رواية جحيم قسوته الفصل الثالث عشر 13 بقلم مريم مجدي

رواية جحيم قسوته الفصل الثالث عشر 13 بقلم مريم مجدي

رواية جحيم قسوته الجزء الثالث عشر

رواية جحيم قسوته البارت الثالث عشر

رواية جحيم قسوته الحلقة الثالثة عشر

کان لایزال جالس جوارها ینتظر إستیقاظها ،،و فجأه أحس بیدیها تتحرک تحت یدیه …نظر إلیها بلهفة عندما وجدها تفتح عینیها ببطء ،،فأردف قائلًا :-
عاصم بلهفة :-
–همس ..حبیبتی ..سمعانی ….؟!!
فتحت عینیها ببطء ….و نظرت حولها بتعب …لفت نظرها زوجها القابع جوارها ف همست بأسمه بضعف و تعب ،،فأردف هو قائلًا :-
عاصم بلهفة :-
–انا هناا اهوو یا حبیبتی ،،إنتی بخیر دلوقتی…؟!!
همس بضعف و خوف :-
–آآآآ ..إبعدها عنی …آآآ إبعدها ….!!
لم یکن علی لسانها سوی تِلک الکلمات (إبعدها عنی)،،ف قلق بشأنها و جلس جوارها ثم إحتضنها مُلصقًا إیاها ب صدره و أخذ یربُت علی ظهرها علها تهدأ ،،و لکنها لم تهدأ ف تفکیرها کله مازال بذلک البیت المشئؤوم ،،أخذت تُحرک یدیها تُقاوم و کأنها مازالت تضربها ،،شعر هو ب حرکتها و لکنه شدد من إحتضانها أکثر یبُث الأمان داخلها …!!
عاصم بقلق :-
–إهدی علشان خاطری …إنتی فی أمان محدش هیقدر یأذیکی تانی طول ما انا جمبک ….!!
همس بضعف :-
–آآآآ …إحمینی ..آآ ..منهم …!!
أدرک عاصم أنها مازالت غیر واعیه للواقع و مازالت تُفکر فیما حدث لها ،،ف شدد من إحتضانها…..!!
*****************************
–….فی قصر الألفی ….!!
–…فی غُرفه علیاء…..!!
کانت جالسه علی فراشها قلقه علی زوجه خالها و شقیقه زوجها المُستقبلی …إبتسمت بسُخریه عند تِلک الجُمله ،،قاطعها طرق أحدهم لباب غُرفتها …ف سمحت له بالدلوف و هی مُتأکده من هویه الطارق …..!!
دلف عُدی إلی الغُرفه و إبتسم بسخافه و أردف قائلًا :-
عُدی بإبتسامه سخیفه :-
–عامله إیه …؟!!
علیاء ببرود :-
–أحسن منک بکتیییر ،، ثم أضافت بسخریه :- و بعدین ده منظر واحد أخته مخطوفه …..؟!!
عُدی بمرح :-
–أُختی إیه بقااا ،،ماهی مع جوزها خلاااص ..خلینی فیکی یا لولیتا ….!!
علیاء بمكر :-
–أولًا إسمی علیاء مش لولیتا ،،ثانیًا بقااا إستلقی وعدک من خالو یا ….یا خالو …..!!
نظر إلیها بغیظ فهی تتعمد إستفزازه فإبتسم بخُبث و أردف قائلًا :-
عُدی بخُبث :-
–لما نشوف هفضل خالوو لحد إمتی ….؟!!
علیاء ببرود :-
–یبقی هتشوف کتیییر ،،و إتفضل بقااا من غیر مطرود برااا أُوضتی …..!!
نظر إلیها بغیظ و‌جز علی أسنانه ثم ترکها و خرج من الغُرفه ،،بینما إبتسمت هی بسعاده خفیه علی نجاحها فی إستفزازه ……!!
******************************
–….فی المشفی ….!!
بدأت تستعید وعیها بعد موجه اللاوعی التی کانت بها ،، و أردفت قائله :-
همس بخفوت :-
آآآ …عاصم
خفف من قبضته و أردف قائلًا :-
عاصم بهمس :-
–انااا هناا یا حبیبتی ،،إنتی بخیر دلوقتی ….؟!!
