رواية عشق رعد الجزء الثاني الفصل الثاني 2 بقلم نورهان رضا
رواية عشق رعد الجزء الثاني الجزء الثاني
رواية عشق رعد الجزء الثاني البارت الثاني
رواية عشق رعد الجزء الثاني الحلقة الثانية
رعد: انت اى جابك هنا وبتعمل اى هنا
عباس: جاى ابارك لابنى مش فرحك كان امبارح تعزم الكل الا ابوك مش عيب فى وشك طيب
رعد: انت عارف ان الصلة للى بنا على الورق ولانى مش هعرف اخلص منك فى حياتى والا كنت خلصت من زمان ولو كنت خلصت افلامك دى اتفضل من غير مطرود
عباس: بس مش هتعرفنى على العروسة علشان اباركلها
رعد: اتفضل اطلع بره
عباس لام تقى: اشهدينا يااختى ينفع ولد يعامل ابوه كدة
ام تقى لرعد: ميصحش كدة يابنى عيب
رعد: ياامى انتى مش عارفه هو عمل ايه وهو ميستحقش يتقاله انه اب اصلا علشان خاطري متتدخليش فى اى حاجه تخص الشخص دا
عباس: ازاى متدخلش وبنتها اساس الحوار
رعد: بنتها وحوار، بقولك ايه انا لحد دلوقتي محترمك علشان انت راجل كبير غير كدة كنت رميتك بره مراتى مدخلهاش فى حواراتك احسنلك
عباس: انا كنت بعيد عنها بس هى للى جت ودخلت نفسها فى حياتى، مش صح يااسامة
اسامة: هه، وانا مالى
عباس: لا هو مالى للى سرقتوه
رعد: سرقة اى
اسامة: سرقنا منك ايه
عباس: لما ضحكتوا عليا وبصمتونى انتى والتانيه للى كانت معاك على كل املاكى
رعد: تانية واملاكك، انا مش فاهم حاجه فى ايه يااسامة انطق
اسامة: هه مافيش حاجه
تقى: انا هفهمك ياارعد، انا اخدت كل املاكه واديتها لسيف لان دا حقه ولازم يرجعله، مش صح يااعباس بيه ولا اقولك ياحمايا
رعد فى ايه ياتقى فاهمينى
تقى: انا لما شوفت باباك اول مرة انا دخلت اوضتك وعرفت كل حاجه من المذاكرات وساعتها عملنا خطة انا واسامة ومى اننا ناخد كل حاجه منه ونديها لسيف، انا عارفة انى ماكنش ليا انى اعمل كدة وكنت لازم ارجعلك انا اسفة
رعد وقف وبص لتقى وفضل متنح
عباس:انا ومقرب على تقى
رعد وقف بينه وبين تقى وقال بعين كلها حدة اياك ياعباس تفكر تقرب من مراتى وساعتها هنسى انى ابوك وهعمل حاجه هندم عليها طول عمرى
خدت منك كام مليار، طظ ودا للى تستاهله انى ماكنتش عاوز اعمل كدة علشان انت ابويا بس فعلا برافوو عليكى ياعزيزتى، دلوقتى بقيت الشحات عباس
تقى بصيت بصدمة لرعد
رعد مصدومة ليه يااميرتى ، انتى عملتى للى قلبى مطوعنيش انى اعمله
وبص رعد لعباس وقاله مش دا برضو حفيدك وفى الاخر الورث دا بتاعه وهيرجعله، اهو خده من دلوقتي زعلان ليه بقا، لا مالكش حق ولا اقولك حد الله بينا وبين فلوسك
بص عباس لرعد،رعد بصله وقال ، نسيت ان الفلوس دى كلها للى معاك عاملها من السرقة والنهب والنصب، تعرف انا مقابلش ان ابنى ياخد قرش واحد ☝من الفلوس الحرام دى حد الله بينا وبينها، اسامة بعد اذنك جات الورق
اسامة راح وجاب الورق
رعد خد الورق وقطعه ورماه عليه
عباس بفرح: اهم حاجه انى معايا فلوس مش مهم جايه منين قدام معاك فلوس فانت قوى، ومن غيرها ولا حاجه
رعد، الفلوس مش كل حاجه، الفلوس دى انت اتضريت تقتل ابنك علشانها، انت ماعندكش قلب اصلا علشان تفهم كلامى، بس للى عاوز اعرفه لحد دلوقتي ليه قتل اخويا ومراته عمالولك ايه ياعباس
عباس: عرفوا سر محدش لازم يعرفه
رعد: سر ايه
عباس: للى بيعرف السر دا لازم يموت حتى لو كان ابنى
رعد: حتى لو كان ابنك
عباس: ايوه
رعد: طيب انا برهانك ياعباس ان خلاص يومين بس هعرف السر للى خلاك تقتل اخويا بدم بارد وقلبك ميرقش وهشوف هتموتنى ازاى، يومين بس، وياله من غير مطرود اطلع بره
عباس: افتكر انى حذرتك وانت مسمعتش منى زى اخوك
مشى عباس
وتقى واقفة بتضغط على ايدها من الخوف من كلام عباس
رعد خد تقى من ايدها وقالها ليه عملتى كدة ليه ورطتى نفسك مع عباس انتى مش قده ياتقى، ابعدى عنه
تقى: وانت ليه تتحداه ليه متقفلش اللى فاتت ونبدا من جديد ارجوك انا مش عندى استعداد اخسرك، انا ممكن اموت لو جرالك حاجه
رعد: متقلقيش عليا يا روحي انا عارف كويس اوى اتعامل معاه ازاى ارتاحى انتى دلوقتي، هو فى عروسه برضو يوم صباحيتها تبقى مقشرة كدة
فين الضحكة الحلوة بتاعت روحي
ابتسمت تقى وقالت اوعدنى متسبنيش وتكون جنبى دايما.
رعد: بوعدك ياروحي قرب رعد من تقى وباسها من راسها وقالها اجهزى ياله علشان هنتفطر يازوجتى
تقى: حاضر يازوجى
ضحك رعد ونزل هو وتقى
مامت تقى: رعد يابنى ليه اترهينت مع ابوك وانت عارف ان قصده شر
رعد: انا مش هداه ولا ارتاح الا لما اعرف هو موت اخويا ليه
اسامة: بلاش يارعد انت عارف ابوك كويس
رعد: متقلقوش انا عارف كويس هعمل ايه
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عشق رعد الجزء الثاني)
