رواية عائش الفصل الخامس 5 بقلم ندى أبواليزيد
رواية عائش الجزء الخامس
رواية عائش البارت الخامس
رواية عائش الحلقة الخامسة
مصطفى طالع على السلم سمع صوت عياط خارج من اوضه عائشه دخل بسرعه الاوضه وانصدم من إلى شايفه قدامه عائشه بتعيط وواخده وضعيه الجنين مصطفى جرى عليها وخدها فى حضنه
مصطفى: مالك يا عائش مالك يا حبيبتى بتعيطى ليه
عائشه: انا بحبك يا مصطفى بحبك اووى وعايزاك تفضل جمبى متمشيش
مصطفى: انا عمرى ما هسيبك ابدا يا عائش
عائشه: انت بتضحك عليا انا سمعتك انت وجدو وانتم بتتكلموا وبتقوله انك عايز تكون ظابط وكده يبقى انت هتسبنى وتمشى
مصطفى: طب انا عندى فكره حلوه اووى وهتعجبك خالص
عائشه وهى بمتسح دموعها بكفوف إيديها ذى الأطفال: ايه هى
مصطفى: جدو هيعمل لينا ليله كبيره اووى عشان نجاحنا وقالى انى اطلع عشان اخليكم تجهزوا فإيه رأيك نجهز بقا عشان الحفله دى
عائشه نطت من الفرحه: بجد جدو هيعمل حفله وهلبس فستان
مصطفى: ايوه بالنسبه للفستان ورينى بقا هتلبسى انهو فستان فيهم
عائشه راحت ناحيه الدولاب وطلعت فستان لونه اسود قصير بحمالات
عائشه: انا هلبس ده
مصطفى بغيره: نعااام مستحيل
عائشه: ماله يا مصطفى والله ده حلو خالص
مصطفى حاول يهدى ويفهمها براحه
مصطفى: عائشه حبيبتى انتى عندك كام سنه
عائشه مدت إيديها الإتنين: عندى 10 سنين
مصطفى: انتى اه عندك 10 سنين لكن شكلك يا عائش ميدلش على انك عندك 10 سنين خالص
عائشه بعدم فهم: يعنى ايه
مصطفى بضحك: يعنى انا إلى هنقيلك فستان جميل تلبسيه
مصطفى راح ناحيه الدولاب وقعد يدور
مصطفى: هو كله صغيره كده
عائشه: الله ما هم شكلهم حلو الصراحه
مصطفى: اووف انا هلاقى ايوه هو ده
عائشه: بس دى سلوبيته يا مصطفى والمفروض ألبس فستان ذى بقيه البنات
مصطفى: انتى مش ذى البنات انتى ست البنات كلهم
وعشان كده لازم تكونى أحلى واحده فيهم
عائشه: ازاى هكون احلى واحده فيهم وانا مش لابسه الفستان ده على فكره انا لو لبسته هيبقى شكلى حلو اووى واحلى واحده كمان
مصطفى: على فكره وانا عارف انك لو لبستيه مفيش حد هيبقى احلى منك بس تعالى هنا اقولك حاجه صغيره
عائشه قعدت جمبه: اهو نعم
مصطفى: تخيلى انك معاكى ورده بس لسه مقفله بالورق الأخضر هل هيبقى شكلها حلو
عائشه: لا بس إلى تحت حلو
مصطفى: مظبوط تعالى بقا نقول ان كل شويه حته تبان من الورده هيحصل ايه
عائشه: هتبقى حلوه
مصطفى: ولو بانت كمان حته
عائشه: هتبقى حلوه أكتر
