رواية سيوف الفارس الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم يارا حسنين

رواية سيوف الفارس الجزء الثالث والعشرون

رواية سيوف الفارس البارت الثالث والعشرون

رواية سيوف الفارس الحلقة الثالثة والعشرون

*بعد قراية الفاتحة بيومين قاعدين فى الاوضة و بيتكلموا*
سارة : ما تقومى تلبسى نخرج شوية زهقت من قاعدة البيت دى
وعد :لا انا عايزة انام
سارة : اه طبعا ما فارس كل يوم يخرجك لكن انا الغلبانة محدش يعبرنى دا ايه دا يعنى لما نتجوز هيعمل ايه هيسبنى من غير خروج لا انا كدا اموت
وعد : سارة انا عايزة انام
سارة : ماشى يا ست وعد انا همشى
وعد : رايحة فين
سارة : هشقر على البيت وارجع تانى
وعد : على البيت بردو
سارة : لا ما انا اكيد مش هعبره يلا سلام هروح البس
*نزلت و خدت الموتوسيكل بتاعها و مشيت راحت على بيتها عملت كوباية الشاى و قعدت فى البلكونة عنيها على بيته مستنية يجى بتحاول تفوق نفسها بس شافت عربيته و نازل منها ارتسمت ابتسامة على وشها لكن ملامحها اتغيرت لما شافت واحدة نازلة معاه محستش بنفسها لما شافتها بتحضنه نزلت جرى عليهم و بشرار عنيها قادرة تولع فى المكان*
امير : سارة انتى جيتى امتى *مفيش رد و بصلها*
نور : مين دى يا أمير
امير : سارة خطبتى ،نور زميلتى
نور : هى دى بقا
سارة : اه هى دى *بتريقة*
امير *استغرب طريقتها*: طيب يا نور هطلع اجيب الورق و جاى
نور : ايه يا عم انت بخيل ولا ايه متعزمنا على حاجة
سارة : معلش أصله قاعد لوحده ولا انتى مش فارقة معاكى ..
امير : انا هجيب الحاجة و جاى على طول
*طلع بسرعة قبل ما يحصل مشكلة زى ما لاحظ من طريقة كلام سارة*
نور : طول عمر امير ذوقه حلو
سارة *هزت دماغها بضيق و مستنياه ينزل*
نور : تعرفيه من امتى بقا اصلى بحب اعرف التفاصيل
سارة : مش فاكره والله
امير : اتفضلى اهو الورق ياريت تنجزى و تدهولى بكره
نور : حاضر يلا سلام انا بقا على فكرة خطيبتك دى لطيفة اوى
*مشيت من قدامهم و بقت بصاله و رافعة حاجبها *
امير : مالك فى ايه
سارة : هو انت بتحضن اى حد كدا؟؟!
امير : ايه احسن اى حد.*ضحك* لا مش اى حد طلاما شوفتينا فأكيد عارفة أنها هى إلى حضنتنى مش انا
سارة : ولو بردو انت ازاى ..!
امير : ازاى ايه *بضحك*
سارة : طب والله لانا ماشية و على فكرة انا اساسا مبكلمكش
*استغرب منها و ضحك*: اه دا بإمارة انك واقفة و بتكلمينى و بتراقبينى كمان مش كدا
سارة : امممم انت مستفز و همشى و مش هكلمك
امير : طب سلام يا قمرى
سارة : ااااميير بطل رخامة
امير : فى ايهههه بتزعقى ليه مش انتى عايزة تمشى امشى عايزانى امسك فيكى يعنى طب خليكى كدا كويس
*مشيت من قدامه دخلت بيتها بزعل و راحت تنام و هو واقف مكانه مخنوق من إلى حصل فى يومه و زاد كمان زعلها منه *
*صحيت من النوم على رنة تليفونها بتفتح عينيها بصعوبة و استغربت أنه بيكلمها دالواتى*
وعد : الو يا فارس خير
فارس : ايه الرد دا بس
وعد : عايزة انام يا فارس
فارس : لا متناميش بصى كدا من شباك اوضتك
وعد : استنى
*قامت و بصت من الشباك *
وعد : ايه انا مش شايفة حاجة هو فى ايه
*اتفزعت و كانت هتصرخ لما شافته وراها*
فارس : هشيل ايدى بس متصوتيش
وعد.: انت بتعمل ايه هنا و جيت هنا ازاى
فارس : هكون بعمل ايه جاى اشوفك
وعد : اه جاى تشوفنى أربعة الفجر يا فارس
فارس : اه عندك مانع
وعد : فارس امشى من هنا ماما هتصحى فى اى وقت و ممكن تشوفك
فارس : و مالو على الأقل اسلم عليها كمان
*فى نفسها شكله اتجنن طبعا ما هو مصاحب واحد مجنون*
وعد : دخلت ازاى هنا
فارس : لا مش هقولك *رفعت حاجبها و بصاله*
وعد.: دا بجد يعنى جاى فى نص الليل و داخل اوضتى كمان و ماما لو قامت معرفش هتعمل ايه انت مجنون ياااا فااااارررس
فاطمة : وعد يا وعد انتى بتكلمى مين*دخلت الاوضة وهى ارتبكت معرفتش تتكلم*
فاطمة : وعد انتى كنتى بتكلمى مين
وعد : ايهههه دا *مشفتهوش قدامها و اتكلمت بصوت واطى*راح فين دا
فاطمة : انتى كويسة
وعد : اه يا ماما انا كويسة
فاطمة : طب نامى و متسهريش كتير *خارجة من الاوضة ويتكلم نفسها* جننتيها يا سارة كدا بقوا اتنين مجانين
*بصوت واطى بتنده عليه بس سمعت صوته اخيرا بصت من الشباك*
وعد : انت نزلت ازاى*بضحك*
فارس : زى ما جيت
وعد : امال مسلمتش على ماما ليه
فارس : المرة الجاية بقا عايزة حاجة *بضحك*
وعد : مع السلامة يا فارس *قفلت الشباك ، بضحك متواصل لحد. ما نامت*
*تانى يوم صحيت من نومها و افتكرت كلامه ليها و البنت الغريبة إلى كانت معاه*
سارة : و كمان مصالحنيش طيب يا أمير هنشوف الجنان دالواتى
*اخدت شاور و لبست و دقايق و الباب خبط فتحت و شافته لكن كانت واقفة معاه*
سارة : افندم
امير : صباح الخير الاول
نور : خطيبتك لسة صاحية مش فايقة تعالى نفطر لحد ما تفوق
امير : عندك حق يلا بينا
سارة : امير رايح فين *بدلع و كاتمة عصبيتها*
امير : ما تاخدى ثواب و تفطرينا
سارة : اه طبعا اتفضلوا
*دخلوا و قعدوا*
سارة : انت قولتلى دى زميلتك مش كدا
نور : لا مراته …..*بضحك*
سارة : ……