رواية دعينا نعود كما كنا الفصل الأول 1 بقلم شروق خليل
رواية دعينا نعود كما كنا الجزء الأول
رواية دعينا نعود كما كنا البارت الأول
رواية دعينا نعود كما كنا الحلقة الأولى
ندا بدون وعي و عدم فهم : انت عملت ايه ! احنا عملنا كدا ليه ، انت اتجوزتنى ليه
معتز : صعبتى عليا
ندا : صعبت عليك و لا صعبت عليك نفسك ! زعلت على نفسك علشان حبيبتك هربت مع خطيبي في يوم فرحي !
معتز بلا مبالاه : مين قالك أنها حبيبتى ، انا مبحبهاش
ندا : اومال خطبتها ليه !
معتز : امى كانت عاوزه كدا
ندا : اومال اتجوزتنى ليه
معتز : شفتك قاعده هتموتى من قهرك و انت بتشوفي كل الناس قاعده بتسأل فين عريسك و أنه هرب مع واحده تانيه قلت بما أنه هرب مع خطيبتى اتجوزك و منها قول لامى انى اتجوزت و ارتاح من الزن عليا في الحوار دا
ندا : معتز انت تعبان بجد ! انت دلوقتى بقيت جوزى و مضطره اكمل حياتى مع حد معرفش غير اسمه
معتز حاول يغير الموضوع : الاوضه بتاعتنا دى يلا علشان عاوز انام
ندا : بتاعتنا ! دا على أساس هننام سوا و كدا !
معتز : مفيش غيرها جاهزه مش ميت في دباديبك انا ع تخافي منك تصبحي على خير و مش عاوز وش
معتز دخل من غير ما يديها اى اهتمام و لا يسمع كلامها
و ندا فضلت قاعده تفكر ازاى حياتها اتقلبت بين يوم و ليله كدا و بعدين حسيت انها عاوزه تنام ، دخلت بتردد و غيرت و نامت على الجنب التانى من السرير
في اليوم التانى ..
الجرس كان بيرن جامد و معتز و ندا نايمين و كانت رجل ندا على وشه و حالهم يضحك
معتز اتفزع و قام بسرعه على صوت الجرس و شال رجلها بقرف و رماها على السرير
معتز فتح الباب و هو مغمض عينه : نعم
البواب : ايه يا استاذ معتز برن الجرس من صباحيه ربنا الله و …
معتز : مش وقتك عاوز انام ابقي تعالى كمان شويه
البواب : بس الفطار…
معتز قاطعه : مش هاكل
ندا خرجت في الوقت دا و هى مش واخده بالها : ماما ماما الساعه بقيت كام مش لاقيه موبايلي
البواب بص للى واقفه بصدمه و معتز كذالك : ايوا قولي كدا بقي
معتز قفل في وشه الباب و زعق : انت ياهانم
ندا فاقت على صوته : يحزنى انا فين
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية دعينا نعود كما كنا)
