رواية حنين واحمد الفصل الخامس والعشرون 25 بقلم هايدي أحمد
رواية حنين واحمد البارت الخامس والعشرون
رواية حنين واحمد الجزء الخامس والعشرون
رواية حنين واحمد الحلقة الخامسة والعشرون
بتعملى ايه يا ريهام
ريهام اتخضت وبصت وراها لقيته محمد
: مفيش انا كنت بظبط الطرحه وكنت هخرج اكمل قعده معاكم
محمد: لا والله تكملى ايه بقى احنا ماشيين حضرتك سبتى بنتك وجيتى تظبطى طرحتك
ريهام : الله امال افضل بيها كده يلا تعالى اما نمشى
محمد: استنى.. تليفون مين التانى ده
ريهام بتوتر : ده ده تليفون حنين سمعته بيرن قلت اخدهولها
محمد: لا سيبيه مكانه وهى تبقى تيجى بعدين يلا اما نمشى احنا شيلى ملك عشان نامت وانا هشيل على
ريهام : طيب
ريهام حطت التليفون مكانه وطلعت هى ومحمد
احمد وحنين وصولهم ومشيوا
حسن : انا همشى انا كمان
احمد: رايح فين يابنى مانت قاعد انت لحقت
حسن : لا يا اخويا انا ماشى عشان مترفدش بكره وتشيلهالى ..سلام
احمد وحنين بضحك: مع السلامه
حنين وهى بتخلع طرحتها : ااه انا هروح انام بقى انا تعبت اويي النهارده
احمد قرب منها وحط ايده على وسطها : تنامى ايه بس مش هتكملى معايا السهره ها
حنين : لا انسى انا الوحيده الى لازم اخد راحتى فى النوم عشان الايام الى جايه لا فيها راحه ولا براحه
احمد بضحك : ايه حيلك يا رضا يا بحراوى يلا عشان نكمل سهرتنا وابقى نامى براحتك
حنين : لااا بجد انا لازم انام عشان بكره اخد الجواب واروح المدرسه انت نسيت
احمد وهو بيشيلها : حاااضر عنيا هاخدك ونروح بكره متشيليش هم
حنين : ااه يصلح حالك ودينى الاوضه بقى
احمد: تحت امرك يا روحى انتى جيتى فى جمل
انا كنت رايح اصلا
حنين : نعم يعنى ايه قصدك عشان ننام ونصحى بدرى صح
احمد: ايوه هو ده بالظبط
حطها على السرير وقرب منها وطبع قبله سطحيه على شفتيها ثم تعمق فيها
حنين بعدته : احمد
احمد: همم
حنين : بقولك هنام عشان نقوم بدرى ها
احمد: وماله ايه المشكله
اقترب منها وعاود تقبي.لها بخفة وهو يقترب اكثر
وحنين تحاول ابعاده
احمد: لا وإحياتك ده انا مستنى بقالى كتير اويي
حنين : احم..قاطعها بقبل.له اخرى ثم انتقل لعنقها
وغرقا معا فى بحور عشقهم ❤️
_______________________
: حمدالله على السلامه ما كنت تيجى الفجر بالمره
حسن : انتى لسه صاحيه وبعدين فجر ايه ده الساعه لسه ١٢
مريم : وهى ١٢ دى مش نص الليل ولا انا بيتهيئلى
حسن : لا بيتهيئلك يا حبيبتي
مريم : ولا انت حالك مش عاجبنى خالص فيك ايه
حسن : هيكون مالى يعنى بحب يا مريم بحب
مريم : حبك برص ولما انت واقع لشوشتك كده مبتاخدش خطوه ليه
حسن : خطوه ايه مش لما اتأكد الاول منها ان كانت بتحبنى ولا لا
مريم : يا نصبتى انت لسه متأكدتش امال بتعمل ايه كل ده ها
حسن : مش عارف الصراحه
مريم: طب تعالى اقعد اما اقولك
حسن : وأدى قعده قولى
مريم: انت لما بتشوفها بتحس بإيه
حسن بتفكير : بحسن ان قلبى بيرقص وانه قلب عيل صغير بالظبط لما بيجيله لعبة جديده او ..مش عارف احساسى مبعرفش اوصفه وقتها بس بحس بفرحه
مريم : امم طب هى لما بتشوفك بتبقى عامله ازاى
