رواية عيون قلبي الفصل الثلاثون 30 بقلم يارا عبدالعزيز
رواية عيون قلبي الجزء الثلاثون
رواية عيون قلبي البارت الثلاثون
رواية عيون قلبي الحلقة الثلاثون
الاخير 🌺🍒
فى الصباح
عمر صحى لاقى ايمان نايمة فى حضنه وفضل يملس على خدها
ايمان وقتها صحيت
عمر : صباح الخير يحبيبى
ايمان: صباح النور انت صاحى من بدرى
عمر : لسه دلوقتي
ايمان: طب انا هقوم احضرلك الفطار
عمر : لا خليكى فى حض’نى انا مش عايز اكل
ايمان : بس انا جعانة هقوم احضره بسرعة
عند عين وادم
عين صحيت لاقيت ادم قاعد وبيبص عليها
عين : انت بتبص عليا كدا ليه
ادم : الناس بتصحى تقول صباح الخير انما دى انت بتبص عليا كدا ليه ااه يااانى منك بجد
عين : صباح الخير يرووحى
ادم وهو بي’بوسها : صباح القمر على اجمل والطف عين
عين : احنا هنروح لعمر وإيمان امتى
ادم : بليل يحبيبتى
عين : اوك
ادم : يلا قومى عشان نفطر
عين : مليش نفس اكل دلوقتي
ادم : لازم تاكلى كويس عشانك وعشان البيبى يلا بقى
عين بطفولة: حاضر هحاول
ادم قام جاب الصنينة من على التربيزة وفضل يأكلها
فى المساء
عند ايمان وعمر
ايمان: هى عين مجتش لحد دلوقتي ليه وحشتنى
عمر : ما تخليكى فيا وتسيبك من عين
ايمان: هقوم اعملك شاى
عمر وهو بيشدها وقعدها على رجله: شاى ايه تعالى هنا
وبعد كدا قب’لها بحنية
وشوية والجرس رن
ايمان: عمر
عمر : امم
ايمان: الجرس بيرن
عمر : سيبك منه
ايمان: قوم شوف مين بقى
عمر وهو بيبعد بصعوبة : حاضر
وفتح الباب
ادم : ايه يا عم ساعة على ما تفتح
عمر : مجتش بكرة ليه
ادم : اما انت ر’زل بجد بتطردنى يعنى ولا ايه
عين : هى ايمان فين
ايمان: انا هنا اهو
عين حضنتها: مبارك يحبيبتى
ايمان: الله يبارك فيكي انا كنت لسه بقول لعمر هى عين اتأخرت ليه
عين : والله ادم كان فى الشركة ولسه جاي دلوقتي
عند رنا فجأة صوت انزار الحريق فى الشركة اشتغل والكل نزل الدور الاول عشان يشوف فيه ايه ورنا كانت لسه جاية تنزل بس كريم دخل وقفل الباب بالمفتاح
رنا : انت بتعمل ايه هنا وقفلت الباب ليه
كريم : رنا انا بحبك من ساعة ما شوفتك وانا مش عارف ابطل تفكير فيكى واما عرفت انك بتشتغلى هنا قولت اجاى واخترع فكرة انى عايز ابنى ڤيلا عشان اشوفك
رنا : وانا مبحبكش واطلع برا لو سمحت
كريم وهو بيقرب منها : مش طالع
رنا بخوف : هات المفتاح والا هصوت والم عليك كل اللى فى الشركة
كريم : اعملى اللى انت عايزاه كلهم مشغولين تحت ومحدش يسمعك
فى الاسفل
مازن قعد يدور على رنا وملقهاش نزلت فقرر انه يطلع يشوفها فى مكتبها
مازن وهو بيخبط: رنا
وقتها كريم ك’تم بوؤها بأيداه بس رنا عضتها
رنا بصوت عالى: الحقنى يا مازن
مازن وقتها كسر الباب ولاقى كريم بيقرب من رنا
مازن بعده عنها وفضل يض’رب فيه واتصل بالشرطة
مازن : انتى كويسة
رنا : اه شكراً
مازن : مين دا يا رنا
رنا وقتها حكتله كل حاجه
مازن بصدمة: معقول انتى تعملى كدا
رنا بعياط: والله كانت غيرتى عميانى بس انا بجد بحب عين
مازن : طب اهدى
رنا بشهقات : انا اللى عملت فى نفسى
مازن : خلاص محصلش حاجه وانا اوعدك انى مش هسمحلها يضايقك تانى
