رواية غزل الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم هايدي أحمد
رواية غزل الجزء الثالث والعشرون
رواية غزل البارت الثالث والعشرون
رواية غزل الحلقة الثالثة والعشرون
غزل كانت لسه هترد عليه بغيظ بس وقفها فتح الباب ودخول العسكرى تانى والمره دى كان جايب ناس تانيه
-تمام يا فندم ..الواد والبنت الى مسكناهم امبارح
هاتهم
دخل العسكرى وجاب ولد ومعاه بنت بس المره دى شكلهم بيقول انهم مش مظلومين خالص وخصوصا البنت مكنش شكلها مظبوط خالص
-ها يا ابنى منك ليها جايين فى ايه
ردت البنت بمياعه وشكلها بتغرى جاسر
-انت عايزنا نيجى فى ايه يا باشا واحنا تحت امرك ده حتى الشعب فى خدمة الشرطه وغمزتله فى الآخر
بصتلها غزل بصدمه (ايه البنت دى ده فى موقف لا تحسد عليه ووسط ده ليها نفس تعاكس الضابط الى قابض عليها ايه العالم ده) قاطع افكار غزل .. جاسر وهو معتصب وبيخبط على المكتب خلاهم كلهم اتخضوا
-ما تحترمى نفسك يا روح امك حد قالك انك فى شقه مفروشه اتلمى بدل ما اقسم بالله ابيتك فى انفرادى تتربى من اول وجديد ده الى ينفع لأشكالك ال&#*#
يا عسكرييي
-امرك يا فندم
-تعالى خد بنت ال*#&*# دى هى والواد ده وديهم الحجز
برقت غزل وانكمشت على نفسها وهى مصدومه من جاسر وبلعت ريقها بخوف (معقول ده هو وشه التانى الى بيقول عليه يا نهار اسود ده انا احمد ربنا على معاملته معايا )
لاحظ جاسر غزل وخوفها وبص الناحيه التانيه وهو بيتنهد وبياخد نفسه عشان يهدى بعد شويه رجع لطبيعة الجامده وهو بيقلب فى شوية ورق قدامه ونده على العسكرى تانى عشان يكمل باقى القواضى وفى وسط انشغاله كانت عزل مركزه على كل تفصيله وحركه بيعملها وبتحمد ربنا انه مبيعملهاش كده قاطع شروده صوت حد اول مره تسمعه وبصت قدامها
-وانتى بقى جايه في ايه ولا مش تبع الناس دى
بصتله غزل كان واحد طويل فى نفس حجم جاسر بس اقصر منه شويه وشكله وسيم
=ها
-ها ايه انتى تبع مين ولا جايه فى ايه امم جايه عشان طلب او تصريح
بصتله غزل وهى مش فاهمه
-لو جايه عشان طلب او تصريح فبلاش ده
اتكلم وهو بيشاور على جاسر الى مشغول مع الى قدامه وكمل بضحك
-لانه مش هيفيدك خالص ده احتمال يحبسك انتى والتصريح نفسه
=لالا انا مش جايه عشان كده
-امال ايه الى مقعدك هنا
بصتله غزل وهى بتشبه عليه وحاسه انها شافته قبل كده ومش فاكره بس ملامحه مش واضحه
=انا بشبه عليك ؟انا شوفتك قبل كده
-اااه بتشبهى ..انتى طلعتى منهم ولا ايه انتى حكايتك بالضبط …ما تنطقى يا بت جااايه فى ايه
اتخضت غزل وانكمشت على نفسها من نبرته
-حاااازم
-ايوه يا كبيير
-واقف عندك بتعمل ايه تعالى هنااا يا متخلف
-حاضر حاضر
مشى راح لجاسر الى نده عليه بغضب وضيق وغزل فضلت متبعاه لعند ما افتكرت انها شافته فى فرحها (ااه يبقى ده واحد من اصحاب جاسر بس ازاى معرفنيش ده سلم عليا فى الفرح ولا الميكب كان مغيرنى بس ايه ده ده قلب ١٨٠ درجه زى جاسر بالضبط ايه الناس دى انا ايه الى جابنى بس الله يسامحك يا بابا)
راح حازم لجاسر وقعد على الكرسي قدامه
بص جاسر لغزل بحده وبعدين قال لحازم بغضب
-بتزعق كده ليه يا حيوان ومالك بيها بتكلمها ليه
-بكلمها ليه ..
