رواية زواج عنيف الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم منار مجدي
رواية زواج عنيف الجزء الثاني والعشرون
رواية زواج عنيف البارت الثاني والعشرون
رواية زواج عنيف الحلقة الثانية والعشرون
وصل المستشفى وشالها وطلع بيها المستشفى
بعد فتره
حمزه:طمنى يا دكتور
الدكتور:ضغط عصبى شديد الظاهر حاولت تفتكر غصب عنها وده غلط انا محذر قبل كده
حمزه:مكنش مقصود كل ده
الدكتور:حصل خير احنا اديناها مهدئ وان شاء الله هتفوق وهتبقا كويس اول ما تفوق تقدر تمشى عن أذنك
حمزه قعد جمبها ومسك ايديها:حبيبتى قومى الله يخليكى
ملك بتعب:اه دماغى حمزه انت فين
حمزه:انا اهو انا اهو يا حبيبتى
ملك:ايه حصل راسى بتوجعنى
حمزه:معلش يا روحى معلش
ملك:حمزه انت قريب كده ليه ابعد عيب احنا في مستشفى
حمزه ابتسم لما لقاها احمرت:متخافيش مش هنا
ملك:حمزه على فكره انت قليل الادب اوى
حمزه ضحك:اوى كمان ماشى لما نروح بس هوريكى قله الادب
ملك بإحمرار:سا’فل
بعد شويه وقت كان حمزه شايل ملك وخارجين من المستشفى
ملك:انت عارف انى بعرف امشى مش كده
حمزه:بغير عليكى من الأرض يا حياتى
ملك:اوفر اوى انت على فكره ايه يعنى مش همشى تانى
حمزه:بنت عيب تتكلمى مع جوزك كده
ملك ضحكت وهو حطها فى العربيه ومشيو
بعد فتره كانو فى الأوضه
ملك كانت بتسرح شعرها وسرحانه فى المرايا وحمزه كان فى الحمام ملك فجأة وهى بتبص على نفسها شافت نفسها وهى متعوره فى وشهاب ومبسوطه ولابسه قفازات الملاكمه قامت وهى مخضوضه ودعكت عينيها جامد شافت نفسها طبيعيه اتنهدت وغمضت عينيها وهى بتتنفس بسرعه حاولت تهدى نفسها و تعمل شهيق وزفير ولما هديت حسيت بحمزه بيحضنها من ضهرها
ملك بابتسامه:انت بتعمل ايه
حمزه وهو دافن وشه فى رقبتها:مبعملش
ملك ضحكت:يا راجل والى بيحصل ده ايه
حمزه:مش عارف تعالى نستكشف
شالها
ملك:حمزه مش بتشبع ابدا
حمزه:لا طول مانتى قدامى مش هشبع أبدآ تعالى بقا
بعد فتره كبيره
ملك لبست قميص حمزه وخرجت البلكونه وبصيت للسما
وشديتها اكتر نجمه بتنور وسمعت نفسها بتقول
ماما كانت كمان تختار اكتر نجمه بتنور وتقولى أنها انا كانت بتحبنى لدرجه انها بتشبهنى بنجمه
ملك:ماما بس انا مش فاكره
حمزه بنعاس:حبيبتى بتعملى ايه عندك
ملك:مش عارفه تقريبا بدأت افتكر
حمزه:تفتكرى ايه
ملك:مامتى والنجوم
حمزه:ايوه قولتيلى قبل كده أن مامتك كانت بتحبك
ملك:بجد وايه كمان
حمزه:انتى الكل بيحبك مش مامتك بس باباكى وجدك وولاء وحتى صحابك الكل بيحبك وبتصاحبى بسرعه
ملك:بجد يعنى اجتماعيه بس انا بخاف
حمزه:زمان مكنتيش بتخافى من حد اقولك على سر انا كمان كنت بخاف منك زمان
ملك بضحك:بجد
حمزه حضنها:ايوه
ملك:امممم طب ودلوقتي
حمزه:اكتر حاجه بتخوفنى انى تصحى فى يوم وملقتكيش معايا
ملك حطيت إيديها على وشه:انا مستحيل اسيبك انت حبيبى
حمزه:وانتى حياتى
شالها وكملو لحد الصبح صحى ملقهاش
مسك تليفونه يحدد موقعها من الدبله لقاها فى مستشفى
اتصل بيها بس مش بترد بسرعه لبس ونزل
الجد:رايح فين
حمزه:لملك وجاين متقلقش
ركب العربيه وانطلق
ملك كانت قاعده قدام الدكتوره بفرحه:بجد يعنى انا هبقا ام
الدكتوره:الف مبروك دول شويه فيتامينات ومعادن تمشى عليهم وتجيلى كل اسبوع عشان نتابع سوا
مشيت ملك وهى مبسوطه اوى وحاطه ايديها على بطنها
ركبت العربيه وهى مبتسمه واتحركت
حمزه وهو ماشى:رايحه فين تانى يا ربى
