رواية غزل الفصل التاسع 9 بقلم هايدي أحمد
رواية غزل الجزء التاسع
رواية غزل البارت التاسع
رواية غزل الحلقة التاسعة
يا مامااا ..والله ..والله هعلى صوتى وهلم عليك الناس
ابتسم بسخريه وهو بيبصلها :اتشهدى على روحك
=لا لا خلاص انا اسفه والله مش هعيدها سامحنى سامحنى..شيل البتاع ده بالله عليك ده انا مراتك برضه
ضغط جاسر على الزناد وهو بيبصلها ببرود
غزل بصراخ : لا والنبى ..ااااااه
بعد ثانيه ..ثانتين …تلات ثوانى
فتحت غزل عنيها برعب
=انا مُ.ت انا مُ.ت بصت قدامها لقت جاسر بيشيل المس.دس من على راسها وبيحطه فى جيبه بسخريه
-المره دى كان فاضى المره الجايه موعدكيش واول واخر مره تتعاملى معايا بالطريقه دى فاهمه …فاااهمه
=ف فاهمه والله فاهمه خلاص
-يلا روحى اتخمدى ومسمعلكيش صوووت
هزت غزل راسها بعنف ورعب منه وكانت فى خلال ثانيه نايمه على السرير ومتغطيه برعب وهى بترجف من الخضه
-اه الحيطان هنا عازله للصوت
بصتله غزل برعب اكتر
=يعنى محدش كان هيسمعنى معقول كان زمانى ميته دلوقتى وبيترحموا عليا لا وكان ممكن يخلص منى ومحدش يعرف يا لهوى ده طلع مجن.ون رسمى منك لله يا جاسر يا ابن ام جاسر قال وعايزه ابدأ بجاسر الأول ده انا كنت همو.ت اه يا صغيرة يا غزل مكنش يومك
– انا مش قولت اتخمديييي
اتخضت غزل وحطت ايديها على بوقها تكتم نفسها عشان ميسمعهاش وغمضت عنيها
طلع جاسر قعد فى البلاكونه وولع سي.جارة وهو بيبص فى الفراغ بشرود
*عند اهل غزل *
-اااه اما ناس كرماء صحيح واصحاب اصل انا كنت فاكره عشان كانت رافضه مش هتبقى مرتاحه بس طلع العكس الحمدلله شوفت الخدم هم الى بيعملوا كل حاجه
=يلا اهم حاجه ربنا يسعدها وتفضل مبسوطه ده الى انا عاوزه من الدنيا
-ان شاء الله ربنا هيكرمها وهنشوف اولادها بإذن الله
=بس انا قلقان من القصه دى
-ازاى يعنى الى قالقك بس
-=يعنى ممكن جاسر ميبقاش عايز يخلف تانى يعنى عشان داوود موجود وكده وانتى عارفه انه ابن مراته الاولانيه وبيخافوا عليه وبيحبوه ف فكرة ان ولد تانى يجي هتبقى صعبه شويه
-ليه ان شاء الله وهو الولد الى هيجى مش هيبقى ابنهم برضه ومن لحمهم ولا هو ابن البطه السوده شيل الافكار دى من دماغك وبعدين مشوفتش الراجل الكبير بيحبها ازاى ده يوم المنى لما تجبله حفيد وبكره تشوف
-=ربنا يقدم الى فيه الخير ويصلح الحال
*فى مكان تانى *
-يعنى ايه يا مامى خلاص كده انتى مش وعدتينى
=وانا فى ايدى ايه بس يا مايا ما انتى شوفتى خالك وبعدين انتى عارفه ان جاسر طلاما مش عايز حاجه بيعند وبينشف دماغه
=يعنى ايه يعنى هو انا بترمى عليه ولا بايرة ده انا الف مين يتمننانى بس انا عاوزاه هو
-الى حصل حصل خلاص اتجوز الكلام ده كان يبقى من الاول
=فيه ايه يا ماما صوتكم عالى ليه
-تعالى شوف الست اختك
=تانى يا مايا تانى يا ابنتى افهمى انتى رايحه تحملى نفسك بلوه لييه جاسر طباعه صعبه ومش هتقدرى عليه من صغره كده وهتروحى تشيلى مسئولية ابنه ..انا اختى مش مربيه ولا خدامه عشان تروح تربى عيل مش ابنها
-وانا مالى ومال ابنه انا ليا دعوه بيه بس
=ازاى ده بقى إذا كنتى انتى عارفه انه عايز يتجوز تانى عشان ابنه تروحى تقولى مليش دعوه بإبنه ازاى ده بقولك ايه قفلى على الموضوع ده لأحسن باباكى يسمعك مش عايزين مشاكل وجهزى نفسك عسان هنروح لخالك بكره
-نعم اروح اباركلها كمان واقولها مبروك اخدتى جاسر منى
=مايااا قولنا اقفلى على الموضوع ده وانسيه فاهمه
بصتله مايا بغيظ وسكتت وعلى وشها نظرات وعيد
“عند غزل *
كان جاسر لسه قاعد فى البلاكونه وخلص السي.جارة ودخل ينام بس لقى غزل صاحيه وقاعده فى السرير وعنيها منفخه وحمرا وشعرها منكوش
بصلها بإستغراب وكمل ببرود
-انتى متخمدتيش ليه انا مش بعيد كلامى
=مش عارفه انام
-وده من ايه ان شاء اللّه
=انا مبعرفش انام غير لما ماما تيجى تمشى ايديها على شعرى قبل ما انام
-واجبهالك منين دلوقتى نامى وبطلى دلع بنات ..مش لايق عليكى
-بصتله غزل بدموع وحطت راسها على المخده واتغطت
وحاولت تمنع دموعها و تنام بس بالها كله فى بيتها واهلها
*يا ترى مستنيكى ايه تانى يا غزل *
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية غزل)
