رواية سيوف الفارس الفصل السابع عشر 17 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس الجزء السابع عشر

رواية سيوف الفارس البارت السابع عشر

رواية سيوف الفارس الحلقة السابعة عشر

*ماشى بسرعة جنونية بعد ما حاولت تستفزه و حب يضايقها بطريقته ،كاتمة صريخها لانه قاصد يضايقها بس مقدرتش*
شهد : زياد براحة هنلبس فى حد يا زياد زياد رد عليا انا بكلمك دالواتى والله هزعل ،والله لقول لعمو هخليه يربيك زززززييييااااددد
*وقف العربية فجاءة مع صريخها وهى اتنطرت قدام*
زياد : مسمعتش يا حبيبتي كنتى بتقولى ايه
شهد : بقول ايه
زياد : كنتى بتقولى هتقولى لحد صح
شهد : لا اقول لمين يعنى هو حد يقدر عليك
زياد : لا فى بس مش هقولك مين
شهد : طب كويس انه فى
زياد : امال فين الفضول إلى هيموتك زى كل مرة
شهد : شوف احسن اهو حد بينادى عشان واقف فى الطريق
زياد : مين ميرو لا دا انا انزلك بقا
شهد : وانا الى قولت حد عدل صبرنى يارب
*نزل من العربية و سلم عليه*
امير: ايه يا عم ايه الى موقفك كدا و مين إلى فى العربية اوعى تكون إاااا اتجوزت مثلا *بهزار*
زياد : على فكرة مراتى فعلا اكتم بقا هااا
امير : يا راجل لا دا انا ابارك بقا عن اذنك كدا
زياد : ولا ولا نهار ابيض
امير : ايه يا برنس ما تعرفنى على العروسة
زياد : شهد دا امير الى حكيتلك عنه امير دى شهد مراتى
امير : اتشرفت بمعرفتك
شهد : اتشرفت بحضرتك
زياد : طب يلا بينا بقا احسن نعطل امير
امير : لا يعم تعطل مين احنا لو مكناش فى نص الطريق كنت قعدت ماانت عارفنى بحب اللمة الحلوة بس والله انتى شاطرة انك عرفتى تلميه اقصد تخليه يحبك وكدا دا بعد ما قابل اشكال والوان طبعا ولا ايه يا برنس
زياد : اتلم بقا*بصوت واطى امير سمعه وكتم ضحكه*
امير : هكلمك سلام ياعم سلام مدام شهد
*قرب منه و همسله*
امير : فاكر انت لما بوظتلى تخطيطى مع البت الروسيا زمان ادينى بردهالك ارجع لورا *ضحك*
زياد : احنا اهو و الزمن طويل يا عم امير و ادى دقنى اهه لو نفعتلك جوازة
شهد : زياد
زياد : نعم يا جميل
شهد : يلا بينا من هنا
*مشيوا بالعربية و روحوا بيتهم*
شهد : زياد ممكن يا حبيبي متعرفش حد عليا لان والله هتعيش فى جحيم يا زياد و انا مجنونة وانت عارفنى كويس
زياد : الظاهر انك متعرفنيش كويس انا لا يمكن ابص لواحدة غيرك دا انتى حب عمرى
شهد : ماشى *مشيت من قدامه*
زياد : هو ايه الى ماشى تعالى هنا راحة فين
*رجعت على بيتها بعد خناق و مناهدة طويلة بس دا بيتها مش هتسيبه رجعت هدومها فى الدولاب و قعدت فى البلكونة مع كوباية الشاى إلى بتعشقه و بتبص على ال لا شئ لكن فوقها جرس الباب وراحت تشوف مين لقيته هو بعد ما بصت من العين السحرية و ابتسمت*
سارة : مين
امير : انا
سارة : لا والله كنت فاكرة انا انت جاى تهزر ولا ايه امشى يا جدع من هنا
امير : اخبار المكنة ايه اصلى شوفتها برا لوحدها صعبت عليا قولت اطمن عليها
سارة : هى ايه دى
امير : المكنة
*فتحتله و اتفاجئ بماية ساقعة اتحدفت عليه وقفلت الباب تانى*