بتلقائیه وضعت یدیها علی بطنها و کأنها تُطمئن نفسها أنه لازال معها و بداخلها و أردفت قائله :-
همس بخفوت :-
–انا کویسه ،،بس آآآ …إبنی ….؟!!
عاصم بهدوء :-
–کویس متقلقیش ،،إرتاحی إنتی بس …..!!
للحظه تذکرت ما حدث عندما کانت مُختطفه من قِبل کمال و أتباعه …فأردفت قائله :-
همس بجدیه :-
–فی حاجه مُهمه لازم تعرفها ….!!
عاصم بخفوت :-
–مش عایز أعرف حاجه دلوقتی ،،بعدین …!!
همس بإصرار :-
–لاااا مش بعدین لازم دلوقتی ….!!
نظر إلی زرقاها و التی باتت تُضعفه بوداعتها و إصرارها و أردف قائلًا :-
عاصم بإستسلام :-
–طیب ،،إتفضلی قولی …!!
نظرت إلیه بثبات و بدأت فی سرد ما حدث مُنذ أن تم خطفها إلی الآن بکافه الحقائق التی إکتشفتها ….،، – کان یستمع إلیها و عینیه تزداد إتساعًا ،،و بعد أن إنتهت من السرد …إحتدت عینیه و کور قبضتیه بغضب و أردف قائلًا :-
عاصم بغضب و توعد :-
–و حیاتک عندی لأوریهم النجوم فی عز الضهر و أندمهم علی اللی عملوه ….!!
نظرت إلیه بریبه من لهجته تِلک و دعت داخلها أن تمر تِلک الأیام علی خییر ….!!
*********************************
–….بعد مرور یومین ….!!
تحسنت حاله همس بدرجه کبیره و إطمئن الطبیب علیها و کتب لها خروج ف لم یعُد هناک ضروره لوجودها بالمشفی ….!!
عاد کُلًا من همس و عاصم إلی القصر ،،ف رکض الجمیع إتجاههم و إحتضنوا همس بأشتیاق و لهفة …،،و بعد ذلک جلس الجمیع بالصالون فنظر عُدی إلی عاصم نظرات ذات مغزی و أردف قائلًا :-
عُدی بتوتر :-
–عاصم ..إحنا لازم نتکلم ….!!
نظر إلیه عاصم بقلیل من الحده و أردف قائلًا :-
عاصم بهدوء ما یسبق العاصفه :-
–بعدین …خلینا نروح الشرکه نشوف مصالحنا و نتکلم هناک ….!!
إبتلع ریقه بخوف و أردف قائلًا :-
عُدی بتوتر :-
–آآآ …ماشی یالاااا…!!
أومأ إلیه بجدیه ،،ثم إلتفت إلی زوجته و قبل جبینها بحنو و ذهب مع عُدی إلی الشرکه …..!!
****************************
–….بعد مرور ساعتین ….!!
–…فی شرکه الألفی ….!!
وصل عاصم إلی الشرکه برفقه عُدی و ترجلوا من السیاره بعد أن صفها و دلفوا إلی الشرکه ….!!
–…فی مکتب عاصم …!!
جلس عاصم علی مقعده الوثیر و عندما کان عُدی علی وشک الجلوس وجد و من حیث لا یعلم شئ یُقذف بوجهه جعله یرتد للوراء قلیلًا ،،أمسک عُدی رأسه بآلم و أردف قائلًا :-
عُدی بآلم :-
–إیه یا أخی ده ….ده انا لو حُمار عندک کُنت هتسمعنی ….!!
عاصم بسخریه :-
–عندک حق لو حُمار و أنتَ کده ف أتعب نفسی لیه و أسمع للأغبیه ….!!
عُدی بإبتسامه سخیفه :-
·ما انا کُنت هقولک ،،بس أعمل إیه بقاااا غبی و متسرع …..!!
نهض من مقعده و توجه إلیه و أمسکه من یاقه قمیصه و أردف قائلًا :-
عاصم بغضب :-
–مین ده اللی غبی و متسرع ….؟!!
عُدی بتلعثم :-
–آآآآ …انا …انا الغبی ،،حلو کده …؟!!
