رواية سيوف الفارس الفصل السادس عشر 16 بقلم يارا حسنين
رواية سيوف الفارس الجزء السادس عشر
رواية سيوف الفارس البارت السادس عشر
رواية سيوف الفارس الحلقة السادسة عشر
*على الأرض و سايح فى دمه حس الدنيا بتلف بيه ساب نفسه و غمض عينيه و لما فتحها لقى نفسه فى اوضة و عياله جنبيه اطمن و غمض عنيه تانى*
*بعدها بيومين*
* نزل من عربيته و دخل المستشفى يشوف ايه الى بيحصل بعد ما كلمته*
لمار : كويس انك جيت تعالى شوف بابا عايز يسيب المستشفى و يمشى و الدكتور قال مينفعش دالواتى
فارس : طب تعالى
*دخلو عنده*
فارس : ممكن افهم ايه الى بيحصل انت رايح فين
حسن : فارس انا همشى من هنا مش هقدر اقعد تانى وعلى الأدوية هظبطها
فارس : لما الدكتور يأذنلك بالخروج لكن متمشيش من نفسك لو سمحت ممكن تسمع كلامنا بقا@يارا حسنين
حسن : ممكن بس على شرط
فارس*استغرب*: شرط شرط ايه
حسن : تعيش معانا
فارس : ايه دخل دا فى دا سيبنى على راحتى يا بابا لو عايز تعيش معايا تعالى لكن انا مش هدخل القصر دا
حسن : ماشى يا فارس
لمار : طب يا جميل اسمع كلامنا و ممكن نمشى بكرة *هز رأسه بالموافقة و فارس سحب لمار لبرة*
لمار : فى ايه
فارس : ابوكى دا بينتهز اى فرصة و يقولى تعالى عيش معانا
لمار : هو عايز يلمنا حوليه يا فارس معملتنا اتغيرت معاه وهو حب المعاملة دى و حب أن هو كمان يتغير عشانا و بعدين دا ابونا برضو عايز يفرحنا باى حاجة و يعوضنا عن إلى فات حاول انت كمان تفرحه يا فارس و انسى إلى حصل
فارس : حاضر يا لمار همشى بقا دالواتى و هبقى اكلمك
*ركب عربيته و مسك تليفونه يكلمها و يتفق معاها على إلى هتعمله خلص مكلمته و ابتسم و مشى يعمل إلى اتفقوا عليه*
*نايمة فى اوضتها دخلتلها تصحيها*
فاطمة : يا وعد قومى بقا كفاية نوم يلا قومى شوية و فى حد هيجى عايز يتكلم معاكى شوية قومى بقا أجهزى
وعد : حد مين يا ماما انا عايزة انام
فاطمة : قومى يا بت بقولك ايه لو مقومتوش دالواتى هخلى سارة تيجى ترخم عليكى @يارا حسنين
وعد : لا انا قومت اهو
*قامت جهزت نفسها*
وعد : ماما هو مين إلى جاى انتى مش راضية تقوليلى ليه
*جرس الباب رن*
فاطمة : روحى شوفى بنفسك *بابتسامة*
وعد : هيكون مين يعنى عفريت مثلا*فتحت الباب و اتصدمت*
فارس : اذيك يا وعد انا لقيتك مبترديش عليا قولت اشوفك انتى كويسة ،وعد انتى سمعانى
وعد : اه سمعاك انا كويسة مفيش حاجه
فاطمة : هتسيبى الراجل واقف على الباب ولا ايه تعالى يابنى ادخل
فارس : معلش يا طنط هروح انا و وعد مشوار و هرجعها متقلقيش
فاطمة : خلى بالك منها يا فارس و متتأخروش
وعد : هو ايه دا انا مش هروح فى حتة
فارس : طب وعد موافقة يلا بينا بقا
*مسك أيدها و شدها و خلاها تركب العربية و هو ركب و راح على مكان غريب فى بحر و خيم بالقش و المنظر شكله حلو,طول الطريق متكلمتش و مستنياه يتكلم*
فارس : هتفضلى كدا كتير ما تتكلمى
وعد : اتكلم فى ايه
فارس : ايه رأيك فى المكان دا حلو مش كدا
وعد : اه حلو اوى@الكاتبة يارا حسنين
فارس : مش قدك
وعد : ايه
فارس : بالليل بقا بيبقى المكان دا شكله جميل نبقى نيجى فى مرة نبات هنا
وعد : نعم نبات هنا إلى هو انا وانت
فارس : بحب اووى منظر البحر و الرملة مريح كدا
وعد : اه وانا بحبه اوى
فارس : بس بحبك اكتر
وعد : بتقول ايه مش سامعة
فارس : بقولك ايه
وعد : نعم
فارس : تتجوزينى
وعد : ايه
فارس : مش لازم تردى دالواتى اسمعينى و ردى فى الاخر
وعد : فارس انت متعرفش حاجه عنى ولا انا اعرف حاجة عنك فا..
