رواية عائش الفصل الثاني 2 بقلم ندى أبواليزيد
رواية عائش الجزء الثاني
رواية عائش البارت الثاني
رواية عائش الحلقة الثانية
عائشه بعياط: مثطفى مثطفى
مصطفى بخوف: ايه يا عائشه بتعيطى ليه
عائشه: تعايا بسيعه ايقطه بتاعتى متعويه
(تعالى بسرعه القطه بتاعتى متعويه)
مصطفى: تعالى بسرعه
مصطفى خد عائشه وراحوا للقطه وبالرغم من إن مصطفى عنده حساسيه من القطط إلا إنه عقملها الجرح وربطه
مصطفى: متخافيش يا عائش خلاص بقت كويسه اهى
عائشه نطت فى حضن مصطفى وباسته فى خده وقالتله: انا بحبت خايص
(انا بحبك خايص)
مصطفى: وانا كمان بحبك اووى يا عائش
♡♡♡♡♡
فى يوم من الأيام فى الجنينه كانت عائشه وعمر وعمرو وحمزه بيلعبوا سوا
لحد ما دخل عليهم راجل ومعاه شنط وبيقول انت جيت
التلاته قالوا من نفس واحد بابا جه وراحوا كلهم جريوا فى حضنه إلا عائشه فضلت واقفه مكانها
جريت عائشه على جدها إلى كان فى قاعده الرجاله بيحلوا مشكله حصلت فى البلد وعماله تعيط واول لم وصلت دخلت فى حضنه
مدحت: مالك يا عائش مين إلى مزعلك يا حبيبتى
عائشه: انا ليه معنديش بابا
مدحت ميل على مصطفى: فض وقولهم بكره فى نفس المعاد يبدأ
مصطفى: الإجتماع انتهى يا رجاله وبكره فى نفس المعاد هنقعد
وفعلا الإجتماع انفض
مدحت: حبيبه جدها تقولى بقا هى بتعيط ليه تانى
عائشه: انا عايزه يكون عندى بابا وماما ذى عمرو وعمر وحمزه ومصطفى هو انا وحشه عشان معنديش ماما وبابا ذيهم
مصطفى بص لعائشه بحزن
مدحت: حبيبه جدها مفيش أجمل منها فى الدنيا
مش انتى بتحبى ربنا صح
عائشه: صح
مدحت: وربنا كمان بيحبنا اووى تعرفى انا مامتى عند ربنا
عائشه: مامتك انت
مدحت: اه مامتى انا ومامتك انتى كمان عند ربنا
عائشه: يعنى انا مش هعرف اشوفها
مدحت: لا طبعا هنشوفها بس مش دلوقتى
عائشه: اومال امتى يا جدو
مدحت: لم نروح عند ربنا وندخل الجنه
عائشه: وامتى هنروح عند ربنا وندخل الجنه
مدحت: لم نعمل حاجات حلوه كتير
عائشه: يعنى لم ازرع ورده واكل القطه بتاعتى واقول كلام حلو
مدحت: شطوره وفيه حاجات احلى من كده بكتير لم تكبرى هنعرفها سوا
مصطفى: غمضى عنيكى يا عائش
عائشه حطت إيديها على عنيها
مصطفى طلع من جيبه شوكولاته ومصاصات يلا فتحى
عائشه: الله كل دول ليا
مصطفى: طبعا
عائشه: طب خد واحده وهروح ادى عمر وعمرو وحمزه
وقبل ما تمشى باسته فى خده وقالتله شكرا وحضنت جدها حضن كبير انا بحبكم خالص وطلعت تجرى
مصطفى: هتقولها يا جدى الحقيقه
مدحت: لم تكبر يا ولدى وتفهم هبقى اقولها ومن هنا لحد وقتها مش لازم ابدا تحس بنقص ولا نحرمها من اى حاجه انت الكبير يا مصطفى من بعدى لازم دايما تخلى بالك منها ومن اخواتك
مصطفى وهو بيبوس ايده: حاضر يا جدى انا بجد بحبك اووى
مدحت خده فى حضنه: وانا كمان بحبك يا مصطفى
فى الوقت ده كان مصطفى عنده 13 سنه وحمزه عنده 9 سنين وطبعا عائشه وعمر وعمرو عندهم 5 سنين
♡♡♡♡♡♡
عدت السنين وكبروا الأحفاد والحب بيزيد بينهم كل يوم عن اليوم إلى قبله ومدحت وماجده كان هدفهم الأهم ان الحب يملى عيلتهم….
