رواية رساله الى أحدهم الفصل التاسع والعشرون 29 بقلم هبة أحمد
رواية رساله الى أحدهم الجزء التاسع والعشرون
رواية رساله الى أحدهم البارت التاسع والعشرون
رواية رساله الى أحدهم الحلقة التاسعة والعشرون
مروان / انتى متأكدة انك هتقدرى تروحى لوحدك
مريم / عيب يا غزال دانا مريم هاروح بأمر الله يلا توكلنا على الله وبعد نص ساعة كانت مريم على باب شقة فرح بترن الجرس أما مروان فركن التاكسي على اول الشارع و قعد على قهوة طلب شاى منتظر مريم
فرح / انتى مين عوزة حاجة
مريم / انا مريم ممكن شوية مية اشرب عطشانه
فرح / بخوف فى كلمن على اول الشارع روحى اشربى
مريم / متخفيش انا عوزة حضرتك فى طلب
فرح / فتحت فجأت بطفله عمرها لا يتعدى 11 سنه انتى مين و عوزة ايه
مريم / انت صاحبة الشقة صح
فرح / أيوة و مش بحب ادخل حد عندى ربنا يسهلك الحال
مريم / انا بنت الراجل اللى حضرتك عطتيه الدهب ده و الفلوس دى هو ربنا كرمه ولم فلوسك
فرح / ده فعلا دهبى انتى جبتيه منين
مريم / مهو بابا اللى اخد منك الحاجة لما أنا كنت في المستشفى علشان اعمل عمليه
فرح / انتى متأكده من كلامك
مريم / أيوة ممكن اشرب
فرح / تعالى اقعدى و احكيلى أية ظروفك وفين ابوكى و مامتك
مريم / أبويه قاعد على القهوة اللى فى اول الشارع و ماما عند ربنا و ……حكت لها ظروفها
فرح / انا هاخد الدهب و انتى رچعى الفلوس لبابا وقوليله يكفى الدعوة اللى دعهالى انا كنت فاقدة النطق والحمد لله تانى يوم ما بابا مشى صوتى رجعلى
مريم / بس الفلوس دى حقك وانتى تشكرى
فرح / الفلوس منى ليكى
مريم/ ارتمت فى حضنها وقعدت تبكى جامد متشكرة يا ماما انا بحبك اوى
فرح / حضنتها جامد ودموعها نزلت فى اى وقت تعالى و خدى رقمى ابقى كلمينى
مريم / حاضر ممكن امشى الا بابا وراه شغل
فرح / باستها وقالت ابقى كلمينى و تعالى فى اى وقت
مريم / حاضر ياماما ربنا ييسر امرك يا رب و خرجت راحت لمروان اللى كان قلقان عليها
مروان / اتأخرتى كتير حصل حاجه
مريم / تعالى نرجع نتكلم فى البيت
مروان / حاضر أية الكيس ده
مريم / الست فرح طلعت كويسه اوى مردتش تاخد الفلوس اخدت الحلق و الخاتم بس و قالت الفلوس دى منى ليكى
مروان / معقول لسه في ناس كده
مريم / كده ازاي افهم
مروان / بالطيبه دى
مريم / دى حطتلى كيك ولبن و كمان عطتنى عشرة جنيه اجيب بيهم حاجة حلوة
مروان / ربنا يباركلها و يبعد عنها كل شر
كريمه / راحت لشقة بدور و خبطت
بدور / يانعم خير يا حاجة ايه اللى جابك تانى
كريمة / عاوزة عنوان فرح عوزة اخليها تسامحنى
بدور / بصى يا حاجه حرباية ابعدى عنى الا اقسم بالله افرج عليكى الشارع و اقول انك جايه تتهجمى عليه
كريمة / وانا ساعتها هاقول انك ماشية مع زوح فرح فى الحرام انا جايه أحذرك و ابعدك عنه
بدور / يالهوى على العسل تعالى ياقمر ادخلى ياولاد تعالوا مسكت كريمة اضربوا معايا وعضوها بنت ال……. مدحت هات حبل ياسمين هاتى شنطتى من جوه ياسين كتفها معايا
ياسمين / اتفضلى ياماما
بعد ربع ساعة كانت كريمة مضربوا علقة موت و متكتفة وشنطة بدور متعلقه فى رقبتها
كريمة / ابوس ايدك بلاش تفضحينى انا عندى بنات
بدور/ اشهد عليكى الجيران الاول
كريمة / بلاش بالله عليكى علشان خاطر بناتى
مدحت / احنا هنصورها و نحتفظ بالصور و سبيها تمشى
بدور / بلاش تاجى فى سكتى و اللكلوك الكتير على الفرن في السوق بلاش
كريمة / حاضر بس خرجينى من هنا
بدور / فكوها ياولاد يلا طريقك اخضر فهمتى المطلوب
كريمة / حاضر و خرجت روحت دخل اوضتها و نامت بعد فترة من الوجع
فهد / رجع روح شقته اللى مع امه طلع وجدها متبهدله جامد رن على عمر
عمر / أيوة يا عمى
فهد / هات حمزة وتعالى
عمر / ناجى فين ياعمى انت عارف حمزة فى العيادة وانا بحمل عربيه الخضار
فهد / انا شايفك يا حيوان انت وهو و انتم بتلعبوا كرة مع الولاد بزمتك مش مكسفين من نفسكم
عمر / خدامك ياباشا انا جاى و سحب حمزة من قفاه عمك فهد هناك فى البلكونه و شافنا يلا يافالح
حمزة / كنت متأكد أن نهايتنا هتكون على أيده قدامى يا ولد عمي
عمر / يا منجي من المهالك يا رب
حمزة / منور يا عمى حمد لله على السلامه
فهد / ايه اللي بهدل الشقه كده
عمر / الصراحه انا
حمزة / انا براءه ممكن امشي
عمر / وربنا ما يحصل انت معايا في اي مصيبه
حمزة / في اي مصيبه ماشي بس ابعد عن عمك فهد دا ايده ثقيله قوي وعاوز يخرج
عمر / زقه وقفل الباب والله ما تطلع من هنا الا مع بعض
فهد / اترزع انت و هو افهم ايه اللي حصل في الشقه
عمر / اصل انا كنت
حمزة / بصراحه يا عمي عمر كان جايب شيخ يقرا قرآن في الشقه علشان خاطر لو فيها حاجه
فهد / حاجه ايه
حمزة / س……
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية رساله الى أحدهم)