امير : ايه دا يا مجنونة
سارة : عشان تحترم نفسك
امير : هو انا قولت حاجة *كاتم ضحكه*يمكن انتى إلى نيتك مش صافية
سارة : انا طب والله لو ممشتش لكون رمية عليك جردل مية بتلج واحنا فى عز البرد اصلا ها تحب ايه
امير : همشى يا ستى الطيب احسن
سارة : برافو عليك
امير : مش عايز حاجة
سارة : متشكرة
امير : وحشتينى على فكرة
سارة : سلامتك يا أمير روح نام و امشى من هنا
امير : طيب
*دخلت بلكونتها تكمل الشاى بتاعها*
سارة : دا هيستهبل فاكرنى عشان لوحدى يعنى فا فاكر انى اوبن ميند و مدلوقة مثلا لا طبعا دا لو فاكر كدا يبقى اقلب الوش التانى ،اه هو امور بس رخم وانا ارخم منه اما نشوف ….*خلصت كلامها و تنحت لما شافته قدامها*
امير : رخم انا رخم و تقلبى الوش التانى !!؟ هو فى اي
ايه يا قمرى مالك يكنش زعلتك فى حاجة
سارة : هو انت متاكد انك ظابط ولا حرامى
امير : والله ظابط *قعد قدامها و خد الشاى منها*حلو الشاى لا و مظبوط
سارة : دى كوبيتى على فكرة
امير : أيوة عارف*بضحك*
سارة : امير انت عايز ايه
امير : هقولك انا عايز ايه *رن تليفونه و رد و بعدين قفل*
امير : انا همشى دالواتى
سارة : من الشباك برضو
امير *ضحك* : لا من الباب
*خرج و راح مشواره*
*قاعد سرحان و اباصص للسقف و بيفكر ازاى هيتعامل مع أبوه هيعدى الموضوع و يدعي لامه وخلاص ولا هيعمل ايه رن تليفونه و كانت الإجابة على اسألته كلها ظهرت*
فارس : خير
لمار : ايه يا عم مختفى بص بقا احنا رجعنا القصر و كله تمام بس فى حاجة كدا عايزة اقولك عليها
فارس : ما انا بقولك خير يا وش الخير
لمار*ضحكت* : بابا عازمك على الغدا بكرة
فارس : اممممم
لمار : فارس تعالى ارجوك
فارس : لمار انا إلى عازمكوا بكره عندى متتأخروش يلا سلام
لمار : ايه أصله دا الو الو
*قفل معاها و كلم امير يعزمه و فى الاخر كلمها*
فاطمة : عاش من سمع صوتك
فارس : حبيبتى انتى عاملة ايه
فاطمة : تمام الحمدلله
فارس : طب الحمدلله بقولك ايه ياريت تنورونى بكره على الغدا والله هزعل لو مجتوش هبعتلك امير بالعربية الساعة 5 منتظركوا
فاطمة : ايه يا فارس مالك داخل حامى كدا ليه *بضحك*
فارس: متفقين
فاطمة : ماشى ياعم فارس أما نشوف
*قفلت معاه و اتفاجئت بيها واقفة قدامها بتاكل مكرونة اسباجتى *
وعد : فاطمة انتى بتكلمى مين
فاطمة : دا فارس
وعد : مين فارس *شرقت و هى بتاكل*
فاطمة : خدى اشربى انتى كويسة
وعد : اه كان عايزك فى ايه العفريت دا
فاطمة : بيعزمنا على الغدا
وعد : وانتى قولتيلوا ايه *منتظرة الرد*
فاطمة : امير هيجى ياخدنا بكره كلمى سارة بقا
*مشيت من قدامها وهى واقفة و بتاكل*
وعد : ليه بس حتى المكرونة بتجرى منى
*تانى يوم الساعة ٤ ونص و الكل جهز ، واقف تحت بيتها مستنيها واقف بيتكلم مع زياد و شهد*
امير : زياد خلى بالك و أمن كويس
شهد : شكله بيشك فى قدراتك بص يا استاذ امير انا هظبطلك الدنيا متقلقش
زياد : الصراحة مش هعرف اعمل حاجة من غيرك
شهد : اه طبعا
امير : يا سكر حنين انت
زياد : يا ابنى هيكون معايا القمر دا و مكنش حنين
