رواية زينة القلب الفصل العشرون 20 بقلم يارا عبدالعزيز
رواية زينة القلب الجزء العشرون
رواية زينة القلب البارت العشرون
رواية زينة القلب الحلقة العشرون
حمزة دخل وشاف زينة وهى بتحضن محمود
حمزة وهو بيبعده عنها و بيضر**به بالب*وكس وبصوت عالى ارعب كل الموجودين: انت مين يالا
زينة : يا حمزة دا
حمزة وقتها قاطعها وبصوت عالى: انتى تسكتى انتى خالص حسابك معايا بعدين
وبعد كدا كمل ضر*ب فى محمود
محمود : يا بشمهندس حمزة افهم بس
حمزة وهو لسه مكمل ضر*ب : افهم ايه هو انت لسه شفت منى حاجه
جدة زينة : يا حمزة يا بنى
حمزة بصوت عالى: محدش ينطق بحرف واحد حتى
وقتها زياد وشهد دخلوا
زياد : ايه دا حمزة يا حمزة سيبوه هيموت فى ايدك
حمزة : ابعد بدل ما امسك فيكم انتوا الاتنين مع بعض وبعدها طلع مسد*سه وكان لسه هيضربه
زينة بصوت عالى: يا حمزة دا اخويا
وبعدها حمزة ساب محمود وبصله
محمود : والله العظيم اخوها
زينة وقتها راحت عند محمود وقعدت جنبه
زينة بدموع: محمود انت كويس
محمود : انا كويس يحبيبتى متعيطيش انتى اللى دماغك مالها
زينة : سيبك منى يا طنط سعاد
سعاد: ايوا يحبيبتى
زينة : هاتلى علبة الاسعافات لو سمحتى
حمزة بعصبية وهو رايح يشد زينة من جنبه: علبة اسعافات ايه انتى كمان تعالى هنا زياد
زياد: نعم
حمزة : تعال شوفه
زياد : على فكرة يا حمزة انا مهندس مش دكتور
حمزة بص لزياد بصة رعبته
زياد : حاضر متعصبش نفسك
شهد وقتها بصتله وضحكت
زياد ببأتسامة وتوهان فى ضحكتها: اضحكى اضحكى ما انا لو مسمعتش كلامه هيتعمل منى بطاطس محمرة زى اللى اتعملت فى اخو زينة بالظبط كدا
شهد : هههههه
زياد بتوهان: طب هو فيه ضحكة قمر كدا
شهد : احم
حمزة خد زينة من ايدها وطلع بيها الاوضة
محمود : هو واخدها ليه
زياد : يا اخى خليك فى نفسك
محمود : اه ما براحة شوية يا عم انت
زياد : حاضر
عند زينة وحمزة
حمزة : تعالى
زينة : اه يا حمزة سيب ايدى وجعتنى
حمزة ساب ايدها
حمزة : اخوكى ازاى بقى
زينة : اخويا فى الرضاعة وابن عمى
حمزة بصوت عالى ارعب زينة : اه وبتحضنيه ليه بقى
زينة بخوف: بقولك اخويا وكمان انا مشفتوش من وقت ما كانا اطفال فطبيعى ان دا هيحصل
حمزة : ماش يا زينة ابقى اعمليها تانى بقى حتى لو ابوكى نفسه انتى فاهمة
مفيش رد
حمزة بصوت عالى: فاهمة
زينة بخوف: فاهمة فاهمة
تحت
نور دخلت
نور : السلام عليكم
كل الموجودين: وعليكم السلام
نور راحت عند شهد
نور : دا عامل حادثة دا ولا ايه
شهد : ابشع وقع مع حمزة الاسيوطى بعيد عنك
نور : ايه اللى حصل وبعدين مين دا اصلا
شهد : دا محمود ابن عم زينة المهم تعالى نطلع لى زينة
شهد : طب عن اذنكوا بقى يجماعة احنا طالعين لى زينة الف سلامه عليك يبشمهندس
محمود : الله يسلمك
