رواية عشقني صعيدي الفصل السادس 6 بقلم رنا
رواية عشقني صعيدي الجزء السادس
رواية عشقني صعيدي البارت السادس
رواية عشقني صعيدي الحلقة السادسة
عز دخل اوضته وكانت حورية نايمه ودخل غير هدومه ونزل وبعدها بشوية حورية صحيت ملقتش عز ونزلت تشوفه وكان خارج من اوضة مها وقميصه مفتوح.
حورية باستغراب: كنت بتعمل ايه يا عز
عز : ولا حاجه انتى ايه اللى نزلك دلوقتي
حورية بغضب: نازله اشوف جوزى وهو خارج من اوضة واحده فى وقت زى ده
عز مسكها من دراعها بعن*ف وطلع اوضتهم واول ما دخلوا سابها بغضب وهي بتقل*ع طرحتها
عز بغضب : لمى لسانك احسنلك واتكلمى عدل
حورية : طيب انا عايزة اعرف كنت بتعمل ايه عندها يا عز
عز : كنت بتكلم معاها فى موضوع مهم
حورية : بمنظرك ده وقميصك مفتوح
عز ببرود : اكيد مكنتش بخون*ك
حورية بعصبية : وبتتكلم معاها فى ايه بقا
عز بدأ يقرب منها وهي بترجع بخوف لحد ما وصلت للحيطه
عز بهمس وهو بيحضنه*ا : أول حاجه صوتك ميعلاش تانى
حورية بتوهان : وتانى حاجه
عز : وانتى نازله تقفلى اوضتك بالمفتاح وتاخديه معاكى
حورية باستغراب : وده ليه
عز وهو بيدفن وشه فى شعرها
_ عشان محدش يدخل اوضتك
حورية : مش فاهمه حاجه وهو فيه حد غريب هنا يدخل اوضتى
عز : اها فيه وخلى بالك من مها اوى
حورية : انا مش فاهمه حاجه
عز اتنهد وقعدها على السرير وقعد قصادها
_ اللى حصلك ده بسبب مها هي اللى دخلت وكسرت الحاجات دى عشان تأذيكى
حورية : بس يعنى انا مفيش بينى وبينها حاجه عشان تعمل كده يا عز
عز : هي بتعمل كده عشانى
حورية : عشانك كيف
عز : كنا بنحب بعض وكنت هتجوزها
حورية بغيرة : وبعدين
عز : ولا حاجه اتجوزتك
حورية : وناوى تتجوزها هي كمان ولا ايه
عز : والله مفكرتش بس هبدأ افكر
حورية : انا بردو مش فاهمه هي بتنتقم منى يعنى ولا ايه
عز : متشغليش بالك انتى بس المهم تسمعى الكلام و ملكيش دعوة ب مها ومرت عمى
حورية بطاعه: حاضر
عز قرب منها : هو مش احنا عرسان
حورية بقلق : اها
عز : طيب ده كلام يعنى
حورية : انت بتقر*ب ليه انت
عز : هقولك ….
تانى يوم الصبح الكل كان متجمع ماعدا حورية ومليكه كانوا فى المطبخ
حورية باستغراب : بس انا اول مرة اشوف احمد ده
مليكه: هو بيجى كل فترة يقعد هنا مع خالته يعنى بيزورها
حورية : عايزة الحق انا مش مرتاحه للإنسان ده
مليكه : ولا زياد ده حتى خلانى نمت فى اوضته
حورية : ربنا يستر طيب وعز بالنسبة ليه عادى
مليكه: عز مش بيكره* حد أد احمد
حورية : ليه يعنى
مليكه: خلافات قديمه هحكيهالك بعدين
حورية : ماشى انا خلصت
مليكه : وانا كمان وخالة سعاد زمانها خلصت الفطير تعالى يلا وهما هيخرجوا الاكل
حورية : يلا
الكل اتجمع على الاكل وبعد ما خلصوا قعدوا مع بعض والباب خبط
عز : مين يا خالة
سعاد : الحج سالم وولاده
حورية قامت بسرعه بس عز مسك ايديها
منعم : خليهم يتفضلوا يا سعاد
سالم دخل ومعاه جابر ومحمد وفارس وسيف وسلموا على الرجاله وقعدوا
حورية حضن*ت جدها بفرحه وفضلت جنبه ومحمد جنبها من الناحيه التانيه
محمد بهمس : قومى اقعدى جنب جوزك
حورية بطاعه : حاضر
حورية قعدت جنب عز
سالم : كتب كتاب سيف و ورد هيكون بكره باذن الله
حورية بفرحه: أخيراً
سيف: خلاص افراج
منعم : مبروك يا ولدى
سيف : الله يبارك فى حضرتك
سالم : هتشرفونا باذن الله
منعم : اكيد احنا عيله دلوقتي
عز بحرج : معلش يا فارس عايزك دقيقه
فارس قام هو وعز ودخلوا المكتب
عز : احم انا اسف يعنى مكنتش اعرف انك اخوها و
فارس : اللى عملته معايا انا مسامح فيه لكن انك تتعامل اختى كده مش هسمحلك يا عز
عز : انا بس كنت متعصب و..