ترک یاقته و دفعه بعدم إکتراث و ما لبث أن عدل عُدی ثیابه حتی وجه عاصم لکمه قویه بوجهه ،،فإرتد قلیلًا للوراء و أخذ یحمی وجهه و عاصم یوجه له العدید من اللکمات و هو یحاول صدها و لكن هيهات ف قوه عاصم و غضبه منه أكبر ….،،و بعد دقائق إنتهی من ضربه و‌جلس علی مقعده کأنه لم یفعل شئ ،،ف نظر إلیه عُدی بحسره و جلس علی المقعد بمقابله و أردف قائلًا :-
عُدی بحسره :-
–یرضیک کده ،،بقاااا فی عریس یتعمل فیه کده …؟!!
عاصم ببرود :-
–اهااا یرضینی ،،و اعمل حسابک کتب الکتاب بکره ….شوفلک حل فی منظرک ده او تیجی کده معندیش مانع ….!!
عُدی بسعاده :-
–بجد …یعنی إنتَ موافق ….؟!!
عاصم بجدیه مُصطنعه :-
–اهااا ..‌. و إمشی من أودامی علشان مغیرش رأی…!!
عُدی بسرعه :-
–لاااا تغییر رأیک إیه ده انا ما صدقت ،،سلاااام…!!
ثم خرج وهو لا یصدق موافقه عاصم علی تِلک الزیجه …..!!
********************************
–….فی قصر الألفی ….!!
النساء جلسات يتبادلون شتی الأحادیث حتی أردفت همس قائله :-
همس بضحک :-
–بس لو تشوفی وشه لما عرف منه فی الموبایل کان ناقص یخرجله یضربه …..!!
حیاه بضحک :-
–عُدی ده ملوش حل أصلًا ،،بس جدع …!!
علیاء بمکر :-
–یستاهل اللی هیجراله علشان یعمل فیها جدع مره تانیه …..!!
همس بتفاجأ :-
–إیه کمیه الحقد دی ….!!،،ثم أکملت بخُبث :- ده حتی هیبقی جوزک خلاااص…!!
علیاء بمكر :-
–لما يبقی بقاااا ،،ده انا هوریه النجوم فی عز الضهر ….!!
حیاه بتهکم :-
–الاتنین أهبل من بعض أساسًا ،،ثم تابعت بجدیه :- ربنا یهدی خالک بقااا و یوافق ….!!
همس بإبتسامه :-
–متخافیش انا هکلمه …و أقنعه و هیوافق بإذن اللّٰه ….!!
********************************
–….فی المساء ….!!
–….فی قصر الألفی ….!!
–….فی غُرفه عاصم …!!
عاد عاصم من الشرکه و صعد إلی غُرفته فقد إشتاق إلی محبوبته ،،دلف إلی الغُرفه وجدها تجلس علی فراشهم تنتظره ،،فإقترب منها و قبل وجنتیها بحُب و أردف قائلًا :-
عاصم بإبتسامه :-
–مساء الخییر ….!!
همس بإبتسامه :-
–مساء النور …!!
جلس جوارها و صمتوا قلیلًا حتی قطع ذلک الصمت و أردف قائلًا :-
عاصم بتسأول :-
–عایزه تقولی حاجه ….؟!!
همس بجدیه :-
–بصرااحه اهااا ،،إنتَ کلمت عُدی ….؟!!
عاصم بمکر :-
–هو انا کلمته بس ،،انا فهمتوا غلطوا بهدوء ….!!
همس بقلق :-
–یعنی ضربته ،،عینی علیک یا اخویا ….!!
عاصم بغیظ :-
–واللّٰه دلوقتی بقاااا أخوکی ،،إمشی إنتی و أخوکی …و قولیلوا إنی غیرت رأی و مش موافق…!!
إبتسمت بسعاده و صفقت بیدها و أردفت قائله :-
همس بسعاده :-
–إیه ده بجد ،،إنتَ وافقت علی جوازهم ….؟!!
إبتسم لرؤیته إیاها سعیده بهذا الشکل و لکنه إصطنع العبوس و أردف قائلًا :-
عاصم بعبوس مُصطنع :-
–کُنت موافق بس دلوقتی لااا ،،و بلغیه ب ده …!!
