رواية جمعنا القدر الفصل الثاني عشر 12 بقلم زينب محروس
رواية جمعنا القدر الجزء الثاني عشر
رواية جمعنا القدر البارت الثاني عشر
رواية جمعنا القدر الحلقة الثانية عشر
فى الصباح
مروان و هو يمسك وردة ويداعب بها انف قدر : قومى يا كسلانة
قدر بتململ : اوعى يا ايسيل عايزة انام
مروان : 😂😂 تنامى ايه الساعة عشرة قومى
قدر بضجر : يعنى عشان قومتى قبلى هتقرفينى
مروان : 😂😂😂😂 ايسيل مين
قدر : مش هقوم وحلى عن نفوخى بقا
مروان بخبث : بقى كدا ماشى
مروان و هو يسكب فوقها الماء : انتى اللى جبتيه لنفسك
قدر بفزع : فى ايه انا بغرق بغرق حد ينقذنى بسرعة
مروان : 😂😂😂😂
قدر و قد لاحظت وجود مروان فى الغرفة وبيده دورق الماء : ايه اللى انت عملته ده
مروان : كنت بصحيكى
قدر : حد يصحى حد كدا
مروان : انتى اللى نومك تقيل بصحى فيكى بقالى ساعة وتقوليلى( و هو يقلدها )سبينى انام يا ايسيل 😂😂😂
قدر بغيظ : تقوم تصحينى كدا
مروان : خلاص بقا يا قدرى …… قلبك ابيض
قدر بخبث : يلا المسامح كريم اه صح فين ايسيل
مروان : نزلت تحت
قدر : طب وانت ايه اللى جابك هنا
مروان : وحشتينى جيت اصحيكى غلطان انا
قدر : ماشى وصحيتنى اخرج بقا
مروان : مش هتنزلى
قدر : هفير هدومى وهنزل وراك
مروان : ماشى متتاخريش والا هطلع تانى
قدر : لاء مش هتاخر يلا اخرج
مروان : ماشى و سار قليلا حتى وصل للباب
قدر : مروان توقف مروان و عندما دار رأسه شعر بماء على وجهه
قدر : 😂😂😂 كدا متعادلين
مروان بحدة : قدررر
قدر : ايه يا قلبى بهزر معاك
مروان وهو يقترب : بترديهالى يعنى ماشى
قدر : قلبك ابيض
مروان بتعصب مصتنع : ازاى تعملى حاجة زى كدا
قدر بخوف : انا انا
مروان : غمضى عينك
قدر : مروان انا والله ما اقصد
مروان : قدر بقولك غمضى عيونك
قدر اغمضت عيونها و لكنها فتحتها مرة اخرى عندما سمعته يضحك
مروان : 😂😂😂😂😂 هموت من الضحك كان لازم تشوفى نفسك
قدر بغيظ : انت بتضحك طب انا زعلانة منك
مروان : خلاص خلاص 😂😂 والله مش قادر
قدر بزعل: مروان اطلع بره
مروان : خلاص اسف
قدر : مش مسمحاك
مروان : خلاص بقا قولتلك اسف
قدر : بشرط
مروات : قولى
قدر : تودينى الملاهى وتجيبلى ايس كريم وعروسة كبيرة
مروان : …..الملاهى !؟….. طفلة
قدر و هى تضع يدها على خصرها : دا اللى عندى
مروان : ماشى موافق
قدر : اتفقنا وايسيل معانا
مروان : ماشى
قدر : يلا اخرج بقا عشان اغير
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى مكان اخر
مجهول 1 و هو يتحدث فى الهاتف : ايه يعنى ايه اتقبض عليه
……. : ……………….
مجهول 1 بعصبية : طيب اقفل باخبرك اللى زيك دى
مجهول 2 : مين اللى اتقبض عليه
مجهول 1 : مراد اخويا اتقبض عليه بسبب ابن الصياد
مجهول 2 : وابن الصياد ماله
مجهول 1: طلع شغال فى مكافحة المخدرات وبيخدعنا
مجهول 2 : مكافحة مخدرات ! احنا لازم نخلص منه فى اسرع وقت
مجهول 1 : متقلقش هنخلص منه وللابد
فى فيلا الصياد
نزلت قدر الى الصالون وجدت الجميع يضحكون
قدر : يا رب دايما
صباح : تعالى يا حبيبتى اقعدى جنبى وحشتينى
عامر : لاء تعال هنا جنبى
ايسيل : ولا جنبك ولا جنبها هى هتقعد جنبى
مروان : وتقعد جنبك ليه متقعد جنب جوزها
قدر : بسس انا هقعد فى النص جنب بابا وماما
وبعد ان جلست قدر
مروان : ايه رايك بقا يا بابا نخلى الفرح كمان يومين
عامر : يومين دى قليل اوى
صباح : لاء خليه كمان شهر عشان نلحق
مروان : هما اسبوعين
قدر :والدراسة
مروان : مالها
قدر : خليها بعد الدراسة على الاقل السنة دى
مروان : لاء هما اسبوعين
عامر : مفرقتش يا قدر
قدر : خلاص يا بابا اللى تشوفه
عامر : خلاص على بركت الله كمان اسبوعين
ايسيل : قدر انتى هتيجى الكلية النهاردة
قدر : اه انشاء الله
مروان : كلية ايه الساعة 11 و بعدين لسة انتى هتفطرى
ايسيل : المحاضرة الساعة 1
صباح : خلاص افطرى الاول وبعدين مروان يوصلكوا
قدر : حاضر
فى الكلية بعد ان اوصل مروان قدر وايسيل
قدر: فى ايه اللمة اللى هناك دى
ايسيل : مش عارفة
راندا من خلفهم : بيقولك حتة شاب ايه مز يخربيت جماله
قدر بخضة : راندا يخرب عقلك انتى رجعتى امته من إيطاليا
راند : من يومين
ايسيل : من يومين و مش بتسألى علينا يا واطية
راندا : والله كنت جايلكم بس ماما كانت تعبانة
قدر : الف سلامة
راندا : الله يسلمك
ايسيل : طب يلا عشان المحاضرة
راندا : استنى بس لما نشوف مين المز لاء و كمان جاى ب بعربية ايه .
