رواية عيون قلبي الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم يارا عبدالعزيز
رواية عيون قلبي الجزء الثاني والعشرون
رواية عيون قلبي البارت الثاني والعشرون
رواية عيون قلبي الحلقة الثانية والعشرون
صلى على النبى بس الاول واذكر الله 🤎
ادم مسك ايدها جامد وشدها وراه
ادم بعصبية: تعالى
عين بعصبية: سيب ايدى وجعتنى
ادم بيقرب وهى بتبعد لحد اما لازقت فى الحيطة
ادم بعصبية: ايه دا
عين : ايه
ادم بعصبية: اللى على شفايفك دا ايه
عين : روچ عا
ادم قاطعها بق’بلة عن’ يفة جدا وكأنه بيطلع كل وجعه منها عليها وعين وقتها مكنتش قادرة تاخد نفسها
ادم بعد عنها
ادم بعصبية: ابقى اخرجى بيه تانى وشوفى ايه اللى هيحصلك
عين بعصبية: وانت مالك بيا اصلا روح شوف خطبتك لابسة فستان قصير اهى ومتكلمتش معاها
ادم بوجع ودموع : انتى عملتى فيا كدا ليه انا محبتش حد ادك ليه يا عين ليه
عين وقتها عيطت
ادم : لو مخبية عليا اى حاجه قوليلى
ادم وهو بيشاور على قلبه : لحد دلوقتي دا مش قادر يصدق انك كدا والحب اللى فى عيونك دا معقول كل دا كذب قوليلى يا عين انك بتكذبى عليا وانك معملتيش كدا
عين بدموع حاولت تخبيها: طلقنى يا ادم
ادم وهو بيم’ سك أيدها جامد وبعصبية: ليه عشان تتجوزيه مش هطلقك يا عين وهسيبك كدا وكان لسه هيمشى ورجع تانى
ادم : ادخلى امسحى الباقى
وسابها ومشى
فرح شافتهم واقفين مع بعض وراحت عند عين
فرح : ازيك يا عين
عين : الحمد لله
فرح : انا استحالة اصدق انك عملتى كدا
عين : لا انا
فرح بمقاطعة: متحاوليش يا عين لأنى عمرى ما هقتنع انك كدا
عين حكت لفرح كل حاجه
عين : لو سمحتى يا فرح متقوليش لى ادم اى حاجه ادم لو عرف احتمال يأ’ذى كريم و وقتها كريم هيأ’ذى رنا
فرح : طب وابنك لازم ادم يعرف بحملك
عين : وهيفيد بى ايه ربنا يسعده مع ندى
فرح : بس هو مبيحبش ندى يا عين انا عارفة اخويا فيه حاجه غلط فى الموضوع بتاع ندى دا انا متأكدة
فرح وقتها افتكرت ندى اما كانت بتتكلم فى الفون
فرح بتفكير: عين هو انتى عرفتى بحملك امتى
عين : اول انبارح
فرح : كانت الساعة كام كدا
عين : كانا قربنا على العصر بس ليه بتسألى
فرح : فيه حاجه انا شاكة فيها بس لازم اتأكد الاول وهقولك
عين ببراءة: تمام
فرح : بس ايه القمر دا
عين : مش عاجب اخوكى يختى
فرح : ليه
عين : اوبس فكرتينى اروح امسح الروچ بدل ما اتعلق
فرح بضحك : انتوا الاتنين مجا’نين
عند ايمان وعمر
ايمان بصدمة: ايه دا هو ايه جاب المأذون مش دى خطوبه بس ولا فيه ايه
عمر : الاتنين والناس كلها جاية على اساس كدا نكتب الكتاب ولا الناس تتكلم وتقول رفضت العريس
ايمان: بتغفلنى يعنى وتحطينى قدام الأمر الواقع
عمر ببأتسامة وحب : بالظبط
ايمان وهى بتبص على عين : وانتى كنتى عارفه
عين ببأتسامة ادم تاه فيها : الصراحة اه
ايمان: ماشى حسابك معايا بعدين
عمر : ادم
مفيش رد
عمر بصوت عالى: يبنى
ادم بتوهان فى عين : نعم
عمر : يلا عشان تشهد على الجواز
ادم : تمام
المأذون: بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير
عمر بحب : مبروك يرووحى
ايمان بحب : الله يبارك فيك
رنا كانت واقفة لوحدها
مازن بحب : جميلة اوى يا رنا اللهم بارك
رنا : شكرا يا مازن
مازن : مش ناوية تحنى عليا بقى يا رنا
رنا: مازن احنا اتكلمنا فى الموضوع دا قبل ما تسافر وقولتلك انت زى اخويا
مازن : طب ما تيجى نجرب هطلب ايدك من طنط ومحمود دلوقتي
رنا بعصبية: يواه يا مازن قولتلك مش بحبك هتتجوز واحدة مبتحبكش عن اذنك
مازن بتحدى : هفضل وراكى لحد اما تحبينى يا اول واخر حب فى حياتى بعشقك
عند ندى وعايدة
ندى بضيق: ماشلش عينه من عليها من ساعة ما شافها مش عارفه عجبه على ايه دى
عايدة: قريب اوى هن’محيها من على وش الدنيا
ندى : اما نشوف
ندى قامت راحت عند ادم وبا’ سته من خده
ودا كله تحت نظرات عين اللى كانت ه’تموت من غيراتها عليه
ندى بدلع : ما تيجى تعقد معايا يحبيبى
ادم وهو بيبعد : مش هينفع فيه حاجات بظبطها فى القاعة مع الشباب
ندى : ماشى اساعدك فى حاجة
ادم : لا شكراً روحى اقعدى
ندى بدلع : اوك
ايمان مسكت ايد عين اللى كانت مضايقة وطبطبت عليها
عين : انا هروح الحمام
ايمان: ماش
عين وهى فى الحمام وندى دخلت
ندى ببرود : شوفى وصلنا لى ايه انا بقيت فين وانتى بقيتى فين
عين ببرود عكس اللى جواها: مبروك عليكى يا قمر
وسابتها ومشيت
بعد مرور نصف ساعة فى القاعة فجأة نور القاعة قطع ورجع بعد ربع ساعة
ايمان: طنط اوماال عين فين
نادية:كانت هنا دلوقتي مش عارفه راحت فين
ايمان: طب ممكن تشوفيهلى عايزاها
نادية: حاضر يحبيبتى
نادية دورت عليها وملاقتهاش وقلبوا القاعة كلها عليها ورنوا عليها برضوا ومبتردش
محمود بخوف : تليفونها خارج نطاق التغطيه يا ترى راحت فين
ادم وقتها لاحظ ان فيه حاجه غريبه وكمان مش شايف عين قدامه خالص
ادم بخوف : فيه ايه يا محمود
محمود : عين مش لاقينها خالص
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عيون قلبي)
