رواية سيوف الفارس الفصل الثاني عشر 12 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس الجزء الثاني عشر

رواية سيوف الفارس البارت الثاني عشر

رواية سيوف الفارس الحلقة الثانية عشر

*سمع صوته بعد غياب طويل من بعد الحادثة بصله و عينيه مليانة غضب و سأل نفسه ازاى قدر يجي و يتكلم معاه دالواتى كان نفسه ميتقابلوش تانى من بعد الى حصل،اخد نفس عميق و اتكلم *
فارس : انت ايه الى جابك هنا
حسن : انا مش هاخد اذن منك متنساش نفسك يا فارس
فارس :انت دالواتى فى بيتى قول الى عايز تقوله عشان متضيعش وقتى *فى حرب أنه يجمع كلامه و ميفقدش أعصابه*
حسن : انت تلم حاجتك لانك هتيجى تعيش معانا فى القصر *اتكلم بهدوء* و ياريت نفتح صفحة جديدة
*سمع جملته إلى عصبته اكتر و مقدرش يكتم عصبيته اكتر من كدا*
فارس : نفتح صفحة جديد انت واعى للى بتقوله طب انت فاهم انت بتقول ايه ،انت واحد قاتل و انا مش عارف انت ازاى قادر تقف قدامى و تقولى نفتح صفحة جديدة كمان
حسن : فارس حاسب على كلامك ، الموضوع مش كدا
فارس *بتريقة*: الموضوع مش كدا امال الموضوع ايه بقا يا ترى
حسن : مش لازم تعرف *بالامبالا*
فارس : دى امى إلى انت قتلتها دى امى ، انا مش هسيب حقها و هاخد حقها منك و شرفت والله زيارتك ياريت متكررهاش تانى
حسن : ماشى يا فارس انا هسيبك براحتك بس خليك فاهم أن انا مقتلتهاش
*خرج من شقته و هو قعد على اقرب كرسى جنبه و حط ايده على دماغه فى محاولة السيطرة على مشاعره إلى سيطر عليها غضبه، رفع رأسه و شافه واقف قدامه*
فارس : انت ازاى متقوليش أنه هنا
امير : هو انا لحقت انا لسة جايبه من المطار و قالى اجيبه على هنا ، و مقدرش اقوله لا
فارس : سيبنى لوحدى دالوقتى يا أمير
امير : نتقابل بكرا تمام……..ما ترد يا عم
فارس *قام من مكانه و مشى نحيته* : امير امشى من قدامى
امير : طب انا همشى عشان اظاهر انك مجنون دالوقتى*اتكلم و مشى بسرعة من قدامه*
*دخل اوضته ينام و يستريح بعد السفرية الى مكانش ليها لزمة و كمان وجود أبوه فى بيته دا سببله أزمة اكتر*
*دخلت بيتها و مشافتش حد فى البيت قلقت ليكون حصل لمامتها حاجة مسكت تليفونها تكلمها*
وعد : الو يا ماما انتى فين قلقتينى عليكى
فاطمة : انتى رجعتى البيت ولا لسة
وعد : اه يا ماما انتى فين و سارة فين
فاطمة : خرجنا نشترى حاجات و راجعين اهو
وعد : طيب ماشى
*دخلت اوضتها تستريح و غمضت عينها شوية لكن فاقت على صوت سارة*
سارة : يا وعد وعد انتى هتنامى قومى نتعشى
وعد : يا غلاستك
سارة : وعد هو فى حاجة حصلت عايزة اقولك عليها
وعد : فى ايه يا مصيبة
فاطمة : بت يا وعد قومى انا محضرة الاكل
وعد *قامت حضنتها*: انتى عاملة ايه دالواتى
فاطمة : انا تمام بس تعرفى الواد امير دا شربات انتى مشفتهوش
سارة : اه يا وعد لو شوفتيهم وهما بيتفقوا عليا
وعد : ايه دا بجد تستهلى الصراحة
فاطمة : امتى بقا اتنين ولاد حلال يجوا كدا و اخلص منكوا
وعد : ايه دا يا فطومة عايزة تخلصى منى
فاطمة : يلا تعالوا ناكل الاول
*اتعشوا و فاطمة دخلت تنام بعد ما اتطمنت على بناتها و بعدين قعدوا الاتنين قدام التليفزيون و كل واحدة فيهم بتحكى حكايتها للتانية*
وعد : دا كله حصل معاكى و كمان حاتم ظهر تانى يبقا عشان كدا فارس اتكلم عنه
سارة : اه ما الزفت حاتم دا شريك واحد اسمه سيف
وعد : طب ايه علاقة المكالمة إلى جاتلى
سارة : مش عارفة هو ممكن يكون الزفت دا هو إلى
وعد : مش عارفة
سارة: اهم حاجة فاطمة متعرفش حاجة
وعد : اه ياريت ربنا يستر بس و ميحصلش حاجة تانى
*عدى اسبوع و كالعادة بيروحوا الشركة كل يوم لكن الكل لاحظ تغير فارس المفاجئ إلى محدش عارف سببه*
*دخلت مكتبه تبلغه مواعيده لكن اتفاجئت من طريقته*
فارس : تمام و ابقى بلغينى من مكتبك ياريت متجيش بعد كدا
*معرفتش تتكلم و تفكيرها هاجمها،اكتفت بهز رأسها و انصرفت لكن صوته وقفها*
