رواية حب من النظره الاولى الفصل الرابع 4 بقلم دنيا محمد
رواية حب من النظره الاولى البارت الرابع
رواية حب من النظره الاولى الجزء الرابع
رواية حب من النظره الاولى الحلقة الرابعة
داخلت نور الاوضه وواقفة قدام المرايا حاولت تشيل الطرحه معرفتش فضلت تحاول يجى ساعه وفى الاخر زهقت وقاعدة على السرير وبتسال نفسها هو فين خالد كل ده
خالد: فى اوضه الملاكمه وبيضرب بكل عصابيه خلص وطلع الاوضه كان فاكر نور نامت فتحت الباب
نور: انت فين كل ده قلقتنى عليك بقالى 3ساعات بستناك
خالد: وانتى تستنينى ليه اصلا
نور: بستغراب ليه بتتكلم كدا وبعدين أنا معرفتش افك الطرحه ممكن تشلهالى
خالد: مش شغلتى اتصرفى وشليها لوحدك
نور: قامت واقفت جنبه ومسكت ايده خالد فى ايه بتتكلم معايا كدا ليه
خالد: بعد شويه وقالها متحوليش تقربى منى تانى
نور: بتوتر مكنش قصدى أنا بس بحاول افهم انت فيك إيه مالك متغير ليه فى حاجه حصلت
خالد: أنا مصدع وعايز أنام هطلع انام فى بلكونة الأوضة
نور: هتنام فى البلكونه ليه
خالد: أنا حر واتعودى على كدا علطول مفهوم
نور: لما انت مش طايقنى كدا اتجوزتنى ليه؟
خالد: بعصبيه علشان اخد حقى وارد كرامتى كان لزم انتقم واطفى النار اللى فى قلبى
نور: بصدمه أنا مش فاهمه اى حاجه خالص
خالد: مش مهم أنا طالع بره
نور: جرت على الباب مش هتطلع غير لم افهم الأول اظن أنا من حقى اعرف انت اتجوزتنى ليه
خالد: ضرب ايده فى المرايا سيبنى فى حالى أنا على أخرى
نور: انت بتعمل كدا ليه أنا هتجنن وافهم حرام عليك
خالد: قعد على الأرض وعيونه مليانه دموع علشان اخد حقى منها
نور: من مين
خالد: من أنجى
نور: تاخد حقك من أنجى ليه وايه علاقه أنجى بجوزنا
خالد: أنجى كانت خطبتى
نور: بصدمه خطبتك وقاعدة على الأرض من الصدمه خطبتك ازى يعني ولم هى كانت خطبتك اتجوزتنى ليه
خالد: علشان انتقم منها واوجعها زى ما وجعتنى
نور: دموعها نزلت وأنا ذنبى إيه
خالد: عارف انك مكليش ذنب أنا كمان مكنش ليه ذنب انها تخونى وانهار من العياط بس حب 20 سنه خانتنى من يوم ما اتولدت وأنا اشتلتها على ايدي وانا حبتها عشت معها كل مراحل عمري طفوله مراهق كل حاجه عمرى كله معاها وفى الاخر كانت النتيجه خيانه عارفه يعنى ايه خيانه يعنى سكينه فى ظهرى قلبى اتقسم نصين من يومها وأنا بموت فى اليوم الف مره وكمل كلام عارفه أنا بكره اليوم ده اووى نفسى انساه انسى كل حاجه حصلت فيه
فلاش باك من 4 شهور
خالد: الو يا حبيبتي انتى فين وحشتيني اووي
أنجى: أنا بره مع واحده صاحبتى بعمل حاجه
خالد: طب هتتاخرى أنا محضرلك مفاجأة
أنجى: مفاجأة إيه
خالد: جبتلك فستان الفرح خليت أشهر مصمم ازياء يعمله ليكى بنفسه شبه فساتين الاميرات بجد هتبقى ملكه فيه
أنجى: بخنقه طيب هقفل أنا دلوقتى هكلمك بعدين باى
ندى: صاحبة أنجى: هتعملي ايه دلوقتي
أنجى: بعياط مش عارفه خالد لو عرف انى حامل هيموتنى
ندى: أنا لغايه دلوقتي مش مستوعبه انتى ازى عملتى كدا
أنجى: خالد كان مسافر وأنا كنت بحب اخرج واسهر واتعرفت على حمزه فى في الديسكو وبعدها حصل اللي حصل
ندى: طب حمزه عرف إنك حامل
أنجى: اه الحيوان سمعنى كلام زى السم وقالى أنه ملهوش دعوه
ندى: طب هتعملى إيه انتى فرحك قرب
