رواية رفيف قلبي الفصل الثامن 8 بقلم شروق السيد
رواية رفيف قلبي الجزء الثامن
رواية رفيف قلبي البارت الثامن
رواية رفيف قلبي الحلقة الثامنة
آسر بتوتر: دى الحقيقة ماما ثريا بتكون أمى زى ما هى أمك
رفيف بصدمة: ايييية يعنى انا اتجوزت اخويا
آسر: انا مش أخوكى يارفيف وانتى عارفة كدا كويس
رفيف بغضب: هو اى اللى أمك هى أمى وانت مش أخويا انت عبيط يابنى
آسر بغيظ: لا ياختى مش عبيط بس أمك تبقى عمتى أخت ابويا
رفيف خبطت بإيدها على رأسة: ايوااا قول كدا من الصبح
يعنى أمى بعتتلى ابن اخوها يمثل عليا الحب ويتجوزنى علشان خاطر تضغط على بابا علشان يرجعلها زى ما باباها عمل زمان مش كدا
ثريا بنفى: لا وحياتك عندى يابنتى انا بس كانت عايزاكى تبقى قريبة منى وكنت عايزة افرح قلبك باللى اختارة
رفيف بغضب: متحللللفيش بحيااااتى كااااان الف طرررريقة وطرررريقة تفضليييى معااانا بيهاااا بس اللى حصل دا كان على هواكى وانتى اختارتى تبعدى عنا
قاطعها كف نزل على وشها من والدها
محمد بغضب: مرة تانية لما تكلمى أمك تكلميها بأدب انتى فاااهمة
رفيف بصدمة وحاطه ايدها على خدها: بابا انت بتضربنى علشانها بتضربنى انا
محمد بغضب: وأكسرلك رأسك كمان يلااا اعتذرى فورا ااعتذرررى
رفيف بصت لوالدتها بغضب: دا اللى كنتى عايزة توصليله صح انتى اكتر واحده كرهتها فى حياتى انا بكرررهك فاهمة بكرهك ومش عايزاكى فى حياااتى
وانت يابابا معقول بسهولة كدا صدقتها مش دى اللى بسببها عشت طفولتى كلها فى عذاب اااه صح مبروك على البدلة حلوة اووى بس يخسارة خسرت ابويا بقيت وحيدة ومليش حد
ثريا بدموع مسكتها من ايدها وو رفيف بصريخ شدت ايدها منها واتكلمت بغضب: اوعييييى تلمسينيييى تااانى فااااهمة ولاااا لاااا
ثريا بدموع:انا اسفة مش هقرب منك بس ادينى فرصة واحدة بس اصلح غلطى عارفة انى غلطت لما سمعت كلام ابويا بس والله كنت لسة عيلة وكنت خايفة عليكى
رفيف بغضب: انتى بتبرري اى بتبرري اى انتى تعرفى انا عااانيت ازاااى واتعبت قد من صغرى وانا بتعرض للتنمر من زمايلى بسبب شغل بابا وانتى عااايشة فى النعيم مفكرتيش حتى تسألى ولا تقولى عايشين ولا ميتين وجاية بعد السنين دى كلها تقولى غصب عنى
آسر: رفيف اهدى ماما ثريا كانت خايفة عليكى هى بتحبك
لو مش بتحبك مكنتش تطلب منى اتجوزك هى اترجتنى انى اتجوزك علشان مكسرش قلبك لما اعترفتيلى بحبك
رفيف بتوجس: لحظة لحظة يعنى اى اترجتك تتجوزنى علشان مش فاهمة معلش يعنى انا كنت لعبة بينكم بتلعبوا بيها مش كدا انت اتجوزتنى علشان مش عايز تزعل ثريا هانم وهى طلبت منك تتجوزنى علشان ابقى لعبة فى ايدها وصفقت بإيدها لا بجد برافوا
آسر بسرعة ونفى: لا رفيف انتى فهمتى غلط انا صحيح فى الاول رفضت حبك بس والله كنت خايف تطلعى زيها
ولما عرفت انك بنت ماما ثريا انا طلبت اتجوزك وكمان عـ. ……
رفيف قاطعته بجمود: متكملش كدا كل حاجه بقت واضحة ابويا باعنى واختار يرجع لبدلتة الغالية من تانى علة حسابى وأمى بعتنى من سنين علشان الفلوس
وكمان الشخص اللى حبيتة كان بيلعب بيا ياااا بجد
محمد بحزن: رفيف انتى بتنى وكل حاجه ليا انا مستحيل اتخلى عنك بس ثريا ندمت على غلطها معقول متستحقش السماح دا حتى ربنا بيسامح انتى مش هتسامحى
رفيف بإنفعال: ربنا انت قولت ربنا واحنا مجرد بشر يعنى متطلبش منى اسامحها كانت هتمشى بس اسر مسك ايدها
آسر برجاء: استنى متمشيش
رفيف بوجع: مش كفاية وجع لحد كدا
آسر بحزن: أنا اسف مكنتش اتمنى ابقى سبب جرح او وجع ليكى فى يوم من الايام وانا وعدتك هنفذلك كل اللى تطلبية بس ارجوكى اوعى تطلبى البعد انا مش هقدر اتحمل اعيش من غيرك
وانا لما اتجوزتك اتجوزتك علشان بحبك والله بحبك
رفيف بصتلة بصدمة
آسر: ايوا بحبك بحبك من اول مرة شوفتك فيها صحيح شكلك كان متغير بس حبيت برأئتك وحنيتك بس للاسف فهمت حبى ليكى متأخر
رفيف بدموع: يعنى لو سامحتك توعدنى مش هتجرحنى ولا حتى تسبنى هتفضلى سندى وكل حاجه ليا فى الدنيا
آسر بفرحة: بجد بجد يارفيف قلبى هتسامحينى اوعدك عمرى ما اتخلى عنك ابدا
رفيف جريت على حضنة وهمست فى ودنة: انا بحبك بحبك اوووي وبعدت بخجل لسة اسر هيقرب يحضنها لاقى بنت جريت على حضنة
البنت: آسر حبيبى وحشتنى اوووى اتآخرت عليا كل دا لييية وحشتني ياحبيبى
رفيف من كتر الصدمات مبقتش قادرة تتحمل وفقدت وعيها ثريا بصراخ رفيييف وووو……..
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية رفيف قلبي)