تلاشت إبتسامتها و تحولت نظراتها إلی نظرات متوسله و ودیعه ،،نظر إلی زرقاها و قد ضعف أمامها مره آخری و أردف قائلًا :-
عاصم بإستسلام :-
–خلااااص خلااااص متبوصلیش کده ،،انا مش قد نظراتک دی …خلاااص موافق ….!!
نظرت إلیه بسعاده ل نجاح مُخططها و إحتضنته بشده و کأنها تشکره علی هذا الکم من السعاده التی یُعطیها إیاها ……!!
******************************
–…..فی المطار …..!!
صعد کمال إلی طائرته الخاصه و عیناه ذابله حزینه و أیضًا متوعده بالإنتقام ،،جلس علی مقعده و نظر إلی صوره إبنه الموضوعه بین کفیه و أردف قائلًا :-
کمال بحزن و توعد :-
–وحشتنی یا إبنی ،،بس وعد منی هاخُدلک حقک من اللی حرمنی منک …،، و یا انا یا إنتَ یا عاصم….!!
–….فی صباح الیوم التالی….!!
–…فی البیت المشبوه….!!
و بالطبع لا یخلو ذلک المنزل من الفواحش و ما یرتکبه معصیه للّٰه ،،من تتمایل بأحضان أحدهم و من یلهث لمُجرد رؤیه ما تحت رقبتها و من تتمایل أمام أحدهم لإغراءه ،،قطع کُل هذا طرق قوی علی الباب …فإنتفض الجمیع إثر ذاک الصوت و إنطفئت الموسیقی ،،توجهت سُعاد إلی الباب بملابسها التی تُظهر أکثر مما تُخفی …فتحت الباب و إتسعت عینیها ما إن رأت الطارق …..!!
عاصم بإبتسامه ماکره :-
–مُفاجأه صح یا ….یا أختی …؟!!
إبتلعت سُعاد ریقها و مصمصت شفتیها ب لسانها ،،نظر إلیها عاصم بإشمئزاز …ثم إلتفت إلی جانبه و أشار لهم بالإقتحام بعدما رأی الأوضاع بالداخل ،،و بالفعل إقتحمت الشُرطه المنزل و تم القبض علی الجمیع بالداخل وسط صراخاتهم المُستغیثه ،،إبتسم عاصم بسخریه و إتجه إلی سُعاد التی تُحاول التملص من بین أیدی العساکر و أردف قائلًا :-
عاصم بسخریه :-
–علشان تعرفی بس إن اللی یجی علی اللی یُخصنی مصیره یبقی إیه …!!
ثم رفع یده و هبط بها علی وجهها بصفعه قویه ،،نظرت إلیه بغضب فأمسک هو بطرف ذقنها و أردف قائلًا :-
عاصم بغضب :-
–إیه وجععک ،،ده میجیش حاجه فی اللی عملتیه فی مراتی ….!!
ثم هوی بیده بصفعه آخری علی وجهها و أردف قائلًا :-
عاصم بغضب أکبر :-
–و ده علشان سلامه مراتی و إبنی عندی بالدُنیا…!!
و صفعه تلیها عده صفعات علی وجهها ،،ثم أشار للعساکر بأخذهم جمیعًا ،و إنصرف إلی شرکته ….!!
***********************************
–…فی الشرکه…!!
–…فی مکتب عُدی …..!!
کان مُنشغل بالعمل و بعض الأوراق التی تخص بعض الصفقات و فجأه خطر بباله صغیرته فأمسک بهاتفه و إتصل بها ف جاءه الرد …!!
علیاء بإقتضاب :-
–الوووو …!!
عُدی بسخریه :-
–بقاااا ده منظر واحده تکلم خطیبها و جوزها المُستقبلی کده،، ده کتب کتابنا النهارده حتی ….؟!!
علیاء بإستفزاز :-
–إذا کان عاجبک ،،أو ممکن ببساطه اقفل فی وشک ….!!
عُدی بمکر :-
–لا عاجبنی ،،لیکی یووم یا بنت حیااه ،،و اهوو قریب…!!
لم یستمع لصوتها بل سمع صافره تُعلن إنتهاء المُکالمه ،،زفر بغیظ فهی أغلقت الخط بوجهه إذًا ل تتحمل ما سیفعله بها عندما تُصبح زوجته بعد ساعات ….!!،،ثم حمل الأوراق و إتجه ل مکتب عاصم ……!!