امير : طب اسكت بقا هشوفها خلصت ولا ايه
*واخيرا نزلت نزل موبيله و بصلها و حب يضايقها بكلامه*
امير: حورية نزلة على السلم يا جدعان
سارة : حورية *ضحكت*طب اسكت بقا
*مسك أيدها و راحلهم*
امير : سارة دا زياد صاحبى و مراته شهد
سارة : اهلا وسهلا
زياد : *بصوت واطي وكاتم ضحكه** امير مقولتش مين سارة يعنى
*ضحك و بصله*
زياد : انت متعرفش انى لحظت بصتك ليها بتحبها صح قول قول
شهد : يلا هتفضلوا كدا كتير
زياد: جايين اهو
امير : قدامى يلا و متركزش بعد كدا *بهزار*
*ركبوا عربياتهم و اتحركوا وصل لوعد و خادهم و وصلوا عند فارس*
فارس : اخيرا
فاطمة : فى معادنا اهو
فارس : يا مرحب تعالوا اتفضلوا امير اتصل بالمار شوفها
امير : ماشى
فارس : بقولك *خدوا على جنب واتكلم* عملت ايه فى إلى قولتلك عليه
امير : ظبط كل حاجة الرائد زياد موجود تحت و هينظم الدنيا و انا اهو هنا
فارس : انا مش هسمح باى غلطة يا أمير انا مش عارف سمعت كلامك ازاى و بعرض الناس دى للخطر
امير : طب لو كنت لغيت الغدا النهاردة امال امتى هتخليهم يتعرفوا على بعض ايه يا ابو الفوارس اهدى كدا و روق متقلقش انا موجود
فارس : ما دى المشكلة روح كلم لمار شوفها يلا
*دخل المطبخ يجهز الاكل*
*فلاش باك*
*بعد ما جهز كل حاجة و بيخطط للمفاجئة إلى عايز يعملها لوعد لكن قطع تفكيره رنة تليفونه برقم غريب*
: فارس ايه اخبارك
فارس : مين معايا
: كدا متعرفش صوتى و كمان متعزمنيش بكره على الغدا ليه يا فارس منشبهش خالى بالك على نفسك يا فارس*الخط قطع*
فارس : تبقى مين انت كمان
*باك*
*دخلت تشوف لو محتاج حاجة بما أنه راجل و ملوش فى المطبخ*
فاطمة : قولى يا فارس محتاج حاجة اعملهالك
فارس : لا انا خلصت كل حاجة هتدوقى اكل النهاردة جامد و على ضمنتى هتاكلى صوابعك وراه اه مش كل الاكل انا إلى عمله لكن عملت برضو
فاطمة : و عملت ايه بقا انا شما ريحة تجنن
فارس : انا إلى عامل السلطة*ضحكوا*
فاطمة : و مالو براڤو عليك
لمار : مساء الخير يا حلوين
فارس : اهلا يا ختى دى لمار اختى و طنط مامت وعد فاكراها
لمار : اه فاكراها طبعا و سلمت عليها برا
فاطمة : اول مرة اعرف ان ليك اخت قمرية كدا
لمار : مرسى يا طنط
فارس : قمر مين دى إلى قمر
لمار: انا عندك مانع
فارس : انا أقدر هروح اشوف ابوكى اوعى كدا *خرج و سابهم*
فاطمة : بس انتى مش شبه فارس خالص
لمار : اه فعلا انا احلى طبعا
فاطمة : اه انتى احلى *بضحك*
*دخل و شافه و راحله سلم عليه*
فارس : بابا دى وعد و سارة تعالى معايا بقا و هحكيلك الملخص المفيد
*قعدوا فى البلكونة و سارة و وعد دخلوا المطبخ يجهزوا الاكل معاهم و امير مع زياد و شهد و الدنيا ماشية تمام ،فارس بدأ يتكلم مع أبوه و حكاله قصته مع وعد *
حسن : فارس البنت بتحبك بس اصبر عليها هى مش عايزة تغلط فى قرارها زى ما انت حكيت أن إلى حبيته قبل كدا كان بيضحك عليها انت فاهمنى يا بنى
فارس : انا فاهمك يا بابا بس انا عايزك فى حاجة تانية….
*قطع كلامهم و دخل عليهم*
فارس : فى ايه خير
امير : لا مش خير