رواية طفلة العاصم الفصل الثامن والعشرون 28 بقلم ندى أحمد
رواية طفلة العاصم الجزء الثامن والعشرون
رواية طفلة العاصم البارت الثامن والعشرون
رواية طفلة العاصم الحلقة الثامنة والعشرون
عاصم : حور انتى ممكن تلمى هدومك دلوقتى
حور بدموع جريت من الشقة من صدمتها فى عاصم
حور لسه هتخرج من باب الشقة
لقت عاصم مسك ايديها بيمنعها من الخروج
حور : ابعد عنى
عاصم : مش هسيبك تضيعى تانى من ايدى يا حور
حور : مبقاش ينفع خلاص يا عاصم كل حاجة أنتهيت
عاصم : حور انا هفهمك كل حاجة الموضوع مش زى ما انتى فاهمة الجواز ده مؤقت و حصل تحت ظروف معينة
حور : ايه هى الظروف
عاصم سكت
حور : ظروف ايه ماترد
عاصم : مش هقدر اقولك حاجة دلوقتى
حور : مش عايزة افهم حاجة انا عايزة أمشى من هنا
عاصم : ده بيتك يا حور و باسمك انتى
ثريا : انت بتقول ايه
عاصم : انا كتبت البيت باسم حور
ثريا بانفعال و غضب : ايه كتبته باسمها ديه شقتك
عاصم : انا حر و لسه فى كلام بينا يا أستاذة ثريا و بص لكارما و كل حد هنا هعلمه الأدب
ثريا فتحت الباب و خرجت
كارما باستفزاز : احضرلك الاكل يا روحى
عاصم : اطلعى بره
حور دخلت اوضتها و هى مش فاهمة حاجة
فجأة سمعت صوت عاصم بانفعال على كارما
عاصم : انا مش بتهدد و لو فاكرة انى وفقت يوميها اتجوزك انك لويتى دراعى تبقى بتحلمى و روحى و انتى طالق بالتلاتة انا هتصرف
حور خرجت الأوضة لقيت كارما بتبصلها بحقد و لبست و طلعت بره و هى على الباب
كارما : خليك كده مش هتلاقى حد يتبرعلك و انا هكلمها توقف الموضوع ان شاء الله تموت
عاصم قاعد قدامها شكله باين عليه التعب و مرهق
حور : ممكن تفهمنى يا عاصم معنى اللى كارما بتقوله
عاصم : حور مفيش حاجة
حور : لاء قولى ايه متبرع ايه و هى بتقول ايه
عاصم : حور انا محتاج عملية زرع كبد و كارما كانت تعرف حد طرفها يتبرعلى
حور : و انا روحت فين من كل ده ازاى متقوليش
عاصم : مش عايز اتعبك معايا يا حور
حور : انت بتتكلم جد يعنى انت مكنتش عايز تعرفنى احنا بكرة هنروح المستشفى و نعرف تحاليل و اشوف لو اقدر اتبرعلك انا
عاصم : حور لاء مش موافق ملكيش دعوة انا هشوف حد تانى
حور : انت تسكت خالص يعنى تتجوز عليا عصاية المقشة ديه علشان متبرع اومال انا روحت فين هو انا مش مراتك ولا ايه
عاصم ضحك : والله و ايه كمان
حور : و بحبك يا عاصم
عاصم راح حضنها : و انا كمان يا حور عمرى ما هعرف احب غيرك ولا ابص لحد غيرك
حور : طب يلا هحضرلك العشا
عاصم جيه من وراها مسكها من خصرها
عاصم : ما انتى عندك لبس حلو اهو اومال مش بتلبسى كده ليه
حور : عاصم اتلم
عاصم : اتلم ليه ما انا جوزك هو انا غريب
حور : طب يلا سيبنى احضر العشا
عاصم : ماشى هتروحى منى فين البيت فضى عليا انا و انتى
حور ضحكت بخجل و جريت على المطبخ
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
ندى مروحة من المستشفى
لقت فهد واقف مستنيها
فهد : ندى
ندى : حضرتك عايز ايه بعد اللى عرفته
فهد : انا هجبلك حقك منها
ندى : هى ملهاش ذنب
فهد : لاء حور ليها ذنب فة كل اللى بيحصلك
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية طفلة العاصم)
