رواية زوجتي قاصر الفصل الثاني 2 بقلم نورهان أشرف

رواية زوجتي قاصر الجزء الثاني

رواية زوجتي قاصر البارت الثاني

رواية زوجتي قاصر الحلقة الثانية

بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير
نظر ضرغام الى محسن بهدوء وهو يقول:الف مبروك يا عمده
العمده بسعاده :الله يبارك فيك يا حج ثم نظر الى شاهين بهدوء وهو يقول:الف مبروك يا ولدى يارب تبجا جدم السعد و النهاء عليك
نظر شاهين الى محسن ولا يعرف ما هو الرد المناسب لذلك الرجل لا يعرف لماذا يشعر بغضب كلما ينظر اليه
حاول ضرغام يلم المواقف وقال :اى يا حج عاوزين العريس يشوف العروسه بتاعته بجا
نظر شاهين الى جده بغضب وقال :لا يا جدى ملوش لازمه خاليها احسن ليله الدخله وكمان انا مش فاضى ورأي شغل
قال كدا وخرج من الجامع بسرعه حته مستناش يسمع رد جده
ام محسن نظر الى ضرغام بغضب وقال:فى اى يا حج اى اللى بيحصل ده لو ولد ولادك مش عاوز بتي يبجا بلها الجوزاء كلها لكن اللى حصل لع انا مش هجبل بيه
ضرغام بهدوء:اى الكلام العبيط اللى انت بتقولوا ده يا محسن ازاى يعنى مش عاوز الجوازه وبعدين انت عارف ان بتك هتتجوز نائب ده غير انه كبير العائله من بعدي و شغله كتير وبعدين هو بيعمل كدا عشان يفضاء لبيتك لما يتجوزها بلاش تبجا جده
محسن بهدوء:ماشي يا حج هصدج كلامك مع انه مش داخل دماغي بعد اذنك
خرج محسن من الجامع وهو حاسس بنار تاكل صدره بسبب تصرف شاهين الغير مبرر
داخل محسن الدور الخاص بيه لقاه اخواته وستات البلد كلهم متجمعين حولين بنته منتظرين العريس بص لزينب و اشار لها ان تاتى له
دخل محسن الغرفه بغضب وقال:انا عاوز الدور كله يفضاء مش عاوز فيه مخلوق
زينب بستغراب:ليه يا محسن بس دى ناس جايه عشان تبارك لينا وبعدين فى جوز بنتك مش المفروض انه يجي عشان يشوف عروسته
نظر محسن لزينب بغضب وقال:امال انا عاوز الناس تمشي ليه لان جوز بنتك مش هيجي وانا مش عاوز اكسر رقبتى قصد حد مش عاوز واحد تخرج برا الدار تجول عليا او على بيتك كلمه ملهاش لازمه
زينب بستغراب:وهو جوز بيتك مش هيجى ليه يا محسن مش هيجى ليه يا عمده عشان مش موافج على الجوازه ولا يمكن هو مغصوب زاى مابتى مغصوبه ماهو عنده حج راجل شايب و عايب اتجوز واحده لو كان اتجوز من بدر كان جاب جدها واكبر كمان
محسن بغضب :زينب انا مش فايج ليكى يا بت الناس وبعدين انا بتطلم فى اى وانتى بتتكلمى فى انا بقولك عاوز الم الدور وانتى عاوزه تفضحنا بصوتك العالى ده
زينب بحزن:ابوس ايدك يا محسن واقف الجوازه يا اخويا لسه ما تمتش خلي بنتي تتطلق يا محسن بدل ما ترجعلك بعيل اسمع مني يا اخويا انا مش عايزه حاجه في الدنيا دي غير هناك واساعدك انت وعيالي
محسن بغضب :بقولك اى يا زينب اقفلى الموضوع ده خالص بنتك بقت على ذمه الراجل وانا مش هرجع فى كلامى حته لو على رقبتى فاهمه ولا لا
زينب بحزن:ماشي يا عمده بس خالى بالك بنتى لو تعبت او حصلها اى حاجه فى الجوازه دى ذنبها هيبقا في رقبتك وانا مش هسمحك طول العمر
قالت كدا وخرجت من الاوضه وسابت محسن يبص ليها بهدوء هو شايف انه بيعمل الصح من واجهه نظره ميعرفش ان القدر ممكن يكون رسم طريق تأني خالص غير اللى فى خيال الانسان
ام عند شاهين كان قعد فى مكتبه بكل هدوء كانها لم يفعل اى شئ قطع ذلك الهدوء دخول ضرغام الغضب اللى تحدث بكل عصبيه :ممكن اعرف اى اللى انت عملته ده انا عاوز افهم حاجه واحده اى التصرفات العيل دى فى اى يا شاهين ده انت بيضرب بيك المثل فى اى حاجه انت بتعملها عجلك راح فين يا ولدى
