رواية فتاة في الجيش الفصل التاسع 9 بقلم مريم محمود
رواية فتاة في الجيش البارت التاسع
رواية فتاة في الجيش الجزء التاسع
رواية فتاة في الجيش الحلقة التاسعة
وفتون راحت العنبر عشان تشرب وسمعت صوت ضرب نار باره فتحت الباب بسرعه لقت أهل سينا بيهجمو على الجيش وأحمد طبعا جرى عليها بسرعه
احمد بخوف: خشى انتى جوه
فتون: لا طبعا انا مش هسيبك
احمد: مش وقتو با فتون لازم تخشى جوه
فتون: وانا قلتلك لا ومش هسيبك وبعد كده فتون راحت عند اوضه الاسلحه وخدت سلحين واحد ليها وواحد لاحمد وأحمد خد منها السلاح وخبها ورا ضهرو وكان بيحاول يحميها على قد ما يقدر
وفى وسط ضرب النار طبعا بقيت الدفعه مع جاسر وبيدفعو عن الجيش وكلهم بيضربو نار وطبعا احمد وفتون راحو معاهم وفضلو يضربو نار لحد ما احمد خد رصاصه فى كتفو
فتون يخضه: ااااحمددددددد
احمد وهو بيتكلم بلعفيه: مت متخفيش انا انا كويس
فتون: ازاى جاسرررررر الحقنى بسرعه
جاسر بعصبيه: فى ايه يا ياسين
فتون: احمد اتصاب
جاسر: ايه
وراح جرى على احمد لقه اغم ليه وكتفو لسه بينزف وأهل سينا لما عرفو أن فى دفعه اتصاب وقفو ضرب نار ومشيو وطبعا بقيت الدفعه جريو على احمد
جاسر: احمد احمد رد عليا
وطبعا مكنش فيه رد خالص من احمد
جاسر بعصبيه: جهزو العربيه بسرعه عشان هنودى المستشفى اللى فوق الجبل
طبعا راحو عشان يجهزو العربيه ومافيش ثوانى وكانت العربيه جاهزه
وجاسر وفتون شالو احمد وراحو بيه على العربيه
جاسر: روح انت يا ياسين انا مع
فتون: لا طبعا انا مش هسيبو وانا هروح معاك
جاسر: وانا بقلك ارجع المكان اللى انا رايحو خطر عليك
فتون: مليش فيه انا راح مع ومش هسيبو ولو مش عجبك اجى معاك هجيب عربيه تانيه وهاجى وراك
جاسر: خلص اركب
وبعد كده فتون ركبت العربيه وطبعا جاسر بقى بيسوق بأقصى سرعة عندو عشان الدم اللى بينزف من كتف احمد وطبعا خدو وقت طويل وعقبال ما وصلو فوق الجبل وراحو المستشفى وجاسر دخل المستشفى وقال على حاله احمد وطبعا الداكتره جابو سرير متحرك وخدو من العربيه وبعد كده راحو على اوضه العمليات وطبعا فتون وجاسر فدلو وقفين قدام الأوضه لحد ما دكتور طلع
فتون: ها يا دكتور
الدكتور: هو نزف كتير اوى عقبال ما وصلتو واحنا دلوقتى عايزين متبرع
فتون: انا انا هتبرع بدم
جاسر: يابنى انت تعبان سبنى انا اتبرع
فتون: لا انا هتربع
وبعد كده خدو فتون عشان تتبرع بدم لاحمد ولحد ما خدو الدم اللى هما عايزينو وراحو تانى على اوضه العمليات وطبعا فتون داخت بسبب الدم اللى خدو بس حولت تبقى كويسه
جاسر: انت كويس
فتون: اه اه كويس
وفتون فضلت وقفه قدام الأوضه وهى مش شايفه قدمها اساسا بس بتعافر نفسها ومسكت دماغها
جاسر: ياسين انت كويس
فتون: اه
ولسه هتكمل الكلمه وقعت على الارض مغم عليها وجاسر نده لدكتوره بسرعه عشان تفوقها وفوقتها وجبتلها ميه بسكر عشان المكان اللى هما فيه مقتوع ومافيش اى محل عشان يجبو منو عصير
جاسر: ها انت بقيت احسن ولا لا
فتون: اه انا تمام بس تلقينى عشان مكلتش وكده فا تعبت