زياد وقتها غار وضغط جامد على جروح محمود
محمود بوجع: اه ما براحة يبنى
الجدة : انا هعقمله جروحه هات يبنى
عند حمزة و زينة
حمزة حضن زينة و زينة استغربت
حمزة بحنية: حضنك دا لازم يكون ليا انا وبس
زينة : دا اخويا
حمزة : حتى لو اخوكى وبعدها با**سها من ايدها وكان لسه هيقرب اكتر بس الباب خبط
حمزة : لا بجد بقى كدا كتير
زينة برقة : هههههه
حمزة تاه فيها
حمزة بحنية: انا بقول نسيب اللى يخبط يخبط وهو اما هيزهق هيمشى
الباب خبط تانى
زينة : مين
شهد : احنا يا زينة
زينة وهى بتبعد عن حمزة : ادخل
نور : عايزين زينة لو سمحت يبشمهندس
حمزة : اتفضلوا
حمزة وهو بيبص على زينة : انا هنزل
زينة بحب: ماشى
وخرج حمزة
زينة ونور راحوا عند زينة
نور : عينى يا عينى
زينة كانت وقتها تايهة فى حمزة
شهد : زينة
زينة بتوهان : هاا
نور: دا مشى على فكرة
زينة بتوتر: هو مين دا
شهد : هو مين دا اقعدى يختى اقعدى
شهد ببأتسامة: يعنى انا مموتة نفسى من العياط عليكى وبعت وجاى من شرم عليكى على طول وبعت للبت نور وخضتها واجاى هنا الاقى رميو وجوليت قدامى
نور : وقعتى يا زوزو ومحدش سم عليكى
زينة : ريحى نفسك انتى وهى مفيش اى حاجه من اللى انتوا بتقولوا عليها
نور : مفيش حاجه ايه دا كان ناقص يقولك بحبك عيونكوا مباينة كل حاجه على فكرة
زينة بفرحة : بجد يعنى انتوا شفتوا كدا
شهد : ايوا طبعاً
زينة : اكيد لا هو اصلا بيحب سيليا
نور : مين سيليا
زينة : واحدة صاحبته كدا من ايام الجامعة فى لندن
شهد : البت اللى عاملة شبه الاجانب اللى واقفة تحت دى
زينة : ايوا
نور : طب وانتى ايه اللى خليكى تقولى انو بيحبها
زينة حكتلهم كل حاجه
نور : يختااى عشان اما اقول انك هبلة يبقى متبقيش تزعلى
زينة : فيه ايه
شهد : يعنى انتى فسرتى انو قالك كدا عشان هو حاسس بدا نحياتها
زينة : ايوا
نور : يحبيبتى دا هو بيقولك كدا عشان يجبهالك بطريقة غير مباشرة ويقولك انا بحبك بس طبعا حضرتك زعلتى ومدتيهوش فرصة
زينة : بجد انتوا شايفين كدا طب وموضوع أنو قالها تعالى اتعشى معايا دى
نور : عادى يا زينة مش بتقولى اصحاب
زينة : اصحاب يقوم يقولها تعالى اعشكى برا لا وكمان وانا قاعده ايه كيس جوافة قدامه أنا
نور ببأتسامة: واخدة بالك يبت يشهد
شهد : واخدة بالى اوى
زينة : فيه ايه انتى وهى
شهد : لا مفيش حاجه بس من الواضح انو زينة هانم هتولع من الغيرة لا واقعة واقعة
نور : حبتيه يا زينة صح
زينة : الصراحة اه بس هو مبيحبنيش
شهد : برضوا يا زينة طب هو بيعاملك ازاى طيب
زينة : بيعاملينى كويس جداً وحنين اوى و
شهد : وايه يا زينة فصلتى شحن ولا ايه
زينة بخجل: يعنى ساعات كتير بيحاول يقرب منى يعنى
نور ببأتسامة : ايوا بقى
شهد : وبيغير نسيتى تقولى دى مشفتيهوش يا نور وهو نازل فيه ضر*ب يعنى بجد صعب عليا