قدر : يا ستى طب و احنا مالنا يلا ندخل
راندا : يلا
ذهبوا الى المحاضرة وجلسوا بجانب بعضهم ثم عم الصمت بالمكان
راندا : الحقوا دا نفس المز اللى كان بره
قدر : ممكن يكون دكتور جديد
ايسيل : ممكن بس ايه ده دا مشاء الله عليه قمر
قطع حديثهم الشاب وهو يعرف عن نفسه
عدى : انا الدكتور عدى المهدى هدرسلكم الترم ده بدل الدكتور عمر انا هنا زى اخوكم الكبير اى حد واقفلوا حاجة انا موجود مش هجبر حد يحضر و لو زهقتم وعايزين استراحة مفيش مشكلة بس وقت الجد جد
ثم بدأ بالشرح بطريقة سلسة لم يمل من شرحه الطلاب و احبوا طريقة شرحه
بعد ان اوصل مروان قدر وايسيل ذهب الى النادى
مروان : ازيك عاملة ايه
نادية : انا كويسة يا حبيبى اقعد
مروان : معلش اتاخرت عليكى بس كنت بوصل البنات للكلية
نادية : لاء ما اتاخرتش ولا حاجة قولى اخبار عامر ايه وصباح والبنات
مروان : كلنا كويسين مش ناقصنا غيرك يا عمتى
نادية : و موضوعك انت وقدر
مروان : الفرح كمان اسبوعين وانشاء الله هتحضرى
نادية : هحضر ازاى والخلاف دا يا مروان
مروان : انشاء الله كل حاجة هتتحل يا عمتى
نادية : يا رب يا حبيبى انا لازم اخد حق بنتى اللى حرقوا قلبى عليها وهى لسة مولودة مفكرين انى معرفش انهم ورا الموضوع
مروان : ان شاء الله يا عمتى …. مليكة و عدى اخبارهم ايه ؟
نادية : نزلوا من اسبوع .
مروان : نزلوا مصر ؟
نادية : اه و هيفضلوا هنا عدى اشتغل دكتور هنا فى الجامعة و مليكة كمان ورقها اتقبل بس تعبت النهاردة ومراحتش والنهاردة اول يوم ليها
مروان : يعنى عدى هنا وانا معرفش الواطى لما اشوفه
نادية : قال هيعملهالك مفاجأة
مروان : يعنى هو دلوقتى فى الكلية
نادية : اه هناك
مروان : هو بيدرس لهندسة صح ؟
نادية : اه
مروان : كويس وانا رايح اجيب البنات اشوفه
فى الجامعة
بعد انتهاء المحاضرة اثناء خروج قدر سقط منها الكتاب
عدى : يا أنسة ……يا آنسة …… ثم لمح اسمها على الكتاب .
عدى : يا آنسة قدر
التفت قدر قم قالت : نعم فى حاجة يا دكتور .
عدى باستغراب و همس : مليكة !
قدر : فى حاجة يا دكتور
عدى : انتى ازاى كدا
قدر بحدة : افندم !
انتبه عدى لما يقوله ثم تحدث بجدية : لا ولا حاجة كتابك
قدر و هى تأخذه : اه شكرا
ثم تركوه وذهبوا
عدى لنفسه : معقول فى شبه كدا دى صورة طبق الاصل
ثم نظر الى ساعته
عدى : مروان لازم اشوفه قبل ماروح
ثم خرج ركب سيارته و اخرج هاتفه و طلب رقم مروان
مروان : اهلا بالواطى اللى هنا بقاله اسبوع ومش معبرنا
عدى : مقبولة منك ياعم انت فين
مروان : انا رايح الجامعة عشان اخد البنات انت هناك صح
عدى : لاء خرجت كنت رايح عندك فى البيت
مروان : رايح عندى البيت ازاى يا غبى
عدى : عادى هقول انى واحد صاحبك
مروان : خلاص تمام يلا اسبقنى وانا هجيب البنات و جاى
عدى : لا يا عم مش رايح انا كدا كدا لسة قريب من الكلية هستناك فى الكلية
مروان : ماشى براحتك
عدى : طب يلا سلام
مروان : مع السلامة
ثم عاد عدى مرة اخرى الى الكلية ولكنه اصطدم بأحد ………
