رواية حور الزين الفصل الثاني عشر 12 بقلم رقية حمدي
رواية حور الزين الجزء الثاني عشر
رواية حور الزين البارت الثاني عشر
رواية حور الزين الحلقة الثانية عشر
حور بخوف: حح…حاسب يا زين
زين مش بيرد ومركز على شفايفها
حط زين ايده على سوطها ولزقها فيه
حور بدموع: ز…زين متخوفنيش منك ونبى
حضنها زين بحنية: اوعى تخافى منى انا اسف
حور: انا الى اسفة لأنى بمنعك عن حقك بس والله خايفة يحصلى حاجه
زين: يحصلك حاجه؟
حور: الدكتوره كانت بتقول انى ضعيفة اوى ممكن لو اتجوزت وعمل حاجه بقوه او حاجه اتعب جامد
زين: مش تقوليلى يا حور لازم اطمن عليكى بكره نروح للدكتوره واشوف هتقول اى
حور: ماشى
زين: يلا بقا ننام
*برا فى الجنينه
سيليا: ادهم انت لحقت تحبنى امتى
ادهم بهيام: انتى خطفتينى من اول مره شوفتك فى المستشفى عند زين حسيتك مختلفه كده وحبيتك
سيليا بكسوف: انت كمان شدتنى من اول ما شوفتك بس كنت خايفة يبان عليا حاجه
ادهم بحب: ياواد يا تقيل انت…بحبك
سيليا بحب: وانا كمان بحبك
ادهم بهزار: قوومى من قداااامى دلوقتى علشان معملش حاجه غلط
سيليا: اتلم عيب كده
ادهم: حاااضر هما كلهم يومين وتبقى مراتى
سيليا اتكسفت
ادهم: ياااخرابى بموت فيكى وانتى مكسوفه
سيليا بكسوف: انا داخله انام تصبح على خير
ادهم بحب: وانتى من اهلى
*تانى يوم الصبح
صحيت حور ملاقتش زين جمبها فقامت جهزت ونزلت
حور: صباح الخير
كلهم: صباح النور
زين: تعالى نفطر يلا
حور: انتوا مش هتاكلوا
نورهان: كلنا اكلنا معادا زين قال هيستناكى وياكل معاكى
حور بحب: يلا
خلصوا اكل وطلعوا قعدوا مع الباقى
زين: اجهزى يلا بقا يا حور علشان نروح للدكتوره زى ما قولنا
ادهم بقلق: مالك يا حور فى اى
عماد: مالك يا بنتى
زين: الهانم ضعيفة جدااا وبتتعب من أقل حاجه فعايز اطمن عليها بس
نورهان: ان شاء الله تبقى كويسة يا حبيبتى
سيليا: الف سلامه يا روحى، جماعه انا نازله الكلية علشان اظبط ورق النقل
عماد بضيق: تانى نزول تانى
سيليا: اعمل اى يا بابا لازم اعمل الورق ده علشان ارجع الكلية بقالى كتير قاعده
ادهم: متخافش يا عمو هروح معاها انا
زين: كويس كده وخلص معاها وروح على الشركه وانا هخلص مع حور واجى
احمد: وانا هسبقوا
زين: تمام كده ، يلا يا حور نلبس
كله جهز وراح على مشاويره
*عند الدكتوره
السكرتيره: مدام حور العربى
حور: ايوة
السكرتيره: اتفضلى
زين: انتى ايدك بتترعش كده ليه
حور بقلق: قلقانه بس تقول حاجه
زين بأس راسها: ان شاء الله تبقى كويسة
دخلوا عند الدكتوره
الدكتوره: ازيك يا حور انا لسة فكراكى على فكره
حور: طيب الحمد لله سهلتى عليا كلام كتير
الدكتوره: ومين حضرتك
زين: جوزها
الدكتوره بضيق: انتى ازاى اتجوزتى مش انا قلتلك ان ده فيه خطر عليكى
حور: احنا لسة متج…
قاطعها زين: انا ملمستهاش لسة وجينا علشان اطمن عليها
الدكتوره: طيب كويس، اتفضلى على سرير الكشف
بعد الكشف
الدكتوره: الحمد لله انتى كويسة تقدرى تعيشى حياتك عادى جدااا
حور بفرحه: الحمد لله، شكرا ليكى
زين: يلا يا حبيبتى
الدكتوره: معلش ثوانى بس يا بشمهندس انا عايزاك فى حاجه
زين: حاضر
نده زين على حد من الحرس
زين: اميييير
امير(واحد من الحرس): نعم يا باشا
زين: خد حور هانم ركبها عربية وخلى بالك منها لحد ما انزل
امير: حاضر يا باشا
زين: نعم
الدكتوره: هى حور بقت كويسة فعلا بس بردو مينفعش معاها العنف خالص انت فاهمنى طبعا
زين: تمام فهمتك
الدكتوره: تمام خلى بالك منها
زين: تمام
*تحت فى العربية
حور بغيره: كانت بتقولك اى
زين بضحك: بتغيرى
حور بغيره: اكييييد، كانت بتقووول اى
زين: كانت بتقولى اخلى بالى منك
حور بإستنكار: والله!!
