رواية شمس الفصل الرابع 4 بقلم قدر

رواية شمس الفصل الرابع 4 بقلم قدر

رواية شمس الجزء الرابع

رواية شمس البارت الرابع

رواية شمس الحلقة الرابعة

دكتور حسن : الكلام الى انت بتقوله ده محتاج قاعده فى المكتب وقال ل احمد تعالى معايا ..

احمد راح قعد معاه فى المكتب ..

الدكتور : انا شغال على دراسه جديده تُشابه حاله مراتك دى .. وبدء يطلع ورق من المكتب وقال ل احمد ..

لو احنا قدرنا نرجع تانى لليوم الى حصلها فيه الصدمه ونخليه طبيعى ..

وقتها ب احتماليه85%

هى هتخف .. بس الموضوع لسا تحت الدراسه لعلمك ..

احمد : استحاله الى انت يتقوله ده يحصل اصلا ..

“المجد لمن أضناه الأسى ومزقت روحه برودة العلاقات ولمن قدّم روحه فداءً لمن لايستحق فدُهست روحه بأقدام تجار المشاعر وبائعي كلمات الحب في سوق النفاق العاطفي “

احمد : استحاله .. .. ..

دكتور حسن : استحاله ! !

انت شايف انه استحاله ..

احمد : اااه ..

دكتور حسن : طيب هى مراتك ممكن تدخل فى صدمه فى اى وقت ..

احمد : ازاى مش فاهم ..

دكتور حسن : سيبنى اكمل كلامى ..

احمد : اتفضل ..

دكتور حسن : لما تفوق يا رب متكونش دخلت فى صدمه .. احنا هنأمل ده .. ولو ده حصل وجاتلها الحاله دى تانى لازم تتعامل معاها انت .. .

احمد : اتعامل معاها انا !!

دكتور حسن : مش احسن محد تانى يتعامل معاها !

احسن برضوا صح ؟

احمد بصيله وسكت ..

احمد : انا مش فاهم حاجه يدكتور بصراحه .. .. .. فهمنى براحه ..

دكتور حسن : اول متتحول الشخصيه التانيه وتلبس وتنزل .. البس انت كمان بسرعه وانزل وراها واول متروح مكان من الى هى بتروحهم ادخلها انت اكنك اول مره تقابلها .. ولعلمك هى هتفكر برضوا انها اول مره تتعامل معاك ..

انا هكتبلها على علاج يقلل ان الحاله دى تحصلها كتير لان انت لسا قايلى دالوقت انها حصلت ليلتين ورا بعض ..

احمد : يعنى اى ؟ !

يعنى مفيش حاجه هتمنعه ..

دكتور حسن : انا قولتلك على العلاج الى لسا تحت الدراسه وانت موافقتش وقولتلك احتماليه نجاحه كمان كام ..

احمد : تمام يدكتور .. .

وخرج احمد وهو معاه الروشته ودخل الأوضه عند عند شمس ..

مسك ايديها وهى نايمه وبص للمرضه الى بتظبطلها المحلول ..

وقالها ..

احمد : هى هتفوق امتا ؟ !.

الممرضه : معرفش والله ..

بس انتم مبيتين ..

احمد : عارف اننا مبيتين ..

الممرضه : انت جوزها ؟ !.

احمد : اه ..

الممرضه : ربنا يشفيها ..

احمد : يا رب ..

الممرضه خرجت واحمد كان قاعد على الكرسى فى وش شمس وماسك ايديها ..

وحط راسه جنب ايديها ونام ..

الصبح ..

شمس بتعب : ااه .. انا ايه الى جابنى هنا ..

احمد صحا بسرعه .. .. ..

احمد : حاسه ب ايه دالوقتى ؟ !

شمس بتعب : اااه .. كل جسمى بيوجعنى يا احمد .. ايه الى حصل ؟ !

احمد : عملتى حادثه ..

شمس وهى بتأن من التعب : ازاى .. ازاى عملت حادثه وان حاجه كنت نايمه ..

احمد : لا مكنتيش نايمه .. وبعدين فى اللحظه دى افتكر كلام الدكتور وهو بيقوله مينفعش تصارحها بالحقيقه وتانى يوم لما تصحا لازم تتعامل معاها عادى جدا .. ..

احمد : انتى نزلتى تشترى خضار وبعدين العربيه خبطتك انتى اكيد مش فاكره علشان اتخبطتى فى دماغك جامد ..

ووهو ماسك ايديها بأبتسامه .. بس الحمدلله انك فاكرانى ..

شمس : انا عاوزه اشرب .. .. اااه .. ايدى كمان اتكسرت ؟

احمد : وراسك الى ملفوف عليها الشاش دى ؟

حسست على راسها ..

شمس : هو انا كنت هموت !

احمد بضحك : مش اووى يعنى ..

احمد : هجيبلك ميا ..

قام بسرعه وصبيلها كبايه ميا وقومها نص قومه وشربها .د

شمس : انا عاوزه اروح الحمام .. ..

احمد : طيب تعالى هوديكى ..

شمس : انا هروح لوحدى ..

احمد : هتعرفى ؟ !

شمس : اه ..

احمد : طيب هوصلك ومدلها ايديه علشان تسند عليه ..

شمس : فرقت اى هى بقا كدا ؟ !

احمد : انا هروح اشرب قهوه وانتى هترجعى لوحدك ..

شمس : طيب .. وسندت على ايده .. خرجوا من الأوضه مشيت طرقه وبعدين وقفوا ..

احمد : هروح بق اشرب قهوه .. نتقابل هناك ..

شمس : تمام .. ودخلت الحمام واحمد نزل الكافيه طلب قهوه واخدها ووهو طالع بيبص فى الاوضه ملاقاهاش لسا جات . . .

افتكر فى اللحظه كلام دكتور حسن وهو بيقوله ..

نأمل انها متفتكرش حاجه او تتعرض لصدمه ونأمل كمان ان الاصابه الى فى دماغها متأثرش عليها ..

حاول متخليهاش اول يوم تفكر فى حاجه ولا تكون لوحدها .. ..

احمد بص فى الساعه لقا عديت تلت ساعه ..

رمى القهوه من ايده بسرعه وطلع يجرى لحد موصل قدام باب الحمام وبعدين وقف ..

مش عارف يعمل ايه ..

ازاى هيدخل حمام الحريم !!

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية شمس)