أنجى: لزم اخلص من الحمل ده فى اسرع وقت أنا كلمت بنت وقالتلى على دكتوره فى مكان شعبى هتعملى العمليه
ندى: بس الموضوع ده خطر
أنجى: مفيش قدامى حل تانى يلا تعالى معايا
ندى: هى دى العياده دى شكلها مقرف اوووى خلينا نرجع
انجى: معنديش وقت لزم اخلص لو سمحتى كان فى حجز باسم أنجى مصطفى
السكرتيره: ايوه يا اختي خشي انتى اللي عليك الدور
دخلت أنجى وعملت العمليه وحصلها نظيف شديد اووى
الدكتوره: بقولك ايه انتى لازم تاخدي صاحبتك من هنا وتمشي فى اسرع وقت
ندى: اخدها ازاي دي بتموت اعملي اي حاجه ابوس ايدك
الدكتوره: ما ليش دعوه انت عايزها تموت عندي هنا ولا ايه ده هتجيب لي نصيبه خمس دقائق وتكونوا مشيتوا
ندى: بخوف وتوتر يا رب عامل ايه دلوقتي اتصرف ازاي لو سبتها هتموت انا لازم اكلم خالد هو الوحيد اللي هيعرف يتصرف
خالد: الو مين
ندى: أنا ندى صاحبة أنجى: الحقني يا خالد أنجى بتموت
خالد: بصدمه إيه انتى بتقولي إيه انتى فين أنا جايلك
وصل خالد مكان العياده وطلع جري فى ايه يا ندى ايه المكان اللي انتم فيه ده وانجي ايه اللي جابها هنا وبتموت ازاي انا مش فاهم حاجه
ندى: خالد ابوس ايدك خد أنجى دلوقتي وديها المستشفى وبعدين انا افهمك على كل حاجه
خالد: طب يلا تعالي معايا بسرعه واشتالها ونزل بيها وركبوا العربيه وساق بيها وطلعوا على المستشفى
خالد: هو فى ايه كل ده بقالها ساعه فى اوضه العمليات أنا عايز افهم اللى حصل وايه اللي وداكوا المكان ده
ندى: بتوتر احنا رحنا علشان أنجى تعمل العمليه
خالد: عمليه ايه ما كانتش تعبانه ومكلمها لسه من ساعه وبعدين عمليه ايه اللي ممكن تعمل في مكان زي ده
ندى: انجى كانت حامل
خالد: نزل الخبر عليه زي الصاعقه ايه التخلف اللي انتى بتقوليه ده انت ازاي تقولي كدا على أنجى انتى مجنونه
ندى: والله ده اللى حصل أنجى حامل من 3شهور من قبل ما انت ترجع من السفر
خالد: مصدومه مش عارف يصدق اللي هي بتقوله الصدمه دي خرج الدكتور
ندى: طمنى يا دكتور انجى عامله ايه
الدكتور: احنا عملنا العمليه وقفنا النزيف دي كانت هتموت حد ينزل طفل عمره ثلاث شهور دي مسؤوليه كبيره قوي فين جوزها على العموم احنا دلوقتي هننقلها اوضه الرعايه وشويه وتقدروا تشوفوها
خالد: واقف مصدمه ولا بيتكلم ولا بيتحرك ولا بيدي اي رد فعل فضل على الوضع ده وقاعد قدام الاوضه لغايه ما هي فاقت
الممرضه: استاذ خالد المدام فاقت
دخل وهو فيه كميه غضب وواقف جنبها وبصلها
خالد: ليه
أنجى: بتوتر وخوف أنا أنا
خالد: بصوت عالى وعصبيه وغضب لييبببببه خنتني ليه أنا تعملى فيا كدا عملتلك إيه ها ومسك ايدها جامد قوليلى قصرت معاكي في ايه حب وحبيتك حنان واديتك اهتمام وبهتم بيك عملت ليك ايه عشان تخونيني وازى ده انا اللى مربيكى كنتى ليكى الاب والاخ والصاحب والحبيبي انت اللي غلطت ولا انا اللي ما عرفتش ارد ليه رد عليا وليا قوليلى عملتى كدا ليبببببببه وفضلت يكسر فى الاوضه وراحه مسكه من ركبتها هموتك واخد حقى وفضل يزهق ويضرب فيها لغايه ما الدكتور دخل انت مجنون ايه اللي بتعمله ده لسه خارجه من العمليه ده ممكن تموت فيها
خرج خالد ركب عربيته وساق بسرعه جنونيه وصل عند جبل نزل من العربيه وقعد على الأرض وفضل يصوت ودموعه تنزل وافتكر كل اللى بنهم
