رواية غزل الفصل الحادي عشر 11 بقلم هايدي أحمد
رواية غزل الجزء الحادي عشر
رواية غزل البارت الحادي عشر
رواية غزل الحلقة الحادية عشر
رجعت غزل البيت مع السواق ودخلت المطبخ تسأل الشغالين عن الاكل الى هيتقدم وتعرف الضيوف هيوصلوا امتى عشان تجهز نفسها بس بعد ما خرجت سمعت الشغالين بيتهامسوا بعد ما مشيت فوفقت تسمعهم
اه لو تعرف هى بتعمل الضيافه دى لمين لو تعرف مش هتعمل كده
بس احنا ملناش دعوه احنا هنا نعملى الى مطلوب مننا بس غير كده ما ندخلش فى حاجه
ايوه ما احنا هنشوف كل حاجه بليل
قلقت غزل وكانت عايزه تدخل تسألهم بيتكلموا عن ايه بالظبط بس رجعت فى كلامها وراحت تشوف حماها
——————
-ها يا مايا جهزتى
_ايوه يا مامى جهزت
-ايه الى انتى لبساه ده يا مايا
_ايه يا مامى ماله لبسى ثم عاجبنى ايه المشكله
-انتى ناويه على ايه بالضبط قولنا اقفلى على الموضوع ده وروحى غيرى عشان اخوكى ميشوفكيش كده
-مش مهم بابى لو شافنى مش هيقول حاجه على فكره ثم انتى فكرانى بعمل كده عشان مراته مثلا دى مش من مستوايا اصلا عشان اعملها قيمه
-مقولناش حاجه بس على الاقل نبان احنا ارقى شويه منها ثم خالك مش هيعجبه لبسك فبلاش
-مامى انا مش هغيره ده بس عشان تعرف قيمتها كويس وتعرف كان هيتجوز مين عشان متتغرش فى نفسها دى
——————-
-ها يا غزل يا بنتى كل حاجه جهزت
=ايوه يا بابا هم هييجوا امتى
-زمانهم على وصول انا كلمت جاسر عرفته عشان يبقى معانا على العشا
=تمام …اانا كنت عايزه اسأل هى اخت حضرتك ومين تانى يعنى عشان اعرف العيله وكده
-هو بخصوص العيله فمفضلش غيرى انا واختى ولينا اخ تانى بس مسافر برى مصر مبينزلش غير فى الاعياد فضلت انا واختى سميرة لعند ما جوزتها صاحب وزميل ليا واطمنت عليها وبعدين اتجوزت انا كانت هى جابت يوسف ابنها الكبير وكان على ايديها وانا ربنا كرمنى بجاسر وبعدها جت مايا بنت اختى
وقفت غزل هنا
=مايا
-ايوه جت بعد جاسر بسنتين
=(امم يعنى داخله على التلاتين ) ومتجوزه بقى
-لا لسه متجوزتش هى طبعا البنت الوحيده الى كانت فى العيله فكلنا كنا مدلعينها بقى
=(امم قلبى مش مرتاح برضه ) تقريبا شوفتها فى الفرح بس مش فاكره ملامحها كويس
-دلوقتى تعرفيها وهتبقوا اصحاب كمان
=(يارب نبقى كده فعلا قلبى مش متطمن ) ان شاء الله
بعد شويه جه داوود من الحضانه وغزل اقنعته واخدته عشان يرتاح ويغير هدومه على لما الضيوف يوصلوا
* بعد فتره من الوقت *
جم الضيوف واستقبلهم ابو جاسر بحراره وقعدوا وساعتها غزل نزلت وكانت لابيه دريس بيج وطرحه وشكل لبسها سيمبل وجذاب فى نفس الوقت
– تعالى يا غزل سلمى على الضيوف
دخلت غزل عشان تسلم عليهم واول ما عينها جت على مايا اتصدمت من لبسها
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية غزل)
