رواية زياد وسارة الفصل الثاني 2 بقلم منة محرم
رواية زياد وسارة البارت الثاني
رواية زياد وسارة الجزء الثاني
رواية زياد وسارة الحلقة الثانية
زياد: بهجه
ساره ببتسامه: بهجه
زياد: في ايه انتي عارفه
ساره: لا بس تعرف انا حاسه انه بهجه فعلا انا لما دخلت الكافيه حسيت بشعور حلو اوي وحسيت براحه وهدوء هو فعلا بهجه
امنيه: ساره حبيبتي حقك عليا
ساره: امنيه
امنيه:انا اسفه يا حبيبتي
ساره: متسبنيش تاني ممكن
امنيه: حقك عليا والله انا اسفه بجد شكرا ليك جدا يااستاذ
زياد: زياد
ساره: شكرا يا استاذ زياد
زياد: العفو عن اذنكو كده انا اطمنت عليها
امنيه: تعالي تعالي يا حبيبتي
••••••••••••
نيره: ممكن افهم مين دي
زياد: والله ياقلبي دي
نيره بمقاطعه: قلبك ياريت ابقا قلبك فعلا يا زياد
زياد: قصدك ايه مش فاهم
نيره: انا بحبك يا زياد بحبك اوي من زمان
زياد: انتي عارفه اني بعتبرك اخت ليا يا نيره مش شايفك غير كده انا مش عايز اظلمك
نيره: بس انا بحبك اوي
زياد: يلا علشان اوصلك
نيره: تمام
زياد: مش هقدر احبك يا نيره انا اسف بس بجد مش قادر اشوفك غير اخت ولو اتجوزتك كده هظلمك خلينا اخوات احسن
نيره: انسي الكلام الي قولته يا زياد انا مش حابه اخسرك
زياد: يلا
نيره ببتسامه: يلا
•••••••••••••••
ساره: حساك متغير معايا في ايه مالك يا محمد
محمد: مشاكل في الشغل
ساره: مالك احكيلي طيب
محمد: احكيلك وانتي هتعمليلي ايه يعني سلام سلام
ساره: هعملك ايه؟ انت مالك في ايه انا حابه اكون معاك في حزنك قبل فرحك حابه اعرف مالك يمكن اقدر اساعدك
محمد: ساره انا محتاج اقبلك
ساره ببتسامه: تمام نتقابل بكره في كافيه بهجه
محمد: بهجه فين الكافيه ده
ساره: تعرف حبيته اوي لما عرفت اسمه وحسيت ان فعلا الكافيه بهجه واكيد شكله حلو زي اسمه
محمد: فين ياساره انتي هتحكيلي قصه الكافيه اخلصي
ساره: مالك يا محمد
محمد: خلي امنيه تبقا تبعتلي عنوان الكافيه وهنتقابل بكره سلام
ساره: سلامm
امنيه: مالك
ساره: مش عارفه محمد متغير معايا بيقول مشاكل في الشغل انا كنت حابه اعرف يمكن اقدر اساعده واشيل عنه
امنيه: هو طلب يقابلك بكره ليه
ساره: ممم مش عارفه بس وحشني اوي بقالنا كتير متقبلناش
امنيه: ههههه يختي علي الرومانسيه يختي
مامت محمد: ها قولتلها انك هتسبها
محمد: لا هنتقابل بكره وهبقا اقولها
بقلمي/menna moharam
مامت محمد: شاطر اوعا تكون لسه بتحبها ياحبيبي دي مش بتشوف يعني انت المفروض تبقا عنيها وهتبقا حمل عليك يا قلب امك
محمد: عندك حق
تاني يوم
••••••••••••••••••
امنيه: اهو محمد اهو تعالي
ساره: شكلي حلو طيب ها
امنيه: قمر
محمد: ازيك يا ساره
ساره: كويسه انت عامل ايه
محمد: بخير تعالي اقعدي
امنيه: طيب هروح الشغل يا ساره محمد معلش ممكن تبقا توصلها ورن علي ماما هتنزل تاخدها
محمد: اكيد طبعا m
امنيه: عن اذنكو
ساره: احم عامل ايه
محمد: كويس
ساره: وحشتني
محمد: لا رد
ساره: مالك؟
محمد: مافيش ساره انا انا
ساره: في ايه يا محمد احكي
محمد: انا مش هقدر اكمل
ساره: مش هتقدر تكمل في ايه مش فاهمه
محمد: ساره انتي عارفه اني كنت بحبك
ساره: كنت!
