رواية جحيم ادم الفصل الرابع عشر 14 بقلم إسراء محمد
رواية جحيم ادم الجزء الرابع عشر
رواية جحيم ادم البارت الرابع عشر
رواية جحيم ادم الحلقة الرابعة عشر
بعد 20 سنه
ملك قاعده على كرسى وماسكه صوره احمد وسليمان: وحشتونى اوى كنت اتمنى متمشوش وتسبونا لوحدنا
ادم طبطب على ضهرها: هما ف مكان احسن دلوقتي يروحى
ملك بابتسامه: يلا عشان اجهز الفطار ولسه هصحى زين ورهف
ادم: ربنا يعينك اطير انا بقا هقعد مع عبدالرحمن عبال متخلصى
ملك مشيت وشافت فيروز(بنت عبدالرحمن وحاليا 23 سنه): فيروز روحى صحى زين وانا هصحى رهف
فيروز بسرعه: استنى ي مرات عمى خلينى انا اصحى رهف وانتى روحى لزين
ملك: كلنا عارفين انو مش بيصحى غير لما انتى تصحيه ف يلا بقا وسابتها ومشيت
فيروز دخلت ل زين لقته نايم زى الملايكه: اللى يشوفك وانت نايم كده ميشوفش عمايلك وقله ادبك
وقربت عليه
فيروز بهمس: زين اصحى فجاه صرخت بخضه لما لقت زين بيشدها عليه
زين: يعنى انا قليل الادب ي ست روز
فيروز بتوتر: زين ابعد عنى كده غلط
زين قام قالبها ف حركه سريعه وبقت تحتو
فيروز: ي زين اللى بتعملو دا ميصحش افرض حد دخل علينا هيقولو علينا اى
زين: البيت كلو عارف انك ملكى ف بطلى فرك بقا
فيروز بعصبيه خفيفه: ابعد عنى ي زين انا لسه مبقتش ليك وقامت زقاه بعيد عنها وقامت
فيروز: اسمع ي سى زين انا مش ملكك ولا ملك حد انت فاهم وسابتو ومشيت
زين بص على اثرها بغضب وقام دخل الحمام
عند مالك اخو فيروز (21 سنه)
رحمه(ام مالك وفيروز): يلا ي مالك عشان الجامعه كل دا نوم يبنى
مالك بضيق: قومت اهو خلاص خلاص اخرجى بره
رحمه: ربنا يهديك يبنى وخرجت
بعد وقت كلهم متجمعين ع الفطار
عبدالرحمن: هتفضل تبص للطبق بتاعك كتير ي استاذ مالك مش ناوى تاكل
مالك بضيق: باكل ي بابا باكل اهو
ادم: رهف فين ي ملك
رهف وهيا نازله من ع السلم: نا جيت اهو ي بابا
ادم: كده تمام يلا كلكو افطرو عشان اللى وراه حاجه ينجزها
فطروا وخلصو
زين اخد مالك ورهف وفيروز عشان يوديهم الجامعه
مالك: اظن انا مش صغير عشان كل يوم تودينى كده زى الاطفال انا ممكن اخد البنات ونروح سزا ونرجع سوا
زين: مالك نا عارفك اكتر من نفسك ف بلاش الكلام دا دلوقتي ويلا
فيروز: زين ممكن تساعدنى ف…
وقبل متكمل كلامها زين سابها ومشى
مالك: انتى مزعلاه ف حاجه ي روز
فيروز: سيبك منو معرفش متعصب على اى دا عيل غتت ومغرور اصلا
زين من وراها: طب يلا عشان العيل الغتت والمغرور عندو شغل ومش فاضيلكو
فيروز بتوتر: زين انا والله مكنش قصدى
زين: انجزوا عشان نمشى
رهف: مالك ياض انتو متخانقين
زين: خليك في حالك ي رهف
رهف بمرح: نا كرامتى دى لو لقياها فى الشارع مش هتبقى متبعتره كده😂
زين: طب يلا يختى
وبعد وقت وصلهم الجامعه
زين نده على مالك قبل ميمشى: خف قعدتك مع الصيع بتوعك دول وخلى بالك من اختك وبنت عمك انت معنتش صغير
مالك مشى وهو مدايق: كلهم بيعاملونى وكأنهم ملايكه نازلين من السما وانا الوحيد اللى شيطان
فى فيلا ادم
زين: مش يلا ع الشركه ي بابا ولا القعد جنب لوكه هانم عجبتك
ادم: اتلم يلا وروح نادى عمك ويلا
ملك: براحه ع الواد شويه دا الحيله
ادم: لا انا ولا عبدالرحمن عرفنا نربى الجدعان دى
رحمه من خلفهم: ربنا يهديهم يلا ي ملك نقوم نتسلى فى المطبخ عشان هما رايحين الشركه وقامو كل واحد راح على مهمته
فى الجامعه
مالك قابل صحابو
واحد فيهم اسمو ادهم: شايف البت اللى هناك دى ي مالك
مالك بص ناحيتها لقاها واقفه لوحدها وباين عليها الخوف: مالها ي ادهم
ادهم: لو عرفت توقعها وتجبها سكه هعملك اللى انت عوزو بس تجبهالنا
مالك بص عليها تانى ورد على ادهم: يبقى جهزو نفسكو بقى
وبعدين راح يمت البنت
مالك: انتى محتاجه حاجه ي انسه او مستنيه حد
نو: لا ابدا عن اذنك
مالك: استنى بس انتى خايفه من حاجه
نور مشيت من غير مترد عليه ومالك قامم شادد ايديها قامت لافه ليه وضربتو بالقلم
نور بعصبيه: عشان تبقى تفكر تمسك ايدى تانى وسابتو ومشيت
فيروز شافتو جريت عليه
فيروز بخضه: مالك انت كويس فى اى اللى حصل ومين البنت دى
مالك سابها ومشى وهو متعصب واصحابو واقفين يضحكو عليه
ادهم بص نحيت فيروز وابتسم بخبث وقال لباقى الشباب: لو مش نور يبقى فيروز اهى حاجه نقضى بيها الليله وكلهم ضحكو
رهف: فيروز راحت فين وسابتنى هنا لوحدى اخييي عليك يا فيروز
فيروز من وراها: نا هنا اهون ياللى بتجيبى ف سيرتى
رهف: يلا يختى محاضرتك هتبدا وانا همشى دلوقتي علشان انا خلصت هخلى مالك يوصلنى وانتى اول متخلصى رنى على زين او مالك يجى ياخدك
فيروز: فل ي قلبى سلاام
بعد وقت وفيروز مروحه عماله ترن على زين مبيردش وفجاه لقت الشباب صحاب مالك محاوطينها
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية جحيم ادم)