وكمل بصوت واطى وهو بيقرب منه بخبث
-هى تخصك ولا ايه ..ايه فيه حاجه
-ااحترم نفسك يا حيوان واستنى اما اخلص الى فى ايدى
-يا عم خلاص كفاية تزعق فيا كده قدام الناس ده انا حبيبك
كانت غزل متابعه الحوار الى بينهم وبعدها حازم مبصلهاش وجاسر كان بيكمل شغله وعينه عليها من وقت للتانى لعند ما العسكرى استاذن وطلع
-ها جبت الى قولتلك عليه
-كل حاجه جاهزه المكان والوقت واعتبرنا مسكناهم خلاص بس انت طبعا لازم تيجى معايا عشان يبقى فى حضورك ولا ايه يا باشا مقولتليش بقى مين دى ها
-ما تتلم ياض لازم أكش فيك عشان تتلم متخلنيش اقلب على وشى التانى
-لا وعلى ايه مش عايز اعرف ده انا بحبك
-طب يلا غور خمسه لعند ما اجيلك
-امم اغوور طب تمام مستنيك ها متتأخرش
-يلا غور اطلع برا
-خلاص متزقش
طلع حازم وهو بيبص على غزل بس مكملش بسبب رزعة ايد جاسر على المكتب وفى خلال ثانيه كان جرى برا وقفل الباب وراه
بعده بشوية قام جاسر وأخد مسد.سه وتليفونه والمفاتيح وراح لغزل
-خليكى هنا ربع ساعه وجاى متتحركيش من مكانك نهائى ومتتكلميش مع حد ولو حصل اى حاجه اتصلى بيا
=طب .طب انت رايح فين هتسيبنى هنا لوحدى
-انا مش هطول ربع ساعه فى شوية نوش هحلها وجاى وبعدين انشفى كده
=طب ما تاخدنى معاك
-نعمم اخدك فين انا اركبك بو.كس مع المجرمين انتى اتجننتى قولت افضلى هنا ومش هكررها تانى
قالت غزل بكسوف وسرعه قبل ما يمشى
=طب.. انا جعانه
-طيب هجيب اكل وانا جاى
قالت غزل بسرعه قبل ما يمشى
=بيتزا..احم لو امكن يعنى
هز جاسر راسه بقلة حيله
-مش عارف ده بو.كس قسم ولا توصيل اكل
طلع جاسر من المكتب وبص حواليه لقى القسم كله زحمه وعساكر ومسجلين كتير فخاف على غزل وقفل عليها باب المكتب من برى وراح اخد حازم ومشى
فضلت غزل جوه المكتب وقامت تشوف كل حاجه فيه لعند اللوح الى على الحيطه وبعدين راحت قعدت على كرسي جاسر وقعدت تلف بيه شويه وهى بتضحك
………..……..………………………………………………………….…
-انت متاكد من الى هتعمله ده
=ايوه متاكد ميه فى الميه انا شايفه داخل الصبح وكان معاه واحده يمكن قريبته
-طب قريبته ذنبها ايه يا ابنى احنا عايزينه هو
=وليه لا عشان حقى يبقى رجعلى بالتلاته هو وحد يعز عليه مع انهم ميسووش حاجه قصاد اخويا وحقه هيرجع من عنيه
-بقولك ايه انا مش مطمن للحوار ده وخايف نتمسك
=لو خايف روح انت وانا هكمل
-يا ابنى الحوار ده مش امان افرض اتمسكت ورزحت فى داهيه مش هيرحمك وبعدين يعنى هو ملوش دعوه هو بيعمل شغله واخوك ممسوك متلبس
-متلبس بس مظلوووم ذنبه ايه يتع.دم وكل بسبب ابن ال#&*# ده
-مع انى شاكك بس الله يرحمه اذكروا محاسن مواتكم
=وعشان محاسنهم بقى لازم حقه يرجع ولو خايف روح انت
-طب خلاص انا معاك اما اشوف اخرتها
اخده وراح من ورى القسم قصاد مكتب جاسر ومسك ازازه شكلها غريب ومقفوله وشوحها على الازاز بتاع الشباك وكسره كان فى الوقت ده غزل سانده على الكرسى وقامت مرعوبه من الخضة
………………………………………………………………………………………………………………………..