رنا : مازن
مازن : عيونه
رنا : انا بحبك
مازن بفرحة : بتهزرى صح
رنا : والله بحبك انا موافقة أننا نتجوز
مازن بفرحة: طب يلا
رنا : يلا ايه
مازن : على بيتكوا هروح اطلب ايدك من طنط وهنعدى على المأذون ناخده معانا
رنا بضحك : انت مج’نون
مازن : انا ابقى مج’نون لو سبتك بعد ما قولتلى بحبك
رنا : طب و درستى
مازن : كمليها وانتى معايا وانا هساعدك كمان يلا بقى
وبالفعل راح مازن وطلب ايد رنا وحددوا معياد كتب الكتاب والخطوبة
بعد مرور ٨ شهور كانت مازن و رنا اتكتب كتابهم وحددوا معياد الفرح بعد امتحانات رنا وإيمان حامل فى الشهر الخامس
عين وادم كانوا نايمين
عين : ادم يا آدم
ادم بنوم : فيه ايه يحبيبتى
عين : اصحى انا شكلى بولد
ادم : يحبيبتى انتى بقالك شهر على الحال دا ومش بتولدى ولا حاجه وكمان لسه فاضلك اسبوع على معياد ولدتك
عين بصوت عالى و وجع : بقولك بولد قوم
ادم بخوف : دا بجد طب استنى يلهوى اعمل ايه
عين بوجع : تعمل ايه فى ايه خدنى على المستشفى بقولك بولد
ادم وقتها شالها وطول الطريق فصلت عين تصوت
ادم : يحبيبتى قربنا أهو استحملى شوية
و وصلوا المستشفى ودخلوا عين اوضة العمليات
ايمان: هى عين كويسة
ادم : لسه فى العمليات
عمر : متقلقش هتخرج بخير هى وابنك
ادم : يا رب يا رب
وقتها جيه محمود و فرح وادهم ونادية ورنا ومازن وعلى
فرح : انا صحيت الخدم قالولى ان عين بتولد هى كويسة
ادم : لسه فى العمليات
وخرجت الدكتورة
ادم : عين كويسة
الدكتورة: مبروك جالك ولد زى القمر والمدام والطفل كويسين
ادم : الحمد لله طب نقدر نشوفها
الدكتورة: ايوا عادى
نقلوا عين الاوضة وكلهم دخلوا يشوفها هى وابنها
ادم ببأتسامة: جميل اوى
عين : اللهم بارك
ادم : شكرا بجد على الهدية دى
عين : الحمد لله
ادم : اطلبى اى حاجه وانا هنفذهلك
عين : اى حاجه اى حاجه
ادم : اى حاجه
عين : وعد هتنفذها
ادم : وعد
عين وهى بتبص على على تسامح عمو انت وفرح
ادم : ايوا بس
فرح: انا عن نفسي مسامحه لانى بجد شايفة انه اتغير للاحسن وراحت عند ابوها وحضنته وفضلوا يعيطوا هم الاتنين
عين : ادم كلنا بنغلط ومينفعش نعاقب الناس طول العمر وخصوصاً لو كانوا اقرب الناس لينا
ادم وقتها راح عند ابواه وحضنه
على بدموع: وحشتونى وحشتونى اوى
عين : ما كفاية دراما بقى مش هتيجى تشوف حفيدك يا عمو ولا ايه
على وقتها اخد الطفل
على : شبهك اوى يا آدم ازيك انا جدو
محمود : هتسموا ايه
عين : ياسين وبصت لى ادم ممكن
ادم : ماش موافق
ادهم : عمو على انا طالب ايد فرح منك
على ببأتسامة: اذا كان عليا يبنى انا موافق بس ناخد رأى فرح الاول
فرح بخجل: موافقة
ادم ببأتسامة: وانا بصفتى اخوها مع أن محدش خد رأى فى القاعدة دى موافق
ادهم : نكتب الكتاب كمان اسبوع
ادم : هاا يا فرح
فرح بخجل شديد : تمام يا آدم
وخرجوا كلهم ومفضلش غير ادم وعين وابنهم
ادم وهو بيعقد جنب عين : هنبقى احلى عيلة
عين : اكيد يحبيبى
ادم وقتها حضن عين
ادم : بعشقك
عين : وانا بموت فيك يا ابو ياسين
وضحكوا هم الاتنين
#تمت
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عيون قلبي)