حسن : بلاحظ ان عنيها بيبقى فيها فرحه شويه وشكلها بيبقى خجول اوى وبلاحظ ارتباكها
مريم : كده تمام يبقى تاخد خطوه خلاص
حسن : بجد يعنى هى بتحبنى
مريم : مش بالضبط بس الى فهمته انها مياله ليك وده اكيد بيبان عليها المهم انها متقبلاك مش كارهاك متقلقش
حسن : بجد ربنا يخليكي ليا يا حبيبتي
مريم بسعادة لسعادة اخيها : ويخليك ليا يا حبيبي ويسعدك يارب ويلا بقى عايزه افرح بيك
حسن: خلاص هتفرحى بيا متقلقيش
___________________________
: و ده كله عشان التعيين ليه هى هتقبض كام
محمد: الله واحنا مالنا بقبضها ما براحتها تشتغل ولا متشتغلش
ريهام : اه براحتها بس انا لو جيت اقولك عايزه اشتغل هتقولى لا اقعدى فى بيتك مع ولادك اشمعنا هى بقى
محمد: بالضبط ده الى هقولهولك هى حره جوزها راضى تشتغل ولسه مخلفتش وبعدين اكيد هتتعين فى مدرسه قريبه مننا يعنى مفيش مسئوليات واقفلى على الموضوع ده يلا عشان انا عايز انام
ريهام بغل : فعلا مخلفتش ومرتاحه وهتشتغل وجوزها بيعملها الى هى عايزاه
بصت للتليفون وضحكت : اما نشوف هتفضل على حالها ده ولا لا
_____________________
جه تانى يوم احمد وصل حنين للمدرسة الى هتشتغل فيها وقدم ورقها للمدير وسابها عشان يروح شغله وهى اخدت جولة فى المدرسة وشافت الولاد والفصول واتعرفت على المدرسين الى معاها والمدير قالها انها هتشتغل اسبوعين كمدرس احتياطى لعند ما ورقها يجهز وتتثبت
بدأت حنين اول يوم ودخلت للاولاد وشرحتلهم واستنت لاخر الدوام عشان تتصل على احمد يعدى عليها
_____________________
: احمد احمد احممممد
احمد : ايييه يابنى انا مش عارف ايه قصتك انت وحنين عايزين تطرشونى ولا ايه
حسن : طب ده ملفتش نظرك لحاجه
احمد: قصدك ايه ياض انى مبسمعش
حسن : لا انا مقولتش حاجه ولا كأنك سمعت حاجه بقولك
احمد: اخلص
حسن: ايه الاسلوب ده ..المهم.. انا عازم نفسي عندك النهارده
احمد: ده انت استحلتها بقى انا مش لسه عازمك امبارح
حسن : لا دى عزومه من نوع تانى
احمد: ازاى
حسن : هتفهم بعدين المهم استنانى على ٨ كده
احمد: حاضر يا اخويا بس تمشى بدرى متبقاش ضيف رخم
حسن : حاضر هبات عندك النهارده
احمد ضربوا على قفاه و ضحكوا مع بعض
__________________________
خلصت حنين واتصلت بأحمد
حنين : ايوه يا حبيبي انا خلصت ربع ساعه والجرس يضرب ..هتيجى امتى
احمد: وانا خلصت برضه لما اوصل هتصل بيكى
حنين : تمام ماشى هستناك
احمد: خدى بالك من نفسك ..سلام
قفلت معاه وقعدت مع باقى المدرسين الى معاها واتعرفت عليهم وكان فيهم واحده من سنها اتعرفت عليها اكتر وبقوا صحاب بعدها الحرس ضرب والولاد روحوا وطلعت حنين تستنى احمد قدام المدرسة ووقفت معاها البنت الى اتعرفت عليها واسمها سلوى
سلوى : فى حد هيعدى عليكى
حنين : ايوه جوزى
سلوى : تمام هقف معاكى لعند ما يجى عشان متقفيش لوحدك
حنين : طب ليه تتعبى نفسك انتى ساكنه فين
سلوى : انا بيتى فى الشارع الجاى ده المكان مش بعيد خالص
حنين : طب حلو قوى مش هتاخدى وقت ولا مواصلات
سلوى: هو اه حلو وخصوصا لو فى حاجه مهمه بس انا بعيد عنك بكره الصحيان بدرى فهتلاقينى اخر واحده تيجى هه