فارس : عايزة تعرفى ايه وانا اقولك
وعد : الحكاية مش كدا يا فارس
فارس : حكاية ايه انتى بتعملى حكاية من مفيش واحد حبتيه و طلع نصاب هتفضلى طول عمرك ندمانة على إلى حصل
وعد : انت مين إلى قالك الكلام دا انت بتتجسس عليا
فارس : اتجسس عليكى !!؟وعد الناس مش شبه بعضها أدى لنفسك فرصة عشان بحبك وانتى بتحبينى*ابتسم*
وعد : وانت ايه الى مأكدلك كدا انت غريب اووى بجد
*بتبص حوليها*
وعد : ارجع ازاى انا دالواتى اتفضل تعالى رجعنى
فارس : امرى لله اتفضلى قدامى
*وصلها بيتها*
وعد : شكرا على التوصيلة *بتحاول تفتح الباب*
مش راضى يتفتح انت قافله من عندك
فارس : مش عارف والله *بابتسامة*
وعد : فارس افتحلى الباب عايزة انزل
فارس : نسيت بيتفتح ازاى
وعد : لا والله
فارس : لا والله *فتحلها الباب* اتفضلى
وعد : سلام *بضحك*
*نزلت من العربية و هو متابعها لحد ما دخلت بيتها*
*دخلت بيتها و مبتسمه و مش منتبهة بوجودهم*
سارة : إلى واخد عقلك كنتى فين كدا
فاطمة : تعالى يا وعد واقفة كدا ليه
سارة : وعد
وعد : نعم انا هدخل اكمل نوم صحونى على الغدا
فاطمة : طيب*بضحك*
سارة : انتى عارفة فى ايه و مخبية عليا لا يا بطة هزعل منكوا والله
فاطمة : سيبى البت تنام و ابقى شوفيها هقوم اجهز الغدا *بضحك*
سارة : البيت دا بيحصل في ايه من ورايا لازم اعرف*بتفكير*
*قطع تفكيرها رنة تليفونها واتفاجئت بيه بيكلمها بعد فترة طويلة*
سارة : فينك مختفى كدا
امير : انا موجود اهو انتى ايه أخبارك
سارة : تمام
امير : هقولك حاجة و حاولى تجيبيلى حل تمام
سارة : تمام
امير : لو فى حد واحشنى و مش عارف اتكلم معاه و المشكلة انى بحبه اووى و عايز اصارحه بدا بس مش عارف تقترحى عليا بأيه
سارة : انت لازم تاخد خطوة و تبدأ تتكلم معاه
امير : انتى شايفة كدا
سارة : اه
امير : طب انا عايزك معايا و انا بكلمها عشان انتى بنت زيها و كدا
سارة : *امممم* تمام ماشى عايز حاجة دالواتى حاضر يا وعد جاية سلام دالواتى يا أمير
*قفلت معاه قبل ما ينطق*
سارة : قال عايزنى معاه قال عايزنى اظبطله زوايا كلامه مثلا يا مستفز يا مستفز @يورا
*فى باريس*
*واقف مكانه مستنى الاشارة و بيفتكر إلى قاله*
: مش عايزين غلطة احنا مستنين اللحظة دى من زمان فاهمين
باك*
*أعطى الإشارة و اتحرك من مكانه و رفع مسدسه*
: امشى معايا من سكات عشان محدش يتأذى
زياد : مين ناصر مش تقول يا جدع
ناصر : حركة منك هفرتك المسدس دا فى دماغك
*خلص جملته و لقى المسدس فى أيده*
زياد : و اهون عليك برضو همشى انا بقا
*شافهم اتجمعوا حوليه*
زياد : كدا غلط الى بيحصل دا غلط
ناصر : فرصتى و جت لحد عندى
*مسكوه و هو بيضربه*
زياد : تعبت انت ها
*ضربه تانى*
ناصر : مش عايز اشوفك تانى انت فاهم
زياد : مش خايف اوحشك
ناصر : خلصوا انتوا و حصلونى
*سابوه اخيرا و مشيوا*
*فاق لقى نفسه فى مستشفى*
زياد : انا ايه الى جابنى هنا
شهد : هيكون مين يعنى
زياد : اه صح
شهد : هجيبك منين بعد كدا ادينا هنرجع بكره مصر اما نشوف
زياد : ايه يا توتو دى مش اول مرة يعنى فكى كدا
شهد : صبرنى يارب دا احنا فى شهر العسل دا الى هو المفروض
زياد : ايه يا توتو ما احنا فيها اهو تعالى قومينى بس وانا اظبطك
شهد : خليك فى إلى انت في دالواتى عشان انت صدعتنى
زياد : طيب هنام انا و خليكى انتى صاحية و اتكلمى مع نفسك
شهد : نام نام
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : ( سيوف الفارس )
