رواية حياه الاسد الفصل الخامس 5 بقلم جنه الفردوس
رواية حياه الاسد الجزء الخامس
رواية حياه الاسد البارت الخامس
رواية حياه الاسد الحلقة الخامسة
اسد: خلاص خلاص متخفيش انا مش هقرب منك ولا هضر**بك تانى حقق عليا..
حياه بخوف: يعنى يعنى مش هضر**بنى تانى ولا هتعذ**بنى زى بابا حامد مكان بيعمل معايه اهه اهه
اسد زعل اوى من نفسه وحس بالزمب علشان خلها تخاف منو للدرجه دى
طبعا حياه من وهى صغيره بيحصلها كدا وبتتعب جدا بسبب اللى كان بيعملوا فيها حامد وبقا يجلها انهيار عصبى من اقل حاجه حتى لو حد زعقلها بتتعب اوى
اسد بحزن: لا مش هضر*بك ولا هعز*بك تانى انا اسف
حياه: خلاص انا مش زعلانه منك تيجى نتعرف على بعض
اسد بأبتسامه خفيفه على طفولتها: ماشى ياست نتعرف على بعض
حياه بضحكه طفوليه خطفت قلب اسد: انا حياه عندى 19 سنه
اسد برفعه حاجب: انتى صغيره اوى
حياه بزعل طفولى: لا انا مش صغيره انا كبيره اهو
اسد بيكتم ضحكته: خلاص ياست انتى كبيره مش صغيره
حياه ضحكت زى الاطفال وفرحت هيييي
وخطفت قلب اسد للمره التانيه
حياه: يلا بقا عرفنى عن نفسك
اسد: انا اسد المنياوى عندى 28 سنه رجل اعمل كبير
حياه: يعنى انت عندك شركه كبيره وموظفين كتير وعندك حرس زى اللى بشوفهم فى المسلسلات
اسد بضحكه رجوليه على الطفله اللى قعده قدامه: اه ياست عندى شركات كتير مش شركه واحده وعندى موظفين وحرس زى اللى بتشوفيهم فى المسلسلات
حياه: انت قولت اسمك اسد
اسد: اه اسمى اسد
حياه: اسمك حلوه اوى
اسد بغمزه: عجبك اسمى
حياه بكسوف وشها قلب فروليه: لالا انا بقول اسمك حلو بس عادى
اسد: اللهم صلى على النبى دا احنا بنتكسف اهو
حياه: اسكت بقا الله
دخلت دادا سعاد ومعاها الاكل علشان حياه
سعاد: اتفضلى ياهانم الاكل
حياه: انتى اسمك ايه
سعاد: سعاد ياهانم
حياه: قوليلى حياه علطول يا دادا
سعاد: ميصحش ياهانم
حياه: لا يصح يا دادا انتى اكبر منى
سعاد: حاضر يابنتى عن اذنك
اسد كان مبسوط اوى من تصرفها مع الدادا
اسد: يلا بقا علشاه تكلى وتخدى الدواء
حياه بطفوله: لالا مش عايزه مش بحبو مش بحبو
اسد: حياااه كلى علشان تخدى الدواء
حياه بخوف: حاضر
اسد: متخفيش بس لازم تكلى علشان تخفى
حياه بطفوله:حاضر
اسد: انا هسيبك تكلى برحتك وهرجع كمان شويه
حياه زعلت زى الاطفال: لالا متسبنيش انا خايفه
اسد بضحكه رجوليه خطفت قلب حياه: خلاص خلاص بلاش بوز البطه ده مش همشى
حياه وهى سرحانه فى ضحكته و مش واعيه: الله ضحكتك حلوه اوى مووووز
اسد ضحك تانى بتقولى حاجه
حياه بكسوف: لالا مقولتش حاجه انا انا باكل اهو
دخل زين علشان يطمن على حياه
زين: الجميل عامل ايه
حياه بكسوف: كويسه الحمدلله يازين
اسد: جميل مين ياض احترم نفسك
زين: ايه يابيبى هو انا قولت حاجه
حياه ضحكت غصب عنها على زين
زين: صلاه النبى ايه الضحكه دى
اسد: امشى ياض من هنا بدال ما اضربك
وجرى ورا زين
فى المساء
كان الجد واسد وزين وناصر قعدين بيتعشوا
ناصر بخبث: ايه يا اسد مش هتعرفنى على مراتك
اسد بغضب: لا مش هعرفك ومليكش دعوه بيها
بص لقى حياه نزله من على السلم
حياه:مساء الخير
الجد: مساء الخير ياقلب جدك
ناصر: يامساء الورد والياسمين ايه الجمال ده كله
اسد بغضب: انا مش قولتلك متنزليش ايه اللى نزلك
حياه بخوف: انا كنت قعده لوحدى وزهقت قولت انزل اقعد معاكو
اسد بزعيق: اطلعى فوق ومفيش نزول بعد كدا غير بأذن منى فااااهمه
حياه طلعت تجرى على فوق وهى بتعيط ومنهاره
زين: ملكش حق يا اسد حرجتها قدمنا
الجد بغضب: اسد انت اتجننت ازاى تكلمها كدا الظاهر انى دلعتك زياده عن اللزوم
اسد: محدش لى دعوه مراتى وانا حر فيها
اسد طلع عند حياه اول مافتح الباب ودخل كانت الصدمه
اسد: حيااااااه……
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية حياه الاسد)
