رواية صغيرة العاصي الفصل الثامن عشر 18 بقلم ندى أحمد
رواية صغيرة العاصي البارت الثامن عشر
رواية صغيرة العاصي الجزء الثامن عشر
رواية صغيرة العاصي الحلقة الثامنة عشر
فيروز صحيت الصبح لاقيت نفسها فى أوضة عاصى نايمة
فيروز : يالههههههوى ايه جابنى هنا
عاصى صحى : صباح الورد و الفل يا روز
فيروز : صباح الخير انا ايه جابنى هنا
عاصى حب يضحك عليها شوية : ده انتى بليل دخلتى اوضتى بليل ده انتى ولا السكر*انة فضلتى تقوليلى بحبك يا عاصى بوسني يا عاصى كنتى داخلة تتحر*شى بيا يا روز
فيروز الدموع اتجمعت فى عنيها : اكيد لاء انا عمرى ما اعمل كده
عاصى : اصل انتى بليل حرارتك عليت و كنتى بتهلوسى و بعدين عادى يا حبيبتى ديه مشاعر مش بايدك
فيروز اتكسفت و فضلت تعيط
عاصى راح مسك وشها و مسح دموعها
عاصى : بهزر يا فيروز مالك بس اهدى
فيروز : رخم بجد
عاصى : بقى انا رخم تعالى هنا بقى
وراح شد فيروز فى حضنه
فيروز بصت فى عيون عاصى اول مرة تسرح فى ملامحه
عاصى محسش غير هو بيسحبها فى قب*لة طويلة يبعث فيها حبه
عاصى بعد علشان حس انها ممكن تخاف منه
عاصى : بقولك ايه انتى من انهاردة هتنامى جنبى بصراحة انا اللى شيلتك امبارح و نايمتك فى حضنى
فيروز : لاء بلاش خلينى فى اوضتى احسن و بعدين ثانية انت بتدخل اوضتى وانا نايمة تشيلني
عاصى : بتبقى شكلك زى الملاك و انتى نايمة
فيروز عض*ت على شفايفها السفليه من الخجل
عاصى زفر بزهق : متعمليش الحركة ديه تانى قدامى الفترة ديه
فيروز : ليه
عاصى : بلاش اقولك ليه
فيروز : لاء قول بجد
عاصى : علشان ببقى ساعتها نفسى ابو*سك تانى
فيروز جريت من على السرير
عاصى : هتقومى ليه
فيروز بتهرب : هقوم احضر فطار و ارتب البيت
عاصى : هقوم معاكى
فيروز : خليك مستريح مش هعرف اخد راحتى وانت واقف بصراحة و خرجت جرى
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
نزلت فيروز و حضروا الفطار و شوية و الباب خبط
عاصى : اطلعى فوق
فيروز : ليه
عاصى : لاء افتح وانتى لابسة كده اطلعى يا بت
فيروز ضحكت برقة: حاضر
عاصى : اطلعى بسرعة
فيروز : خلاص طالعة
عاصى فتح و كانت هند و كريم و هاشم المفروض امبارح هاشم عزامهم على الغدا بس نسى يقول لعاصى
عاصى رحب بيهم و دخلهم و طلع لفيروز
فيروز كانت لابسة فستان بينك و طرحة منكوشة ورد
عاصى : البسى حاجة تانية
فيروز : ماله ده
عاصى : مطلعك حلوة زيادة غيرى احسنلك
فيروز : حاضر
عاصى خرج و شوية و فيروز نزلت و جيه كريم يسلم عليها فيروز بصت بكسوف
عاصى مسك ايده بدلها ضغط بقوة شوية على ايده : ازيك يا كريم معلش أصلها مش بتسلم على رجالة
هند باستهزاء: ليه يعنى كل ده
هاشم : خلاص يا جماعة مفيش مشكلة
هاشم كان جاب اكل للغدا و احد الخادمات علشان عارف ان مفيش حد عند عاصى
هاشم : ما تيجيوا يا جماعة نشرب القهوة بره فى الهوا
خرجوا
هند : روحوا انتو يا جماعة ممكن بس يا فيروز تعرفينى مكان التويلت
فيروز : حاضر
و الشباب خرجت
هند بصتلها بقرف : هو انتى يا فيروز عادى كده تقعدى مع عاصى فى بيت لوحدكوا اعتبرينى اختك الكبيرة بصراحة ديه حاجة تقلل منك جدا ولا انتى بنسبالك عادى و بعدين عاصى هيتجوز هتفضلى قعدلنا و بعدين ما عائلة عاصى كبيرة روحى اقعدى عند حد اشمعنا هو ايه ده انا بنت و افهم حركات البنات عيب تلفتى نظر واحد خاطب بصتلها بقرف و خرجت ليهم
فيروز خرجت لقيت هند و عاصى بيتمشوا و هاشم و كريم قاعدين بيتكلموا
هاشم : تعالى يا فيروز اقعدنى
كريم : ازيك يا فيروز
فيروز : الحمدلله يا كريم
هاشم : ايه ده اول مرة اشوفك بتنادي على حد باسمه يابختك يا كريم انا بيتقلى يا ابيه
كريم : لاء يا عم انت يتقالك ابيه لكن انا لاء انا و فيروز متفقين مع بعض
فيروز اتكسف : انا هقوم اشوف الغدا
هاشم : اقعدى ارتاحى متشغليش بالك
هاشم جاله تليفون شغل فقام يتكلم بعيد
كريم : فيروز انا عارف كل حاجة عنك انتى و عاصى
فيروز 😳😳😳
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية صغيرة العاصي)
تم تم تم تم تم تم تم تم تم تم تم تم
تم تم تم تم تم