محمد: مش هقدر اكمل
ساره: مممم علشان مش بشوف مش كده ااه اكيد طنط لعبت في ودنك برضوه اخر مره كنت عندكو سمعتها بس طنشت كلامها قولت يابت عادي طلاما محمد بيحبك ومتمسك بيكي هنتخطي كل حاجه سوا
محمد: ساره لا انتي
ساره: شش اسكت خالص طب اسالك سؤال لو كنا اتجوزنا وعملت حادثه وبقيت مش بشوف كنت هتطلقني
محمد: لا رد
ساره: تعرف انا بحمد ربنا ان حصلي الحادثه دي تعرف ليه علشان اعرف حقيقتك واعرف ان اول مااقع انت هتسبني ومش هتشلني وعرفت ان كلمه بحبك سهله انها تتقال انت بجد انسان ح** الحمدلله ان ربنا كشفلي حقيقتك دي انت مكنتش بتحبني يا محمد انت متعرفش يعني ايه حب انت لو بتحبني بجد هتبقا عيني الي هشوف بيها هتحافظ عليا هتبقا معايا في الحلوه والمره انا مش عايزه اشوف وشك تاني ياريت تقوم
محمد: عن اذنك
ساره بدموع: غشاش وكداب مش عارف يرد عليا علشان انا كلامي صح هو مكنش بيحبني الي بيحب حد عمره ما يسيبه مهما حصل انا بكرهك بكرهك
زياد: ممكن تهدي
ساره: انت انت مين مين هنا
زياد: ششش اهدي اقعدي انا زياد الشاب بتاع امبارح
ساره: انت هنا من امتي
زياد: انا اسف بس انا سمعت كلامكو
ساره: عادي ولا يهمك اهو راح لحاله هو معاه حق مين يقبل يتجوز واحده زي
زياد: انتي زي القمر بس هو زي ماانتي قولتي هو مش بيحبك لو بيحبك مكنش هيسيبك خليكي دايما واثقه ان ربنا ليه حكمه في كل حاجه بتحصلك سواء حلوه او وحشه
ساره بدموع: ممكن ترن علي اختي تجيلي لو سمحت
زياد: ممكن اوصلك
ساره بدموع: خلاص انا هقوم طلاما مش عايز ترن
زياد: استني بس اهدي طيب هاتي بس ممكن تبطلي عياط انتي المفروض تفرحي مش تزعلي
ساره: عربيته مكنش فيها فرامل
زياد: مش فاهم قصدك
فلاش بااك
محمد: عملك حته مفجاهm
ساره: قولي بسرعه ايه هي
محمد: تعالي بس اركبي
ساره ببتسامه: بحبك حب يااخي مش طبيعي
محمد: بحبك اكتر
بعد شويه
••••••••••••••••••
محمد بخوف: العربيه مفهاش فرامل
ساره: يعني ايه في ايه
محمد: مش عارف حاولي تفتحي الباب يا ساره ونطي منه
ساره بصويت: مش عارفه مش عارفه
محمد كان نط من العربيه وساره حاولت تفتح الباب لاكن مافيش فايده والعربيه اتقلبت
بقلمي/menna moharam
بااااك
••••••••••••••••••
ساره: دخلت في غيبوبه 3شهور ولما فتحت عيني لقيتني مش شايفه اي حاجه وعرفت اني فقدت نظري بس فرحت لما سمعت صوت محمد جمبي وبيطمني ولما روحت البيت وعدت ايام وشهور كان محمد اسلوبه بيتغير معايا
زياد: يعني مش كفايه هو السبب كمان يسيبك ده ايه الجبروت ده
ساره بدموع: مش هو السبب وعمري ما قولتله كده كل حاجه مكتوبه وده نصيبي انا مش زعلانه انا بس زعلانه انه سبني في وقت انا محتجاه فيه
زياد: ممكن متعيطيش
ساره: حته اخر مره كنت عند مامته فيها قالت كلام وجعني اوي
فلاش باااك
-انا معرفش ايه الي مصبرك علي البت دي ما تسبها
محمد: بس يا ماما لاحسن تسمعك
بقلمي/menna moharam
-تسمع ولا متسمعش مش فارقه عندي انت لازم تسيب البنت دي
محمد: ششش بس يا ماما متحرجنيش قدامها
ساره: احم محمد ممكن تمشيني
محمد بتوتر: ساره ايه قومك انتي كويسه
ساره: اه كويسه بس ممكن امشي
محمد بصوت واطي لمامته: عجبك كده
-اه عجبني
محمد: يلا يا ساره
بعد شويهm
امنيه: ساره حبيبتي مالك في ايه مالها يااستاذ زياد وفين محمد
ساره بدموع: ممكن تمشيني من هنا عايزه اروح يا امنيه روحيني علشان خاطري
زياد: اهدي طيب
امنيه: هي مالها
ساره بعصبيه: قولتلك روحيني ولا امشي انا
امنيه: طيب تعالي
زياد: ممكن اوصلكو
امنيه: لو مش هتعبك
بعد شويه كان زياد وصلهم
امنيه: شكرا جدا يلا يا ساره
زياد وهو باصص عليها بحزن: العفو
•••••••••••••••••••••••••••
بعد شويه
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية زياد وسارة)
