رواية جحيم ادم الفصل الخامس عشر 15 بقلم إسراء محمد
رواية جحيم ادم الجزء الخامس عشر
رواية جحيم ادم البارت الخامس عشر
رواية جحيم ادم الحلقة الخامسة عشر
الشباب كانو محاوطين فيروز وفى الوقت دا زين رد على مكالمتها
زين بعصبيه: عايزه اى ي انسه فيروز وبعدين سمع صوت فيروز
فيروز: فى اى انتو لافين حواليا كده لى
ادهم: فى اننا هناخدك معانا نتسلى بيكى شويه ي قطه
والكلام دا طبعا زين سامعو وقام طالع من الشركه وركب العربيه وفى طريقو للجامعه وكل دا سايب الخط شغال
فيروز: انت اتجننت وسع كده خلينى امشى
ادهم شادها من ايديها ودخلها العربيه غصب تحت صراخها اللى محدش سامعو والشباب اتلمو عليها فى العربيه وكتفو حركتها
زين شافوهم من بعيد بس كانو اتحركو بالعربيه وطلع وراهم
فيروز بصويت: الحقنى ي زين ابعدو عنى انتو عايزين منى اى حرام عليكو
واحد فيهم قامم راشش عليها حاجه اغمى عليها وبعد وقت نزلو من العربيه وطلعو شقه
وواحد من الشباب رماها ع السرير وقبل ميقربو منها سمع صوت كسر الباب
زين دخل بغضب شديد نزل فيهم كلهم ضرب لحد ما وقعو فى الارض ومبقوش قادرين يتحركو
وشال فيروز ونزل بيها ع العربيه
زين بقلق: فيروز اصحى ي فيروز وفضل يضرب على وشها بخفه
جاب ميه وفوقها
فيروز بدوخه: ااه انا فين
زين: انتى ف حضنى متخفيش
فيروز بصتلو بصدمه وافتكرت كل حاجه وانفجرت فى العياط واترمت فى حضن زين وهو شدد على حضنها جامد
زين بحنيه: اهدى محصلكيش حاجه انتى بخير ي حبيبتى اهدى
فيروز: نا عاوزه اروح البيت ي زين
فى الفيلا
عبدالرحمن: اومال فيروز فين لما انتى جيتى ومالك جه
رهف بقلق: ي عمو فيروز ماشيه من الجامعه بقالها اكتر من ساعه
رحمه بخضه: اختك فين ي مالك
زين من وراهم: فيروز معايا اهى
وجرى على مالك نزل فيه ضرب والكل بيحوشو عنو ومحدش قادر عليه من عصبيتو
زين: انا عمرى ف حياتى ما شوفت اوسخ منك شوفت اللى انت مصاحبهم كانو هيعملو ف اختك اى دانت عار فى عيلتنا ياخى
ادم شد زين من على مالك بغضب وضربو بالقلم
فيروز صرخت: زين انت كويس وجريت عليه
مالك قام متعصب: انت ازاى تمد ايدك عليا انت فاكر نفسك اى هتعيش الدور وتكبر علينا ولا اى
زين: لا مش هكبر عليك بس انت محتاج تتربى من جديد لما البشوات اللى لبيه مصاحبهم يعتدو على اختو ويحاولو ياخدو شرفها دا معناه اى ي سى مالك متنطق(وقال اخر كلام بصوت عالى جدا)
عبدالرحمن ورحمه: يعنى اعتدو عليها فيروز انتى بخير
فيروز: نا بخير متقلقوش عن اذنكو وطلعت اوضتها ورهف ورحمه وملك طلعو وراها
ادم: اى الكلام دا ي زين
زين: اسال البيه وسابهم ومشى
عبدالرحمن قرب من مالك وضربو بالقلم: يظهر انى دلعتك زياده عن اللازم ومعرفتش اربيك اصلا
مالك مشى من غير كلام وراح اوضته فيروز ودخل وهو حاطط وشو ف الارض
مالك: نا اسف ي روز
فيروز لفت وشها الناحيه التانيه ومردتش عليه
مالك قعد جنبها وحاول يكلمها وهيا مبتردش
قام ماسك ايد رهف: عشان خاطري ي رهف خليها تسامحنى
ورهف دموعها نازله ومبتردش عليه
مالك ادايق وسابهم ومشى
باليل كلهم قاعدين سوا ماعدا مالك قاعد ف جنب لوحده
زين: نا هدخل اجيب حاجه من جوا نتسلى فيها ودخل جوا
فيروز: عن اذنكو انا طالعه انام ودخلت ورا زين
فيروز: انت هتفضل زعلان منى ومش بتكلمنى كده ي زين
زين بيدور على حجات ف اامطبخ ومبيردش عليها
فيروز: ي زين بفا ميبقاش قلبك قاسى وبعدين متنكرش انك كنت هتتجنن عليا النهارده
زين بصوت عالى نسبيا: ابعدى عن وشى ي فيروز انا مش طايقك من الصبح وبالنسبه لخوفى عليكى ف دا طبيعى ي بنت عمى
فيروز: بنت عمك ي زين
زين: ايوه طبعا بنت عمى وبس عاوزه منى حاجه تانيه عشان انا خارج
فيروز قربت عليه وفتحت ايدو ودخلت فى حضنو
زين واقف ثابت مداش اى رد فعل
فيروز بدموع: عشان خاطري خلاص كفايه بقا انت اللى بتقل ادبك كل مره وانا بتكثف ي زين وببقى متلغبطه طول اليوم
زين: معلش بقا فوقتينى وفهمتينى انك مش ملكى ف كل اللى كان بيحصل مش هيرجع يحصل تانى
فيروز طلعت من حضنو وبصتلو بصدمه: قصدك اى ب زين هتبعد عنى
زين: مش دا اللى انتى عوزاه وسابها ومشى
عند مالك
قاعد حزين وتايه بين افكارو وقرر انو يتغير بس مش عارف ازاى
لقى رحمه جايه تقعد جنبو
مالك: نا اسف ي امى والله انا عارف انى غلطان وهتغير صدقينى
رحمه بحنان: اطلع صالح اختك ي مالك وقرب من ابوك وهتتغير واحده واحده
مالك: حاضر هعمل كل اللى انتو عاوزينو
رحمه: ربنا يهديك يبنى
تانى يوم
زين صحى وسمع دوشه. جايه من اوضه فيروز فتح الباب من غير ميخبط واتكلم بغضب….
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية جحيم ادم)