مصطفى: ولو قعدت تبين كل شويه منها حته وحته وحته لحد ما ظهرت كلها هيحصل ايه
عائشه: هيبقى مفيش أجمل منها فى البستان كله
مصطفى: مظبوط ولم هتكون اجمل ورده ايه إلى هيحصل
عائشه: كل الناس هتتفرج عليها وتشمها والنحل يجى عليها
مصطفى: وبعد كل ده ما يحصل
عائشه: الورده مش هيكون ليها ريحه ولا يكون شكلها حلو
مصطفى: بالظبط هو ده إلى عايزه اقولهولك يا عائش انتى جميله اووى وعشان ربنا خلقنا فى أحسن صوره قالنا بردو لازم تحافظ على الجمال ده ومش اى حد يشوفه صح
اديكى مثال تانى
عائشه بفضول: اه
مصطفى: انتى معاكى جوهره شكلها حلو اووى اووى وبيلمع لم بتشوفيها بنتبهرى بجمالها
عائشه: اه
مصطفى: هتخلى مين يشوفها غيرك
عائشه: انا مش هكون عايزه حد يشوفها غيرى وومكن اوريها للناس إلى بحبهم
مصطفى: يعنى هتوريها للناس إلى انتى بتحبيهم بس يعنى مش للناس كلها
عائشه: لا للناس إلى بحبهم بس
مصطفى ميل على رأسها وباسها: شاطره يا عائش كده قدرتى تفهمى انا عايزه اقولك ايه وفيه حاجه لم تكبرى هقدر افهمهالك ساعتها
عائشه: موافقه
مصطفى: يلا بقا عشان نجهز كلنا
عائشه: فوريره
♡♡♡♡♡♡
وقبل ما يخرج مصطفى بص عليها بفرحه وسعاده وهو فى طريقه لغرفته وغرف اخواته الباقيين استرجع مشهد عائشه وهى فى حضنه
عائشه: انا بحبك يا مصطفى بحبك اووى
مصطفى فى عقله: لا لا عائشه بتحبنى ذى أخوها الكبير مستحيل يكون غير كده أكيد
حمزه: مصطفى مصطفى مصطفففففففى
مصطفى: ايه يخربيتك خرمت ودنى فى ايييه
حمزه: ايه يا عم انا عمال انا من الصبح سرحان فى ايه
مصطفى: لا لا مفيش حاجه
حمزه بضحك: ايه يا دفعه انت هتتكبر علينا من اولها ولا ايه
مصطفى بصله بقرف: دفعه ايه يا معفن انت امشى من قدامى
حمزه بجرى: حاضر يا دفعه
مصطفى: طب تعالى بقا
حمزه: والله خلاص كنت بهزر معاك
مصطفى: ابدا مش هعديهالك همسكك يعنى همسكك
حمزه راح على اوضته بسرعه ومصطفى وراه لحد ما وقعوا هم الإتنين على السرير
مصطفى: مش هسيبك
حمزه بصوت رقيق: كده ينفع يا بيبى اهون عليك
مصطفى: اه تهون انسى مش هسيبك
على دخول زهره الاوضه وهم فوق بعض
زهره: هيييييييييييه استغفر الله العظيم
مصطفى: اهدى يا ماما انتى فاهمه غلط
زهره: فاهمه غلط يا ولاد الكل….
حمزه بصوت رقيق: يا مامى
قصدى يا ماما
زهره: وكمان مامى يختاااااااااى الشبشب فين
مصطفى: صلى على النبى يا ست الكل والله انتى فاهمه غلط
زهره: اااه يا شوا….. يا ولاد الكل….