ملك مشيت لحد وقف قدامها واحد
نزلت بسرعه:اوه انا اسفه اوى انت كويس
الشخص ده كان مروان
مروان:المره ديه قبل ما اخد دنيا هخلص منك
ملك بخوف:ت تخلص منى ليه انا عملتلك ايه
مروان وهو بيقرب وفى ايديه مسد’س موجه عليها:عملتيلى ايه انتو دمرتونى اول حاجه اتدخلتى وضر’بتينى انا ورجلتى تانى مره خليتى جوزك هو إلى يض’ربنى
ملك بدموع:ابعد عنى انا مش فاكراك ابعد عنى
مروان بضحك:اه سمعت انك فقدتى الزاكره وجيت المره دى مستعد(صفر) ظهر اكتر من عشر رجاله
ملك: ليه كل ده طب قولى انت عاوز ايه وانا هديهولك عايز فلوس
مروان:كان زمان دلوقتى عايز انتقم لرحلة إلى مبقتش عارف امشى عليها انا على اخر الزمن امشى بعكاز بسببك
ملك:هو انا إلى عملت كده
مروان:انا هدمرك
ملك بعياط:لا ابوس ايدك لا انا انا حامل ارجوك
مروان:شكلى هستمتع اوى
شاور لراجل من رجالته يجيبله كرسى وقعد وشاورلهم عشان يبدأو انتقامه
ملك بقيت بترجع لورا وهى بتعيط وواحد بيقرب وبيبوصلها بطريقه مقرفه رفع أيده عشان يضربها غمضت عينيها بسرعه بس اتفاجأت لما شافت نفسها ماسكه ايديه جامد والراجل بيحاول يشد ايديه وهى ماسكاه جيه يرفع ايديه التانيه مسكتها ملك وضر’بته بروسيه.
افتكرت نفسها وهى بتضر’ب رجاله قبل كده وافتكرت نفسها وهى بتض’رب طارق وافتكرت وهى بتتدرب وهى فى قمه انبساطه وهى مع كيس الملاكمه وبقيت بتفتكر كل حاجه وهى بتض’ربهم كلهم لحد ما وصلت لمروان وضر’بته بالرجل فى بطنه وقعته على ضهره بالكرسى
مروان:ارحمينى
ملك بابتسامه انا فاكره انا فاكره افتكرت كل حاجه خلاص نهايتك على ايدى
مروان بخوف:لا لا سيبينى اعيش والله وانا مش هتشوفى وشى تانى بس سيبينى
ملك اتصلت على البوليس وجم اخدو
ملك:اتفضل وابقى قول للرائد كرم الاخ متوصى عليه من ملك السيناوى وخد دول وسلميلى على زمايلك
الشويش:الله يسلمك يا هانم الله يسلمك
ملك ابتسمت وهما بيشيلو الرجاله وبيحطوهم فى عربيات الإسعاف وفتحت باب العربيه وقعدت فيها وهى بتبتسم بسخريه
وصل حمزه مكانها وبص لقا عربيات إسعاف
نزل جرى وهو خايف وبينادى:ملك ملك ملك
ملك:ايه مالك بتنادى كده ليه
حمزه لفوشه لقتها قاعده بثقه قرب ليها بسرعه وحضنها:حبيبتى اتخضيت عليكى صحيت وملقتكيش
ملك:وعرفت مكانى ازاى يا حمزه انت بتراقبنى وله ايه.
حمزه بتوتر:ها لا انا فضلت اسوق لحد ما لقيتك
ملك:لا والله
حمزه:المهم انتى بتعملى ايه هنا وايه عربيات الإسعاف ديه هو فى ايه
ملك زقته وقامت وقفت قدامه
حمزه بإستغراب:مالك يا ملك
ملك:مالى (ضحكت)بتسألنى مالى
حمزه:ايه مغيرك
ملك:العكس انا رجعت تانى ملك رجعت
شديته من ليقته وقربته ليها:ايه نسيت مين ملك السيناوى
حمزه ابتسم:ملك انتى انتى
ملك:افتكرت كل حاجه
حمزه حضنها جامد:بجد يا ملك بجد
ملك:ايوه بس
حمزه بعد عنها:بس ايه
ملك:انت مش بتحبنى يا حمزه
حمزه:يووووه هنرجع تانى
ملك:انت حبيت ملك البريئه مش انا
حمزه مسكها من كتفها جامد:ملك البريئه وملك ديه الاتنين ملك الاتنين شخص واحد وانا بحبك مهما كنتى ايه فاهمه
ملك:يعنى بتحب ملك العنيفه
حمزه:بعشقها
ملك بابتسامه:وملك البريئه
حمزه:بحبها برضو الاتنين انتى وانا معرفش اعيش من غيرك يا ملك
ملك:اظن انى قولتلك انى مش هسيبك أبدآ
حمزه:يعنى مش هتسبينى
ملك:لا يالا بينا نروح
رجعو البيت.
ملك دخلت البيت هدومها القديمه:اخيرا رجعت تانى
حمزه:جبتلك تفاح
ملك:اه الفاكهه مفيده أوى ليا الفتره ديه.