نور : يبقى عايزة ايه تانى دا مش بس بيحبك دا بيعشقك يا زينة وبعدين ايه بيحب سيليا دى دا جوزك يحبيبتى ولازم تاكلى اى واحدة تقرب منه بطلى هبلك دا شوية
زينة : اعمل ايه يعنى
شهد : متسمحليهاش تاخد جوزك منه وبطلى هبل تصرفات حمزة كلها مبتقولش اى حاجه غير انو بيحبك واوى كمان يلا انا همشى انا بقى عشان امى
نور : وانا كمان
زينة بزعل: هتمشوا
شهد : معلش بقى يا زوزو هنبقى نجيلك فى يوم من اوله ونقضى اليوم كله مع بعض
زينة : باذن الله
تحت
زينة وشهد ونور نزلوا
زياد وهو بيبص على شهد
زياد بزعل : هتمشى
شهد : ايوا
زياد: ماشى يلا هوصلكوا
حمزة خد باله من بصات زياد لشهد
حمزة بخبث: لا خلاص انا هخلى السواق يوصلهم
زياد : وعلى ايه السواق انا كدا كدا ماشى هخدهم فى طريقى
حمزة : وانت عارف بيتهم فين
زياد حس ان حمزة كشفه
زياد بتوتر: ما هم اكيد هيقولولى يا حمزة يلا يا شهد انا هوصلكوا
شهد : لا خلاص احنا هنروح مع السواق
حمزة بص لزياد وضحك
حمزة راح عند زياد
حمزة بصوت منخفض: تعيش وتاخد غيرها يا ابن عمى
زياد بصله بعصبية
حمزة : لينا قاعدة حلوة مع بعض
زياد : احلى حاجه فيك انك بتفهمنى اكتر من نفسى
حمزة : انت اخويا يالا
زياد: ربنا يديمنا لبعض يا اخويا
شهد ونور : سلام يا زوزو وسلام للكل
الكل: مع السلامه
زينة راحت لمحمود
زينة : بقيت احسن دلوقتي يحبيبى
حمزة اول ما سمع حبيبى دامه فار ومسك زينة و واقفها وراه
حمزة : معلش يا محمود بتمنى متزعلش منى
محمود : ولا يهمك يبشمهندس انا مقدر وعارف على الرغم من انى تقريبا اتشلفطت خالص الا انى مبسوط من قلبى لأن زينة ربنا رزقها بزوج بيحبها اوى كدا ربنا يسعدكوا
حمزة بص لزينة وزينة وقتها ابتسمت وحطت وشها فى الارض
حمزة ببأتسامة حب لزينة: يا رب
محمود : زينة انتى مال دماغك
حمزة : حادثة بسيطة كدا بالعربيه متحطش فى دماغك
محمود : طب انتى كويسة
زينة : انا بخير الحمد لله
حمزة : يلا اطلع ارتاح فوق
محمود : انا هروح الاوتيل الشركة حجزالى جناح على فكرة يا بشمهندس انا المهندس محمود اللى جاى من الفرع اللى فى لندن يعنى انت مديرى فى الشغل
حمزة : مش مديرى يا محمود مبحبش الكلمة دى احنا كلنا تيم واحد وخلاص يسيدى انا هلغى حجز الاوتيل وهتعقد معانا هنا عشان تبقى حنب جدتك
زينة وقتها بصت لحمزة بأعحاب
محمود : لا مش اصول اقعد فى بيت جوز اختى
حمزة : بيت اختك وبطل هبل بدل ما انت عارف انا ممكن اعمل ايه
محمود : لا خلاص وعلى ايه انا طالع
زياد : طب انا همشى انا بقى
حمزة : استنى يا زياد عايزك
زياد : تمام
عند حازم
اكرم دخله المكتب
اكرم بخوف شديد : الحق يا حازم فيه مصيبة
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية زينة القلب)