فى يوم مصطفى قاعد بيذاكر عشان امتحانات الثانويه العامه دخلت عائشه وكانت بلغت من العمر 10 سنين
عائشه: بببخ
مصطفى: عااا
عائشه: هييه اتخضيت وكانت هتموت من الضحك
مصطفى: على فكره متخضيتش
عائشه: عليا الطلاق بالتلاته انت اتخضييت اتخضيييت على طريقه فيلم كتكوت
مصطفى: بقا انا اتخضيت طب تعالى بقا
عائشه بتطلع لسانها: مش هتعرف تمسكنى
مصطفى طلع يجرى ورا عائشه وكانت حاطه زيت على باب الاوضه ومصطفى اتزحلق ووقع على ضهره وهى هتموت من الضحك
مصطفى: اااه والله ما هسيبك
عائشه: الحقونى هياكلنى
وطلعت تستخبى ورا حمزه وعمر وعمرو كانوا عن اسطبل الخيل
حمزه: متخافيش مش هيعملك حاجه هو احنا مش رجاله ولا ايه
مصطفى كان جسمه رياضى ويخوف اى حد قدامه
مصطفى: اوعى انت وهو وهو احسلكم
عمر: انا بقول نبعد صح
عمرو: انا بقول كده الصراحه
حمزه: خدها يا باشا اهى احنا مالنا
عائشه: بقا كده خائنون خاااائنون
حمزه: انتى بتتكلمى ازاى ده ياكلنا كلنا
مصطفى: شاطرين
تعالى بقا ومسكها من قفاها بقا انا تعملى فيا كده
عمر: هى عملت فيك ايه
مصطفى: ها
عائشه بتضحك: تقول ولا اقول انا وبصوت واطى سبنى بدل ما اقولهم انا عملت فيك ايه
مصطفى: ده انا بتهدد بقا
عائشه: يا كبير مفيش حد يقدر يهددك
طب انا عندى فكره حلوه لينا كلنا
عمرو: قولى
عائشه: كل واحد هيتسابق مع مصطفى بالخيل بتاعه وإلى يسكب مصطفى هقوله انا عملت فيه ايه موافقين
كلهم: موافقين
وفعلا كل واحد اتسابق بخيله مع حصان مصطفى المميز كان لونه اسود وكلهم خسروا قدامه
مصطفى بنظره نصر: ما انتم عارفين مفيش حد يقدر يهزم ليل
عائشه: لا فيه
طلعت عائشه بقمر المهره بتاعتها لونها ابيض وجميله اووى
عائشه: قمر تقدر تكسب ليل
مصطفى بنظره ثقه: معتقدش انا الى معلمكم كلهم ازاى تركبوا الخيل مفيش تلميذ يقدر يغلب المعلم
عائشه: ما تيجى نجرب
مصطفى: يلا
عائشه همست لقمر فى ودنها ببعض الكلمات
مصطفى: انتى بتقوليلها ايه
عائشه: هتعرف دلوقتى
حمزه: جاهزين
واحد اتنين تلاته go
انطلق الخيل وخرجوا بره الإسطبل وليل بيسبق قمر بمسافه ومصطفى بيبص لعائشه بفرحه
ولكن قمر اسرعت فى السباق وعدت ليل بعد الكلمات إلى سمعتها من عائشه وفعلا كسبت عائشه السباق
عائشه بنظره نصر: ايه رأيك يا معلم
مصطفى فرحان بيها: لا برافو فعلا التلميذ اتفوق على المعلم
عائشه: هيييه انا فرحانه اووى
مصطفى: وانا فرحان عشان انتى فرحانه
عائشه اتكسفت ووشها احمر
مصطفى ابتسم: لا انا بقول نروح أحسن احسن ما حد يشوفك وارتكب جريمه وانتى ذى القمر كده يلا
وفعلا مصطفى وعائشه روحوا البيت
وعدت الأيام وعائشه نزلت تتفسح فى البلد بقمر بس من غير ما تقول لحد عشان ممنوع ليها تنزل لوحدها بسبب خوفهم عليها الشديد لأن عائشه كانت جميله اووى شعرها بنى فاتح طويل اووى واصل ركبتها وعنيها عسلى وبشرتها بيضه وشكلها برئ اووى بس جسمها أكبر من سنها وده مديها جمال فوق جمالها…
عائشه: اخيرا نزلت من غير حد فيهم وفضلت تتمشى هى وقمر
كانوا فيه مجموعه شباب بموتسكلات شافوا عائشه مع المهره بتاعت
واحد: الحق ياض شوف الصاروخ إلى هناك ده
التانى: فعلا دى جامده اوى
التالت: الحلاوه دى فى بلدنا
الرابع: انت ياض منك ليه انت عارف دى مين دى حفيده كبير البلد مفيش حد يقدر يقرب منها
واحد: بس احنا بنحب نقرب
الرابع: انا ماليش دعوه انا ماشى أحسن بس بحذركم بلاش لأن لو حصلها حاجه الكبير عقابه شديد اووى
التانى: على نفسه مش علينا يلا بينا وانت روح طالما انت خايف
الرابع: انا حذرتكم وانتم حريين
الخامس: يلا يا عم انت وهو سيبك منه
وفعلا راحوا عندها عائشه خافت منهم
عائشه: ممكن تبعدوا انا عايزه اعدى
واحد منهم: رايحه فين واحنا نوديكى
عائشه: انا عارفه اروح لوحدى ابعدوا
واحد تانى: لا طبعا مينفعش نسيبك لوحدك
واحد تالت: تعالى معانا واحنا هنوديكى الحته إلى انتى عاوزاها
ولفوا حواليها بالموتسكلات
عائشه بعياط: لو سمحتوا ابعدوا عنى
يا مصطفى يا حمزه يا عمر يا عمرو تعالوا ابعدوهم عنى
واحد رابع: واحنا مننفعش ولا ايه وبيقرب منها ووو…..
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عائش)