أنجى: انتى ليه عملتى كده انتى ليه قولتى لخالد حرام عليك
ندى: انتى كنت بتموتى وكان لازم اتصرف
أنجى: يا ريتنى موت دلوقتي خلاص خالد مستحيل يرجع ليا ندى خرجينى من هنا بسرعه
ندى: طيب هروح اسال الدكتور لو ينفع تخرجى
وخرجت وراحت عند ندى فى بيتها علشان خايفه ترجع الفيله من خالد وعدى يومين على الوضع ده
المهدى: خالد بقى لي يومين قفل تليفون وما بيجيش الشركه ولا من البيت انا ما اعرفش الواد راحه فين
أم انجى: وانجى كمان بقالها يومين قاعده عند ندى صاحبتها اكيد في حاجه غلط
خالد: الو ازيك يا ندى قولى لى صاحبتك أنا مستنايها قدام باب الفيله بعد نص ساعه وقفل السكه
انجى: الحمد لله ان انت رضيت بتسمعني انا بقالي يومين بحاول ارن عليك وابعت لك ممكن تسمعني يا خالد
خالد: انا مش جايبك هنا عشان اسمعك انتى اللي هتسمعي كلمتين اللي هقولهم وبعد كده ما عادش في بينا كلام يا بنت عمي المهم دلوقتي ممنوع حد يعرف حاجه عن اللى حصل مفهوم
انجى: خايف علياو
خالد: بجمود لا طبعا بس خايفه على سمعه عيلتى خايف على ابويا وامك من الصدمه وبالنسبه لموضوع جوازنا فانت تخش دلوقتي حالا وتقولي ان انا مش عايزه اتجوز خالد علشان انا بحب حد ثاني
أنجى: بس أنا مبحبش حد غيرك أنا بس ضعفت
خالد: اخرسي بقا ما عدتيش تتكلمي كل ما بتتكلمي بتنزلي من نظره أكتر
نرجع تانى بقا لاحدثنا
نور: وانا ذنبي ايه في كل اللي انتى بتقوله ده ليه اتجوزتني
خالد: علشان انتقم منها وارد كرامتى
نور: وليه اخترتنى انا بالذات وليه مثلت عليا الحب
خالد: مثلت عليكى الحب علشان توافقي تتجوزي واخترتك انت بالذات لسببين السبب الاول ان انت بتكرهك قوي وانا كده هحرق قلبها اكتر بجوازى منك
السبب الثاني ان الكلب اللي هي خانتني معي ما بيحبش حد في الدنيا غيرك وانا كده حرقت قلبه عليكى وانتقمت منهم هم الاثنين
نور: انت ما انتقمتش منهم هم الاثنين انت انتقمت مني انا ظلمتني وخدعتني وبثلت عليا الحب واتجوزتني وليه كل ده انا ذنبي ايه انا عمري ما اسامحك على الوجع اللي انت وجعته ليا ده انت انكسر قلبك فقعدت تفكر ازاي تكسر قلب حد ثاني ما لوش اي ذنب
خالد: نور انا عارف ان انت ملكيش اى ذنب بس أنا كان لزم اخد حقى
نور: طلقني
خالد: انتى بتقولى إيه
نور: هو انت مجنون هو انت فاكر ان انا عايش معاك بعد كل اللي انت قلته ده فاكر ان انا عايش معاك بعد ما عرفت ان انت مثلت عليا الحب وخدعتني واتجوزتني بس عشان تنتقم
خالد: وانا مش هطلقك على الاقل دلوقتي ما ينفعش هبقى بوظت كل اللي انا عملته تعب الشهور ده كلها يروح على الفاضي
نور: انت ازاي اناني كده ما بتفكرش الا في نفسك وبس هتطلقني يا خالد غصب عنك وانا دلوقتي ماشيه
خالد: ماشيه رايحه فين ما فكرتيش في امك وانت راجعه لها فستان الفرح
نور: هحكي لماما كل حاجه واكيد ماما مستحيل تسيبني اعيش مع واحد غشاش
خالد: طب و سمعتك ما فكرتيش في الناس اللي هيلاقوك راجعه بيتك بالفستان الفرح ومهما تقولي ما حدش هيصدقك بس وقتها هتبقى سمعتك وحشه قوي وحياتك هتتدمر وامك اللي عندها القلب مش هتستحمل
نور: بعياط أنا بكرهك منك لله دمرت لي حياتي مش مسامحاك
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية حب من النظره الاولى)