********************************
–…فی أحد الکافیهات ….!!
یجلس کُلًا من أحمد و حیاه علی أحد الطاولات بتحدثون حول إبنتهم ….!!
یعنی کتب الکتاب النهارده ،،کُنت عارف علی فکره إن القسیمه فیها حاجه غلط ….!!
أردف أحمد بتِلک الکلمات المُغتاظه ،،بینما تابعت حیاه قائله :-
حیاه بجدیه :-
–عُدی لما عمل کده مش بس علشان یوقفک ،،هو بیحب علیاء و انا لاحظت کده من فتره ….!!
أحمد بهدوء :-
–بیحبها ،،علی فکره لو کان طلبها منی کُنت هوافق ماکنش محتاج کُل ده ….!!
حیاه بإبتسامه :-
–عُدی کان باصص ل فرق السن بینهم ،،و لقی اللی حصل فُرصه لیه …،، وبعدین انا عارفه إنک کویس یا أحمد بس الظروف هی اللی عملت کده ،،و انا هتکلم مع علیاء فی الموضوع ده …..!!
تطلع إلیها بإبتسامه عاشقه حتی و إن کان حاد الطباع و ترکها مُنذ سنوات ف هو یُحبها و لکن الظروف تبًا لهذه الظروف التی وضعتهم عِند هذا الحد ….فأمسک بیدیها الموضوعه علی الطاوله و أردف قائلًا :-
أحمد بحُب :-
–لسه زی ما إنتی یا حیاه …روحک لسه طیبه زی زمان ،،مش ناویه تنسی بقاااا …؟!!
سحبت یدیها من بین یدیه و أردفت قائله :-
حیاه بحزن :-
–لو انا نسیت الزمن مش هینسینی …إنسی یا أحمد ،، متنساش کتب الکتاب النهارده ،،عن إذنک…!!
ثم نهضت و ذهبت و ترکته ،،ف تنهد هو بضیق و حزن فقد أنهت کُل شئ و لن یعود أی شئ کما کان….!!
*********************************
–….فی قصر الألفی ….!!
–…فی غُرفه عاصم ……!!
کانت تجلس علی فراشهم تمسک بکتاٍب ما تقرأ به ،،حتی قطع إندماجها طرقات خفیفه علی باب الغُرفه ف سمحت للطارق بالدخول ،،دلفت علیاء و جلست أمامها و أردفت قائله :-
علیاء بهدوء :-
–فاضیه یا همس ….؟!!
تطلعت إلیها بإبتسامه صافیه و ترکت ما بیدیها و أردفت قائله :-
همس بإبتسامه صافیه :-
–اهااا یا حبیبتی فاضیه ….!!
صمتت علیاء قلیلًا ف نظرت همس إلیه و أردفت قائله :-
همس بتفهم :-
–عایزه تقولی حاجه صح ….؟!!
علیاء بجدیه و غیظ :-
–اهااا ،،علی فکره بقااا أخوکی ده رخم و غبی أوووی …..!!
نظرت إلیها بدهشه ثم إنفجرت ضاحکه و أردفت قائله :-
همس بضحک :-
–ههههههههه غبی و رخم مره واحده …شئ مش جدید علیه ،،ثم تابعت بتسأول :- بس غبی لیه…؟!!
علیاء بتلعثم :-
– آآآ…انا هحکیلک….،،ثم سردت إلیها جمیع مُحادثتهم سویًا ….!!
إستمعت إلیها بإنتباه و عندما إنتهت أردفت قائله:-
همس بمکر :-
–الظاهر مش هو بس اللی غبی …إنتی کمان غبیه….!!
علیاء بدهشه :-
–انااا ….؟!!
همس بجدیه :-
–اهااا ،،لأنه لو ماکنش بیحبک زی ما بتقولی ..ماکنش قال لباباکی انه إتجوزک ،،کان ممکن یتصرف لما عاصم یرجع أو أی حاجه تانی …إنما عمل کده علشان بیحبک یا عبیطه ….!!
علیاء بسعاده مخفیه :-
–بجددد ،،یعنی هووو بیحبنی زی ما بحبه ….؟!!
