رواية عشق الفهد الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم شيماء عبد التواب
رواية عشق الفهد الجزء الثاني والعشرون
رواية عشق الفهد البارت الثاني والعشرون
رواية عشق الفهد الحلقة الثانية والعشرون
عادو جميعا الى مصر
فى قصر فهد
اخذ فهد حبيبته عشق وطلع بيها الى غرفتهم
فهد: نورتى قصرك يا روحى
عشق بأرتياح: كنت خايفه
فهد: طول منا معاكى متخافيش من حاجه
عشق: جاسر يبقى اخوك صح
فهد بصدمه: عرفتى ازاى هو قالك
عشق: ايوه
فهد بحزن: ايوه يا عشقى جاسر اخويا الصغير
عشق: ليه عملت كدا وليه قتلتها
علم فهد ان جاسر حكى كل شئ ل عشق
فهد: تعالى ارتاحى انتى فهمتى غلط
عشق بصراخ: لا مفهمتش غلط جاسر قالى على كل حاجه
فهد بهدوء: حتى جاسر فاهم كل حاجه غلط
عشق: قصدك ايه
فهد: ارتاحى وانا هحكيلك
جلست عشق على السرير وجلس بجانبها فهد
فهد: كنا طالبين سكرتيره لمكتبى فى واحده اتقدمت للوظيفه واتقبلت وطول فتره شغلها معايا كنت مراقبها وده اللى بعمله مع اى موظف جديد المهم غرفت انها جاسوسه من منافس ليا بعتهالى عشان تسرق الصفقات وتبعتهاله عشان يخسرنى كل حاجه لما جاسر جه وقالى انه بيحبها انا رفضت علطول حاولت ابعدهم عن بعض رفضتها من الشغل وهددتها وهى بعدت بعد فتره عرفت ان جاسر عرف مكانها راحلها وهى رفضت حتى تدخله الشقه علشان كان فى واحد معاها وهو نفس اللى بعتهالى بعد كام يوم حصل بين ريهام واللى باعتها مشاكل بسبب الفلوس وقتلها جاسر افتكر انى انا اللى قتلتها بس انا اتصدمت لما عرفت ومن ساعتها وهو بيكرهنى
عشق بحنان: طب ليه مقولتلهوش على الحقيقه
فهد: مكنش هيسمعنى اخويا عنيد ومش بيسمع لحد
عشق: هيجى يوم ويعرف الحقيقه
فهد: المهم انك معايا وبخير
عشق: ربنا يخليك ليا
فهد: ويخليكى ليا يلا ارتاحى شويه
نامت عشق ونام بجانبها فهد
بعد وقت قصير
عشق: فهد
فهد: اممممم
عشق: نمت
فهد: لا يا روحى سامعك
عشق: عايزه اقولك حاجه
فهد: الصبح يا حبيبتى يلا نامى دلوقتى
عشق: لا هقول دلوقتى
فهد: قولى يا روحى
عشق: انا حامل
فهد: ماشى يا روحى
فتح عينيه وقام
فهد: انتى قولتى ايه
عشق: انا حامل
وضع فهد يده على بطنها
فهد: يعنى هنا فى نونو
عشق بأبتسامه: ايوه
قام فهد من على السرير وشال عشق بفرحه كبيره
عشق: بتعمل ايه نزلنى هقع
نزلها فهد وهو غير مصدق سوف يصبح اب بعد شهور قليله
فهد بحماس: يلا بينا
عشق بأستغراب: هنروح فين دلوقتى
فهد بفرحه كبيره: هنروح نجيب هدوم للبيبى ولعب اه صح هو بنت ولا ولد
عشق بضحك: معرفش لسه
فهد: خلاص يبقى نجيب هدوم للاتنين ولعب كمان
عشق بضحك: لسه بدرى على ده كله
فهد: لا مفيش وقت انا عايز عيالى يجوا يلاقوا كل حاجه جاهزه
عشق: طب اهدى بس دلوقتى وبكرا نجيب كل حاجه
فهد بفرحه: اه وكمان نروح عند الدكتوره عشان تتابعى معاها
عشق: حاضر اى اوامر تانيه
فهد: انتى اللى تؤمرى وانا عليا انفذ كل طلباتك يا روحى انتى متعرفيش فرحتينى قد ايه بالخبر ده انا مش مصدق انى هكون اب ويكون عندى عيال تلعب معايا وتقولى بابا
عشق بحنان: هتكون احسن اب
حضنها فهد بحنان
عشق: يلا ننام
فهد: يلا يا روحى
نامت عشق على السرير وحضنها فهد
عشق: تصبح على جنه
فهد: وانتى من اهلها
ناموا جميعا فى سعاده
هل ستدوم هذه السعاده ام للقدر رأى اخر
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عشق الفهد)