نظر شاهين الى جده بسخريه:عجل هو انت خليت فيها عجل يا جدى وبعدين ماخلص انت عملت اللى انت عاوزه و اتجوزت عيله صغيره وبكرا هبجا على لسان كل واحد فى البلد وليه بكرا مين عارف ما يمكن دلوك انا على لسان كل الناس وده كله ليه عشان جدى لازم يمشي اللى فى رايه
ضرغام بغضب:شاهين انت عمل تستفزنى وفاكر انى هسكت لكن انا بجولك اهو ضرغام مش بيسكت على طول ولو فعلا عاوز سيرتك على لسان كل واحد كنت نزلت فى الجرائد اللى انت خايف منها بص يا ولدى عجلك فى راسك تعرف خلصك انت هتروح دلوك الدور عند العمده عشان تلبس مرتك الشبكه ومش عاوز اى تصرف ملوش لازمه فاهم ولا لع
شاهين بسخريه:طب لو معملتش كدا يعنى اى اللى ممكن تعمله يا جدى
نظر لها ضرغام بهدوء وقال:لع دى مفاجاه ليك بس صدقنى يابن ولدى هتبجا مفاجاه سوده على دماغك
قال كدا وخرج من الغرفه واخذ ينده على فتحيه التى حضرت فى التو
ضرغام بغضب :جهزى نفسك عشان تروحى مع شاهين عند مراته وعجلى يا فتحية بدل ما اخليه يندم
قال كدا و ذهب الى غرفته
نظر شاهين الى فتحيه وقال :بس جدى بيحبنى و مش عاوز غير مصلحتى صح يا خاله
نظرات فتحيه الى شاهين باسف وقالت ؛ده جدك يا ولدى وانت عارفه كويس وبعدين انا سمعت ان بت العمده حلوه جوى كمان مين عارف ممكن تعجبك ده حته انا سمعت من كتر ما هى حلوه العمده ملابسها نجاب كمان
توسعت اعين شاهين بصدمه وهو يقول:انتى بتقولى اى يا خاله ابص ليمين ومين اللى تعجبنى خاله دى طفله انتى بتقولى اى انا خارج يا خاله هستناكى فى العربيه بدل ما اعمل جريمه ولو هى لبسه النقاب ياريت تخليها لبسه حوه لم ادخل انا مش عاوز اشوف واشها اصلا ولا يفرق معايا
قال كدا وخرج من الغرفه وترك فتحيه تنظر له بهدوء وهى تقول:ربنا يهديك يا ولدى
ام عند زينب كنت نزله من على السلم وهى تحاول ترسم علامات السعاده على وشها ونظرات الى الناس وقالت:الله يبارك فيكم يا حبايب ويتردلكم فى افرحكم باذن الله بس معلش العريس مش هينفع يجي عشان نزل مصر بسبب شغله
كنت بتقول كدا وهى تنظر الى ابنتها التى انزلت النقاب على واجهه تحاول ان تدرى دموع عينها
كدت ان تكمل كلامها لكن اوقفها صوت فتحيه اللى قالت:بس العريس مهنش عليه يسيب عروسته فى يوم زاى ده عشان كدا جاخ بنفسه عشان يلبسها شبكتها اتغطوا يا حريم
كدت ان ترفع زينه النقاب عن واجهه لكن اشارت لها امها وجلست فتحيه بجانبها وهمست وقالت:معلش يا بتى خليكى زاى مانتى عشان هناخد ليكى صور انتى و عريسك عشان ينزلهم على النت ومش هينفع بوشك
حركت زينه راسها بسعاده دخلت عليها تلك الكذبه بكل بساطة
دخل شاهين بكل رسميه صدم من منظر تلك الطفله فامن ينظر الي جسدها دون معرفه عمرها يظن انها امراء يفعه ولكن اخرج كل هذا من دماغه واخذ يلبس زينه الشبكه دون حته ان يقول لها كلمه واحده حته ما كدا ان ينتهى لولا توقف بسبب لون عينيها الازرق الصافي نظر لها بقرف وخرج من الدور و خلفه فتحيه بعد ان باركة ل زينه
فتحيه بجديه :اى اللى انت عملته ده يا ولدى فى عريس يلبس مرته الشبكه بالطريقه الناشفه دي طب الناس تجول اى
شاهين بسخريه:وهو ده كل اللى فارق معاكى يا خاله مش فارق معاكى البلوه اللى جدي جيبها عيله لسه مخرجتش من البيضه ولبسه بتاع فى عنيها ده غير الجرف اللى هي لبسه عشان تبين نفسها حرمه
فتحيه بصدمه :اى اللى انت بتجوله ده يا ولدى البت مش لبسه حاجه ولا حطه حاجه دى
شاهين بملل بقولك اى يا خاله انا ولا عاوز اعرف حاجه ولا اصلا الجرف اللى هى بتعمله ده هيفرج معايا فى حاجه وبعدين يلا انزلى وجدي لو سال عليه جوليله نزل مصر عشان يغور من هنا
حركت فتحيه راسها وجالت:امرك يا ولدى
قالت كدا و نزلت من العربيه
اما شاهين اخذ عربيته ونزل مصر لكى يرتاح من كل تلك الأشياء المجنونه التى تحدث معاه