رواية حنين واحمد الفصل السابع والعشرون 27 بقلم هايدي أحمد
رواية حنين واحمد الجزء السابع والعشرون
رواية حنين واحمد البارت السابع والعشرون
رواية حنين واحمد الحلقة السابعة والعشرون
احمد شاف تليفونه واتصدم من الى شافه فضل باصص للتليفون وفجأة قام اخد مفاتيحه وحاجته عشان يمشى
حسن كان متابعه ومتابع هيئته : فى ايه يابنى مالك ..احمد رايح فين ..انت يابنى
حسن قعد ينادى على احمد بس مردش عليه وقلق من شكله الى ميتفسرش : يا ترى في ايه
حسن اتصل بيه واحمد رد : متقلقش يا حسن مفيش حاجه انا مروح بس .. سلام
قفل وحسن استغرب طريقته وسكت
__________
حنين وسلوى اتغدوا وطلعوا من المطعم ركبوا تاكسى روحت سلوى الاول وبعدين حنين حاسبته ونزلت
دخلت البيت لحماتها : السلام عليكم
الام : وعليكم السلام ها يا حبيبتي خرجتى
حنين: بصراحه اه بس احمد مردش عليا وتليفونه كان مقفول انا خايفه اوى
الام : خايفه من ايه بس يا بنتى انتى اجرمتى محصلش حاجه لده كله قوليله خرجت مع واحده صاحبتى ومتأخرتش
حنين : هو جه ولا لسه
الام : اه جه من شويه ومرضيش ياكل
حنين : بجد طب انا هطلع بقى ..اه هى هنا فين
الام : اااه هنا بتلف مع سلمى عشان حاجة الخطوبه
حنين بضحك : شوف الى كانت مش موافقه
الام : ومين قالك انها مكنتش موافقه انا عارفه بنتى كويس ومن شكلها انها كانت مبسوطه حتى قبل ما يتكلم
حنين : ااه منك انتى يا ماما ..ربنا يسعدها ويتمملها على خير يارب
الام : يا رب ويفرحنى بيكى انتى واحمد بقى
حنين اتكسفت : ان شاء الله خلاص هيبقى قريب ومعدش ليه حجه وهيوافق
الام : يارب يا بنتى يلا اطلعى انتى شوفى جوزك اتغدا ولا لا وانا هتصل بهنا اشوفها عملت ايه
حنين : خلاص ماشى ..عايزه حاجه
الام : بالسلامه
سابتها حنين وطلعت الشقه واخدت نفس طويل و
فتحت الباب ودخلت
______________________
: ها يا سلمى ده ولا ده
سلمى : مش عارفه الاتنين حلوين
هنا : يعنى نهوه احلى برضه
سلمى : ما قولتلك الاتنين حلوين مش عارفه ..اقولك ما ..
هنا : ما ايه
سلمى بمكر : ما تبعتيهم لحسن يختار واحد
هنا : لا مستحيل وبعدين المفروض ميشوفوش واحمد لو عرف يموتنى
سلمى : التانى ده فستان الفرح انما ده فستان خطوبه عادى المفروض هو الى يشتريه اصلا اسمعى منى يلا وابعتيه
هنا : طيب بس انا مكسوفه اسأله
سلمى : هاتى يا هنا
سلمى اخدت التليفون وزى اى بيست فريند
صورت الفستانين وبعتتهم لحسن وسألته يختار واحد
———————–
احمد كان قاعد فى الصاله وحاطط راسه بين ايديه سمع صوت الباب ورفع راسه وكانت حنين فضل باصصلها وهو ساكت لعند ما جت عنده
حنين : طب والله وحشتنى ..انت هنا من امتى
____
حنين : الله مالك فى ايه انت تعبان
___________
حطت ايديها على راسه تشوف حرارته واحمد كان متابعها بعينه شال ايديها ونطرها بعيد عنه حنين رجعت ورى وبصتله بصدمه (ياربى معقوله يكون عرف وماما قالتله
حنين : فى ايه يا احمد مالك انت متضايق من حاجه
مردش عليها قعدت هى على الارض جمبه ومسكت ايده وهو بص لايديها ورجع بصلها شويه : انتى كنتى فين
حنين بلعت ريقها : يبقى ماما قالتله ) كنت ..فى الشغل هكون فين يعنى
احمد بصلها شويه : امم وعملتى ايه النهارده
حنين : ابدا روحت بتاكسى ودخلت كام حصه و..
احمد: وايه
حنين بصت فى الارض : بصراحه انا روحت مطعم اتغدى انا وسلوى الى معايا فى المدرسه بس رجعت علطول والله هى الى اصرت عليا عشان اروح معاها وعلفكره اتصلت بيك كتير ومردتش عليا وتليفونك كان مقفول من حوالى ..ساعتين
احمد : امم وايه كمان
حنين بإستغراب : بس والله ده الى حصل
احمد اخد تليفونه وفتحه وإداه لحنين: وهى دى سلوى الى كنتى معاها
حنين اتصدمت لما شافت التليفون وبلعت ريقها
______________________________
حسن كان قاعد فى المكتب وسمع صوت تليفونه بوصول رساله فتحه وشاف الفستناين ومكتوب اختار واحد منهم ابتسم حسن ان هنا بتسأله واختار واحد وبعتلها انتى بتكونى حلوه فى اى حاجه بتلبسيها لانك الى بتحليها
—
سلمى : يا سيدى يا سيدى على الكلام اوعدنا يارب
اتكسفت هنا من الكلام الى حسن بعته كانت هى وسلمى ماسكين التليفون وسلمى بتقرأ الى حسن بعته بصوت عالى
سلمى بغمزه : لا ده شكله واقع قاعد
هنا : خلاص بقى اقفلى ومتكلميش معاه كتير
سلمى : طب حتى اقوله شكرا اى حاجه
هنا اخدت التليفون وقفلته : لا ولا اى حاجه وكفاية كده
سلمى : يا بنتى ده هيبقى خطيبك وقريب هيبقى جوزك
هنا : اديكى قولتيها هيبقى ها يعنى ده كله مينفعش يلا يلا اما نجيب باقى الحاجه عشان نروح
سلمى : يلا يا فصيله
________________
: كل حاجه تمام ما علينا غير اننا نقعد ونتفرج على الى هيحصل
_______________________________
كانت صور وفيها حنين وفى واحد حاضنها فى المطعم
حنين بصت لاحمد بخوف وتوتر واضح : انت فاهم غلط والله بس مين الى بعتلك دول انت بتراقبنى ولا ايه
احمد بعصبيه : ردى ..هى دى سلوى الى كنتى معاها
حنين : لا بس الصور دى فيها سوء تفاهم مش زى ما انت فاهم ابدا انت غلطان .. انت الى مصورهم انت كنت هناك
احمد : لا مكنتش هناك وبسألك.. الصور دى حقيقيه والى فيها ده حصل فعلا
حنين : احمد قولتلك سوء تفاهم و..
احمد: اه ولا لا
حنين :_____
احمد بعصبيه: ما ترديييي
حنين سكتت وبصتله : اه بس الى ح..
قطع كلامها صفعه قويه من احمد ألجمتها عن الكلام ….
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية حنين واحمد)