همس بغمز و غرور مُصطنع :-
–اهااا طبعًا ،،و بعدین هو أخویا ده أی حد ….!!
إبتسمت علیاء بسعاده و أ خذوا یتبادلون مُختلف الأحادیث …..!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
–…بعد مرور ساعتین…!!
أنهت علیاء حدیثها مع همس و خرجت من الغُرفه ل تتجهز ل «کتب الکتاب» ،، أما همس ف نهضت هی الآخری ل تتجهز و لکنها إبتسمت و أمسکت بهاتفها و إتصلت ب زوجها …،،و لکن لا رد کررت الإتصال عده مراات و لکن لا رد ،،_ قلقت بشأنه و إتصلت بأخیها للإطمئنان ……!!
عُدی بإبتسامه :-
–الووو یا حبیبتی ….!!
همس بقلق :-
–عُدی …موبایل عاصم مقفول و مبیردش لیه…؟!!
عُدی بهدوء :-
–إهدی کده متخافیش ،،هو کویس تلاقی فونه فاصل شحن بس لکن إحنا عندنا شُغل کتییر جدًا و لازم نخلصه….!!
همس بشک :-
–مُتأکد …؟!!
عُدی بهدوء :-
–اهااا واللّٰه متقلقیش نفسک بس …!!
همس بإرتیاح :-
–طیب طمنتنی ،،ثم تابعت بمرح :- بس هو فی عریس یروح شُغله فی یوم زی ده برضوه ….؟!!
إبتسم بمرح و أردف قائلًا :-
عُدی بمرح :-
–أعمل إیه فی جوزک المُفتری ده ،،ده فشفش عضمی إمبارح من الضرب بس علشان یوافق ،،یرضیکی کده….؟!!
همس بمکر :-
–اهااا یرضینی ،،علشان سمعت من حد کده إنک غبی و تستاهل اللی جرالک ….!!
ضیق عینیه و أردف قائلًا :-
عُدی بترقب :-
–غبی و استاهل !!،،مین اللی قالک کده …؟!!
همس بخُبث :-
–حد کده إنتَ مالک أصلًا ،،یا ..یا غبی ….!!
عُدی بغیظ :-
–بقااا إنتی تقولیلی غبی ،،و جوزک یقولی حماار إنتوا حد مسلطکم علیا ….؟!!
همس بتسلیة :-
–اهااااا و متوصی بیک کمااان …!!
لم تسمع رده بل سمعت صافره إغلاق الخط ،،ف نظرت لهاتفها و إنفجرت بالضحک علی جنون شقیقها ….،،و إتجهت إلی المرحاض ل تجهیز نفسها ….!!
*********************************
–…فی شرکه الألفی….!!
–…فی مکتب عاصم ….!!
کان مُنشغل بأوراق عمله و صفقاته حتی دلف عُدی مکتبه و یظهر علی وجهه العبوس ،،وضع الأوراق أمامه و جلس علی المقعد ..نظر إلیه عاصم بإستغراب و أردف قائلًا :-
عاصم بإستغراب :-
–إیه مالک ..قالب وشک کده لیه …،،ثم تابع بسخریه :- یا …یا عرییس …؟!!
نظر إلیه بضیق و أردف قائلًا :-
عُدی بضیق :-
–بتتریق ،،طبعًا لیک حق ما إنتَ عایش فی هناا و انا متنیل علی عینی موکوس ….!!
کتم عاصم ضحکته و أردف قائلًا :-
عاصم بجدیه مُصطنعه :-
–مش بقولک غبی ،،ثم إیه إبتدینا قر بقااا …؟!!
عُدی بغیظ :-
–إنتَ کمان هتقولی غبی ،،اهااا إذا کان عندک مانع‌….!!
نظر إلیه بإستغراب و أردف قائلًا :-
عاصم بإستغراب :-
–مین تانی قالک یا غبی غیری ….؟!!
عُدی بضیق :-
–مراتک لسه مکلمانی من شویه و بهدلتنی طبعًا ،،لا و إیه مش تتصل تسأل علی أخوها لا سألت علیک إنتَ …..!!