حمزه بضحك: اجرى يا مجدى
مصطفى: منك لله يا بعيد انت السبب
حمزه: الله بقا يا لطفى
مصطفى: يخربيتك امك هتموتنا
زهره: والله ما انا سيباكم
الكل ساب إلى فى ايده وطلع يشوف فى ايه
ماجده: فى ايه يا زهره
مصطفى وحمزه استخبوا ورا جدتهم بضحك
ماجده: فى ايه فهمونى بس
زهره: دخلت عليهم هم الإتنين لقيتهم فوق بعض وبيقوله اهون عليك يا بيبى
ماجده بتضحك جامد: يخربيتكم مش قادره
مصطفى بضحك: يا تيته هى إلى دخلت فى وقت مش مناسب وفهمت غلط
حمزه: ايوه صح
مصطفى: انت تسكت خالص انت السبب انا رايح لجدو
حمزه بدلع: لطفى لطفى استن يا لطفى
زهره: شوفى يا ماما بيعملوا ايه
ماجده بإبتسامه: سبيهم يا زهره سبيهم يعيشوا بالطريقه إلى بيحبوها ما دام مش بتخالف شرع الله يبقى يعيشوا على راحتهم
زهره: انا بحبهم اووى يا ماما وخايفه عليهم
ماجده: من حقك يا حبيبتى تخافى عليهم فاكره لم كنتى صغيره كنت بعمل معاكى ايه
زهره بتبوس إيديها: طبعا يا امى فاكره
ماجده: حبيبتى ذى ما ربيتك ربيهم اه الزمن بيختلف لازم تواكبى الزمن يا زهره بس المضمون ذى ما هو عمليهم يحبوا نفسهم ويدوها حقها ويحبوا بعضهم ويخافوا على بعض انتى مش لوحدك إلى بتربى احنا كمان يا حبيبتى بنساعدك فيها ولحد ما هنموت هنفضل نتعلم يا حبيبتى ونتربى لان التربيه والتعليم مالهمش سن
ماجده فتحت دراعتها: وبعدين تعالى هنا فى حضنى
زهره دخلت فى حضن ماجده وكأنها بتاخد القوه منه
زهره: انا بحبك اووى ماما اووى انتى وبابا بجد ومكنتش متخيله انى هكون سعيده طول ما انا فى وسطهم
ماجده: واحنا كمان يا حبيبه ماما وبابا بنحبك اووى احنا روحنا فيكى يا زهره
ماجده: يلا كمان عشان نجهز احنا كمان عشان ليله مصطفى
زهره: يلا بينا
♡♡♡♡♡♡
جه الليل وكل التحضيرات جهزت وكل واحد بقا فى اوضته بيجهز
عائشه واقفه قدام المرايه بتتفحص نفسها لآخر مره
لقت صوت تصفير كبير بتبص على الباب
لقت مصطفى وحمزه وعمر وعمرو هم الاربعه واقفين على الباب بيصفروا ليها
عائشه فرحانه بيهم واتكسفت: شكلى حلو
حمزه: ده انتى ذى القمر
مصطفى: ما تتلم يا ياض
حمزه: براحتشى
عمر راح ناحيه عائشه ولفها لفه: ايه العسل ده
عمرو: انا بقول نحبسها فى الاوضه عشان محدش يشوفها
مصطفى بغمزه : البلد عنيها وحشه فعلا ومينفعش تشوف الجمال ده كله
عائشه بكسوف: لا والله انا بقول ننزل عشان جدو
مدحت: يا ولاد أنتم فين
مصطفى: يلا بالترتيب ورايا
مدحت وهو بيغمز: ايه الحلاوه دى
ماجده: بجد شكلى حلو عجبك
مدحت: انتى طول عمرك احلى واحده فى عينى
مصطفى: احم يا حج احنا هنا
مدحت: بس يا واد
ماجده: ايه الشياكه والحلاوه إلى انتم فيها دى استنوا تعالوا ارقيكم من الحسد وانتم حلوين كده
وفعلا ماجده قعدت ترقيهم عشان تحصنهم من اى عين وحشه
مدحت بغمزه: وانا كمان ماليش ولا ايه
ماجده: ده انت ليك كل حاجه يا حبيبى
حمزه: انا بقول نسيبهم لوحدهم شويه ونيجى وقت تانى
الكل قعد يضحك