-ها مش هتقولى برضه دى مين بتخبى عليه
بصله حاسر بضيق وبنفاذ صبر اخد راسه تحت دراعه
=يعنى انت بتحفظ كل حاجه وودنك وعينك قد كده مأخدتش بالك ان دى نفس العروسه الى كانت جمبى فى الفرح
-لااا بتهزر دى مرااتك ..وانا الى شكيت فيك قلت انت مش تمام
=مش تمام مش تمام يا حيوان ده انا هحبسك النهارده
-طب خلاص استهدى بالله بقى بس ايه طلع ذوقك حلو
=طب لم نفسك عشان منزلكش صف سنانك ده
-خلاص ياعم تعالى بقى قولى عملت ايه فى شهر العسل
=ياض اتلم بقى هضربك بجد مبهزرش
-هه ده انا اخوك برضه وبعدين حد عاقل يجيب مراته من شهر العسل على القسم علطول ايه بتطلعه عليها
=ملكش فيه اقعد فى جمب ويلا هات العيال خلينا نمشى
-اه مستعجل يعنى المره دى طب مجبتهاش معانا ليه تتفسح
=غور ياض غووور
……………………………………………………………………………………
قعدت غزل تبص حواليها لقت الازار مالى الارض وفى ازازه غريبه حد راميها على القسم كانت لسه هتشوفها لقت واحد تانيه اترمت وفجاة الدخان ملى المكتب فجريت غزل عشان تنادى حد من برى بس حاولت تفتح الباب بس مرضيش يتفتح قعدت تكح من الدخان وتخبط على الباب وتنادى عشان حد يسمعها وبرى بدأ الدخان يطلع فى الطرقة والعساكر اخدت بالها
ايه الدخان ده جاى منين
يا نهار اسود معقول دى تكون حريقة شوف يا ابنى الدخان ده جاى منين
شافوا الدخان جاى منين لعند ما شافو الدخان طالع من مكتب جاسر وقعدوا يفتحوا الباب بس مبيتفتحش
فضلت غزل تخبط لعند ما تعبت وحاولت تدور على تليفونها اكتر من ربع ساعه لعند ما وصلت على الكنبة وجابته وفتحته بصعوبه رنت على جاسر اكتر من مره وبعتتله رسايل بس مردش كتمت مناخيرها وبوقها من الدخان وقعدت جمب الباب تخبط على قد ما تقدر وهى عل أمل يجى جاسر يطلعها
….….…………….…………………………………………….
خلص جاسر هو وحازم وكانوا واقفين عند مطعم ونزل جاسر يجيب بيتزا ليه هو وغزل
-امم هى بقى بتحب البيتزا اصلى حافظك انت مبتحبهاش
بصلها جاسر بضيق واتجاهله واخد البيتزا وركبوا العربيه ولسه حازم هيتكلم تليفونه رن وكانت المكالمه من القسم
-ايوه يابنى خير
-الحقنا يا حازم باشا مكتب جاسر باشا طالع منه دخلن وشكل فيه حريقه والباب مبيتفتحش والمطافى فى الطريق
-طب اقفل اقفل احنا جايين فى الطريق ..اطلع بسرعه على القسم يابنى خلص
=ايه فيه ايه
-مكتبك فى القسم فيه حريقه ومحدش عارف يفتح الباب
=ايه …غزل اطلع بسرععععه
…………………………………………………………………………………………
-يلا خلينا نمشى بسرعه قبل ما نتمسك لو مسكنا مش هيرحمنا
=ده لو لسه فيه الروح لو فضل كمان خمس دقايق فى الدخان ده هيطلع فى الروح
-متنساش ده جاسر الإيبارى يعنى مش بالسهولة دى
=حلو يبقى الى معاه زمانها ماتت اهم حاجه اكون صبته
يلا بينا
……………………..………………………….……………….……
بعد شوية وصل جاسر ودخل بسرعه وراح ناحية مكتبه لقا العساكر كلهم متجمعين عند الباب وبيحاولوا يكسروه
=وسعوا وسع منك ليه ..مش هتعرفوا تكسروه وسعوا
دخل جاسر وفتح الباب بالمفتاخ بسرعه وقابله دخلن كتير قوى ختم مناخيره ودخل بس وهو داخل اتكعبل ووقع على الارض ولف يشوف ده ايه لقاها غزل وكانت فاقده وعيها جرى عليها بسرعه وعدلها وشالها وخرج بيها برا وحطها على الارض وقعد يفوق فيها برعب ويشوفا بتتنفس ولا لا بس نفس ضعيف ومش باين قرب منها بسرعه وحاول يعملها تنفس اصطناعى اكتر من مره لعند المره الاخيره فتحت عنيها برعب وهى بتاخد نفس كبير وبصت لجاسر وابتسمت نص ابتسامه وقفلت عنيها وايديها وقعت جمبها حس جاسر فى اللحظه دى بقبضة فى قلبه وفيه كذا حاجه بتمر عليه وكأن المشهد بيعيد نفسه اترعب وقعد يصحى فيها ويخبط على وشها على امل تعمل اى حرحه بإيديها او تفتح عنيها بس مفيش اى حاجه
فى الوقت ده حازم قعد يهز فى جاسر ويفوقه
-قوم يا جاسر خلينا ناخدها للمستشفى بسرعه قوووم
بدأ جاسر يستوعب كلامه وقام بسرعه شالها وطلعوا برا القسم ركبوا العربيه وراحوا على اقرب مستشفى للقسم
……………………………………………………………….