عاصم بإبتسامه :-
–تستاهل ،،و بعدین تسأل علیک لیه طبعًا هتسأل عنی ….!!
عُدی وهو یجز علی أسنانه بغیظ :-
–ماشی یا اخویا إشبع بیها ،،و متنساش تتصل بیها …انا ماشی ….!!
ثم ترکه و خرج یدب قدمیه علی الأرض بغیظ…!!
*******************************
–….تسریع فی الأحداث….!!
–…فی المساء….!!
–…فی قصر الألفی….!!
تم تزین الحدیقه الداخلیه للقصر و الصالون من الداخل أیضًا ،،حضر عدد قلیل من الأشخاص و أیضًا حضر المأذون ل «کتب الکتاب» …وقف کُلًا من عُدی و عاصم یتحدثون فی بعض التفاصیل مع المأذون …کان عُدی یرتدی حلته السوداء و قمیص أبیض و کراڤت سوداء زادت من وسامته ،،أما عاصم فقد کان یرتدی حله من اللون الرمادی کالون عینیه و قمیص أبیض و لم یرتدی کراڤت و زاد ذلک من وسامته و جاذبیته الطاغیه ….!!،،قطع حدیثهم صوت حذائین نسائین نظروا إلی مصدر الصوت و قد کانت «همس و علیاء» یهبطون علی درجات السلم بسلاسه ،،کانت همس ترتدی فستان من اللون الأحمر یصل إلی کاحلیها ضیق إلی الصدر و واسع من خصرها إلی نهایته لم تضع أی مساحیق تجمیل ف وجهها لم یکن یحتاج لهذا فقط کحلت عینیها برزت جمالها ،،و کانت علیاء ترتدی فستان من اللون السُکری یصل إلی رُکبتیها و لم تضع أی مساحیق تجمیل فقط الکحل….!!
توجه إلیهم کُلًا من عاصم و عُدی ،،فأمسک عاصم بید زوجته و قبل کفیها برقه و حب و أردف قائلًا:-
عاصم بحُب :-
–کالعاده جمیله یا مرایتی …!!
إبتسمت بخجل و تأبطت بذراعه و إتجهوا حیث تقف حیاه ….!!
إلتفت عُدی إلی علیاء و رمقها بنظره جعلتها تنظر أرضًا و أردف قائلًا :-
عُدی بإبتسامه :-
–ماکنتش أعرف إنک بالجمال ده ….!!
علیاء بغیظ :-
–وانا ماکنتش أعرف إنک بالغباء ده …!!
ثم ترکته و إتجهت للبقیه ،،نظر لأثرها بغیظ و فهم أنها من قالت علیه «غبی» عندما تحدث مع شقیقته ..إبتسم داخله بمکر و توجه إلیهم متوعدًا لها ….!!
جلس الجمیع علی مقاعدهم و بدأ المأذون بمراسم «کتب الکتاب» ،،حتی جاء السؤال المنتظر …!!
المأذون بجدیه :-
–أین وکیل العروسه …؟!!
نظروا إلی بعضهم البعض و نظرت حیاه ناحیه الباب بلهفة حتی قاطعهم عاصم قائلًا :-
–انا وکیلها…!!
أومأ إلیه المأذون بهدوء ،،و عندما کان عاصم علی وشک وضع بطاقته قطع المراسم مره آخری …!!
–مفیش حد هیبقی وکیل بنتی غیری یا شیخنا…!!
أردف أحمد بتِلک الکلمات الواثقه….!!
نظر إلیه الجمیع بتفاجأ و دهشه أما حیاه ف تنهدت براحه ،،إتجه أحمد إلیهم و وضع بطاقته أمام المأذون علی الطاوله و أردف قائلًا :-
أحمد بثقه :-
–أحمد العامری والد العروسه ….!!
أومأ له المأذون بجدیه و أکمل المراسم و أختتم الجلیه ب :-
المأذون بإبتسامه هادئه :-
–بالرفاءٍ و البنین إن شاء اللّٰه ….!!
إنتهت المراسم علی خییر فإصطحب عُدی علیاء إلی الحدیقه ……!!
*********************************
–…فی الحدیقه…..!!
رمقها عُدی ب نظرات عاشقه و أردف قائلًا :-
عُدی بإبتسامه :-
–مبروک یا عرووستی….!!