زهره بنظره خبيثه: ما بلاش نتكلم ونقولالمفروض مين إلى نسيبهم لوحدهم فعلا
حمزه: احم انا بقول نطلع بره للناس احسن
زهره بضحك: انا بقول كده بردو
مدحت: يلا بينا
ماجده وزهره وعائشه دخلوا للنساء ومدحت ومصطفى وحمزه وعمر وعمرو طلعوا للرجاله بره
الرجاله: مبروك يا حج
عقبال الرجاله الباقيه
ربنا يديك الصحه يا كبيرنا
مبروك يا كبير عقبال ولادهم
مدحت: إلى ناقصه حاجه يقول مفيش حد يقوم وهو جعان او مشبعش
الحرس بيضربوا نار والرجاله عماله بتبارك والكل فرحان
عند النساء جوه
الستات: مبروك يا حجه
عقبال الست عائشه الصغيره
ربنا يزيدكم يا حجه
ماجده: مفيش واحده تقوم لا هى ولا عيالها غير لم تكونوا شبعتوا
الحريم: ربنا يخليكى يا حجه ويفرحك بيهم اكتر واكتر
عائشه لقت بنات بيبصوا من الشباك فقربت هى كمان تتفرج بس سمعتهم وهم بيتوشوشوا مع بعض
واحده منهم: شوفى هو مز ازاى الأسود عليه يجنن
واحده تانيه: الصراحه هو قمور اووى حتى اسمه حلو مصطفى
واحده تالته: اه لو يبقى من نصيبى انا شايفه اننا احلى من بنتهم مليون مره
عائشه: انتى مالك انتى وهى بمصطفى
واحده منهم: واحنا مالنا ومالك احنا جبنا سيرتك فى حاجه
عائشه: لو سمحتى اتكلمى كويس ومتجبيش سيرته على لسانك
واحده تانيه: انتى بتغيرى عليه يا بطه ولا ايه
واحده تالته: اوعى تفتكرى انه هيبصلك انتى بنسباله طفله وغير كل ده هو شايفك اخته يعنى يوم ما يفكر يتجوز هياخد واحده مننا
عائشه: انتى بتحلمى مصطفى بيحبنى انا وعمره ما هيبصولكم
واحده منهم: طب ما تروينا كده
عائشه: انا مش هرد عليكى بس انا هثبتلك ان إلى بقوله صح
عائشه راحت لماجده
عائشه: تيته تيته
ماجده: نعم يا قلب تيته
عائشه: البنات إلى هناك دى سمعتهم وهم بيعاكسوا مصطفى لا وكمان بيقولوا ان هو مش بيحبنى وانه بيحب واحده فيهم وهيتجوزها لم يكبر
ماجده: مفيش الكلام ده يا حبيبتى هم متغاظين منك عشان انتى احلى منهم بكتير وعارفين ان مصطفى بيحبك ومش هيتجوز ولا واحده فيهم
عائشه: بجد يا تيته
ماجده: بجد يا قلب تيته
ماجده: انا جابه اقول كلمه لكل الموجودين إلى بيجى هنا بيجى بأدبه وان عائشه تيجى مضايقه من ناس موجوده انا مش هسمح بكده ابدا بس هعمل احترام ليهم عشان هم فى بيتى اظن الكلام واضح
♡♡♡♡♡♡
عائشه كانت خارجه تروح لجدها بعد ما فرحت انى جدتها جابتلها حقها منهم بس مسكت راسها فجأه وحاسه ان الدنيا بتلف بيها
عمرو: مالك يا عائشه
عائشه: مش عارفه يا عمرو انا حاسه انى دايخه شويه
عائشه فقدت الوعى
عمرو: عمر يا حمزه
عمر: فى ايه
حمزه: حصل ايه لعائشه فى ايه
حمزه شالها بسرعه وطلع البيت بيها
عمرو: الحق يا جدى عائشه تعبت اووى واغمى عليها
مدحت: ايه اطلب الدكتور بسرعه
مصطفى: طلع بسرعه هو وجده ومرعوب عليها
جه الدكتور وكشف عليها
الدكتور: نبضها قليل اووى لازم تتنقل المستشفى فورا….
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عائش)
