رواية حين تقع في الحب الفصل الثالث عشر 13 بقلم ندا علي

رواية حين تقع في الحب الجزء الثالث عشر

رواية حين تقع في الحب البارت الثالث عشر

رواية حين تقع في الحب الحلقة الثالثة عشر

فى اليل حوالي الساعه 12
فى شقة غسان
نور كانت لبسه بجامه حمرا تفصل جسدها وشراب ابيض وشعرها الذي يصل الي منتصف فخذيها منسدل على ضهرها
نور كانت قعده فى السرير متغطيه:يا نهار على البرد دا انا انا اول مره ابرد كدا وبصت فى الساعه
نور بغيظ:ما الباشا ماصدق ينزل وساعه بقت نص اليل ولسه مجاش ولا همه مراته اللي هنا ماشى والله لنام واسيبه
…………………
امام المخزن كان كل الشارع يعلن دخول شهر رمضان الكريم والمحلات والقهاوي بدأت تعلق زينة رمضان بفرحه مع فرحه الأطفال واغاني شهر رمضان الكريم
غسان:ياه الواحد وحشه رمضان فى الحاره بتعتنا
قاسم:انا مش مصدق ان بكرا رمضان والله
منير:كل سنه وانتم طيبين يا شباب
اسر:عمو غسان انا عاوز فنوس
غسان:بكرا هجيبلك اكبر فنوس فيكي يا منطقه بس اطلع نام يلا علشان الجو برد
اسر :انا طالع لماما
غسان:ماشى يا حبيبى اطلع وخليها تنزل علشان نتسحر قبل ما ننام
…………………
فى شقة نور
نور :الله وسايب المفتاح كمان وقامت تفتح الباب
لقت اسر
اسر بحب:ازيك يا ماما الحلوه
نور بحب:انت اسر
اسر هز راسه:ممكن اعد معكى انا ساطر ومس بعمل حاجه خالث
نور :مش انت بتقولي يا ماما
اسر :ايوا
نور الذي حملت الطفل وهي تزغزغه :يبقي تدخل من غير ما تفكر يا جزمه ورميته عل السرير
اسر بضحك:انتى دا شعرك
نور:ايوا حلو
اسر مسك شعرها:جميل خالث انا كمان بحب الشعر الطويل بس قاسم البارد بيقولي كدت مش هكون راجل
نور :تعالي ننام شويه
اسر :يلا وناموا فى ثبات
……………..
فى شقة نفين
الكل متجمع علي السفره
منير:الله مراتك فين يا بنى
نفين:رن عليها تنزل يا غسان
غسان:انا بعت الواد اسر طلع منزلش كلوا انت يمكن عمله سحور فوق ولا حاجة
نفين:اطلع يا حبيبى
غسان طلع فتح الشقه
…………
فى الشقه
غسان:نور نور ودخل غرفه النوم
غسان:نيمه طب والصيام ايه نسيتوا وراح اخد اسر نيمه فى الأوضه التانيه
غسان راح عند نور
غسان:نور نور
نور بنوم:اممم
غسان:قومي يا حببتي علشان نتسحر
نور:لاء كل انت انا مش هاكل
غسان قرب من خدها وبسها:ليه بقي انشاء الله
نور:علشان انا النهارده صباحيتي وانت سبتني من الساعه6 المغرب لحد نص اليل
غسان بخبث:يعنى وحشتك
نور:طبعاً وحشتني انت بتوحشني حتي وانت معايا
غسان بخبث:انتى جعانه
نور بستغراب:لاء
غسان وهو بيزيح التيشرت عنه :ولا انا بكرا رمضان
نور بغباء:ايوا كل سنه وانت طيب عاوز ايه
غسان :بقولك بكرا رمضان وقبل شفتي*ها
نور :غسان
غسان بتوهان:ها
نور:انا جعت فجأة
غسا لم يعتم الي امرها وكمل فيما بدء وذهبوا الي عالمهم الخاص بهم
……………………….
فى شقة سكينه
سكينه:يلا يبنات تعالوا تسحرو مبقاش غير ساعه وحده
نورها وهي بتاكل:يخرابى ساعه وحده مش هلحق اخلص اكل
نسمه بصدمه:ايوا ما انتى عوزه تبدئي من تانى يوم
نورهان:كلي يا نسمه محدش واخد منها خاجه
سكينه خلصت دعاء السحور:كلوا وانتو سكتين بلاش غلبه
نورهان:قوليلها والنبي يا سوسو قوليلها