حمزه ابتسم:عشان كده جبتهالك عشان ترجعى نشيطه ز. الاول واحسن
ملك بتحاول تلمحله:لا خلاص مش هتدرب تانى فى شخص لازم اهتم بيه كويس
حمزه افتكرها بتتكلم عنه:مش محتاج والله انتى مهتمه بيا من غير ما تحسى اساسا
ملك نفخت بضيق ووقفت قدامه:حمزه مش انت إلى لازم اهتم بيه
حمزه بغيره:امال مين بقا يا ست هانم طارق مش كده
ملك بيضيق:أنت غ’بى وله بتس’تغبى
حمزه بغضب:يبقا هو طارق انا كان قلبى حاسس عشان كده كنتى
ملك سكتته وطبعت شفا’يفها على شفا’يفه جامد وبعدت وهى متعصبه:انا حامل يا اهب’ل
حمزه بصدمه:ايه
ملك:ايوه حامل
حمزه:حامل من مين
ملك😒:من امى
حمزه ضحك على نفسه وشالها داخ بيها:بجد حامل
ملك:ايوه يا سيدى كنت انهارده عند الدكتوره وقالتلى انى حامل فى الشهر الاول
حمزه:يعنى انا هبقا بابا
ملك:تقريبا كده
حمزه حضنها جامد وباس راسها
فى الشهر السابع
ملك بتض’رب الدكتور :اعاااااااااا شيل البتاع ده من بطنى
الدكتور:يا مدام انتى فى الشهر السابع لسه
ملك ضر’بته تانى بالبوكس:والمصحف هقوم اقت’لك
الدكتور:على العمليات بسرعه
حمزه كان بره رايح جاى يا رب يا رب.
الدكتور خرج بعد فتره ووشه متشلفط:مبروك يا استاذ المدام ولدت بنوته زى القمر بسم الله ماشاء الله شبهك هى هتروح الحضانه عشان مولوده بدرى بس مش هطول ما شاء الله صحتها حلوه زى مامتها ربنا يخليهالك
مشى وهو بيحط تلج على وشه
حمزه ضحك ودخل لملك بعد ما نقلوها
حمزه: حمدالله على السلامه يا حبيبتى قلبى
ملك بابتسامه:الله يسلمك يا حبيبى بقولك ايه هو انا عملت حاجه للدكتور اصلى حلمت اني ضر’بته هو كويس
حمزه بضحك:ايوه لسه خارج بالتلج على وشه ده انتى شلفطيه
ملك:ينهار طب وبعدين لازم اعوضه
حمزه: متقلقيش انا هعوضه وهفتحله عياده خاصه
ملك:لو كده بقا يبقا اضر’به كمان
حمزه ضحك :انتى عايزه تضر’بى اى حد
ملك:حمزه حبيبى
حمزه:نعم يا حياتى
ملك:كلمه كمان وهقوم اض’ربك انت كمان
حمزه:ينهار على القمر يناس حتى وهى والده
ملك:حمزه بطل
حمزه:عشان بتتكسفى مش كده
ملك:بس ياض
حمزه:طب بقولك ايه
ملك:ايه
حمزه:ماتجيبى قطه
ملك ضر’بته بكوعها فى بطنه:سا’فل
حمزه بوجع:حتى وانتى والده عنيفه كده
ملك:كأنك مش عارف
حمزه:عارف من البدايه عشان من اول الحكايه كان جوازنا
ملك بضحك:زواج عنيف
خلصت روايتنا يا رب تكون عجبتكم
الحب يا جماعه بيجى من غير ما نكون مستنينه بيجى فجأه وساعات كتير بيبقا ضيف تقيل على قلبنا بس فى النهايه بيبقا جزء مننا وفينا وعايش جوانا ولما القلب بيحب بينسى الشكل والمظاهر بس بيركز فى روح البنى أدم
زى حمزه اول ما حب ملك حبها عشان طيبه قلبها وحنيتها إلى مفيش زيها حبها عشان شجاعه وقويه حتى لو كانت عنيفه شويه بس هو حبها حبها من كل قلبه
وملك كانت الاول شايفه أن حمزه ده انسان مش كويس وزوقه وحش جدا بالذات في الستات بس هو اختارها وخلاها تغير رأيها فيه وفى إلى حواليها ملك لسه عنيفه بس حمزه لسه بيحبها
حمزه غير فى نفسه كتير برضو عشان بس يحس أنه مناسب لملك بطل حاجات كتير عشانها وبقا انسان محترم ويعتمد عليه ده غير أنه بقا يحترم الست وعمره ما فكر يمد ايديه على ملك بعد ما حبها بالذات لما عرفها طبعا مش عشان خايف منها هو عارف انها مش هتسكتله بس هو مش بيعمل كده عشان بيحبها والى بيحب حد مش بهينه العكس بيخليه يحس أنه مالك الدنيا وما فيها بيفرحه وبيسعده عشان هو سعادته فى سعادتها وبس
كالعاده هنهى البارت بشعر من الاشعار إلى بحبها
(ذات العينين السوداوين
ذات العينين الصادقتين
لا اطلب من ربى
الا شيئين
أن يحفظ لى هاتين العينين
ويزيد من ايامى يومين
كى اكتب شعرا
فى هاتين العينين)
تمت…
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية زواج عنيف)
