رواية حلم بعيد الفصل الأول 1 بقلم أماني السيد

رواية حلم بعيد البارت الأول

رواية حلم بعيد الجزء الأول

رواية حلم بعيد الحلقة الأولى

حسن: بغضب انتى بتقولى اى
سندس: بعياط اللى سمعته يا حسن وبابا موافق
حسن: ازاى، احنا مش ما بينا اتفاق وانا متفق مع باباكى انى اول ما اتخرج هاجى نحدد معاك شبكه وفرح علطول
اعرفكم
حسن فى اخر سنه فى كليه طب وسيم اما سندس كليه تربيه ومخلصه بتلبس خمار ملتزما جدا وبنحب حسن حسن كان جارهم واتفق مع باباكى انه اول لما يخلص كليه يتجوزها ويسافرو بس الظاهر باباها مصدقش الاتفاق
حسن: ايوه يعنى اى طيب اقفلى انا هاجى
سندس: بعياط وخوف استنى يا حسن بابا تعبان ومش حمل زعله يموت فيها
حسن: بغضب انتى بتقولى اى انتى حب خمس سنين تقوليلي استنى عايز يجوزك….، تقوليلي استنى ولا انتى الكلام جاى على هواكى علشان واحد معاه فلوس ولا اى
سندس: بصدمه انت بتقول اى انا عمرى ما حبيت ولا احب غيرك بس انا خايفه بابا يروح فيها واعيش طول حياتى بذنبه مقدرش
حسن : هدى شويهطيب انتى عايزاني اعمل اى دلوقتى ابوكى عايز يبيعك علشان الفلوس
سندس: اتصدمت من الكلمه وكان الكلمه جات على جراحهااو على الحقيقه اللى هيا بتحاول متشوفهاش … انا انا اسفه يا حسن مع السلامه
حسن: سندس … انا …… قفلت التليفون
ام حسن (منال) : مالك يا حسن سمعاك بتزعق اوعى تكون اتعاركت مع سندس البنت غلبانه وتتمنى لك الرضى ترضى
حسن: لو سمحتى يا ماما سبينى دلوقتى
منال ؛ مالك يا حبيبى
حسن ؛ قعد على الكنبة مفيش يا ماما
منال : لاااا وقعدت جنبه انا لازم اعرف ابنى حبيبى الوحيد ماله احكيلى بس ومش هتندم
حسن: بص الامه بعياط سندسوتضيع منى
منال اتخضت مالها يا حبيبى خضتنى تعبانه ولا اى يلا نروحلهابسرعه دى جنبنا اهى
حسن: اقعدى بس يا ماما مش تعبانه
منال: امال فى اى وانت بتعيط لى
حسن: أبوها هيجوزها
منال: يلهوى يعنى اى ازاى يعنى هي عارفه كويس حسن بيحب سندس ومتعلق بيها قد اى وحب خمس سنين مش شويه
طيب اهدى بس وفهمنى اى اللى حصل وازاى
حسن : اتقدملها واحد معاه فلوس وأبوها موافق عليه و شايف انه الاحسن مش عارف انا اى اللى بيحصلى
منال : اهدى بس وإن شاء الله تتحل
❤❤❤❤❤❤
عند أهل سندس
ام سندس ( ايمان) : بتخبط على الباب يا سندس يا حبيبتى ماكلتيش حاجه من الصبح …. يا سندس ردى عليا
سندس: بعياط وزعيق مش عايزه حاجه ابعدو عنى بقى
ايمان: يا حبيبتى هتتعبى كده طيب افتحى ونتكلم
سندس: بعياط لا يا ماما معلش
ابو سندس( سعد) سيبيها ان شاء لله تتكسر رقبتها لو عملت اى حتى هتتجوزه انا عارف مصلحتها اكتر منها مش تقولى حب وكلام خايب
ايمان: بس مينفعش البنت مقرى فتحتها والناس
سعد: انتى تخرصىخالص والناس انا هعرف اتعامل معاهم احنا لسه على البر
اختها( ريماس)؛ خلاص يا ماما اهدى واخدتها إن شاء الله تتحل مش عارفه والله بابا ماله واى اللى
حصله مع انه مش محتاج وشغال موظف في الشركه ومرتبه كويس اى اللى خلااه باصص الفلوس انت كده
سعد: ضربهابالقلم لأول مره انتى مش متربيه
ريماس : حطت ايديها على وشها بعياط ليه يا بابا كده انت اول مره تعملها
سعد: بصلهابزعل وتوتر انتى اللى اتكلمتى بقله ادب ومشى وسابهم
كل ده وسندس سامعه وسمعت هبدت البابعرفت انه مشى طلعت سندس وحضنت ريماس انا اسفه يا حبيبتى وعيطت
ريماس : عيطت هيا كمان وشددت على حضنها
ايمان: انا بجد مش عارفه فى اى فى يوم وليله اى اللى حصل الابوكو وحضنتهم حقكوعليا يا حبايبى
عند حسن : كالعاده راح الكليه بتاعته وحاول يقابل سندس بيرن عليها ومش بترد
حسن: بعت فويس سندس انا عارف انى جرحتك بالكلام بس صدقينى مكنش قصدى انا لو كلمتك كده فده بسبب صدمتىيا سندس انا اسف
سندس: سمعت الفويس ومردتش
حسن: انا وافقت على العريس يا حسن
حسن: جحظت عينه نعممم انتى بتقولى اييييي