فارس : مش مبرر انا اختى محدش يهينها أبدا
عز : انا اعتذرتلها ومش هتتكرر
فارس بابتسامه : ماشى حصل خير
عيله الراوى مشيت وكل واحد راح على شغله وحورية طول اليوم مع مليكه و ليلى لحد ما جه الليل وكلهم اتجمعوا
منعم: ليلى
ليلى : تحت امرك يا عمى
منعم : هتروحوا من بدرى دار الحاج سالم تساعدوا معاهم
ليلى : حاضر
منعم: وانتى معاهم يا سهير
سهير بتعب مصطنع: والله يا عمى مش هقدر خالص انا رجلى من امبارح مش شايلانى
مليكه بهمس : احسن بردو
حورية : يارب يقولها خليكى متجيش
منعم: خلاص ماشى خليكى
زياد بص على حورية و مليكه
_ بتتكلموا فى ايه يا مرت اخوي
حورية : ولا حاجه احنا بنشوف هنعمل ايه
زياد بضحك : صادقة
أحمد دخل وقعد معاهم ونظره متركز على حورية و مليكه وعز وزياد ملاحظين
عز بغضب مكتوم : يلا يا حورية
حورية قامت بخوف وطلعت معاه
زياد بعصبية : مليكه قومى يلا
منعم : هتكلمها كده ليه
مليكه بسرعه : مفيش يا جدى بس قالى على هدوم ليه اعدلها فى الولاب ونسيت ف هنطلع نرتبهم سوا
زياد حاوط مليكه من كتفها وطلعوا
حورية بخوف : مالك يا عز
عز بهدوء: مفيش وتانى مره تلبسى هدوم واسعه
حورية : عز انت شايف العبايه عامله ازاى دى واسعه اوى
عز بغيرة: خلاص متقعديش معاهم تانى
حورية بزعل : مستع*ر منى
عز قرب منها وحضن*ها : اكيد لا بس…
حورية: بس ايه
عز : ممكن ملكيش دعوة باللى اسمه أحمد ده خالص
حورية : حاضر
اليوم خلص وتانى يوم الكل راح ل بيت الرواى لحد ما تم كتب كتاب وبدأوا يباركوا ل سيف و وردة
وردة بفرحه: أخيراً
منال : اختشى يا بت واعملى مكسوفه
سيف : سيبيها يا مرت عمى
فارس بيحض*ن سيف
سيف : عقبالك بدل م انت عينك عليها كده
فارس : مش دى اخت زياد وفارس
سيف : ايوه هي
فارس بخبث : ماشى
المناسبه خلصت والكل فى اوضته ماعدا سيف و وردة كانوا فى الجنينه ورا البيت
وردة فتحت موبايلها عشان تتصور مع سيف بس لقت حد باعتلها رسايل بصت بصدمه و سيف بيحضنها بعدته عنها وصرخت فيه بغضب
_طلقنى يا سيف
عند حورية
منعم : هو عز راح فين يا بنتى
حورية : قال هيخرج شويه وراجع
منعم : ماشى تصبحوا على خير
الكل طلع على اوضته ماعدا مليكه وزياد و حورية
زياد : يلا يا مليكه
مليكه: يلا ياخوى
زياد : مش طالعه يا مرت اخوي
حورية بتعب: هعمل بس قهوه وهطلع على طول
زياد : ماشى
زياد ومليكه طلعوا اوضتهم وحورية فى المطبخ بتعمل القهوة وجه حد من وراها حضن*ها
حورية لفت ب فزع وكانت هتصرخ بس أحمد حط كتم نفسها
احمد : بس مسمعش صوتك وشال ايده
حورية بخوف : انت عايز ايه و ..
أحمد بوقاحة: عايزك**
حورية رفعت ايدها عشان تضربه بس مسكها
_ بلاش تعندى معايا يا قمر
حورية : انت زبا*له وانا هفضحك
أحمد بيقرب*لها
حورية بخوف : ابعد عنى بدل م هقول ل عز الكلام اللى انت قولته و..
أحمد وبيقرب منها : وتفتكرى هيصدقك
حورية سانده على الحيطه وأحمد قرب منها وفجأة سمعوا صوت عز و…..
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عشقني صعيدي)
