رواية عيون قلبي الفصل السابع والعشرون 27 بقلم يارا عبدالعزيز
رواية عيون قلبي الجزء السابع والعشرون
رواية عيون قلبي البارت السابع والعشرون
رواية عيون قلبي الحلقة السابعة والعشرون
عين بصدمة : ايه دا تخيم
ادم ببأتسامة: ايه رأيك هنعقد هنا الليلة دى وبكرة وهنروح بليل
عين بفرحة بتحاول تخبيها: بس انا مش عايزة اعقد معاك
ادم بخبث: خلاص نرجع
عين : لولا أنك حلفت بس مكنتش هعقد
ادم : هههه ماشى يستى تيجى نو’لع ونعقد شوية مع بعض
عين : اشطا
عند فرح
فرح : يا رب يا عين تحنى على آدم وترجعى البيت
ادهم ببأتسامة: بتكلمى نفسك ولا ايه
فرح : هاا بدعى يا عم بدعى
ادهم : حرفياً فرح العيلة كانت وحشنى اوى
فرح : طب ما تقولش عيلة طيب البركه فى عين عارف اول اما اشوفتها ارتحتلها اوى وحسيت انها اختى بجد
ادهم : يعنى عين هى اللى طلعتك من حالتك دا انا كان ناقص اتشقلب قرد عشان تخفى يشيخة
فرح : فى الاول وفى الاخر دا بفضل ربنا اول حاجه
ادهم : الحمد لله
عند عين وادم
كان ادم ولع وكانوا قاعدين مع بعض وعين كان باين عليها سقعانة
ادم وهو بيحط الجاكيت بتاعه عليها: اى خدمة
عين : شكرا
ادم : هاا قوليلى عملتى ايه فى الوقت اللى مكنتش معاكى فيه
عين : عادى كنت مقضيه عياط و زعل وبس
ادم : انا اسف
عين : انت ملكش ذنب انا اللى عملت كدا فى نفسى
ادم : طب انتى زعلانة منى ليه
عين بدموع : عشان انت شكيت فيا اوى لدرجة انك قولتلى انى حامل من واحد تانى وكمان عشان قولتلى انك مش هتعترف باللى فى بطنى انت اهنتنى اوى يا آدم
ادم وهو قلبه بيوجعه عليها واخدها فى حضنه وبي’بوس راسها : انا اسف اسف يا عمرى والله غضبى كان عميانى وقلبى كان واجعنى
عين وقتها طلعت من حضنه وادم مسح دموعها وبا’س خدها وبعدها قرب من شفاي’فها وبا’سها وعين تجاوبت معاه
ادم مكنش عايز يبعد بس بعد اما حس انها محتاجه تتنفس
عين بخجل: انا هقوم انام
ادم : استنى انا هاجى معاكى
ودخلوا الخيمة
ادم: مش هتنامى فى حضنى يا عين
عين : لا
وبعدها سمعت صوت ديبة
عين بخوف وهى بتجرى عليه: هو ايه الصوت دا
ادم بخبث: دا صوت ديب باين
عين بخوف شديد: يلهوى هيجى ياكلنا يعنى ولا ايه
ادم : ممكن
عين بخوف : طب هنعمل ايه
ادم وهو بينام وبياخدها فى حضنه : هنعمل كدا
عين وقتها مسكت فيه وهى خايفة
عين : انا مش هعرف انام وانا خايفة كدا
ادم : متخافيش يحبيبى انا معاكى
عين : ربنا يستر
فى الصباح
ادم صحى ولاقى عين لسه نايمة
ادم وهو بيملس على خدها وطبع قب’لة صغيرة عليه
عين وقتها صحيت
ادم : صباح الخير يحبيبى
عين : صباح الخير
ادم : يلا عشان نفطر
عين : ماش
عند ايمان وعمر كانوا قاعدين فى اوضة الاجتماعات
ايمان: عمر خد شوف الخطة دى كدا
عمر مسك أيدها
ايمان: بقولك امسك الملف مش تمسك ايدى
عمر بحب : انا حر انتى مراتى
ايمان: طب خلينا نركز فى الشغل عشان ادم مجيش يتعصب علينا
عمر : سيبك من ادم وقام وقر’ب جامد منها وكان لسه هي’قرب من شفاي’فها
ايمان: عمر ابعد لو سمحت
عمر : مش قادر
ايمان بعدت وهى بتاخد نفسها: ايه يا عم انت شارب حتة بخمسة ولا ايه
عمر : لا يحبيبتى انا مش بتاع الحاجات دى ويكفى انى اشوفك اصلا عشان مبقاش فى وعى بس عادى مسيرك هتبقى فى بيتى يا ايمى
ايمان: اما فى بيتك بقى يا رايق
عمر : بقى فيه واحدة تقول لجوزها يا رايق هو دا اللى ربنا وصاكى بيه
ايمان: اسفين يا رايق
عمر : برضوا
ايمان: مبعرفش اتكلم غير كدا
عمر : احسن حاجه اصلا
ايمان: هو ايه
عمر : انك بتبقى على طبيعتك معايا
ايمان: انا مش من النوع اللى بيتصنع اصلا
عند مازن و رنا
رنا : الشركة جميلة اوى ربنا يوفقك
مازن بحب : انا وانتى يا رب
مازن : موضوع تدريبك هيبقى من مسؤوليتى انا اوك
رنا : اوك حقيقى شكرا جدا
مازن : ورينى شطرتك بقى
رنا : متقلقش هبقى تلميدة شاطرة
مازن : عارف من غير ما تقولى انتى فعلا دماغك حلوة
رنا : انا يبنى ربنا يجبر بخاطرك
مازن : هههه
رنا وقتها تاهت فى ضحكته
عند عين وادم
ادم وهو بيركب موتسكل: يلا
عين : يلا ايه
ادم : هنجرى شوية على الرملة
عين بحماس: بجد
ادم : ايوا يلا
عين ركبت ورا ادم ومسكت فيه جامد
ادم : ايه رأيك
عين : جميلة اوى
عين بتعب: ادم
ادم : ايه يحبيبتى
عين بتعب شديد: اوقف اوقف بسرعة
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عيون قلبي)