وبعد شوايه الدكتوره خرج من اوضه العمليات وفتون قامت جريت عليه
فتون: ها عامل ايه
الدكتور: الحمدلله طلعنه الرصاصه من كتفو وادنالو حقنه مهدأه وهيفوق بعد ساعه بس حررتو عاليه جدا ومش هينفع يخرج النهارده
فتون: تمام انا هقعد مع
الدكتور: تمام عن اذنكم
وبعد كده الدكتور مشى وجاسر وفتون دخلو لاحمد
جاسر: انت مش هينفع تقعد مع هنا لوحدك
فتون: ليه هتخطف ولا حاجه
جاسر: لا بس انت تعبان وهو كمان تعبان
فتون: لو لحظت أن احنا فى مستشفى يعنى لو حصل حاجه هيكون امان اكتر من الجيش على الأقل فى هنا علاجات ولو تعبت أو حصلى حاجه الداكتره هيعرفو يتصرفو نط
جاسر: طيب يا ياسين على راحتك انا ماشى
وبعد كده جاسر مشى وساب احمد وفتون فى المستشفى وبعد ساعه احمد فاق
احمد: انا فين
فتون: أهدى بس ومتتحركش انت فى المستشفى وانا هقعد معاك
احمد: وممشتيش ليه يا فتون
فتون: مكنش ينفع اسيبك لوحدك كان لازم اكون معاك لأن جاسر اكيد كان هيمشى عشان بقيت الدفعه والتدريب وكده
احمد: طيب يا فتون
فتون: المهم انت عامل ايه
احمد: تعبان اوى حاسس انى جوه فرن
فتون: طب استنى اعملك كمدات
احمد: لا لا نامى انتى وانا هخلى الدكتوره هى اللى تعملى
فتون بغيره: لا يا احمد انا اللى هعملك ولا دكتوره ولا غيرو
وبعد كده قامت عشان تجيب الحاجه وهو كان قعد فرحان من غيرت فتون عليه
وبعد كده فتون جت وبتدت تعمل الكمدات وأحمد كان قعد وفرحان أن فتون قعده مع
احمد: انتى كويسه ولا تعبانه
فتون كان باين عليها انها تعبت بس حولت أنها تبين انو مافيش حاجه
فتون:اه كويسه
احمد: متكدبيش يا فتون باين اوى عليكى طب روحى نامى وانا هكون تمام
فتون: قلت مش هنام غير لما حرارتك تنزل شوايه
احمد: لا انا بقيت كويس
فتون: احمد انا قلت كلمه خلاص وانا كده كده مش بنام دلوقتى
احمد سكت وبعد كده فتون بقت تعملو كمدات لحد ما احمد نام وحررتو نزلت شوايه وهى بقت تنام وهى قعده من كتر التعب لحد ما حتط راسها على السرير ونامت وأحمد صحى ومسك أيدها وكان بيتامل فى ملمحا
احمد فى نفسو: ولله بجد مش عارف اشكرك ازاي على جدعنتك وانك وقفه جنبى
وبعد كده فتون صحيت ولقت احمد ماسك أيدها
فتون: عامل ايه النهارده
احمد: طول ما انتى معيا انا كويس
فتون اتكسفت وسكت
احمد: تعرفى بتبقى قمر اوى لما بتتكسفى
فتون: اسكت يا دفعه
احمد بضحك: حاضر يا فندم
فتون: ايوه كده انا هروح اجيب اكل عشان تكل وتاخد العلاج
احمد: طب متتاخريش عليا
فتون: متخفش على طول
وبعد كده فتون مشيت عشان تجيب فتار وفى ممرده دخلت لاحمد
الممرده بدلع: عامل ايه يا بطل
احمد: الحمدلله
الممرده: طب ومالك بنتكلم بجمدان كده ليه ما تكلمنى براحه
وبعد كده الممرده قربت من احمد وحطت أيدها على ايدو
الممرده: مش تعرفنى عليك
احمد: اطلعى باره بدل ما انادى المدير
الممرده ضحكت
الممرده: ومالو نديلو المهم اكون معاك
وبعد كده فتون دخلت الأوضه وبقت وقفه متنحه
احمد بصدمه: ياسين
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية فتاة في الجيش)
