رواية حب لا ينتهي الفصل الثامن 8 بقلم زينب رشدي
رواية حب لا ينتهي الجزء الثامن
رواية حب لا ينتهي البارت الثامن
رواية حب لا ينتهي الحلقة الثامنة
ساره: تقصد ايه
سيف: اقصد هتخليه يحبك وبعدين تكسرى قلبه
ساره: برغم ان قولنا مش هندخل حياتنا الشخصيه فى الشغل بس هقولك حاجه واحده انا عمرى ما كنت كده
سيف: اومال ليه عملتى كده
ساره: انت بمعرفتك بساره تتصور ان ممكن اعمل كده من غير سبب
سيف: لقيت سبب واحد
ساره: واللى هو
سيف: حبك للفلوس
ساره بابتسامة حزن: تبقى معرفتنيش
دخل محمد قطع كلامنا
ساره: تعالا ي محمد
محمد: طلبتينى
ساره: ايوه تعال قول رايك فى فكره استاذ سيف
فضل سيف ومحمد يتكلموا مع بعض ويتناقشوا سوا وافقنا كلنا على الفكره
ساره:تمام كده
سيف: طالما اتفقنا هبدا في التنفيذ عن اذنكم
ساره: اتفضل
استنى انت ي محمد عيزاك
فضل سيف واقف متعصب من طريقتى وخرج
محمد: خير
ساره: مصطفى قالى ان………..
محمد: طيب وهتعملى ايه
ساره:مش عارفه أنا قولتله متقولش لاى حد لحد ما اشوف هصرف ازاى ويكون كمان وصل لحاجه
محمد: هتقولى لمستر عز
ساره: لا هقوله لما اشوف هعمل ايه
محمد: طيب ناويه تعملى اي
ساره:مش عارفه بس الاكيد مش هرجع اللى اتسرق مهما كان مين
محمد:كويس خالص بس مش هتقولي لسيف
ساره: فكرت اقوله بس بعدين غيرت راى عشان سيف من نوع اللى هيكبر الموضوع وهيخلى الكل ياخذ باله والسارق هيعمل حظره
محمد بابتسامة: عارفه شخصيته كمان اممم صح ماما وبابا كانوا عزمينك ي ستى عجبهم زوقك فى الهدايا
واصروا يتعرفوا على صاحبه الزوق الجميل
ساره: والله ملهوش لزوم التعب ده
محمد: ازاى بقا ده انتى عزيزه علينا
ساره: خلاص هشوف فاضيه امتى واقولك
محمد: ماشى يلا عن اذنك هكمل شغلى
عدا يومين فى الشغل مصطفى بيوصل للحقيقه وانا سيف دايما فى خناق وجبت لسلوى شغل فى الشركه والنهارده معزومه عند بيت محمد فى نهاية اليوم عدى عليا محمد
ساره بانشغال: اقعد ي محمد ربع ساعه وهنزل معاك
محمد: براحتك بس قوليلى وصلتوا لحاجه
ساره بفقدان امل: ولا اي حاجه لدرجه ان فكرت اراجع الورق تانى معا خايفه يكون غلط
محمد: مش معقول هو انا بكره ااه وبقول مش بيفهم بس بصراحه شاطر جدا في شغله
ساره بتنهيده: مش عارفه انا تعبت خالص
محمد: طبعا استاذ سيف مطلع عينك
ساره: ي لهوى بنتخانق اكتر من بنتكلم بهدوء
عدا دقايق والباب خبط
ساره بهدوء: ادخل ي سيف
محمد باستغراب: وانتى عرفتي ازاى
سيف بضيق: اهلا ي استاذ محمد شايف رجلك جايه على المكتب
محمد: والله ده شئ ميخصكش
سيف: على فكره انا مديرك
محمد ببرود: سعات العمل خلصت
سيف: كويس انك عارف اومال قاعد ليه
محمد: مستنى ساره عندك مانع
سيف: وده ليه بقا
ساره بملل: سيف كفايه قول عايز ايه
سيف بضيق: مفيش اصل كل الناس مشيت وانتى لسه قاعده
ساره: خلاص خلصت يلا ي محمد
وكالعاده خرج وهو مش طايق نفسه
محمد: ونبي سؤال وهموت واعرفه
ساره بشك: بخصوص سيف صح
محمد:اه منين لسه انتوا الاتنين بتحبوا بعض لا ده كمان ده بيعشقك وسبتوا بعد
ساره بغضب: وبعدين
محمد بفضول: ونبي السؤال ده بس اصل شكلكم بتحبوا بعض اوى واكيد فى حاجه حصلت عشان تتلغى
ساره: انا اللى لغيت الفرح قبلها باسبوع وسفرت ومن يومها مشفتهوش تانى غير لما رجعت
محمد باستغراب: ولغيتى الفرح ليه ايه السبب انك تلغى فرحك على اللى بتحبيه انا كنت فاكر مخطوبين وبس يعنى موصلتش لجواز
ساره: السبب بقا محدش يعرفوا في الدنيا ولا حتى اهلى الا شخصين (اقصد الدكتوره و جودى)
محمد: وسيف لغى الفرح من غير ما يعرف السبب
ساره: مكنش يقدر ميلغهوش عشان انا قولت مش هتجوز وسافرت على طول يعنى لو ملغهوش مكنش هيبقى فى عروسه اصلا وعشان كده هو لحد دلوقتى بيقول ان اننيه وبجرى ورا الفلوس
محمد: من معرفتى ليكى في سبب قوى لدرجه ان محدش يعرفه وسيف عارف كده والا كان اتجوز او حتى بطل يحبك او انتى كنتى حبيتى غيره
ساره:كفايه كلام فى الموضوع ده لو سمحت انا مبتكلمش فى الموضوع ده وحتى اهلى بطلوا يتكلموا معايا عشان بتعب بعدها