زين بحب: اه والله
حور بضحك: خلاص صدقتك
زين: ياربى طفله طفله والله
حور: بتقول حاجه
زين بضحك: بقول بحبك
حور: متكسفنيش بقا
زين: ماااشى هما كلهم 10 ايام
حور: 10 ايام على اى؟
زين: على فرحنا بس بعد الفرح هنطلع على شقتى عايز ليله دخلتى ميبقاش فى حد موجود خاالص
حور بكسوف: عيب بقا كده
زين: هو اى الى عيب انتي مراتى ومخلنيش ابوسك دلوقتى قدام الناس
حور: لا لا خلاص هسكت خالص
*عند ادهم وسيليا
سيليا: اووف اخيرا خلصت
ادهم: كان يوم طويل فعلا يلا نروح بقااا علشان هموت واكل
سيليا: يلا بينا
*فى الفيلا
دادا سعاد: الأكل جاهز
كله راح علشان ياكل وكل واحد قعد جمب مراته
زين: جهز نفسك يا احمد علشان هتروح فشغل برا مصر تبع الشركه
نورهان: ليه يعنى هو مفيش غيره
زين: الشغل تبع قسم الكهربه وده شغله
احمد: خلاص تمام المفروض المده قد اى
زين: من أربع لخمس شهور
نورهان: كل ده لا خلاص هروح معاك
احمد: تيجى فين انتى حامل يا حبيبتى
نورهان: لا مش هقدر اقعد لوحدى من غيرك
سيليا بضحك: الحب ولع فى الدرا
كلهم ضحكوا على كلام سيليا
احمد بتساؤل: هينفع تسافر معايا؟
ادهم: اه عادى ينفع
نورهان بتوسل: ينفع يا بابا اسافر معاه
عماد بتفكير: ماشى بس خلى بالك من نفسك
نورا: انتى كده هتيجى وانتى فى السابع كويس علشان تولدى هنا
نورهان: اه كويس
ادهم: خلاص هكلمهم اقولك على ان فى حد زيادة
احمد: هنسافر امتى
زين: بعد الفرح بقا
احمد: ان شاء الله
نورهان: تعالى نرتاح فوق شوية
احمد يلا
فى اوضة نورهان واحمد
احمد بيقرب من نورهان
نورهان بتحزير مصتنع: تؤتؤ مش هينفع انا حامل الدكتوره قااالت ممنوع
احمد بطفولية: اووووف
قرب احمد من بطن نورهان كأنه بيكلم ابنهم
احمد: كده يا حبيب بابا او حبيبة بابا لسة منعرفش تمنعونى عن ماما ماشى براحتكوا خالص المهم تيجوا بالسلامه
*تحت فى الفيلا
ادهم: ان شاء الله انا وسيليا هنعيش فى شقتى بعد ما نتجوز
نورا: لا انا عايزه بنتى جمبى
عماد: لا يا ادهم انتوا هتعيشوا معانا هنا
ادهم: لا يا عمو مينفعش سيليا بردو ليها حقوق والمفروض يبقى ليها شقة والكلام ده
عماد: يا سيدى ابقى هتلها شقة زى ما انت عايز بس عيشوا معانا هنا
ادهم:خلاص تمام بس هنقدى اول جوازنا كده فى شقتى عرسان بقا وكده وغمز لسيليا
زين: متخلنيش ادايقك بأختك
ادهم: لا خلاص حور لا ، متيجى تقعدى جمبى شوية مش كل شوية جمب البتاع ده
قامت حور وراحت قعدت جمب ادهم
زين: ماااشى ، سيليا تعالى اقعدى جمبى
ادهم: هتجوزها متخافش وهفرسك والله
حور: ان شاء الله يا حبيبى
زين: متستفزنيش علشان اختك مراتى
سيليا بهزار: خلاص يا جماااعة
عماد: انا هدخل انام شوية
نورا: وانا كمان هاجى معاك
بعد مرور يومين جه يوم كتب كتاب ادهم وسيليا
ادهم بفرحه: وهتجوز هجوزززز هتجوز هتجوززز انا خلاص هتجوز وابطل ابص على البنات
زين: الى يشوفك دلوقتى ميصدقش انك كنت حالف ما تتجوز
ادهم بضحك: خلاص يا عم هصوم تلات ايام
قاطعهم خبط على الباب
زين: ادخل
دادا سعاد: عماد بيه بيقلكوا المأذون وصل
ادهم: احنا نزلين حالا اهو
*فى أوضة سيليا
سيليا: شكلى حلو
حور: قمر ما شاء الله
نورهان: مبروك يا قلبى
نورا بتخبط على باب للأوضة
سيليا: ادخل
نورا: بسم الله ماشاء الله ، يلا يا بنات المأذون وصل
*تحت عند المأذون
المأذون: بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما فى خير
قام ادهم واخد سيليا بالحضن
ادهم بحب: مبروك يا حبيبتى
سيليا بحب: الله يبارك فيك يا حبيبى
زين وحور وقفين يتفرجوا عليهم زين بص لحور لقاها بتدمع
حور بحزن: كنت فرحانه زيها كده ويمكن اكتر
قرب منها زين ومسكها من وسطها
زين بأسف: انا اسف
حور: الى حصل حصل المهم اننا مع بعض
زين بحب: انا بحبك اوى
حور بحب: وانا بموت فيك
ادهم: عمو عماد ممكن اخرج انا وسيليا
عماد بضحك: مش مطمنلك يا ولا يا ادهم
ادهم بخبث: لا لا يا عمو اطمن بنتك فى ايد امينا
عماد: اخرجوا يا ادهم بس تبقى البت تيجى فيها حاجه
ادهم شد سيليا من اديها على باب الفيلا وقال: يلاااااا باااى
حور: مش مطمنالوا
زين بمعاكسه: متجيبى بوسه
حور بكسوف: عيب كده
زين: حاضر يا حور هانم وراح باسها من خدها
*عند ادهم وسيليا
سيليا: انت مودينا فين
ادهم: هتعرفى اهو….
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية حور الزين)
