رواية حطمت كبريائه الفصل السادس والعشرون 26 بقلم ندى الشيمي
رواية حطمت كبريائه الجزء السادس والعشرون
رواية حطمت كبريائه البارت السادس والعشرون
رواية حطمت كبريائه الحلقة السادسة والعشرون
فى طريق كان يسوق مراد وماسك الموبيل بيكلم راجل بيدله على مكان ابتسام .
وصل فى مكان مقطوع خاليآ تماما من الناس وطلعوا اربع رجال خدوه ودخلوه ووجد ابتسام تحاول الصراخ بإسمه ولكن لم تستطع من اللاصقة
مراد : متخافيش انا معاكى
اخذو مراد كتفوه جمب ابتسام
دخل رحيم بغرور
رحيم : اخيرا وقعت تحت ايدى وعرفت الطعم اللى اجيبك منه للدرجادى غاليه عليك اوى علشان تضحى بعمرك
مراد : ملكش دعوه بيها كلامك كله يكون معايا يلا فكها وخليها تروح ادينى جتلك برجليه
رحيم : هاهاها ضحكتنى يا مراد معقول اسيب القمر ده يمشي كده بالسهولة دى
مراد بغضب : بقووولك سيبها
رحيم طلب من رجالته يهج*مو عليه وبدأو بالض*رب فى مراد بقوة شديدة لدرجه ان كل حته فى جسمه بتنزل دم
حاولت ابتسام ان تشيل اللاصقة ونجحت فى ذالك وصرخت : مرااااااد سيبوه حرام عليكم
مراد وهو بين*ضرب : متخافيش وقام مراد وحاول ان يضر*بهم ونجح فى ذالك ولكن الكترة تغلب الشجاعة
رحيم : كفاياه كده انهاردة وذهبوا وتركوهم دون ان يربطوهم فالمكان مغلق من جميع الاتجاهات وعليه حراسة مشدده
رقضت ابتسام نحو مراد للطمأن عليه
ابتسام وهى تبكى : انت كويس
مراد وهو يمسح دموع ابتسام : ايوة كويس
ابتسام بصدمه : ايه الجرح اللى على صدرك ده
نظر مراد على صدرة ولكن تخمل الالم لكى لا تخف عليه
مراد : عادى جرح بسيط
ابتسام : جرح بسيط ايه بس دا انت بتنزف منه جامد
وقطت التيشرت بتاع مراد واخذت تمسح الدم اللى حوالين الجرح
ابتسام بخوف عليه : طيب اعمل ايه دلوقتى مفيش معقم اعقم الجرح ولا فى شاش اووف
مراد بابتسامة بسيطة : قولتلك متخافيش جرح بسيط قوليلى عملوا فيكى حاجة ؟!!
ابتسام : لاء
مراد : طيب كويس
ابتسام : انا جعانة
مراد رفع حاجبة : جعانة !!! انت ليكى نفس تاكلى بعد اللى حصل
ابتسام : اه
مراد : جاكى أوه يا مفجوعة
ابتسام : طيب شوفلى حل
مراد : انا اعملك ايه يعنى انت محسسانى اننا مخطوفين فى فندق خمس نجوم
ابتسام : انا هتصرف اومال طول بعرض بعضلات بحلاوة على الفاضي يعنى
مراد : اقدملك عضلاتى مثلا تكليهم
ابتسام حاولت كتم ضحكاتها
وبدأت فى تنفيذ الخطة
ابتسام بصوت عال : فى حد هنا ؟
دخل رجل صغير فى السن ومفتول العضلات قال لها : نعم
ابتسام : نعم الله عليك اسمك ايه
الرجل بفرحة وغرور : انا اسمى علاء
ابتسام بدلع : اسمك حلو اوى يا علاء
علاء بفرحة : ربنا يخليك يقمر وانت بقا اسمك ايه
ابتسام : ابتسام
مراد بغضب كاد ان يفتك بعلاء هذا : فى ايه ما جبلكم كوبايتين لمون احسن
ابتسام نظرت لهو بغضب
علاء : اسكت انت ما تتكلمش
ابتسام : سيبك منه ركز معايا انا
علاء : ما انا مركز معاك يا حلو
ابتسام : طيب ممكن خدمه
علاء : انت تؤمرى
ابتسام : تجبلى اكل وياريت وجبتين علشان جعانة اوى
علاء : بس كده دقيقة وتلاقى الاكل عندك
مراد قاعد والنار الغيرة بتاكله
ابتسام بدلع : مرثي
خرج علاء وذهب مراد اليها بسرعة ومسك ايدها بقوة
ابتسام بألم : أه سيب ايدى
مراد : عارفة لو كلمتى راجل تانى بالمياصة دى هقتلك
ابتسام : حاضر بس سيب ايدى تركها وذهب بعيد عنها .