محمد: طيب يلا بينا هنتاخر
روحت اتغديت مع اهله اتعرفت عليهم طيبين جدا فضلت عندهم كتير وصحبت بنت اخوه وبعدين وصلنى البيت لما دخلت البيت لقيت عمر وبابا وماما قاعدين
ساره: مساء الخير
منى: ازيك ي حببتى
ساره: كويسه مالك ي عمر انت كويس
حبيب:مفيش ي حببتى عمر جاى يقعد معانا يومين
ساره باستغراب: ليه حصلت حاجه
عمر: هو لازم يبقى فى سبب عشان اقعد مع اهلى
ساره: ايوه اصل طالما اتجوزت وعايز تشوف اهلك المفروض تجيب الهانم معاك
سلوى: من الاخر متخانقين
ساره: اه وجاى تغضب عند اهلك
حبيب: ساره وبعدين
ساره: اسفه انا داخله اوضتى عن اذنكم
غيرت هدومى وطلعت الآب توب اراجع ورق الحسابات من تانى دخل عليا عمر
عمر: ممكن اتكلم معاكى
ساره: لو حاجه تخص مراتك لا
عمر: ما هو لازم افهم في ايه
ساره: انا اللى عايز افهم ازاى كنت بتحظرنى منها انت وسيف وفى الاخر تتجوزها وفي وقت قصير مع ان اهلك رافضين قولت ممكن بتحبها بس سمعت انكم دايما عايشين في خناق
عمر بتوتر: اى زوجين بينهم مشاكل
ساره بشك: اى زوجين لسه مكملوش كام شهر وكمان مراته حامل
عمر يتوتر: انتى تقصدى ايه
ساره: انت متوتر ليه
عمر بعصييه: مش متوتر وانا غلطان ان جاى اتكلم معاكى
ساره بحزن: دلوقتى اتاكد ان فى حاجه غلط لان عمر اخويا عمره متعصب عليا ولا يخبى عليا ودلوقتى اتفضل انا عايزة انام وخليك فاكر ان اختك ولو عايز تكلم انا موجوده
خرج وانا شك كبير ان عمر مش بيحبها ومجبور على الجواز بس ايه السبب
نمت وصحيت على الفجر صليت وفضلت اقرا قران لحد الصبح حسيت ان عايزه افكر نزلت اجرى وافكر هعمل ايه فى الشركه ومع عمر و سيف كلمتنى الدكتوره كنت لسه بجرى
ديما: لقيتك مش بتسالى قولت اسال انا
ساره: ازيك ي دكتور
ديما: مال صوتك
ساره: مفيش كنت بجرى عامله ايه
ديما: زعلانه منك مش بتسالى ولما اكلمك تقولى دكتور
ساره: والله متاسفه انا محتاجاكى بس مشغوله اوى
ديما بخبث: وانا حسيت وليا عندك خبر كويس
ساره: بجد قولى بدل الغم ده
ديما: انا نازله مصر معايا مؤتمر طبى وقاعده كام يوم
ساره: بجد ونازله امتى
ديما: بكره إن شاءلله
ساره: خلاص بكره اجى اخدك وكمان هتقعدى معايا
ديما: لا مش هينفع انا معايا شقه هناك اقعد فيها
ساره دخلت البيت: خلاص هشوفك بكره
ديما:حصلت معاكى حاجه
ساره بحزن: كتير
ديما: سيف برضو
ساره: مش هو بس
ديما: طيب خلاص لما انزل نتكلم عشان شكلك مش عارفه تتكلمى بااااى
حبيب: كنتى فين
ساره: بجرى هدخل اخد دش واغير وانزل الشغل اتاخرت
منى: استنى افطرى
ساره: لا مليش نفس عن اذنكم
منى بحزن: حاله بنتى مش عجبانى البنت حساها مكسوره و حزينه
حبيب: فى حاجه ومش قادر اوصلها
غيرت هدومى ونزلت الشركه روحت على مكتب مصطفى على طول
ساره: وصلت لحاجه
مصطفى: مش عارف حاجه غريبه
ساره: مصطفى انجز مبحبش المقدمات
مصطفى: اللى بيساعد المحاسب هو مدير حسابات الشركه اللى قبلى
ساره باستغراب: مش ده اللى طلب يشتغل فى فرع تانى
مصطفى: ايوه
ساره: تمام اوى تيجى انت واللى سرق ده ومعاك كل الورق على المكتب
مصطفى: طيب مدير الحسابات
ساره: لا مش وقته
روحت مكتبى وقولت لسكرتير يطلب سيف ويجبلى قهوه
سيف: ساره هانم بنفسها بتطلبنى
ساره بزهق: سيف مش وقته خناق في مشكله فى الحسابات و…………
سيف بعصبيه:وجاى دلوقتى مش بشتغل معاكى المفروض
ساره: سيف مش وقته انا مقولتش عشان اكون اتاكد والسارق ميخدش باله هو جاى دلوقتي لو سمحت مش عيزاك تتكلم
سيف: نعم
ساره: اوثق فيا
سيف: وثقت فيكى زمان ومكنتيش قد الثقه
ساره بحزن:عندك حق بس المراضي شغل
سيف: فعلا بينما قلبى تدوسى عليه عادى
ساره: كفايه بقا انا تعبت بكره تعرف السبب
سيف بحب مسك ايدها: ايه مانعك قولي السبب ايه السبب اللى يمنعك تتجوزينى
ساره بضعف: مش هقدر
سيف: قولى وصدقينى مهما كان السبب عمرى ما هضايق
ساره: للاسف انت هتضايق مش انا
سيف: يبقى بسبب جودى زى متوقعت
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية حب لا ينتهي)