-جدو انا جييت
=اهلا اهلا بحبيب جدو ايه جيت مع مين
-جيت مع عمو سامى هو باى مجاس اخدنى ليه
=امم عشان بابا وماما فى مشوار وهيتأخروا هيجوا على العشا ان شاء الله
-تب مأخدونيش معاهم ليه
=المره الجايه هياخدوك معاهم متزعلش يلا انت اطلع غير هدومك كده زى الشاطر ويلا عشان نتغدى سوى يلا
-حاضر
طلع داوود فوق بسرعه وجده قعد يستناه وبعدين تليفونه رن ورد عليه بقلق
=ايوه …..امتى الكلام ده انطق ……وانتم كنتم فين …..طب اقفل انا جاى حالا واعرفلى اصل الموضوع ده ايه فاهم
قفل والد جاسر التليفون برعب وقام بسرعه ونده على السواق
…………..…….………………….…….…….…………………..…
فى الوقت ده جاسر وصل للمستشفى ودخل غزل العمليات بسرعه وقعد برا هو وحازم مستنين الدكتور الى هيطلع
فتح جاسر تليفونه وشاف رنات كتير منها ومن العساكر الى معاه في القسم ورمى التليفون على الارض وحط راسه بين ايديه وهو بيأنب نفسه
-اهدى يا جاسر هتبقى كويسه ان شاء الله متعملش فى نفسك كده
=انا السبب انا الى قفلت عليها المكتب انا السبب بس انا كنت خايف عليها مش اكتر والى زاد انى مردتش عليها مردتش عليها لما احتاجتنى دى اول .. مره تستنجد بيا واخذلها ومبقاش معاها
-بتحبها
=مش وقته الكلام ده يا حازم احنا فى ايه ولا فى …
-رد عليا بتحبها …..ولا ده بس تأنيب ضمير
بصله جاسر شويه وهو تايه ومش عارف يرد عليه يقوله ايه وفى نفس الوقت جه فى باله صورة لغزل بكل حالاتها الى شافها فيها وهى بتضحك وهى متعصبه وهى زعلانه ومش قادر يفسر الى حاسس بيه وفجأة جه فى باله والدة داوود وهى بتودعه لاخر مره وغمض عينه بشده وحط راسه بين ايديه
=لالا مش هتمو.ت هتبقى كويسه هتبقى كويسه
-جااسر
بص جاسر لقاه والده جاى عليه بسرعه وهو قلقان
-ايه الى حصل غزل فين
-اهدى يا عمى هى جوه فى العمليات متتقلقش هتبقى كويسه ان شاء الله
-اديتهالك يوم واحد بس يا جاسر يوم واحد هتندمنى عليه عمرى الى باقى كله دى محافظتك عليها
-يا عمى متقولش كده هو فيه الى مكفيه ده قضاء وقدر ملناش يد فيه
-البنت فى امانتى اقول لاهلها ايه دلوقتى اكيد هيقلقوا وهيروحوا البيت اقولهم ايه
=محدش هيعرف حاجه لغاية ما تطلع من العمليات وتبقى كويسه … داوود فين
-برا فى العربيه جبته معايا
=انت عرفت ازاى
-اكيد مش هتسال السؤال ده لابوك
بعد شويه دخل داوود فى ايد السواق وراح لجده
-جبته ليه يا بنى آدم انت
-مقدرتش عليه يا باشا قعد يعيط
-جدو هو مين الى عيان
-لا يا حبيبي مفيش حاجه دى ..دى ماما غزل بس بطنها وجعاها بس شويه والدكتور بيشوفها
-جدو هى غسل هتمشى زى ماما
بصله جاسر بصدمه من كلامه و…..
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية غزل)