سكينه:المهم احنا هنعزم نور بجوزها الجمعه الجايا
نسمه بفرحه:اشطا
نورهان:يعنى هيكون فى محشى صح انا معزمه ولا لاء
نسمه:لاء اصل هتفضحينا
نورهان بغيظ:ني ني ني
…………………….
فى شقة غسان
غسان كان نايم ونور نايمه على صدره العار*ي
غسان وهو يقبل راسها:نور
نور :نعم
غسان :انا هقوم اتشطف وانزل اصلي الفجر
نور بلهفه:انا اختف انام لوحدي
غسان:خلاص نصلي هنا
نور :ماشى موافقه بس انا بحبك اوووى وسبتته وجريت على الحمام
نور بضحك:انا اللي هتشطف الأول يا روحى ودخلت الحمام
غسان : عنيده ورسها نشفه
وبعد وقت طلعت نور وغسان دخل الحمام
ونور لبست بجامه وجهزت هدوم الصلاة والفجر اذن
نور بعياط:غسان
غسان:مالك فى ايه
نور:انا جعانه
غسان بضحك:استني بكرا المغرب بقي يا روحى
نور بعياط :كله بسببك وراحت تصلى
غسان اقام الصلاة بصوته العزب وبدء فى الصلاه
نور بغيظ:تصبح على خير يا حضرت الرائد
غسان ببرود:وانتى من اهله يا ملازم نور انصراف
نور بعند وقفت قدامه :مش مشيه
غسان مسك خدها:يانهار على ام عندك اللي هيطلقك مني دا
نور :عاوز تطلقنى
غسان وهو بيصفق على يده ومتجه اللي السرير:انقلب السحر على الساحر انا رايح انام
نور ربعت ايدها :واحد يعصب ويحرق الدم فعلاً
غسان:نوررر لسانك
نور بخوف :حاضر وراحت على السرير وهي تزيح يده حتى تصبح فى حضنه
غسان:فى ايه
نور:عوزه انام ممكن
غسان اخدها فى حضنه:انخمدي وخلصينى
نور وهي تدفن وجهها فى عنقه ونفسها :انت اللي خليتنى انام جعانه
غسان ببلع ريقه:نور حببتى احنا دلوقتى صايمين شيلي وشك من رقبتي احسن ما اكسر صيامي عليكي النهارده
نور بعند:مليش دعوة انا عوزه انام ونامت
………………….
فى الصباح حوالي الساعه 10
غسان كان واقف قدام المرايه :نور نور
نور بنوم:امممم فى ايه
غسان:يلا يا حببتى ننزل النهارده غول يوم فى رمضان
نور بنوم:ايوا ما انا عرفه عاوز حاجه
غسان قرب منها وشالها وراح على الحمام ورماها فى البنيوا
نور بفزع:انت واحد غب*ي وحيوا*ن وزبا*له علي فكره
غسان بغضب:قومي اطلعي برا حالاً
نور بصوت عالي:ولو مطلعتش هتعمل ايه يعنى
غسان بغضب:مسك شعر*ها بقوة وجرها وراه
نور بوجع وخوف:غسان اسفه سيب شعري
غسان بغضب:انا هعلمك الأدب اللي انتي مش عرفه تتعلمه انا حيوا*ن وزبا*له يا زبا*له وضر*بها بألم
نور بوجع وخوف:وغب*ى انت بتعمل ايه
غسان اصبح يشبه التنين من شدة الغضب
غسان:انا هوريكي وفك جزام البنطلون ولفة علي ايده
نور بخوف:انت هتعمل ايه
غسان رفع ايده ونزل فيها ضر*ب بتوكة الحزام بشده وبرا اسر هيم*وت من الخو*ف
اسر بخوف :هي عملت ايه علشان يضر*بها كدا اكيد
هي ضربته كمان ودخل على غرفته جري
نور بصريخ:غسان كفايه الحزام بيوجع
غسان لغضب:تمام كدا انتي كدا هتتعدلي انا نازل اشوف ورايا ايه ولما اجي اكون لقيكي تحت مع امي بتجهزو الفطار تمام انا هعلمك الأدب ونزل بغضب شديد لتحت
نور بعياط:ليه انا عنيده انا كدا هخسرو مكنش ينفع اعمل كدا مهما كان دا جوزك يا غبيه ونظرت لجسدها الذي اصبح لونه ازرق والد*م يتساقط منها واتشجعت وقامت اخدت دش دافى ولبست ودارت الجروح اللي فى وشها بالميكب
نور بدموع:ماشى انت اللي بدأت الأول والدموع تساقط لوحدها من عنيها .