لم تُجیبه و ظلت صامته ،،فأردف مره آخری:-
عُدی بنفاذ صبر :-
–إنتی یا بنتی قولی حاجه هتفضلی ساکته کده…!!
علیاء بمکر :-
–مبرووک یا خااا…‌
قاطعها عندما وضع یده علی فمها و أمسک بیدیها بالید الآخری و أردف قائلًا :-
عُدی بتوسل :-
–اللّٰه یخلیکی متقولیها تانی ،،انا غلطان یاستی انی قولتهالک مره….!!
نزعت یدیها من بین یده و أردفت قائله :-
علیاء بضیق :-
–واللّٰه بتضایقک أوووی ،،طیب کویس واللّٰه إنک بتحس….!!
عُدی بضیق :-
–إنتی لیه کده ؟!!،،للدرجادی مش طیقانی …؟!!
بدأت الدموع تتجمع فی مقلتیها ولکنها أبت النزول و أردف قائله :-
علیاء بصوت متقطع :-
–و إیه الجدید …آآآآ إنتَ هتفضل زی ما إنتَ …آآآ غبی ….!!
عُدی بغیظ :-
–کفایه بقااا مش ملاحظه إنک عماله تغلطی فیا و انا ساکتلک ….!!
تجمدت الدموع داخل مقلتیها و أردفت قائله :-
علیاء بجمود :-
–فعلًا کفایه ،،کفایه أوووی لحد کده …و خلیک غبی زی ما إنتَ مابقتش فارقه بالنسبالی….!!
ثم نهضت و ترکته و صعدت إلی غُرفتها وهی تمسک دموعها التی علی وشک الإنهیار من ذلک الحُب العقیم …..!!
*********************************
–….بعد مرور ساعتین…!!
ها هی تستقل سیارته بعد ما حدث ذاهبین إلی ڤیلته الخاصه بعد تودیع الجمیع ،،إستندت برأسها علی زُجاج نافذه السیاره تنظر إلی الطریق بشرود ،،کان یتطلع إلیها بحزن و ضیق من أفعالها الغیر مُبرره له ….قطع هو ذلک الصمت و أردف قائلًا :-
عُدی بهدوء :-
–علیاء …آآآآ…
قاطعته برفعه یدها أمام وجهه قائله :-
علیاء بصرامه غریبه :-
–لو سمحت مش عایزه أتکلم ….!!
ثم عادت إلی النافذه مره آخری ،،ف تنهد هو بضیق و قله حیله علی الأحوال التی وصلوا إلیها و هم لم یبقوا سویًا سوی بضعه دقائق أو حنی ساعات…!!
بعد مرور ساعه …،،وصلوا إلی الڤيلا ..فترجلت علیاء من السیاره و إتجهت إلی باب الڤیلا تنتظر مجیئه ،،حمل هو حقیبتها و توجه إلیها وصعد إلی الغُرفه وضع حقیبتها و خرج و أردف قائلًا :-
عُدی بجدیه :-
–دی آآآ…
لم یُکمل باقی جُملته حین وجدها تدلف إلی الغُرفه و تغلق الباب بالمفتاح ورائها ….!!
طرق باب الغُرفه بغیظ و أردف قائلًا :-
عُدی بغیظ :-
–إفتحی یا علیاء…!!
علیاء من الداخل :-
–لا مش هفتح…!!
عُدی بضیق :-
–إفتحی یا بنت الناس ،،طیب هنام فین دلوقتی…!!
علیاء بعند :-
–مش هفتح ،،و نام فی أی مکان إن شاء اللّٓه تنام فی الجنینه …ولا تهمنی ….!!
عُدی بدهشه :-
–فی الجنینه ،،هی بقت کده ،،ثم تابع بغضب:- علیاء مش وقت جنانک علی المسا….!!
علیاء بإستفزاز :-
–تصبح علی خیر یا عُدی بیه …..!!
ثم إستلقت علی فراشها بأریحیه و إنتصار ….!!
نظر عُدی إلی الغُرفه المغلقه بحسره و قله حیله ،،و تنهد بضیق و إتجه إلی أحد الغُرف و إستلق علی الفراش بعد یوم ملئ بالأعمال المُتعبه…!!