فارس : انا قولتلك تمشى ياريت كل حاجة بعد كدا تستأذنى قبلها فاهمة *بيتكلم و هو واقف قدام الشباك سمع صوتها اخيرا *
وعد: حاضر عن اذنك دالواتى
فارس : اتفضلى
*خرجت من المكتب و حس أن روحه هتطلع من جسمه بخروجها اخد نفس عميق و طلعه ، بعد ما حس انها هتبقى نقطة ضعفه قرر يبعدها عنه بطريقته*
*خرجت من مكتبه وهى قالبة وشها و متضيقة منه على تصرفه بالشكل دا ، بعد ما حست انه بيتعامل معاها بطريقة خاصة معها هى بس ، بس شكل الكلام دا طلع وهم ، معرفتش تشتغل من تفكيرها و ان قلبها بيخدعها للمرة التانية قامت من مكانها و كانت داخلة عنده لكن افتكرت كلامه مسكت تليفونها تكلمه عن بعد *
وعد : الو استاذ فارس معلش انا بكلمك عشان اقول انى عايزة اروح دالواتى *اتكلمت بجدية*
فارس *بضيق و خوف إلى استشعرته*: ليه فى حاجة
وعد : لا مفيش حاجة مصدعة شوية
فارس : طيب ماشى تقدرى تاخدى بريك و تكملى شغلك
وعد : تمام يا استاذ فارس*بكره لبروده*
*قفلت قبل ما يتكلم و هو كره تصرفه لكن لازم يبعدها عنه*
وعد : اهم حاجة الشغل و خلاص طب ماشى
*قامت تنزل تشوف العمال و تلف عليهم إذا كانوا محتاجين حاجة لكن وقفها كلام تلاتة من العمال وقفت وراهم تسمعهم*
: يابنى وطى صوتك مش لازم حد يسمعنا لازم نخلص من الدوا دا قبل ما حد ياخد باله
: هو سيف باشا هيقبضنا امتى
: لما العمليه تتسلم
*سمعت الكلام و مشيت من قدامهم بسرعة و طلعت على مكتبها تشوف هتعمل ايه و هتقول لفارس ولا لا*
*فى مكتبها قاعدة مندمجة فى شغلها لكن اتفاجئت بدخوله المميز إلى خلاها تسيب إلى بتعمله و تبصله*
امير : يا صباح الفل ايه اخبارك
سارة : تمام وانت
امير : لا مش تمام
سارة : ليه خير
امير : لا مفيش اصل البعيد مبيفهمش
سارة : ايه دا انت تقصدنى
امير : شوفتى مجبتش حاجة من عندى
سارة : امير اسكت عشان ورايا شغل
امير : امير اسكت طيب
سارة : هو فى جديد فى الناس الغريبة دى
امير : ….
سارة : يا أمير
امير : الله ما ترسيلك على بر اسكت ولا اتكلم
سارة : جاوب و بعدين اسكت
امير : لا شكرا انا همشى احسن انا اتخنقت
سارة : اه فعلا المكتب مفهوش اكسجين *بغيظ*
امير : سارة
سارة : نعم
امير *بصلها بنظرته المميزة*: انتى مستفزة
*مشى من المكتب و هى مستغربة الشخص دا الى شافته فى كل حالاته و احلى شخصية لما يكون فرفوش و رخم زى كدا ، حطت أيدها على خدها و مبتسمة*
سارة : الله على سرك البهلاونات دا
*بعد تفكير طويل قررت تدخله و تتكلم معاه، دخلت و هو قلق من دخلتها قام من مكانه و مستنيها تتكلم*
وعد : انا عايزة حضرتك فى موضوع مهم
فارس : اقعدى *استقروا و هى بدأت تتكلم و حكتله على الى سمعته من العمال و منتظرة رده لكن الصمت حل على المكان للحظات*
وعد : استاذ فارس انت سامعنى
فارس : اه سمعك يا وعد انا هقولك هنعمل ايه
*سمعت خطته و قامت تنفذها نزلت لمكان العمال و عالت صوتها عشان الكل يسمعها و قالت إن فى اجتماع للعمال مع فارس و الكل اجتمع فعلا معادا الاتنين و دا هى لحظته من اول ما كانت بتكلمهم ، مشيت وراهم و خرجوا من الشركة و نزلوا المخزن لحد ما هما حسوا بوجود حد بيراقبهم ، لقيت نفسها الباب اتقفل عليها من برا و مش عارفة تخرج ازاى لحسن الحظ تليفونها كان معاها مسكته و اتصلت بيه ، كان مسيطر على الاجتماع و مستنيها تخلص إلى قالها عليه رن تليفونه و استأذن يرد*
فارس : انتى فين يا وعد
وعد : فارس ركز معايا عشان هما قفلوا عليا تعالى خرجنى *وصفتله المكان و فتحلها الباب*
فارس : ممكن تشرحيلى ايه الى حصل
وعد : انا لقيتهم بيتسحبوا و مشيوا روحت ماشية وراهم لقيتهم جم على هنا و بعدين لقيت الباب قفلوه عليا
فارس : اه يعنى انتى كنتى بتراقبى فردين من العصابة و عادى طب افرضى قتلوكى مثلا
وعد : خلاص بقا يا فارس المهم دالواتى هنعمل ايه
فارس : هما اكيد عرفوا أن حد بيراقبهم فأكيد هما هيشيلوا البضاعة فى أقرب وقت تمام اووى كدا تعالى معايا نخلص الموضوع ………….