاى ده
احمد: انا وجاسر قلنا يا تنزلى اجازه يا مافيش تدريب لمده اسبوع
فتون: هو انا جايه الجيش عشان اقعد فى العنبر ومعملش حاجه
احمد: هو انتى المفروض متدخليش الجيش من اساسو بس ولله دخلوك الجيش نفعنى
فتون: فى ايه
احمد: انى عرفتك
فتون: وده نفعك فى ايه بقى
احمد: ملكيش دعوه
فتون: لا قول
احمد: انا حر اقول ولا مقلش دى بتعتى
فتون: طيب براحتك
وبعد كده الاتنين خرجو من العنبر
جاسر: ها يا ياسين عامل ايه النهارده
فتون: انا تمام الحمدلله والعلاج اللى جبتو امبارح ممتاز
جاسر: طب كويس بس مافيش تدريب لمده اسبوع
فتون: ما مينفعش يا فندم انا زاى زى بقيت الدفعه مينفعش اقعد وحط رجل على رجل وهما يدربو
جاسر: عندك حق بس انت معذور انت تعبان وعقبال ما تبقى كويس هترجع تدرب تانى مش هنقول لا
فتون: تمام يا فندم
وبعد كده احمد راح عشان يدرب وجاسر طبعا راح مع وفتون جابت كورسى وقعدت تتفرج على التدريب بس سرحت بعد كده وفاقت من تفكرها على صوت جاسر
جاسر: سرحان فى ايه يا دفعه
فتون: لا ولا حاجه
جاسر: فترت
فتون: لا لسه هفتر مع بقيت الدفعه
جاسر: لا انت تقوم معيا كده عشان تفتر وتخد العلاج
فتون: لا انا مليش نفس
جاسر: انا لما اقول حاجه تتنفز يلا بقى
وبعد كده جاسر شد فتون من أيدها وراح بيها عند مكان الاستراحه عشان تفتر وراح جاب الفتار وجه
جاسر: يلا كل
فتون: ولله ما ليا نفس ابقى اكل مع بقيت الدفعه
جاسر: خلاص هأكلك انا بنفسى
وبعد كده جاسر بقى ياكل فتون وأحمد كان عامل يدور عليها لغيت ما راح مكان الاستراحه وشاف جاسر وهو بياكلها
احمد بغيره: ياسين بتعمل ايه هنا
جاسر: مفترش ولا خد العلاج وكمان مش عايز يفتر فا اكلتو انا
احمد: طب الدفعه عايزه تكمل تدريب روح وانا هتسرف مع ياسين
جاسر: تمام
وبعد ما جاسر خرج من المكان احمد مسك ايد فتون وشدها ليه
احمد: انتى ازاى تخلى يأكلك لا وكمان كنت شيفو وهو بيشدك من ايدك وجيبك لحد هنا هو انتى مفكره نفسك ولد فعلا ولا ايه
فتون بعصبيه: اولا تبعد ايدك عنى ثانيا ولله هو اللى شدنى وجبنى لحد هنا انا مطلبتش منو وثالثا انت مالك بيا
احمد: الف مره اقولك بخاف عليكى
فتون: لا متخفش انا مش صغيره وبعد كده تسبنى فى حالى
احمد: وانا مش هسمع كلامك وانتى حره بقى
وبعد كده سبها عشان هى تكمل اكل وهو يكمل تدريب وفتون كملت اكل وخدت العلاج وخرجت
جاسر: خلصت اكل
فتون: ايوه
جاسر: وخت العلاج
فتون: اه
جاسر: تمام انت بقى تدخل العنبر بتعاك وتستريح
فتون: لا انا بزهق من القعده كتير شوايه وهدخل العنبر
جاسر: تمام على راحتك
وبعد كده جاسر سبها ومشى وكل يوم يسأل نفسو نفس الاسأله هو ليه بيطمن عليها وليه كل شوايه ياخد بالو منها ويسأل عليها بقى مستغرب اوى من نفسو عمرو ما عمل كده مع اى واحد من الدفعه لاكن يشمعنا ياسين وبرغم المعامله اللى كان بيتعامل مع بيها وكان سكتلو بقى يفكر لحد ما قطع تفكيرو واحد من الدفعه
الشخص: ها يا فندم مش هنكمل تدريب
جاسر: ايوه اكيد طبعا يلا
وبعد كده جاسر ابتدا التدريب تانى وعلى اخر الليل وقفو حراصه وفتون دخلت العنبر ولقت احمد موجود بس موجهتش كلام ليه خالص
احمد: فتون
فتون: عايز ايه
احمد: يعنى انتى شيفه انو صح اللى انتى عملتى
فتون: ولله انا عارفه انا بعمل ايه كويس وبعدين انا معملتش حاجه وهو اللى شدنى وهو اللى اكلنى برضو وانا مطلتش منو انو يعمل كده انا غلط فى ايه
احمد: ايوه غلطى انك سكتى على اللى حصل
فتون: كنت عايزنى اعمل ايه يعنى
احمد: اتحججى باى حاجه وسبى وامشى
فتون: هو انا ممكن افهم حاجه
احمد: عايزه ايه
فتون: انت ليه فتحلى محضر اكنى مراتك أو خطبتك
احمد: لا مش كده انا بخاف عليكى
فتون: وانا قلتلك متخفش انا عارفه انا بعمل ايه كويس وياريت متتدخلش فى حياتى تانى ممكن
احمد بعصبيه: لا مش ممكن يا فتون انتى اللى غلطانه من الاول انك دخلتى الجيش وانى برضو اللى غلطانه انك عرضتى حياتك للخطر وسطنا انتى جايه جيش مش جيه فسحه مدرسه يا فتون
فتون: وانت مالك انت اعرض حياتى للخطر أو لا انت متعرفنيش ولا انا اعرفك وليه عايز تتحكم فى حياتى كانك حد من عيلتى او تقربلى فا ياريت ملكش عيلاقه بيا تانى تمام وهنا جاسر خبط
جاسر: ياسين
فتون: نعم يا فندم
جاسر: انا نقلتك العنبر بتعاى
احمد بصدمه: ايه
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية فتاة في الجيش)