حنين : اصلا
ضحكوا سوى وقعدوا يتكلموا لعند ما احمد وصل
نزل احمد وراحلهم
احمد: السلام عليكم
: وعليكم السلام
حنين : اعرفك احمد جوزى
سلوى : اتشرفت بحضرتك
حنين : ودى استاذة سلوى معايا هنا فى المدرسة
احمد: اهلا بحضرتك
بص لحنين : يلا احنا عشان نمشى ..اتفضلى معانا هنوصلك
سلوى : لا ملوش لزوم انا بيتى هنا فى الشارع ده اتفضلوا انتم معايا
حنين : حبيبتي تسلمى ربنا يخليكى
سلوى : ماشى بس المره الجاى مفيش رفض عايزين حاجه السلام عليكم
احمد و حنين : وعليكم السلام
مشت سلوى واحمد اخد حنين وركبوا العربيه ومشيوا
احمد: ها يومك كان عامل ايه
حنين : حلو اوى بجد والفصل الى هدرسله الولاد الى فيه كويسين
احمد: ربنا يستر ده بس عشان مدرسه جديده اسألينى انا
حنين : متخوفنيش بقى انت عارف انا خلقى ضيق لا هم اكيد هاديبن وشطار
احمد بضحك : طب خلاص يا ستى نبقى نوسعلك خلقك ده شويه بعد كده
وصلوا ودخلت حنين البيت وراحت لحماتها
حنين : مامااا
الام بخضه : ايه فى ايه خير
حنين بضحك وهى بتحضنها : ايه مالك اتخضيتى كده ليه مفيش حاجه
الام ضربتها على كتفها : يا جز.مه خضتينى قوليلى عملتى ايه
حنين : كان يوم تحفه هو اه الشغل هيبقى متعب بس انا مبسوطه اوى بالجو وبالولاد وخصوصا الصغيرين
الام : ربنا يسعدك يا حبيبتي وينولك اعلى المراتب
حنين : اايوه بالضبط اهو انا عايزه مرتبه دلوقتى وياريت مخده
الام بضحك : يلهوى انتى فهمتى ايه مش المراتب دى
حنين : اى حاجه مش مهم المهم انام
احمد: يا بنتى كفاية نوم انتى داخله على فرهده ولازم صحيان بدرى رجعتى لايام المدرسة تانى
حنين : بص انا مقدرش اسيب النوم ده حبيبييي
احمد: مفيش فايده برضه
الام : طب يلا ناكل الاول وبعدين ابقى نامى
احمد: اه صحيح انا عازم حسن النهارده بليل او هو الى عازم نفسه
حنين : عازم نفسه بجد ..طب امتى
احمد: على ٨ كده فحهزوا نفسكم على عشا بقى
الام : وماله يا حبيبي يجى يشرف بس غريبه شويه
احمد: ولا غريبه ولا حاجه تلاقيه جاى يقعد معايا شويه
حنين : طب خلاص طلاما بليل هحهز انا عشا وهنا تساعدنى
الام : خلاص ماشى يلا عشان ناكل سوى
هنااا حطى الاكل
حتين : هروح احط معاها
جت هنا حطت الاكل وحنين ساعدتها وأكلوا كلهم وبعدين احمد اخد حنين وطلعوا شقتهم
حنين : انا هدخل انااام شويه وهبقى اصحى على الساعه اربعه خمسة عشان اجهز الاكل تمام
احمد: تمام يا حبيبتي تعالى ندخل ننام شوية وهبقى اصحيكى انا هوبااا
شالها احمد وحطها على السرير وراح يغير هدومه
احمد: بس تصدق.. حنين
راح احمد نحيتها لقاها نامت قعد يضحك عليها وعدلها كويس على السرير وفكلها طرحتها : يا ربى ده كله من يوم واحد بس امال هتكملى ازاى
سابها احمد ودخل اخد شاور وطلع نام جمبها واخدها فى حضنه
_____________________________
: مريييم
مريم : اييه فى ايه مالك
حسن : البس دى ولا دى
مريم بصت على حسن كان ماسك بدله رمادى وبدله سوده
: امم لا خليك فى الرمادى دى سيبك من السوده
حسن : تمام طب والكرافت
مريم : بلا ش كرافت احسن انت مش رايح الشغل يعنى خليك كاجوال شويه
حسن : خلاص ماشى طب يلا اجهزى انتى لسه مجهزتيش