فى منزل عبدالله
فجر تبكى : بابا هى ابتسام فين دا كله انا خايفة عليها قوة
عبدالله : ربنا يطمنا عليها وانا هموت من الخوف عليها وبرن على حازم تليفونة مغلق ربنا يستر يا بنتى .
فى مكتب
كان حازن يحاول الوصل الى المكان من خلال تليفون مراد
ولم يتوصل الى المكان حتى الان بسبب الشبكة
فى مخزن
دخل علاء ومعه الوجبتان اللى طلبتهم ابتسام
علاء : خدى بالهنا والشفا
ابتسام نظرت الى مراد بخوف وقالت : شكرا
خرج علاء
ابتسام : يلا علشان تاكل معايا
مراد : كلى انت مليش نفس
ابتسام : ممكن تركن تكبرك وغرورك على جمب وتتواضع وتاكل معايا
مراد : انا مش متكبر الزمن هو اللى خلانى كده يا ابتسام كل واحد ليه ظروفه والناس بتاخد الظاهر وبس
ابتسام : طيب تعالا كول وبعد كده نحكى
مراد اكل مع ابتسام وانتهوا
ابتسام : قولى بقا ايه الظروف اللى غيرتك كده ، كانت ابتسام تود ان تسمع منه هو القصة اللى حصلت معاه
مراد بحزن وبدأ بالدموع تتجمع فى مقله عينه : انا اللى حصلى محدش يقدر يستحمله يا ابتسام …………
قص لها كل ما حدث
مراد : بس حتى لما اعترفتلك بحبي ليكى قررت افتح صفحة جديدة وحاولت اقنع نفسي ان مش كل الناس زى بعض بس جيتى انت وكسرتينى من الاول وجديد
ابتسام بدموع : انا اسفة
واخذته فى حضنها
ابتسام : بس انت لازم تتغير يا مراد لازم
مراد رفع رأسة من بين احضانها : لو اتغيرت هتوافقى بيا
ابتسام بفرحة : طبعا
مراد فرح كثيرا ونامت ابتسام على رجل مراد
فى الصباح
استيقظوا على نور الشمس الساطع
دخل رحيم وتفاجأ بان مراد سمح لإبتسام بان تنام على رجلة لانه يعرف مدى تكبرة وغرورة
رحيم : قوموا
مراد بأعين ناعستين : يعنى خاطفنا وكمان مش مخلينا ننام براحتنا دا انت خاطف غلس اوى
رحيم : انت بتسطعبط يا مراد قوم انت والبرنسية اللى معاك يلا
افاقت ابتسام على اصواتهم العاليه
ابتسام : خير فى ايه على الصبح
رحيم : فى ان حبيبك هيت*قتل قدام عينك
ابتسام بفزع : ايييه
اخرج رحيم المسدس
ابتسام : لا اقت*لنى انا مش هو
مراد : خليكى على جمب انت
ابتسام بعياط : ابوس ايدك سيبه
وفجأه سمع صوت ضرب نار بالخارج ودخل حازم بالرجالته
رحيم : نزلو سلاحكم وإللى هتقولو عليهم يا رحمان يا رحيم حازم لم يبالى وهجم عليه ورحيم ضرب رصا*صة عشوائيه جت فى ابتسام
مراد بصدمه : ……
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية حطمت كبريائه)