مريم : انا بقول بلاها انا اروح دلوقتى خلينى المره الجايه
حسن : لا مقدرش اروح من غيرك تعالى معايا
مريم بضحك: انا خلفتك ونسيتك خلاص هاجى معاك
______________________
احمد قام وصحى حنين من النوم
قامت حنين ودخلت اخدت شاور ونادت هنا تساعدها وبعدين قعدوا يجهزوا الاكل
هنا : طب ليه جاى النهارده يعنى فى حاجه
حنين : معرفش هو جاى يقعد مع احمد بس طلاما حاى بليل يبقى لازم عشا
هنا : تمام انا خلصت دول فى حاجه تانيه
حنين : اه تعالى
دخل احمد المطبخ : ها خلصتوا
حنين : اه قربنا نخلص اهو جه ولا لسه
احمد: خلاص على وصول انا هنزل انادى ماما لانه جايب اخته نتعرف عليها
حنين بحيرة : جايب اخته
احمد: ايوه قال يعنى بقالها كتير ومتعرفناش على بعض وكده فجايبها يعرفها علينا
حنين : امم تمام نادى ماما وبالمره نادى محمد عشان تتعرف على العيله كلها بقى
احمد بضحك : وماله
حنين بصت بشك وبعدين بصت لهنا شويه وكملت معاها
جت مامت احمد ومحمد وبعد شوية سمعوا جرس الباب
راح احمد يفتح الباب وقابل حسن واخته مريم
احمد: اهلا وسهلا اتفضلوا ايه ده يابنى شوكلاته امبارح والنهارده
حسن بضحك : معلش بقى ايه هتتبتر
احمد: طب ادخل يا غنى تعالى
حسن : اعرفك اختى الكبيره مريم وده احمد يا ستى اعز صحابي
مريم : اهلا وسهلا اتشرفت بمعرفتك
احمد: اهلا بحضرتك نورتينا اتفضلوا تعالوا
دخل احمد ووراه حسن ومريم والكل سلموا على مريم ورحبوا بيها هى وحسن
مريم سلمت على هنا وغمزت لحسن
حسن ضحكلها بفخر لانها عجبتها
احمد: اتفضلوا يا جماعه العشا
حسن: لا عشا ايه ملوش لزوم
احمد: لا ملوش لزوم ايه دى حنين كانت تق.تلنا دى عامله العشا عشانك مخصوص و عشان مدام مريم
حسن : لا طلاما كده ناكل احسن
الكل ضحك على حسن وبعدين قعدوا يتعشوا خلصوا عشا وبعدين قعدوا كلهم مع بعض يتكلموا
حسن : احم انا اتشرفت جدا يا جماعه انى قاعد معاكم الصراحه وفى موضوع مهم جاى عشانه بصراحه ف ندخل فى الموضوع علطول
احمد : ايه يابنى انت هتخطب
الام : اتفضل يابنى قول الى عندك
حسن : اي ..هو ..بصراحه يعنى
احمد: حسن احنا بنام بدرى خلص
محمد: ما تسيبه يابنى يتكلم اتكلم يا حسن احنا سامعينك
حسن : بصراحه يا محمد انا جيت النهارده عشان ..
مريم ض.ربت راسها بقلة حيلة على شكل حسن
الام : اتكلم يا حبيبي فى ايه بس
حسن بسرعه : بصراحه انا جاى اطلب ايد هنا بنتكم
كلهم اتفاجئوا وبصوا لبعض واولهم احمد الى اتصدم وبص لحنين الى كانت فاتحه بوقها من الصدمه وبصوا كلهم لهنا وكأن اتكب عليه مية ساقعه
مريم : ااا ايوه يا جماعه احنا جايين النهارده نطلب ايد بنتكم هنا لحسن اخويا وطبعا انتم عارفين حسن كويس ف عايزين رأيكم ورأى هنا فى الموضوع وممكن تفكروا واحنا هنستنى موافقتكم
حسن : او خير البر عاجله وتقولوا رأيكم النهارده
مريم خبطت حسن عشان يسكت
حسن : قصدى يعنى براحتكم الرأى رأيكم
حسن بص لهنا الى كانت لسه فى صدمتها ومش قادر يحدد هى مبسوطه ولا زعلانه
حسن: احمد قولتم ايه
: وانا مش موافق .
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية حنين واحمد)
